Moge Allah ‘azza wa djal onze kennis doen vermeerderen, Ameen. Moge Allah ons leiden naar de waarheid en ons weerhouden van het slechte, Ameen. Moge Allah ons sieren met de schoonheid van Imaan & Taqwa, Ameen.
Zijn doea voor de moeder van Aboe Hurayra om het rechte pad te volgen
Imam Moeslim vermeldde op gezag van Aboe Hurayrah die zei: Ik nodigde mijn moeder, die een polytheïst was, uit tot de Islam. Ik nodigde haar op een dag uit en ze zei iets over Allahs boodschapper tegen me dat ik haatte. Ik ging naar de Profeet En zei: Allahs boodschapper, ik nodigde mijn moeder tot de Islam uit, maar ze accepteerde (mijn uitnodiging) niet. Vandaag nodigde ik haar uit, maar ze zei iets tegen me,wat ik niet leuk vond. Smeek Allah (vriendelijk) dat Hij mijn moeder recht moge leiden. Daarop zei Allahs boodschapper : O Allah! Leid de moeder van Aboe Hurayra op het rechte pad. Ik ging geheel tevreden met de smeekbede van Allahs boodschapper weg en toen ik bij de deur kwam, was die dicht. Mijn moeder hoorde het geluid van mijn voetstappen en ze zei: Aboe Hurayrah, wacht even, en ik hoorde het geluid van vallend water. Ze nam een bad, trok een gewaad aan,bedekte snel haar hoofd met een hoofddoek,opende de deur En zei: Aboe Hurayrah, ik getuig over het feit dat er geen god is behalve Allah en dat Mohammed Zijn dienaar en Zijn boodschapper is. Hij (Aboe Hurayrah) zei:Ik ging terug naar Allahs boodschapper en (dit keer) huilde ik tranen van blijdschap. Ik zei: Allahs boodschapper, wees blij, want Allah heeft op uw smeekbede gereageerd en Hij heeft de moeder van Aboe Hurayrah op het rechte pad geleid. Hij (de edele Profeet )prees Allah, verheerlijkte Hem en uitte goede woorden. Ik zei:Allahs boodschapper, smeek aan Allah dat Hij mijn liefde en dat van mijn moeder moge laten doordringen in de harten van de gelovige dienaren van dat Hij onze harten gevuld laat zijn met hun liefde , waarop Allahs boodschapper zei: O Allah, laat er liefde van deze dienaren van U zijn (d.w.z. Aboe Hurayrah en zijn moeder) in de harten van de gelovige dienaren en laat hun harten gevuld zijn met liefde van de gelovige dienaren. (Aboe Hurayrah zei: Dit smeekbede was zo volledig gezegend door Allah, dat geen gelovige die van mij gehoord en gezien had, ooit was geboren zonder van me te houden).
Overgeleverd door Moeslim in het boek The merits of the Companions
Op een dag werd een vrouw opgebeld door een man, die haar vroeg om zijn overleden dochter te komen wassen. Die vrouw las zoals gewoonlijk koran voordat ze weg ging. Toen ze was aangekomen bij het huis, zei de vader van het overleden meisje dat ze snel naar binnen moest. Hij duwde haar een lege kamer in, en deed daarna meteen de deur van de kamer op slot. De vrouw schrok natuurlijk, en klopte hard op de deur zodat hij die weer open maakte. Maar niemand deed open .. Ze vroeg vanachter de deur waarom ze dat deden, ze kon zo toch ook het meisje niet wassen? ! ? De vader antwoordde dat hij spullen voor haar zou halen, als ze maar niet weg ging als de vorige Hij zei dat toen ze zijn dochter zagen, niet verder wilden. Hij kwam de kamer binnen met water en de rest van de spullen, zette ze op de grond en deed vervolgens de deur weer op slot. De vrouw keek de kamer rond, en zag het dode lichaam op de grond, met daar overheen een wit laken. Ze liep er naartoe en haalde het laken weg, en keek naar het gezicht, dat nauwelijks te herkennen was; het was zo zwart als kool, en het zag er heel verbrand uit. Ze schrok natuurlijk, maar begon hardop koran te lezen. En uiteindelijk begon ze het meisje te wassen. Toen ze het lichaam waste, begon de huid op te lossen, alsof het los zat. Maar ze ging gewoon door . Tot er niks meer van de huid over was. De volgende dag ging de vrouw naar een geleerde toe, en vertelde hem over wat er was gebeurd. Hij vertelde haar dat het gezicht van het meisje zo zwart en verbrand was omdat ze niet bidden. En dat haar huid oploste, dat kwam doordat ze geen hijab droeg
Er was eens een Imam, genaamd Haselhoef. Op een morgen ging hij naar de moskee met een oude, roestige vogelkooi en zette deze op de een stoel. Vele wenkbrauwen werden gefronst. Imam Haselhoef begon te vertellen. " Ik liep gisteren in de stad, toen ik een kleine jongen zag met deze kooi in zijn handen. Op de bodem van de kooi zaten drie vogeltjes te bibberen van angst. Ik stopte en vroeg hem:"Wat heb je daar bij je, jongen?"Een paar oude vogels", zei de jongen. "Wat ga je met ze doen?", vroeg ik. "Ik neem ze mee naar huis en ga er plezier mee maken", antwoordde hij. "Ik trek ze de veren uit en laat ze met elkaar vechten. Daar heb ik plezier in". "En als je genoeg hebt van deze vogels, wat doe je dan met ze?", vroeg ik hem. "O, we hebben een paar katten", zei de jongen, " en die houden wel van een vogeltje". Ik was even sprakeloos en vroeg toen:"hoeveel wil je voor die vogels hebben?" Hij vroeg:"Waarom wilt u deze vogels hebben, meneer?'Ze zijn oud en lelijk en zingen niet eens". Opnieuw vroeg ik hem:"Hoeveel wil je er voor hebben?' De jongen keek me aan en dacht vast:"Die is gek", en zei: "Vijf Euro". Ik betaalde hem vijf euro's en in minder dan geen tijd was hij verdwenen. Ik ben toen naar het eind van de straat gewandeld, naar een plantsoen met bomen. Ik heb de kooi op de grond gezet en de vogels vrijgelaten. Daarom die lege vogelkooi... Op een dag waren satan en Mohammed (vzmh) aan het converseren. Satan was net terug van een bezoek aan de aarde en pochte:"Ik heb net de aarde en alle mensen gekocht. Ik heb een valstrik gezet die ze niet konden weerstaan, en ik heb ze allemaal". "Wat ben je van plan met ze te doen?", vroeg Mohammed (vzmh) Satan antwoordde:"O, ik ga plezier met ze maken! Ik ga ze leren hoe ze kunnen trouwen en weer kunnen scheiden, hoe ze elkaar moeten haten, en hoe ze elkaar moeten misbruiken. Hoe ze kunnen roken en drinken, ik ga ze leren hoe ze wapens en bommen moeten maken en hoe ze elkaar moeten vermoorden. Dus ik heb echt veel plezier met ze!" "En wat ga je met ze doen als je klaar bent met hun?", vroeg Mohammed (vzmh) "Oh, ik vermoord ze allemaal", zei satan trots "Hoeveel wil je voor hen hebben?", vroeg Mohammed (vzmh) "Wat wil je met deze mensen", vroeg satan. "Ze zijn slecht, waarom wil je ze hebben? Ze haten je en ze spugen je in het gezicht, ze vervloeken en vermoorden je! Je wilt deze mensen niet!". "Hoeveel", vroeg Mohammed (vzmh)weer. satan keek Mohammed (vzmh) aan en lachte."Al je tranen en je bloed", zei hij. Mohammed (vzmh) zei: "DEAL", en Hij betaalde de prijs. Toen pakte de Imam de oude vogelkooi en liep.. Is het niet erg eenvoudig om Allah de schuld te geven dat de wereld ten onder gaat? Is het niet droevig dat wij alles geloven wat de kranten schrijven en kwesties in de kiem smoren die de Koran stelt? Is het niet droevig dat iedereen verwacht naar de hemel te gaan, terwijl ze niet eens in hun