"Het verhaal van Zuster Kat Fael." Of hoe een gevonden poezennestje nog goed terecht komt! (klik op bovenstaande foto) ---------------------
Growing old is mandatory. Growing up is optional. ----- Ouder worden is onvermijdelijk. Volwassen worden niet!
Als je op de groene button klikt kom je op de site van het baby-poezen-opvangcentrum van "Den Dierenvriend". Hét adres om een jonge poes te adopteren! Ga eens kijken en zeg het voort aan andere dierenvrienden aub!
Zoek je een speciaal onderwerp waarover ik ooit iets schreef? Tik dan hieronder een trefwoord in!
Zoeken in blog
Klik op het envelopje om mij een mailtje te sturen
We don't stop playing because we get old... We get old because we stop playing! -------------- We stoppen niet met te spelen omdat we oud worden... We worden pas oud als we stoppen met spelen!
Je kan maar 1 week tegelijk bekijken op mijn blog. Anders gaat het te traag open. Wil je zien wat er vorige week op stond? Klik dan op de data hier onder!
In elke 50-plusser zit een verbijsterde teenager die zich afvraagt wat er gebeurd is.
Leonardo da Vinci (1452-1519)
Italiaans kunstenaar
Als ik in de hemel kom, dan wil ik
daar graag een kat op schoot hebben.
Jan Wolkers (°26-10-1925)
Nederlands schrijver en columnist.
Katten haten dichte deuren; het
maakt niet uit aan welke kant ze staan. Als ze buiten zijn willen ze naar binnen, en
als ze binnen zijn willen ze naar buiten.
Lilian Jackson Braun (1916)
Amerikaans schijfster
Laten we eerlijk blijven; de meesten van ons
vinden het wel leuk als onze katten een tikje gemeen zijn. Ik zou me in ieder geval niet echt op mijn
gemak voelen in het gezelschap van een kat die in huis rondliep met een heilige
uitdrukking op zijn snuit.
Beverly Nichols (1898-1983) Engels
Schrijfster
Eén kat
leidt tot de volgende.
Anoniem
Katten bereiken
moeiteloos wat wij mensen niet kunnen: door het leven gaan zonder lawaai te
maken. Ernest Hemingway (1898-1961) Amerikaans
schrijver
Er zijn twee
manieren om de ellende te ontvluchten: muziek en katten. Albert Schweitzer (1875-1965) Theoloog,
filosoof en dokter.
Katten schijnen uit te gaan van het principe
dat het nooit kwaad kan om te vragen wat je
wilt.
Anoniem
Katten zijn
delicate wezens en ze kunnen de meest uiteenlopende kwalen krijgen, maar ik ben
nog nooit een kat tegengekomen die aan slapeloosheid
leed. Joseph Wood Krutch(1893-1970)
Amerikaans schrijver
Als u in een
gracht valt kunt u best angstig miauwen, want een kat willen we wel eens
redden. Toon
Verhoeven
Lang geleden werden de katten als goden
gezien. Dit zijn ze nooit vergeten.
Anoniem
Cat Proverbs
You will always be lucky if you know how to make friends with
strange cats. Colonial
In a cat's eye, all
things belong to cats. English
No matter how
much cats fight, there always seems to be plenty of kittens. Abraham Lincoln
Dogs come when they're called; cats take
a message and get back to you later. Mary
Bly
There are two means of refuge from the
miseries of life: music and cats. Albert
Schweitzer
Settling a dispute through the law is like losing a cow
for the sake of a cat. Chinese
A cat goes to a
monastery, but still she remains a cat. Congolese
The cat is a saint when there are no mice
about. Japanese
The cat is a lion to the
mouse. Albanian
A house without either a cat or
a dog is the house of a scoundrel. Portuguese
The kind man feeds his cat before sitting
down to dinner. Hebrew
Handsome cats and fat
dung heaps are the sign of a good farmer. French
Beware of people who dislike cats. Irish
Who cares well for cats will marry as happily as
he or she could ever wish. French
An old cat
will not learn how to dance. Moroccan
A cat
will teach her young ones all the tricks, except how to jump backwards. Netherlands Antillean
When the mouse laughs at the cat,
there's a hole nearby. Nigerian
As every cat
owner knows, nobody owns a cat. Ellen Perry
Berkeley
If you play with a cat, you must not mind her
scratch. Yiddish
To live long, eat like a cat,
drink like a dog. German
A cat has nine lives;
for three he plays, for three he strays, and for the last three he
stays. English-American
A cat with a straw tail
keeps away from fire. English
Those that
dislike cats will be carried to the cemetery in the rain! Dutch
After dark all cats are leopards. Native American (Zuni)
If stretching were wealth, the
cat would be rich. African
One should not send
a cat to deliver cream Yiddish
The cat--moon
eats the gray mice of night. Western
Europe
When the cat's away, the mice will play. Western Europe
It's for her own good that the cat
purrs. Irish
Cats don't catch mice to please
Khoda(God). Afgani
Fat cats and thin birds can
share a yard, but thin cats and fat birds no way! Rosicrucian
Like the cat in the tree, getting caught up
in the chase can leave us in an awkward place. Rosicrucian
The cat laps the moonbeams in the bowl of
water, thinking them to be milk. Zen Saying
If
men were now to turn their hostility towards the cat, it would not be long
before the domestic cat became a wild animal. Nigeria
In even a cat the Buddha-nature exists. Japanese Buddhist
It is useless to show the gold piece
to a cat. Zen Saying
Nature breaks through the
eyes of the cat. Irish
It's a brave bird that
makes its nest in the cat's ear. Hindi/Indian
A
rat who gnaws at a cat's tail invites destruction. Chinese
He who does not feed his cat will feed rats.
