|
We zijn de dag voor ons vertrek naar het verre zuiden en met toenemend afgrijzen zie ik hoe Geert bagage verzamelt. We leggen mijn pakje kleren naast het zijne : het mijne is maar de helft zo veel. Het is niet zijn gewoonte om veel kleren te willen meenemen, maar op de fiets is dat andere koek : een pakje voor als het zonnig is en een pakje voor de mist en een pakje met grote zakken voor een hongerdag, ook nog eentje voor als het regent en zeker die handschoenen en die lange broek, want hij herinnert zich nog te goed de kou die we vorige keer in april, ook in Spanje, leden.
De bagage moet allemaal op mijn fiets ! We hebben 2 grote fietszakken en nog een bovenopzak die dwars over de bagagedrager mooi past op de fietszakken. Voorlopig proppen we alles in grote valiezen en 2 rugzakken, morgen neemt de Ouigo trein ons mee van Tourcoing naar Montpellier. Hopelijk stranden we daar niet. De Franse vakbonden hebben net morgen uitgekozen om een algemene staking te houden en het openbaar vervoer kan er onder lijden. We zijn gewaarschuwd en we hebben al veel plannen B.
Het plan A is : met de trein naar Montpellier, met een andere trein van Montpellier naar Perpignan, met de bus van Perpignan naar Saint-Paul de Fenouillet en van daar, voor de laatste 9 km ligt alles open, het kan autostop zijn, het kan te voet zijn (liever niet), we kunnen onze buren van Ansignan bellen, en heel misschien hebben we het schoolbusje te pakken, dat ons netjes naar Ansignan brengt. Dat geluk hebben we al eens gehad toen we in de striemende regen per autostop ter plekke probeerden te geraken.
Ik heb nog avondles Italiaans, samen met Pieter en Margo. Piet blijft slapen en zal ons morgenvroeg naar het treinstation van Tourcoing brengen. We zijn dankbaar voor die nobele daad.
|
de hort op