geloof geloven, nooit denken of spreken over hun geloof in , Allah of iets doen wat Allah van hen vraagt? Is het niet beangstigend hoe sommigen zeggen: "Ik geloof in Allah ", en toch satan volgen? Terwijl satan wel degelijk in Allah gelooft. Het is droevig dat je duizend grappen per e-mail kan versturen en iedereen neemt ze over, maar als je iets met betrekking tot Allah verstuurt, dan zullen maar weinig mensen het doorsturen. Is het niet droevig hoe gemeenheid, grofheid, ordinaire dingen, onzedelijkheid en porno vrije doorgang krijgen, maar een gesprek over Mohammed (vzmh)op school en op het werk wordt afgehouden? Is het niet droevig dat iemand op Vrijdag in vuur en vlam kan staan voor Allah , maar door de week een onzichtbare Moslim is? Lach je nu? Is het niet droevig, dat je dit verhaal niet naar Iedereen in je adresboek durft te sturen, omdat je niet weet of hij of zij geloven, of hoe ze over je zullen denken, als je ze deze e-mail toestuurt. Is het niet droevig dat je bezorgder bent over de vraag hoe mensen over je denken, dan hoe Allah over jou denkt
In deze Hadith die is overgeleverd op gezag van Hoedhaifah ibn Al-Yamaan t staat:
De mensen vroegen de Profeet (salla Allah ou 'alayhi wa sallem) over het goede en ik vroeg hem over het slechte omdat ik bang was dat het mij zou overkomen!
Ik zei tegen hem: O Boodschapper van Allaah, voorheen leefden wij in Djaahieliyyah en slechtheid (i.e ongeloof, doodslag, ontucht e.d.) toen zond Allaah voor ons dit goede (Islaam, Imaan, veiligheid, kuisheid), zal er na dit goede ook slecht komen? Hij zei: Ja!. Ik zei: Komt er na dat slechte ook weer goeds? Hij zei: Ja, alleen zal het niet zuiver zijn! Ik zei: Wat is de onzuiverheid daarvan? Hij zei: Een volk dat een andere Soennah (weg) dan mijn Soennah gebruiken en leiding krijgen van iets anders dan mijn Leiding, je herkent het aan hun (i.e. daden) en keurt het af! Ik zei: Komt er na dat goede slecht? Hij zei: Ja, uitnodigers die aan de deuren van de Hel staan te roepen, wie hun uitnodiging accepteert zal er in belanden!
Ik zei: O Boodschapper van Allaah kunt u hen voor ons beschrijven?
Hij zei: Ja, zij zijn van onze huid (i.e volk, taal, religie), en spreken met onze tong (i.e. taal -Arabisch-)! Ik zei: O Boodschapper van Allaah, wat adviseert u mij om te doen als ik deze zaak tegenkom?
Hij zei:Houd je vast aan de groep (Al-Djamaah) van de moslims en hun Imaam (leider)! Vervolgens zei ik: Wat wanneer zij geen Djamaah noch een Imaam hebben? Hij zei: "Laat dan al die groepen (sekten) ook al moet je jezelf aan de wortels van een boom vast bijten totdat je overlijdt! Blijf daarop (i.e. houd je vast aan de Djamaah van de moslims en gehoorzaam hun leiders zelfs wanneer zij zondigen)!"
Op een dag, ontwaakte ik vroeg in de morgen om op de zonsopgang te letten. Ah, de schoonheid van de schepping tart elke verbeelding , onbeschrijfbaar Terwijl ik oplette, prijsde ik Allah voor het mooie werk. Terwijl ik daar zat, voelde ik de aanwezigheid van Allah met me. Hij vroeg me, "houdt je van me?" Ik antwoordde, "natuurlijk Ya Allah! U bent mijn Rabb!" Dan vroeg hij me, "als je fysisch gehandicapt zou zijn, zou je nog van me houden?" Ik was verward, Ik keek neer naar mijn armen, benen en de rest van mijn lichaam en vroeg me af hoeveel zaken ik niet zou kunnen doen, terwijl ik ze normaal vond. En ik antwoordde, "het zou hard zijn Ya Rabb, maar ik zou nog steeds van jouw houden." Dan vroeg hij me,"als je blind zou zijn, zou je nog van mijn schepping houden?" Hoe kon ik van iets houden zonder het te kunnen zien ? Dan dacht ik aan alle blinde mensen in de wereld en hoeveel ze nog van Allah houden en zijn schepping. En ik antwoordde, "het zou moeilijk zijn Ya Rabb,maar ik zou nog steeds van jouw houden." Dan vroeg hij me,"als je doof zou zijn, zou je dan nog luisteren naar mijn woorden?" Hoe kon ik luisteren als ik doof was? Dan begreep ik het. Het luisteren naar het woord van Allah is niet slechts met onze oren maar ook met onze harten. En ik antwoordde, "het zou hard zijn Ya Rabb, maar ik zou nog steeds luisteren naar jouw woorden." Dan vroeg hij me,"als je doofstom zou zijn, zou je dan mijn Naam prijzen?" Hoe kon ik Allah prijzen zonder stem ? Dan begreep ik het, Allah wil dat we hem prijzen vanuit ons hart en ziel .Het is niet van belang hoe wij klinken. En ik antwoordde, "hoewel ik fysisch je niet kan prijzen, zou ik nog uw Naam prijzen." Dan vroeg hij me, "houdt je werkelijk van me?" Met volle moed en sterke overtuiging, antwoordde ik dapper , "JA YA RABB!!" Ik houd van u omdat u de enige en de ware Allah bent!" Ik dacht dat ik goed had geantwoord, maar dan vroeg hij me , "waarom zondig je dan?" Ik antwoordde, "omdat ik slechts een mens ben, en ik niet perfect ben."Waarom dwaal je dan in tijden van vrede het meest ? En waarom bidt je alleen in tijden wanneer je een probleem hebt? "Geen antwoord. Alleen tranen. Allah vervolgde : Waarom bidt je slechts bij samenkomsten? Waarom zoek je me alleen op in tijden van aanbidding? Waarom vraag je altijd egoïstische zaken? Waarom vraag je altijd zo onvertrouwelijk? De tranen bleven over mijn wangen naar beneden rollen. Waarom ben je beschaamd van me? Waarom spreidt je het goede nieuws niet ? Waarom huil je, in tijden van vervolging bij andere, Wanneer ik Mijn schouders aanbied? Waarom gebruik je excuses, wanneer ik je kansen geef om in Mijn Naam te dienen? Ik probeerde te antwoorden, maar ik kon geen antwoord geven. Je bent gezegend met het leven. Ik schiep je om deze gift niet weg te werpen. Ik heb jou met talenten gezegend om me te dienen, maar je blijft je afwenden. Ik heb Mijn woord aan jouw geopenbaard, maar je wint niet in kennis bij. Ik heb je toegesproken, maar uw oren waren gesloten. Ik heb mijn zegen aan jouw getoond, maar uw ogen waren afgewend. Ik heb jouw dienaars gestuurd, maar jij zat nutteloos terwijl zij werden weggeduwd. Ik heb jouw gebeden gehoord en ik heb hen allen beantwoord. Houdt je echt van me echt? Ik kon niet antwoorden. Hoe kon ik? Ik was beschaamd . Ik had geen verontschuldiging. Wat kon ik na dit zeggen? oen mijn hart had uitgehuild, en de tranen hadden gestroomd, zei ik, "Ya Rabb vergeef me alstublieft. Ik ben het onwaardig uw dienaar te zijn." Dan antwoordde hij me,"dat is mijn gunst,Oh mijn dienaar" Ik vroeg, "waarom blijft u me vergeven? Waarom houdt u zo van me? Dan antwoordde hij me, "omdat je mijn schepping bent. Ik zal jouw nooit verlaten. Wanneer je huilt, zal ik medeleven hebben en met jouw meehuilen Wanneer je met vreugde schreeuwt, zal ik met je lachen. Wanneer je triestig bent, zal ik je aanmoedigen. Wanneer je valt, zal ik je omhoog heffen. Wanneer je moe wordt , zal ik je dragen. Ik zal met jouw tot het einde van de dagen zijn en ik zal altijd van jouw houden." Nooit had ik zo hard gehuild . Hoe kon ik zo koud zijn geweest. En voor het eerst, bad ik echt.