Dogs are
dogs, but cats are people.
When the cat and mouse agree, the grocer is ruined. Iranian
Beware of the cat that licks from the front but claws from
behind. Old English Proverb
A trapped cat becomes a lion. Old English
Proverb
Life's like cat vomit; if you don't clean it up right away,
you're going to step in it. Xnterna
Drowsing, they take the noble attitude of a great sphinx, who,
in a desert land, sleeps always, dreaming dreams that have no end. Charles Baudelaire
Of all God's creatures, there is only
one that cannot be made slave of the leash. That one is the cat. If man could be
crossed with the cat it would improve the man, but it would deteriorate the
cat. Mark Twain
One cat just leads to another. Ernest
Hemingway
The cat is nature's beauty. French
The dream of cats is all mice. Egyptian
I have studied many philosophers and many cats. The wisdom of
cats is infinitely superior. Hippolyte Taine
No heaven will not ever Heaven be; unless my cats are there to
welcome me. Scottish
Dogs see people as companions; cats see people as staff.
It is better to feed one cat than many mice. Norwegian
The cat does not negotiate with the mouse. Robert K. Massie
You see, the wire telegraph is a kind of a very, very long cat.
You pull his tail in New York and his head is meowing in Los Angeles. Do you
understand this? And radio operates exactly the same way: you send signals here,
they receive them there. The only difference is that there is no cat. Albert Einstein
When the cat is not home, the mice will dance on the
table. Dutch
When a Cat adopts you there is nothing to be done about it
except put up with it until the wind changes. T.S.
Eliot
A cat in her house has the teeth of a lion. Somali
A kitten can catch only a baby mouse. Ghana
The naming of cats is a difficult matter. It isn't just one of
your holiday games. You may think at first I'm mad as a hatter when I tell you a
cat must have three different names... T.S. Eliot
I love cats because I enjoy my home; and little by little, they
become its visible soul. Jean Cocteau
God is really only another artist. He invented the giraffe, the
elephant and the cat. He has no real style, He just goes on trying other
things. Pablo Picasso
The man who carries a cat by the tail learns something that can
be learned in no other way. Mark Twain
What greater gift than the love of a cat? Charles Dickens
Katten laten pootafdrukken achter op je hart. Uit "Citaten voor een katten liefhebber."
Het begrip rust komt tot uiting in een zittende kat. (Jules Renard)
Het enige mysterie aan katten is waarom ze ooit besloten hebben huisieren te worden. (Compton Mackenzie)
Als een een hond op je bed springt, doet hij dat omdat hij graag bij je wil zijn. Als een kat op je bed springt, doet ze dat omdat ze je bed zo lekker zacht vindt. (Alisha Everett)
Het is onmogelijk om niet vertederd te raken bij de aanblik van een of meer kittens. (Cynthia E. Varnado)
De kat zou's mans beste vriend kunnen zijn, maar ze zou zich nooit verlagen om dat toe te geven.
Probeer nooit koppiger te zijn dan een kat. (Ropbert A Heinlein)
Laat iets van de rust van een kat op mij overgaan. (David Harold Rowbothom)
Je bent pas iemand als je door een kat bent genegeerd.
Katten : net zo soepel als hun schaduw, de wind krijgt geen vat op ze.
