|
We houden halt, de mannen kunnen even plassen. Hilde moet nog wachten, het is te druk, hier gehurkt gaan zitten zou de Italianen alleen maar doen schrikken. Michel zet ons op het kiekje, er lijkt geen eind te komen aan mijn benen, die van Geert daarentegen.....:) De zon doet al flink haar best, heeft alle wolken verjaagd, maar toch is het nog fris koudom te fietsen. Dat zal de komende uren wel anders worden.
Op 5 km van Merano lijkt de Adige plots te ontploffen, hij duikt 10 meter naar beneden met groot geraas en opspattend water. Al gauw ondervinden we waarom, Merano ligt diep beneden ons, we beginnen aan de afdaling van een miniStelvio (zo zegt Michel) met 7 haarspeldbochten en duiken het stadje binnen. Even krijg ik een bozige blik omdat groen licht voor mijn kompanen oranje blijkt te zijn en ze denken me nooit meer terug te vinden en de weg naar Latsch dus ook niet meer.
Het stadje bekoort me, er heerst een gezellige drukte, mensen zitten op bankjes te keuvelen, er zijn veel terrasjes, er is veel groen. Het is netjes, met leuke hoekjes en pleintjes, ik wil zeker nog eens terugkomen om er wat rond te banjeren. Geert vindt er niks aan, te veel winkels, te veel mensen, te veel gedoe. Terug dan maar. Een ijsje hebben we al gegeten, onze picknick gaan we verorberen aan de kant van het fietspad. Er zijn banken en tafels genoeg, keuze in overvloed.
We zijn goed op tijd voor de laatste 30 km van de Tour op het klein teeveetje, dat zich o wonder onmiddellijk voor ons opent. We doen nog een wasje en een plasje en zijn meer dan gereed voor de grote Stelvio van morgen.
En, o ja, toch nog dit : gisteren speelden we 30 seconden, ieder voor zich, en ondanks het gezamenlijke tegengewring van beide mannen, wie zou er gewonnen hebben ? Wie weet wie Willy Wortel is ? Wie kent de planeet Jupiler ? Wie denkt dat het land waar we logeren Frankrijk heet ? Degene die won !!!!
|
de hort op