Rasulallah SWS en Mariam hadden een zoon toen de profeet eenenzestig jaar was.......
TRANEN VAN LIEFDE,
Rasulallah en Mariam hadden een zoon toen de profeet eenenzestig jaar was. Rasulallah was erg gelukkig. Hij hield héél veel van zijn zoon. Een zoogmoeder zorgde (volgens een oud Arabisch gebruik) voor zijn zoon.
Rasulallah ging vaak naar het huis van de zoogmoeder. Hij hield de baby in zijn armen, kuste het op het voorhoofd en sprak ermee. Anas ging vaak met Rasulallah mee om de baby te zien en zei dat hij nog nooit zo'n liefhebbende vader als Rasulallah had gezien.
Toen het kindje Ibrahiem, amper 17 maanden oud was, werd hij ziek. Op een dag zei iemand tegen Rasulallah dat zijn zoon erg ziek was. Rasulallah ging met een Metgezel Abdarrahmaan naar het huis van de zoogmoeder. De arme Ibrahiem was met zijn laatste ademteugen bezig. Toen Rasulallah de baby in zijn armen hield, kwamen er tranen in zijn ogen.
Zijn vriend Abderrahmaan was verbaasd de tranen in de ogen van de Profeet te zien. Hij zei: "O Profeet van ALLAH, huil jij ook?" Rasulallah antwoordde: "Tranen zijn een zegen. Zij tonen ons mededogen en onze liefde. Maar ALLAH verbiedt ons de weeklagen en onze kleren in verdriet de verscheuren."
Toen ging Rasulallah naast Ibrahiem zitten en zei: " O Ibrahiem, het spijt ons dat je ons gaat verlaten. Onze ogen huilen en onze harten zijn bedroefd, maar wij uitten geen woorden die tegen de wil van ALLAH zijn." Spoedig daarna sloot de kleine Ibrahiem zijn ogen en stierf.
"Inna lillaah wa inna ilaajhi raaji'oen." "Wij behoren tot ALLAH en tot hem zullen wij terugkeren."
Beste broeders en zusters dit verhaal heeft mij diep geraakt. Nuttig jullie tijd zo goed en nuttig mogelijk dat Allah Swt tevreden over ons zal zijn. Want deze verhaal toont aan hoe het leven in 1 seconde kan stoppen.
Ik baande me een weg naar de fruitafdeling. Daar begon ik te morren over de prijzen van het fruit, terwijl ik me afvroeg of de kinderen echt zoveel zouden eten.
Ik kwam terecht in een gang met speelgoed, waar ik uit een ooghoek een ventje van ongeveer 5 jaar opmerkte, die een mooie kleine pop tegen zich aangedrukt hield. Hij hield niet op met haar haren te strelen en haar zachtjes tegen zich aan te drukken. Ik vroeg me af voor wie die pop bestemd was.
Vervolgens draaide de kleine jongen zich om naar een dame die bij hem was: "Tante, ben je zeker dat ik niet genoeg geld heb ?" De dame antwoordde hem wat ongeduldig: "Je weet het dat je niet genoeg geld hebt om ze te kopen."
Daarna vroeg zijn tante hem om daar te blijven en enkele minuten op haar te wachten, waarop ze snel vertrok. De kleine jongen hield nog altijd de pop in zijn handen. Uiteindelijk ging ik naar hem toe en vroeg ik hem aan wie hij die pop wilde geven. "
Het is de pop waar mijn zusje het meest naar verlangde als geschenk. Ze was er zeker van dat ze haar zou krijgen." Ik zei hem daarop dat haar vader ze haar misschien zou geven. Hij antwoordde me verdrietig: "Nee, waar mijn zusje nu is kan mijn vader niet komen. Ik moet de pop aan mijn mama kunnen geven, zodat zij ze naar mijn zusje kan brengen." Hij keek me zo droevig aan terwijl hij dat vertelde.
"Mijn zusje is vertrokken naar waar Allah subhana wa' ta'la is. Mijn papa zegt dat mama weldra ook naar Allah subhana wa' ta'la gaat, en daarom dacht ik dat mama de pop kon meenemen en ze aan mijn zusje geven."
Mijn hart hield bijna op met kloppen. Het jongentje hief zijn ogen op naar mij en zei me: "Ik heb aan papa gezegd dat hij tegen mama moest zeggen dat ze niet meteen mag vertrekken. Ik heb hem gevraagd haar te doen wachten tot ik terugkeer van de winkel." Dan toonde hij mij een foto van hem, die in de winkel genomen was, waarop hij de pop vasthield, terwijl hij me zei: "Ik wil dat mama deze foto ook meeneemt, zo zal ze me niet vergeten. Ik hou van mijn mama en ik zou graag hebben dat ze me niet verlaat, maar papa zegt dat ze naar mijn zusje moet gaan." Daarna sloeg hij het hoofd neer en bleef stil.
Ik haalde onopvallend wat bankbriefjes uit mijn portefeuille en vroeg aan de kleine jongen: "En als we nog eens een laatste keer je geld zouden tellen om zeker te zijn ?" "Ok", zei hij " Ik moet er genoeg hebben".
Ik gleed onopgemerkt mijn geld bij het zijne en we begonnen te tellen. Er was ruim genoeg geld voor de pop, er was er zelfs nog over.
Zachtjes prevelde het jongetje: " Dank je Allah subhana wa' ta'la dat je me genoeg geld gegeven hebt !" Dan keek hij me aan en zei: " Ik had aan Allah subhana wa' ta'la gevraagd om ervoor te zorgen dat ik genoeg geld zou hebben om deze pop te kopen, zodat mijn mama ze naar mijn zusje kan brengen. Hij heeft mijn dou'a gehoord. Ik wilde ook nog genoeg geld hebben om een witte roos te kopen voor mijn mama, maar zoveel durfde ik aan Allah subhana wa' ta'la niet vragen. Maar weet je, mijn mama houdt zoveel van witte rozen."