Ze glippen slank en stil, door spleten, kleiner dan zijzelf. (A S J Tessimond)
Het verschil tussen katten en honden is dat honden komen als ze geroepen worden, terwijl katten een boodschap aannemen en later contact opnemen.
Ik meen het oprecht als ik zeg dat ik van katten hou... Een kat is een dier dat meer menslijke gevoelens heeft dan de meeste andere dieren. (Emily Bronte)
Vrouwen en katten doen waar ze zin in hebben, en mannen en honden kunnen daar maar beter mee leren leven. (Alan Holbrook)
Eén reden waarom kattenliefhebbers volgens mij katten bewonderen, is hun superioriteitsgevoel. Het lijkt alsof ze overal een meester in zijn, ongeacht wat ze doen of pretenderen te doen. Zelden zie je een kat die in verlegenheid verkeert. Ze hebben geen geweten, en ze hebben nooit ergens spijt van. Misschien zijn we stiekem jaloers op ze. (Barbara Webster)
Katten zijn bedoeld om ons te leren dat niet alles in de natuur een functie heeft.
Als je de beste zitplaats in huis wilt, zul je de kat moeten verplaatsen.
Katten zijn slimmer dan honden. Je krijgt acht katten nooit zo gek dat ze een slee door de sneeuw gaan trekken. (Jeff Valdez)
Onlangs heeft iemand me een schattig katje gegeven... en nu is het katje van mening dat iemand mij aan hem heeft gegeven. (Evelyn Underhill)
Het viel als snel op dat de kat nergens te bekennen was als er iets gedaan moest worden. (George Orwell)
Katten die een goed tehuis hebben, zijn eraan gewend dat er de hele tijd tegen hen wordt gepraat. (Lettice Cooper)
Van alle schepselen Gods is er maar 1 dat zich niet laat onderwerpen. Dat is de kat. Als de mens gekruist zou kunnen worden met de kat, zou dat voor de mens een verbetering betekenen, maar voor de kat een verslechtering. (Mark Twain) Katten zijn net als mannen : enorme charmeurs. (Walter Savage Landor)
Het is nauwelijks te geloven, maar sommige mensen beweren dat hun katten bijna menselijk zijn - en dat bedoelen ze dan als een compliment.
Wat katten het belangrijkst vinden aan mensen is niet hun vermogen om voedsel te produceren (want dat vinden ze vanzelfsprekend), maar hun amusemenstwaarde. (Geoffrey Household)
Ik zou een kat nooit kunnen kwetsen, ook al kan ik tegen mensen soms ronduit agressief zijn. (A.L. Rowse)
Geen huis is compleet zonder het getrippel van kleine kattenpootjes.
Is het niet prachtig hoe katten vrienden kunnen maken en mensen kunnen beïnvloeden zonder ook maar ooit een boek te lezen.
De kat heeft honger als zij met een broodkorst genoegen neemt. Katten zijn mysterieuze wezens. Er gaat meer in die hersentjes om dan we beseffen. (Sir Walter Scott)
Als ik met mijn kat speel, dan is het niet echt duidelijk of ik me nu met haar amuseer, of zij met mij. (Michel Eyquem De Montaigne)
Mijn poezenverhalen vinden jullie door in de linkerkolom op de foto van de betreffende poes te klikken. En als je op "Poezenstrips" klikt kan je lezen wat mijn poezen onderling allemaal zitten te roddelen... Mijn reisverhalen van Thailand, Egypte en Noorwegen staan ook in de zijkolom. "Mijn Jeugdherinneringen" beschrijven de jaren 60 in Antwerpen. Veel plezier!
04-09-2007
Phineas de tuinier (poezenstrip)
Ik heb een ellendig druk weekend gehad. Zondag enveloppen printen en open steken. Vandaag heel de dag in groothandels in Nederland rondgelopen, en vanavond die 5000 brieven in enveloppen gestoken... Goddank met hulp van enkele kameraden want anders hadden we weer tot in de vroege uurtjes bezig geweest... Hier zitten we met zijn allen tussen bergen papierstrookjes die van de zelfklevende enveloppen afgetrokken zijn. Want sinds 1 september moet ook "drukwerk" dichtgeplakt zijn... Ik ben oprecht blij dat het de laatste klantenmailing was die ik in mijn carrière moet doen...