Enkele minuten later kwam zijn tante terug en verwijderde ik me met mijn boodschappenwagentje. Ik eindigde mijn winkelen met een totaal verschillende ingesteldheid dan deze waarmee ik begonnen was. Ik kon het jongetje maar niet vergeten.
En toen herinnerde ik me een artikel dat enkele dagen tevoren in de krant verschenen was, en waarin het ging over een bestuurder die in staat van dronkenschap op een wagen was ingereden waarin een jonge vrouw en haar dochter zaten. Het kleine meisje was op slag dood. De moeder was zwaar gekwetst en nog in kritieke toestand. Was het de familie van deze kleine jongen ?
Twee dagen later las ik in de krant dat de jonge vrouw gestorven was. Ik kon het niet laten om een boeket witte rozen te gaan kopen en me naar de begraafplaats te begeven. Op het graf lag een foto, een pop en een witte roos.
Ik ben de begraafplaats al wenend verlaten, met het gevoel dat mijn leven voor altijd zou veranderen. De liefde die dit jongetje in zijn hartje droeg voor zijn mama en zijn zusje was zo ongelooflijk. En op een fractie van een seconde heeft een dronken bestuurder hem alles afgenomen.
De erwt is een schitterende gewas. Trots toont ze haar mooie sterke groene Hijaab. Het beschermd haar van de warme en koude weer. En behoedt haar van de insecten.. Allah heeft deze erwt gezegend met een speciale Hijaab, omdat ze dan zonder haar de zaad zou dan uitdrogen en doodgaan.
De sinasappel houdt zichzelf in een glimmend oranje Hijaab om de heerlijke smaak van de fruit te beschermen. Anders zal het de smaak kwijtraken.
En zo is dat ook met de banaan, de kokosnoot en de granaatappel. Ze hebben allemaal een mooie sierlijke en unieke Hijaab, die beschermd tegen kwalen en verderf.
De juweel van de zee, de parel, is een stevige en scherpe Hijaab geschonken oesterschelp. Het wordt beschermd tegen andere zeedieren en zo blijft het mooi schitteren en glinsteren.
Hoe dan ook, het meest geliefde van Allah in al Zijn scheppingen is de Moslima die de Hijaab draagt. Zij weet dat het een geschenk is van Allah. Ze draagt het omdat het haar waardigheid, schoonheid en respect geeft. Het beschermt haar tegen al hetgeen wat verboden is, onrecht en kwaad. Zo kostbaar en edel is zij, dat zij zichzelf hult in een Hijaab.
Bismillah arRahmaan arRaheem wa salatu wa salaam 'ala Rasulillah
Subhanak Allahuma wa bihamdik, ash hadu an laa illaha ila ant, astaghfiruka wa atubu ileik
Aanmoediging van een broer door Iftikhar Staat op de site van MSA Universiteit van Houston
Toen ik begon met het zoeken naar een vrouw, was mijn enige intentie een Muslima te vinden die me kon helpen een betere moslim te worden. Nadat ik vaak tot Allah Aza Wa Jal Heb gebeden ontmoette ik een Broeder in mijn omgeving die een niet-gehuwde zus had..
Er werd mij verteld dat ze 7 jaar ouder dan ik was.. niet geschoold was en kleine gezondheidsproblemen had..
Ondanks dit.. regelde ik een ontmoeting om te kijken of er een eventueel huwelijk in zat.. Toen ik haar ontmoette was ik onder de indruk van haar bescheidenheid ( ze droeg en echte Hijaab Die alles bedekte behalve haar gezicht ) Ze was niet aantrekkelijk.. noch was ze rijk. Toch voelde ik me na het onze ontmoeting op mijn gemak met het feit dat zij het was waar ik naar zocht.. Na Istigara te hebben gebid, was ik er zeker van dat zij goed was voor mij. Onze Huwelijk is enkele weken later gesloten...
Oh ja.. dit was een Islamitische Bruiloft. zo een waar de mannen en vrouwen apart zitten, er was geen Discomuziek Of Buikdanseressen of andere Koefar-Dingen Er was waarschijnlijk maar 1 broeder die NIET volgens de Sunnah was gekleed. We brachten onze tijd voornamelijk door met bidden.. Allah Aza Wa Jal Prijzen en discussiëren over het feit wat een grote zegenening de verantwoordelijkheid van een huwelijk wel niet is..etc..
Ik denk dat de totale kosten van de Bruiloft ongeveer 20 Amerikaanse dollars was.. ( we hielden de bruiloft in het huis van mijn schoonbroer)IK had de tijd van mijn leven!!!
Ondanks het feit dat ze heel koppig is en veel argumenteert, ze is een van de Beste muslima's die een man zich kan wensen.
Dan heb ik het niet over de manier waarop ze me midden in de nacht wakker maakt voor het gebed, Of dat manier waarop ze haar gezicht bedekt in het openbaar, of de manier waarop ze elke daad van mij onderzoekt, Of wanneer ze me negeert als ik geen Koran meer lees.. of elke dag naar de Moskee ga.. IK heb het over haar Angst voor Allah Aza Wa Jal en liefde voor de Profeet Mohammed Salallahoe 3eleehie wa salaam.
Niet slecht voor een vrouw die mensen lelijk noemen en die niet geschoold is.. en geen geld heeft.. Ik zou haar voor niets in deze wereld willen ruilen..
Vele malen wanneer de discussie over trouwen word gevoerd hoor ik de ene broeder na de andere zeggen hoe mooi en hoe geschoold ze willen dat hun droomvrouw moet zijn... Anderen praten over liefde of afkomst..
Idioten.. ( met alle Respect van Dien )
Als het geval is dat sommige van jullie in de war zijn.. omdat ik dit allemaal vertel.. Laat me jullie vertellen wat ik weet ( rechtoe rechtaan )
Een Vrome Vrouw is je sterkste Verdediging tegen de Duivel
Nou.. Trouw een vrouw om wat voor reden je wil.. Mijn Smeekbede Is met jullie Allen..
Gedurende een gevecht, bevond Ali (een metgezel van de profeet Mohammed, Sallalahu 'alaihi wasalam), zich tegenover een ongelovige die hem gewelddadig aanviel. Ze waren alle twee moedige en sterke mannen, maar de ongelovige was geen tegenpartij voor Ali, die al snel op zijn borst zat om hem de genadeslag toe te dienen.
Ik nodig je uit om de getuigen dat er geen god is behalve Allah en dat Mohammed de boodschapper van Allah is, zei Ali. Accepteer de Islam en ik zal jouw leven sparen. Nooit, hijgde de ongelovige. Ali hief zijn zwaard op en hij stond op het punt om deze op zijn vijand te laten neerdalen, toen de ongelovige hem in het gezicht spuugde.
Tot grote verbazing van de ongelovige, sprong Ali direct van zijn vijand af en liet zijn zwaard zakken. Ga weg, zei Ali, Ik kan jou nu niet doden. Waarom deed je dat? vroeg de ongelovige, Je had me makkelijk kunnen doden. Ik vocht met jou, zuiver uit naam van Allah, antwoordde Ali, maar toen je in mijn gezicht spuugde, maakte jouw belediging mij kwaad en als ik jou in boosheid had gedood, zou mij dat naar de hel hebben gebracht, dus had ik geen andere keuze dan om jou te laten gaan. Iemand te doden uit boosheid of uit wraak is geen teken van moed, maar een laffe daad.
Toen de ongelovige dit hoorde, was hij zo onder de indruk van Alis eerlijkheid en zelfcontrole, dat hij direct de Islam aanvaardde. Ik getuig dat er geen god is dan Allah, en ik getuig dan Mohammed de boodschapper is van Allah.
Ik getuig jullie dat ik mijn plaats in de Hel zie,
Ik getuig jullie dat ik mijn plaats in de Hel zie
Ergens in een Islamitisch land was een docente tijdens een damescollege het volgende verhaal van de kapster van Fircauwns dochters aan het vertellen, ze zei: Op een dag toen de kapster de haren van één van de dochters van Fircauwn aan het kammen was, viel de kam op de grond. Ze boog zich voorover om haar kam op te rapen en zei: Bismillah.
De dochter vroeg haar: Bedoel je mijn vader?
Zij antwoordde: Nee! Hij is de Heer van mij, van jou en van jouw vader.
De dochter meldde dit vervolgens aan haar vader die onmiddellijk de kapster liet komen. Hij vroeg haar: Heb jij een Heer buiten mij?
Jazeker! Mijn en jouw Heer is Allah, Die in de hemel is, antwoordde zij dapper.
Hierop liet Fircauwn een grote koperen pan met olie halen. De pan werd vervolgens aan de kook gebracht totdat de olie begon te borrelen. De Fircauwn gaf opdracht om de vrouw en haar kinderen in deze hete pan te gooien.
De vrouw deed haar laatste verzoek en vroeg: Zou je misschien één ding voor me kunnen doen?
De Fircauwn vroeg: En dat is?
De kapster vroeg: Zou je mijn botten samen met die van mijn kinderen in een gewaad willen wikkelen en vervolgens kunnen begraven?
Hij antwoordde: Dat gun ik jou als laatste wens.
Fircauwn gaf opdracht om eerst haar kinderen in de pan te gooien. De kapster moest toezien hoe haar kinderen één voor één in de grote pan werden gegooid en hoe hun botten even later naar boven kwamen drijven. Geen moment wankelde ze in haar geloof en zij bleef standvastig, totdat het haar beurt en die van haar kleine baby was. Op het moment dat de moeder het niet over haar hart kon krijgen om haar laatste kind af te staan, sprak de baby, en zei: O moeder, wees standvastig want u bent op het Ware Pad. De foltering in dit leven is namelijk veel milder dan die in het Hiernamaals. Uiteindelijk werd zij samen met haar baby in de hete olie gegooid.
Het verhaal greep de leerlingen zo aan dat zij allen door emoties werden overweldigd. Geschrokken draaiden zij zich om toen bleek dat één van de leerlingen, die mede opviel door het feit dat zij zich niet hield aan de Islamitische kledingvoorschriften, zo geëmotioneerd raakte dat zij flauwviel. De leerlingen snelden zich naar haar toe om haar te helpen en brachten haar naar buiten voor wat frisse lucht en even later kwam de jongedame ondersteund door haar medestudenten weer binnen.
De docente ging verder met haar verhaal en vertelde over de beloningen die de gelovige vrouw te wachten staan in het Paradijs. Zoals de kapster van Fircauwn. Zij bleef standvastig en het verliezen van haar eigen leven en dat van haar vijf kinderen konden haar niet van haar geloof doen wankelen. De hete olie verscheurde haar vlees terwijl zij zich in haar lot had berust. Nog steeds waren de leerlingen aangedaan door dit verhaal. Het gehuil in de klas werd overtroffen door luid geschreeuw. Het bleek afkomstig te zijn van de jongedame die zojuist was flauwgevallen. Opnieuw werd zij door haar medeleerlingen naar buiten genomen om op adem te komen. Even later kwam ze enigszins gekalmeerd de les binnen.
De docente vervolgde haar verhaal. Ze begon verder te vertellen over de gunsten van het Paradijs en over de bestraffing die de ongelovigen te wachten staat in de Hel. Nu weer werd de les verstoord door de jongedame die hevig begon te weeklagen en enkele momenten later viel zij op de grond neer. Haar klasgenoten en de docente verzamelden zich om haar heen en riepen haar bij haar naam, maar zij reageerde niet. De jongedame richtte haar ogen naar de hemel en het besef begon door te dringen dat de jongedame dit wereldse leven aan het verlaten was.
De docente en de klasgenoten begonnen haar aan te sporen de geloofsgetuigenis uit te spreken en zeiden: Zeg: ,,Laa ilaaha ill-Allah. Getuig dat niets of niemand het recht heeft aanbeden te worden, behalve Allah. Getuig dat er geen ware god is, behalve Allah. Maar de jongedame reageerde niet terwijl haar blik zich verscherpte. Nog steeds bleven de aanwezigen haar aansporen de geloofsgetuigenis uit te spreken: Getuig dat er geen ware god is, behalve Allah. Getuig dat er geen ware god is, behalve Allah. Tenslotte keek zij naar hen en haar laatste woorden voordat ze deze wereld verliet waren: Ik getuig Ik getuig Ik getuig jullie dat ik mijn plaats in de Hel zie. Ik getuig jullie dat ik mijn plaats in de Hel zie. Ik getuig jullie dat ik mijn plaats in de hel zie.
"Dat gaat jou helemaal niets aan! Waarom wil jij dat weten?" zei de moeder wat geïrriteerd.
"Ik wil het gewoon weten. Mag ik alstublieft weten hoeveel u verdient per uur?" vroeg Mohammed nogmaals.
"Als je het graag wilt weten, ik verdien zestien gulden per uur."
"Oh, " zei Mohammed met een gebogen hoofd. Hij keek zijn moeder aan en vroeg "moeder, kan ik dan misschien alstublieft acht gulden lenen van u?"
De moeder begon boos te worden en zei: "als dit de reden is dat je me vroeg hoeveel ik verdien zodat je geld van me kan lenen voor een stom speeltje of iets stoms dan kun je nu meteen richting je kamer lopen om meteen naar bed te gaan en denk er goed over na hoe egoïstisch je wel niet bent. Ik werk lang en hard, elke dag opnieuw en heb geen tijd voor kinderachtige spelletjes."
De kleine Mohammed marcheerde stilletjes en teleurgesteld naar zijn kamer. Hij had zo hard die acht gulden nodig anders kon hij niet kopen wat hij al zo lang wilde hebben. De moeder moest denken aan haar zoon zijn vraag. Hoe durfde hij zoiets te vragen aan haar om geld te kunnen krijgen. Na een uur nadat de moeder wat kalmer was geworden bedacht de moeder zich of ze niet wat te hard is geweest tegen haar zoon. Misschien was er een reden dat hij dat geld nodig had want hij vraagt toch echter nooit om geld. Met een knagend geweten ging de moeder bij haar zoon kijken. "Slaap je? vroeg ze.
"Nee moeder, Ik ben wakker" antwoordde Mohammed.
"Ik heb nagedacht en misschien ben ik toch wat hard geweest tegenover jou" zei de moeder. "Het was een lange zware vermoeide dag en dat heb ik op jou afgereageerd. Hier heb je die acht gulden waarom je vroeg."