Dus doe ik nu maar even aan recyclage... Ik denk dat jullie onderstaand poezenstripje al eens gelezen hebben want ik maakte het vorige zomer. Hopelijk is jullie geheugen even slecht als 't mijne en kun je er ook een tweede maal van genieten. De trip naar Holland van deze middag heeft overheerlijke foto's van Irma in muziekgroothandels opgeleverd! Ze heeft zelfs een kado gekregen van een van onze leveranciers... Maar op die strips ga je nog enkele dagen moeten wachten want morgen moeten eerst al die brieven naar de speciale afdeling van De Post in de haven van Antwerpen gebracht worden... Toch alvast een voorproefje van vandaag...
Met het papierwerk helpen mijn katten niet. Of toch niet in positieve zin. Maar ze zijn me dan weer op heel andere vlakken zéér behulpzaak... En dan verwachten ze daar nog dankbaarheid voor ook...
(Vanaf nu is de Nijlcruise gedaan en gaan we uitrusten in Sharm El Sjeikh. Cultuur wordt ingeruild voor natuur... Niet vergeten - mijn trouwe lezers van vorige reisverhalen weten dat al - ik ben maar een gewone snorkelaar, dus ik ken al de correcte namen van de vissen niet. Als ge die wil weten moet ge naar echte duiksites gaan. Mij is 't er gewoon om te doen dat ik 't mooie beestjes vind en graag fotografeer.)
Halfversteven beeldhouwwerk.
Vrijdag, 15 juni 2007.
Hotel Club Fanara, Sharm El Sjeikh.
Na een zeer efficiënt vluchtje van 3 kwartier stonden we in Sharm El Sjeikh in de gloednieuwe luchthaven. De taxi stond ons al op te wachten. Sharm verandert met de week. Alles wordt volgebouwd met casinos, hotels en shoppingmalls. Om half twee waren we al op het schiereiland Ras Mohammed in ons hotel. Deze keer zelfs in het hotel dat we geboekt hadden. O wonder. Vorige keer was dat ietwat anders
Het eerste wat we in de receptie te zien kregen was een Paris Hilton-achtig wicht met met een rokje ter breedte van een broeksriem waar haar onderbroek onderuit piepte. Als dat het publiek hier gaat zijn Maar ja, Sharm wil zich ontpoppen tot party-bestemming. Iets à la Ibiza of Las Vegas. Een heel trieste evolutie voor de mensen die naar hier komen voor het onderwater-natuurschoon en de rust die daar normaal bij hoort
Ondanks het feit dat we twee keer per mail en aan de telefoon gevraagd hadden om een rustige kamer te krijgen hadden ze niet beter gevonden dan ons te herbergen op 20 meter van de discotheek en op 10 meter van de technische ruimte van het hotel waar ze zich bezig hielden met het in stukken slijpen van de metalen bedden Om gek van te worden. Dus vanmorgen hebben we eerst geprobeerd om van de roomboy te weten te komen welke andere kamers er nog vrij waren. Maar dat was hopeloos. Hij liep langs enkele kamerdeuren, wees er naar, en riep telkens Bimbel. Bimbel. Bimbel!. Ik stond zeer verbaasd naar zijn pantomime te kijken, keek eens schuin naar Paul en die vertaalde het direkt voor mij :
Schat, de mens bedoelt people, hij tracht ons duidelijk te maken dat er achter al die deuren mensen slapen, en dat alle kamers bezet zijn. Oef, goed dat mijn tolk al wel wakker en helder van geest was.
Zicht vanuit onze kamer... de blauwe poort is de discotheek... Het terras daarboven het café...
Dan maar getracht het probleem aan de receptionisten uitgelegd te krijgen maar ze snappen amper waar het om gaat. Ik wil met mijn hoofdpijn echt niet in een kamer zitten waar ik nooit eens lekker in alle rust op t terras kan zitten schrijven. Uiteindelijk lieten ze dan enkele andere kamers zien, waar we voor moesten bijbetalen omdat ze ze zogezegd zeezicht hadden. Ja, inderdaad tussen twee gebouwen kon je als je heel goed keek een streepje blauw van een meter breed zien. Maar t was er al even lawaaierig, dus dat hielp ons geen stap vooruit. Op de lange duur hebben we dan een kamer aan de buitenkant van het hotel gekregen, zodat we helemaal van de disco en de werkplaats afgewend waren. Jammergenoeg keken we nu uit op het theater van het buurhotel!!! Waar vanavond natuurlijk weer vol gas gegeven werd. Op een nog veel hoger volume dan de discotheek in ons eigen hotel Van de regen in de drup dus... Ellendig toch dat ge op populaire reisbestemmingen nooit geen rust meer kunt vinden in hotels. Ik haat dat lawaaierige aerobics-gedoe waar voor het plezier van drie turnsters heel het hotel op zijn grondvesten moet staan daveren. Om nog te zwijgen van die debiele avondshows voor mensen die zichzelf niet kunnen amuseren.