Mohammed schoot rechtovereind en bedankte zijn moeder. "Oh,dank u wel moeder, dank u wel!" riep hij uit blijdschap. Hij friemelde wat onder zijn kussen en pakte wat kleingeld erbij die hij onder zijn kussen verstopt had. De moeder keek verbaasd en werd boos toen ze zag dat Mohammed al zelf geld had. Mohammed begon langzaam zijn geld te tellen, uit blijdschap schitterden zijn ogen toen hij het geld zag en moest meer en meer glimlachen. Wat was Mohammed blij. Nu kon hij eindelijk kopen wat hij wilde.
"Waarom wil je meer geld als je al geld hebt?" Vroeg de moeder.
"Omdat ik niet genoeg had, maar nu wel" zei Mohammed. "Moeder, ik heb nu zestien gulden... Kan ik een uur kopen van uw tijd?"
Een geleerde vroeg eens aan één van zijn studenten:
Een geleerde vroeg eens aan één van zijn studenten: Je hebt een lange tijd met me doorgebracht, wat heb je geleerd?
Hij zei: Ik heb acht dingen geleerd:
1. Ik keek naar de schepping. Iedereen heeft een geliefde. Wanneer hij het graf in gaat, laat hij zijn geliefde achter. Daarom heb ik mijn goede daden tot mijn geliefde gemaakt; op die manier zullen ze bij me zijn in het graf.
2. Ik keek naar het vers Doch voor hem die vreesde voor zijn Heer te staan, en die zijn ziel van begeerten onthield, (79:40) en worstelde daarom tegen mijn verlangens zodat ik Allah kon blijven gehoorzamen.
3. Ik zag dat als iemand iets waardevols bij zich heeft, hij het zal beschermen. Toen dacht ik aan het vers Hetgeen gij hebt, zal voorbijgaan maar hetgeen bij Allah is, is blijvend. (16:96) Daarom wijdde ik alles wat me iets waard was toe aan Hem zodat het bij Hem zou zijn voor mij.
4. Ik zag de mensen zoeken naar rijkdom, eer en posities en het was me niets waard. Toen dacht ik aan Allahs woorden Voorwaar, de meest edele van jullie is bij Allah degene die het meest (Allah) vreest (49:13) dus deed ik mijn best om bewust te worden van Allah om edel te zijn in Zijn ogen.
5. Ik zag de mensen jaloers zijn op elkaar en ik keek naar het vers Wij zijn het, Die in het tegenwoordige leven middelen van bestaan onder hen uitdelen, (43:32) dus verliet ik jaloezie.
6. Ik zag de mensen vijandigheid hebben en ik dacht aan het vers Voorwaar, Satan is een vijand van u, behandelt hem daarom als vijand (35:6) dus verliet ik vijandigheid en nam de Satan als mijn enige vijand.
7. Ik zag dat ze zichzelf verlaagden op zoek naar voorzieningen en ik dacht aan het vers En er is geen schepsel dat op aarde kruipt, of zijn voorziening berust bij Allah, (11:6) dus hield ik mezelf bezig met mijn verantwoordelijkheden tegenover Hem en ik liet mijn eigendom bij Hem.
8. Ik zag dat ze vertrouwden op hun zaken, gebouwen en gezondheid en ik dacht aan het vers En voor hem, die zijn vertrouwen in Allah stelt, is Allah toereikend, (65:3) en daarom plaats ik mijn vertrouwen alleen in Allah.
Er was eens een ongelovige zondaar die 99 mensen had vermoord. Hij wilde uit de grond van zijn hart een goede praktiserende moslim worden dus ging hij naar een man die bekent stond als een hele goede moslim hij vroeg aan de man "Meneer alstublieft hoor mij ik heb 99 moorden gepleegd maar ik wil nu moslim worden gaat Allah de Almachstigste mij vergeven?" Waarop de man antwoordde "Nee natuurlijk gaat Allah zo een verdorven persoon als u niet vergeven" De man werd kwaad en verloor alle hoop waardoor hij de moslim vermoordde Hij liep weg en kwam nog een goede moslim tegen en vroeg hem hetzelfde de man zij "Ik weet niet of overgeven word maar ik ken een man die je zeker zou kunnen helpen maar het is wel ver lopen"en de man legde uit hoe de ongelovige moest lopen Hij bedankte de man en hij vertrok met in zijn de oprechte intentie een goede moslim te worden Helaas overlijd de man onderweg en er komen 4 engelen naar hem toe 2 engelen van de dejannah en 2 engelen van het vuur De engelen van de dejannah zeggen "Hij gaat met ons mee naar het paradijs want hij had de intentie een goede moslim te worden in zijn hart" "Nee hij gaat met ons mee want hij heeft 100 mensen vermoord waaronder een goede moslim en hij heeft nooit gedaan aan de 5 zuilen van de islam" "weet je wat"zeiden de engelen van de dejannah "Als de weg naar zijn doel(de man die hem kon helpen) langer is dan de weg terug gaat hij met ons mee of anders met jullie" "is goed"zeiden de engelen van het vuur. De engelen gingen het grond opmeten en kwamen tot de conclusie dat de weg naar de man juist langer was en hij moest mee met de engelen des doods. Toen gebeurde er een wonder Allah rolde de grond op waardoor de afstand naar de man die de overleden man kon helpen korter geworden en kon hij toch meer naar het paradijs.
Er was eens een dochter die verschrikkelijk verwend werd, door haar moeder.. Ze was ook haar enigste kind. Ze mocht echt alles zoals uitgaan en verkering met jongens Haar moeder durfde daar nooit iets van te zeggen. Maar haar vader ,hij probeerde haar altijd het rechte pad te tonen. Haar moeder werd er altijd kwaad om ze zei dan tegen hem: '' het is mijn dochter en ik beslis wat ze doet en niet doet'' Er kwam bij de moeder niet op dat haar dochter al op haar 18e zou komen te overlijden . na het overlijden van de dochter.. Telkens als de moeder thuis alleen zat kwam die dochter by haar met een strak gezicht en bekeek haar moeder heel boos. In het begin werd de moeder bang en begreep het niet, hoe haar overleden dochter altijd bij haar kwam. En dat gebeurde ieder keer als de moeder alleen thuis was. De moeder besloot het aan haar vriendinnen te vertellen. Ze raadden haar allemaal aan om naar een "El-efki" te gaan. Toen ze bij hem was vertelde ze hem het verhaal. Hij vroeg haar hoe haar relatie met haar dochter was. Ze zei dat ze bang was van haar en dat ze haar niks durfde te zeggen. De "el-efki" zei tegen haar ; ''een dode persoon die je blijft volgen als je alleen bent wil zeggen dat hij iets nodig heeft van jou, dus de volgende keer als je dochter weer bij jou komt vraag haar wat het probleem is en vraag haar of ze iets nodig heeft. De volgende keer toen de moeder weer alleen was, kwam de dochter weer bij haar op dezelfde manier Weer met een boos en strak gezicht . De moeder nam al haar moed bijeen en vroeg haar "ebenti malki bgiti sihaja'' (mijn dochter wat scheelt er heb je iets nodig)" de dochter antwoordde haar "Oh mijn moeder ik zit in de hel , maar moest je weten wat jou te wachten staat'' De dochter verdween en kwam niet meer terug. Daarna ging de moeder raad vragen bij die El-Efki Bij die El-efki kreeg ze te horen dat als.. haar dochter wit gesluierd was ze de deur open moest doen maar als ze zwart gesluierd was dan niet Die dochter bleef maar komen en haar moeder.. haar hart kon het natuurlijk niet verdragen dat haar dochter voor de deur liep te huilen, ook al was zwart gekleed... En bij het openen van de deur viel dit meisje haar moeder aan, en sloeg haar letterlijk het ziekenhuis in. Ze heeft een tijd in het ziekenhuis gelegen maar heeft niets meer vernomen van haar dochter De moeder heeft dan ook flink lopen bidden en om vergiffenis gebeden.. Echt maandenlang, heeft ze dit gedaan, afgezonderd van de rest van de wereld.. Uiteindelijk zag de moeder in haar droom haar dochter in een hele mooie omgeving.. het enige dat 't meisje zei was dan ook: ''Moeder je gebeden hebben mij toch weten te redden... ''
Ervaringen van een Turks meisje met het Suikerfeest
"En nu vlug naar bed, want morgen is het Suikerfeest en dan moeten we vroeg opstaan." Maar ik kan niet slapen. Een hele tijd lig ik nog in mijn bed te woelen. Ik voel in het donker met mijn hand op de stoel naast mijn bed. Daar liggen mijn nieuwe kleren, een bloemetjesjurk met een kanten kraag en parelmoeren knoopjes, lintjes voor mijn haar en nieuwe sokken. Naast mijn bed staan ook mijn nieuwe schoenen. Ze ruiken naar leer. Vannacht mogen ze binnen staan, daarna niet meer.