We zijn al direkt in de voormiddag gaan snorkelen want het is speciaal voor zijn mooie huisrif dat we dit hotel gekozen hebben. En inderdaad het is prachtig! We waren nog geen vijf minuten in 't water en we hadden al een golden eagle rog, en vlak daarna een blauw-geel gestippelde rog gezien! Tussen massas andere vissen natuurlijk.
Een statige Golden Eagle Ray zweeft voorbij...
Kijk naar zijn dikke dolfijn-achtige lijfje! Niet alle roggen zijn plat! Je kan ook de gevaarlijke stekel aan 't begin van zijn staart zien. Zijn afweerwapen tegen stoute toeristen of hongerige collega's.
Een Blue Spotted Ray begint zich in te graven in de zandbodem.
Maar t water is koud. Zelfs als ik mijn wetsuit draag. Straffer nog : zelfs Paul heeft het koud. Nog nooit meegemaakt. Na een uur achter t rif stillekes hangen fotograferen lijken onze handen wel de vorm van versteven klauwen te hebben. Het strandwater zal wel 24° zijn, dus om daar wat in rond te ploeteren is t best OK. Maar om twee uur geduldig achter het rif - waar het water flink wat frisser is - rond te sluipen op zoek naar de juiste vis, bij het juiste koraal, met de goede belichting is nog wel een ander paar mouwen. Tijdens de Nijl-cruise hebben we veel "half-verheven beeldhouwwerken" gezien maar als we hier uit het water komen zien we er zelf uit als half-versteven-beeldhouwwerken.
Surgeon-fish. Hij noemt chirugvis omdat hij een scherp scalpel bezit. Het is het orange streepje vlak voor zijn staart.
Kwalletje...
... geweest... Want de vissen zijn dol op deze lekkernij...
Vlindervisje.
Een schitterendeBlue Spotted Grouper rustend op een rots. Het is een nachtelijke jager dus overdag zit hij meestal verstopt.
Een donkere papegaaivis met knaloranje oogjes. Zijn bek is even sterk en scherp als die van een papegaai.
Geel viske. Ja, ik heb toch gezegd dat ik ze niet allemaal bij naam ken.
Het hotel ligt op een klif en als ge zit te eten aan een tafeltje aan de rand van het restaurantterras dan hebt ge uitzicht over heel de baai met zijn verschillende kleuren blauw en ziet ge alle franjes en koraaleilandjes van het rif. Magnifiek. Tijdens t eten kunt ge dan al uitstippelen tussen welk groepje rotsen ge s namiddags eens wilt gaan snorkelen. Zalig! Er komen hier wel veel duikers-en snorkelboten omdat dit schiereiland een onderwaternatuurreservaat is. Maar echt storend is het niet. Na een half uurtje verdwijnen ze toch al weer. De tafeltjes aan de rand van het terras zijn blijkbaar ook nooit allemaal bezet. De meeste mensen zitten liever dichtbij "de dode vissen en de patatjes" dan bij de levende zee. Leuk.
Maar vanuit die hoge positie ziet ge natuurlijk ook veel droeve zaken gebeuren. Mensen die bij laag water keihard met turnsloefen over het rif lopen en de koralen breken. Kwieten die op de rand van het rif gaan zitten. (Ik gun het hun altijd van harte als ze per ongeluk op een zee-egel gaan zitten) Hun benen laten ze achteloos bengelen tegen de koraalwand... Ge ziet onervaren snorkelaars die met hun vinnen slaan alsof ze een gevecht tegen Jonas de Walvis proberen te winnen Soms vraag ik mij af hoe t er hier allemaal nog zo goed uit kan zien
Niets ontziende toerist die met sloefkes over 't rif loopt...
... en deze prachtige natuur achterloos vertrappelt... --------------------------------------------------------------------------------------------------- In de volgende aflevering enkele close-ups van een inktvis waar ik zélf een beetje fier op ben!
En al die Miss België's als hoogste goed altijd maar weer "Vrede op aarde" wensen... Ik zou al blij zijn als mijn drie katers in relatieve vrede konden samen leven...