In een moslimhuis kom je niet op je schoenen binnen; er mag geen straatvuil binnen komen. Tot laat in de nacht hoor ik nog geluiden op straat. Het is druk. Het is de gewoonte aan het einde van het vasten wat geld naar de armen te brengen, als aalmoes.
Als mijn moeder ons wakker maakt, heb ik het idee dat ik nog maar net slaap. Slaperig word ik in bad gestopt en ingezeept. Mijn haar verdwijnt onder het schuim. Helemaal fris en schoon word ik in mijn nieuwe kleren gestoken. Nu begin ik een beetje wakker te worden, vooral als mijn haar gekamd wordt. Mijn moeder doet de nieuwe lintjes in mijn vlechten. "Net vlinders," zegt ze en ze besprenkelt mijn haar met eau de cologne en rozenwater.
Nu kan het feest beginnen. Drie kwartier na zonsopgang klinkt de oproep tot het feestgebed. Mijn moeder vertelt: "In de tijd van Mohammed ging iedereen naar het feestgebed, mannen, vrouwen en kinderen, jong en oud, want het is de bekroning van de Ramadan. Iedereen ging de moskee binnen met een luid: Allahu, Akbar (God is machtig). In veel landen is dat nog zo. In Turkije blijven de vrouwen en kinderen thuis. Alleen de mannen en de grote jongens gaan."
Buiten de moskee zijn overal rieten matten neergelegd om op te bidden, want vandaag is de moskee te klein voor iedereen. Na het gebed en een toespraak omhelzen de mannen elkaar en wensen elkaar een gezegende Bayram toe. Mijn vader koopt grote dozen snoep en chocolade. Ik mag ze aan hun blauwe en roze lintjes naar huis dragen.
Thuis kussen we met eerbied de hand van onze ouders en brengen de gekuste hand naar ons voorhoofd. Dan gaan we overal op bezoek en herhalen de eerbiedsgroet. Mijn zusje en ik krijgen snoep en geld. 's Middags gaan we samen met onze ouders naar de begraafplaats om stukken uit de koran en een kort smeekgebed voor onze overleden familieleden op te zeggen. Ik geef de planten en de bloemen op de graven water. We wieden het onkruid niet, want ze zeggen dat alles in de natuur hier in gebed is voor degenen die er begraven liggen. De andere dagen van de Seker Bayram gaan we familie en vrienden bezoeken.
Recept voor Helwa
Op de avonden van de Kandili (feestavonden waarbij de minaretten en moskeeën verlicht zijn) en met Bayram wordt er helwa gegeten, een zoete lekkernij.
Benodigdheden: 1 kg. griesmeel (irmik) 2 liter. water (su) 250 gr. margarine of wat lepels zonnebloemolie (yag) 1 1/2 kg. suiker (seker)
De dag voor het feest wordt in de grootste pan van het huis de griesmeel gedaan met een kuil in het midden om de suiker met de margarine of olie in te doen. Met een soeplepel wordt de suiker beetje bij beetje nat gemaakt met de twee liter kokend water. De griesmeel aan de zijkant van de pan wordt voorzichtig naar het midden gebracht om de natte suiker, margarine of olie te bedekken. Dit alles moet tien minuten wellen. Daarna wordt de pan op het vuur gezet. Met een houten pollepel moet het omgeroerd worden tot het geheel een goudbruine kleur heeft gekregen. Dan wordt het op een bakplaat gedaan en goed aangedrukt tot een dikte van ongeveer twee centimeter. Als het gerecht is afgekoeld wordt het in reepjes of blokjes gesneden.
Een verhaal over het ochtendgebed (Fadjr) deze is mashallah!!!
Dit is een waar gebeurd verhaal ( En Allah weet het beste )
Een basisschoolleraar zat les te geven aan groep vijf, in een Arabisch land en hij had het over hoe belangrijk het ochtendgebed is, vooral als je dat in de moskee doet en hoe goed dat gebed door Allah wordt beloond. Hij had op zo'n mooie en ontroerende manier verteld, dat kinderen van die leeftijd er erg van onder de indruk raakten. Tussen die kinderen was er eentje die vast had besloten om vanaf dat moment nooit meer het ochtendgebed te missen. Hij zat te denken hoe hij zo vroeg wakker kon worden en omdat niemand bij hem thuis wakker werd voor het gebed en hij niet zomaar de wekker mocht gebruiken, besloot hij om niet te gaan slapen en om te wachten tot het gebedstijd werd. Zo gezegd zo gedaan, hij sliep niet en toen het tijd was maakte hij zich klaar en ging hij zich ritueel wassen (woedoe). Maar nu wilde hij ook naar de moskee en omdat hij te jong was om alleen in het donker de deur uit te gaan, was dat een probleem. Hij ging voor de deur zitten denken hoe hij toch naar de moskee kon gaan. Toen zag hij, dat zijn oude overbuurman richting moskee vertrok en hij besloot om hem in alle rust te volgen tot de moskee. Eindelijk gebeden, voelde het jongetje zich zo goed dat hij nooit meer het ochtend gebed wilde missen. Op de terugweg volgde hij de oude man weer tot aan huis.Zo ging het een aantal weken door en zijn ouders wisten er niks van. Op een dag kreeg hij te horen dat zijn oude buurman overleden was. Het kind was zo droevig dat hij uren zat te huilen en niemand kon hem stil krijgen. Zijn vader kwam bij hem en vroeg: "Waarom huil je zo erg om die man, jij kende hem haast niet en zijn kinderen waren te oud om met je te spelen?"Het jongentje zei: "Ik houd van die man ik had liever gewild dat jij in zijn plaats dood was gegaan!" Zijn vader schrok zo erg van wat hij hoorde dat hij aan zijn zoon vroeg:"hoe kun je nu zo iets zeggen, wat heb ik verkeerd gedaan?" Het kind zei: " Omdat je nooit het ochtendgebed bidt en dus Allah ondankbaar bent en die lieve oude man was de enige achter wie ik elke ochtend naar de moskee ging! Waarom bid je niet pappa?"Zijn vader was hiervan zo geschrokken en tegelijkertijd zo verdrietig en had heel veel spijt, hij knuffelde zijn zoon en beloofde hem om nooit meer het gebed over te slaan. Sindsdien bidden de twee bijna elk gebed in de moskee
We kwamen elkaar (in Turkije) tegen toen de Adzaan (oproep tot het gebed) gelezen werd. - "Kom dan neem ik je mee naar de moskee, je weet het is vandaag vrijdag, dan wordt er het vrijdaggebed verricht" - "Je weet dat ik niet naar de moskee ga". - "Ik weet het" zei ik, maar ik vraag me altijd af wat daar de reden voor is" - "Weet ik veel, ik denk dat de omgeving waarin ik zit, gewoon een slechte invloed op mij heeft, en daarbij komt ook nog, dat ik mijn broek goed gestreken wilt houden, ik wil niet dat er bij het gebed knieafdrukken in mijn broek komen".
- Ietwat lachend; "Je maakt zeker een grapje? Dat kan toch niet de reden zijn dat je wegblijft van de moskee?" - "Nee hoor, ik meen het. Je weet dat ik altijd goed gekleed wil zijn en dat ik vooral van de kleur groen hou". Dat was waar, hij droeg altijd iets groenigs, dit verschilde van licht tot donkergroen en zijn broeken waren altijd netjes glad gestreken. - Ik vroeg; "Ben je wel ooit een moskee binnengeweest?" - "Toen ik klein was ging ik wel eens met mijn opa mee, ik denk niet dat ik nog er ooit nog zal komen". Ik stond versteld van zijn antwoorden, iemand die zich een moslim noemde maar die zulke kleine dingen belangrijker vond dan het gebed, belangrijker dan Allah te dienen/danken die hem alles gaf , ook zijn kleren ! Ik had spijt dat ik erover begonnen was. We schudde elkaar de hand en namen afscheid. Twee maanden later hoorde ik dat hij in de moskee was. Ik ging meteen kijken. Daar was hij; - "Je zou de moskee toch nooit meer bezoeken?" Hij gaf geen antwoordt, want hij lag in een doodskist waar het groene kleed met Qoraan verzen over heen lag.
Ahmed en Ali wandelen na school door het bos, ze zijn van plan om nog even kort te spelen en daarna naar huis te gaan. Onderweg naar het bos komen ze een vogeltje tegen dat heel raar loopt. Ali kijkt Ahmed aan en zegt: Ahmed wat zou er met dat vogeltje zijn? Ahmed zegt tegen Ali Kom we gaan gewoon spelen dit is niet zo belangrijk het is maar een vogeltje
Ali antwoord Ahmed terug: Nee Ahmed het vogeltje is gewond kijk maar het loopt heel erg mank er is iets niet in orde.
Ahmed geeft Ali gelijk en zegt Astaaghiroellaah (moge Allah mij vergeven) het vogeltje is een schepping van Allah. Een moslim moet goed zijn voor alle dieren, planten en mensen.
Ze lopen samen naar het vogeltje toe, het vogeltje is bang en probeert weg te vliegen maar dit lukt niet omdat het gewond is. Ahmed en Ali bedenken samen wat ze kunnen doen en bedenken dat ze het vogeltje meenemen naar het huis van Ahmed en daar hulp zoeken.
De moeder van Ahmed ziet het vogeltje en zegt tegen Ahmed en Ali Moge Allah jullie belonen jongens, dit vogeltje heeft hulp nodig, laten we de vogel naar de dierenarts brengen. Ze lopen met zijn allen naar de dierenarts waar hij de vogel onderzoekt en ziet wat er mankeert, het vogeltje heeft een gebroken pootje.
De dokter bedankt de jongens en zegt hun Als jullie het vogeltje hadden laten liggen dan was het waarschijnlijk nog zieker geworden, moge Allah jullie belonen voor jullie goede daad
Twee jonge mannen kwamen altijd bijeen om te zondigen. De sjataan had hen volledig in zijn macht. En dit allemaal terwijl zij getrouwd waren. Op een dag begon één van hen aan zijn zoveelste avontuur. Hij beloofde een vrouw, die hij had leren kennen, een leuke avond. Hij moest alleen nog even van zijn eigen vrouw zien af te komen. Hij wist zijn vrouw ervan te overtuigen dat hij moest overwerken en dat zij maar beter naar haar ouders kon gaan en vertrok vervolgens naar zijn afspraakje.
Toen hij aankwam werden zijn wildste fantasieën hem reeds in het vooruitzicht gesteld. De vrouw stelde voor om eerst gezellig in het park te gaan zitten en daarna naar zijn huis te gaan. Thuis aangekomen vroeg de vrouw aan hem of hij niet wat te eten en drinken in huis had. Dit had hij echter niet, maar hij liet zich daardoor niet stoppen. Hij stapte in zijn auto en reed naar het dichtstbijzijnde restaurant. Toen hij alle benodigdheden had gekocht en terug naar huis reed werd zijn pret al snel verstoord door een agent die hem tot stoppen dwong. Hij had een aantal stopborden genegeerd en moest meekomen naar het bureau.
Eenmaal aangekomen op het politiebureau belde hij zijn goede vriend op met de mededeling dat een lekker wijf op hem thuis zat te wachten en dat hij vast zat op het politiebureau en voorlopig nog niet weg kon. Hij bood dit buitenkansje aan zijn enige echte vriend. Je moet naar mijn huis gaan om het werk af te maken! En vergeet niet, nadat je klaar bent, die sloerie thuis af te zetten.... en een beetje tempo, want ik ben bang dat mijn vrouw straks thuiskomt en haar daar treft., zei hij door de telefoon. Zijn vriend stelde hem gerust en bedankte hem voor dit fantastische aanbod.
En zo vertrok de trouwhartige kameraad naar het huis van zijn goede vriend die vast zat op het politiebureau. Hij maakte de deur open en keek naar binnen en kon geen stap verder zetten, hij kon zijn ogen niet geloven .Ben jij dat!? Dit bestaat niet!! Het was zijn eigen vrouw in het huis van zijn beste vriend. Hij ging tekeer als een gek, en bleef maar schreeuwen: Jij bent mijn vrouw niet meer, Jij bent mijn vrouw niet meer!
Dit doet mij denken aan de volgende woorden van imam es-Shaaficie:
Overspel is te vergelijken met een schuld die je aangaat. Weet dat het aflossen ervan gebeurt doordat anderen (weer) overspel plegen met jouw familie. En wie voor een bedrag van 2000 dirham overspel pleegt met andermans familie, hiervoor zullen anderen voor het luttele bedrag van een kwart dirham overspel plegen met zijn familie.
Salaam alaikoem broeders en zusters , Ik ben Said Mondria en ik zal inshallah elke dag een nieuw verhaal plaaten en ik hoop dat jullie ze leuk vinden . Jullie mogen reageren dat kan onderaan elk verhaal ik kijk er naar uit. Salaam alaikoem, Said.