Zoals de lezers van mijn poezenverhalen (http://www.bloggen.be/laathi_poezenverhalen/ ) al weten : Ming hebben we meegebracht als klein verongelukt poesje toen we door Viëtnam trokken en Phineas is op een baan in de Kempen gevonden toen hij een bende eenden volgde omdat hij zijn moeder was kwijtgeraakt vanwege zijn doofheid. Ondanks zijn handicap is de grote witte Phineas hier toch de baas van 't huishouden geworden, tot groot ongenoegen van onze Ming. Bij elke gevecht is Hanuman er als de kippen bij, om eerst de resultaten van de strijd af te wachten en dan zelf rap nog enkele rake klappen uit te delen aan de dichtstbijzijnde... Hanuman is een echte ramptoerist. Die moet nog maar één van de anderen horen krijsen tegen mekaar of hij vliegt er al naartoe...
Toen ik daartstraks even boven iets kwam halen lagen ze beide te zonnen. Ik liep voorbij. Ze keken op en daardoor werden ze er zich plots van bewust dat ze toch wel - naar hun normen - erg dicht bij mekaar lagen. En opeens was het terras weer te klein... Normaal scheid ik mijn vechthanen onmiddellijk, maar nu had ik mijn fotoapparaat toch op zak dus heb ik zelf maar eens de ramptoerist uitgehangen en enkele foto's genomen...
Voor de liefhebbers van mijn strips : je vindt er een hele verzameling op http://www.bloggen.be/laathi_poezenverhalen/ Ze staan helemaal onderaan onder de levensverhalen van mijn poezen. En op Bieke's blog http://blog.seniorennet.be/dendierenvriend/ steek ik ook wel eens een pootje uit, dus sinds kort converseren de adoptiepoezen daar ook natuurlijk
En hier is 't dan! Het nieuwe zeer gekende voorwerp waarvan ge natuurlijk allemaal weer gaat beweren : "Nee... Nu juist ikke heb dat toch wel níet in huis zeker!" Mail het juiste antwoord naar me door. Zet het aub niet op 't blog om de andere zoekers hun pret niet te bederven.
Veel succes, maar nog veel meer plezier! Niet wanhopen als ge 't niet direkt ziet, ge krijgt elke dag een grotere foto of een tip! -------------- Als eerste opgelost door Lilith, Speelster, Andromeda, Walter en Geert!!! -------------- Morgen weer een aflevering van de Egypte reis. Want ik zou nu eindelijk mijn vissenfoto's toch ook eens willen kunnen bekijken... Alvast een voorproefke :
Dus mijn trouwe bezoekers zijn al gewaarschuwd... de doopvontschelpen komen er weer aan!
Deze heerlijke mop kreeg ik van Lange Lou toegestuurd! (Buiten de achternaam en de kinderloosheid, zijn alle mogelijke gelijkenissen met de houder van dit blog uit de lucht gegrepen! ) Jullie moeten beslist meegenieten!
De Janssens hadden geen kinderen en besloten een donor te zoeken om hun gezin te starten. Op de dag dat de donor langs zou komen, moest meneer Janssens op zijn werk zijn. Dus hij kuste zijn vrouw en zei: "Ik ga ervandoor, die meneer zal hier snel zijn." Een half uur later kwam heel toevallig een deur-tot-deur baby fotograaf langs, en belde aan. "Goedemorgen, mevrouw. U kent me niet, maar ik ben hier om-" "Oh, je hoeft niets uit te leggen hoor. Ik verwachtte je al!" onderbrak mevrouw Janssens hem. "Werkelijk?" vroeg de fotograaf. "Nou, prima, mijn specialiteit zijn baby's." "Dat hoopten mijn man en ik al. Kom alsjeblieft binnen en ga zitten. Waar gaan we precies beginnen?" vroeg mevrouw Janssens blozend. "Laat alles maar aan mij over, mevrouw. Meestal doe ik er eerst twee in de badkuip, één op de bank, en soms nog een paar op het bed. Vaak is de vloer in de huiskamer ook leuk. Dan heb je een groter oppervlak." "Badkuip, huiskamervloer? Geen wonder dat het niet werkte bij mij en mijn echtgenoot..." mummelde mevrouw Janssens. "Nou mevrouw, niemand kan het in één keer goed doen. Maar als we verschillende posities proberen, en ik schiet van zes of zeven verschillende hoeken, dan weet ik zeker dat U tevreden zal zijn over de resultaten." "Ik hoop dat we dit snel achter de rug hebben", piepte mevrouw Janssens. "Mevrouw, in mijn soort werk, moet een man zijn tijd nemen. Het kan makkelijk binnen vijf minuten, maar dan weet ik zeker dat U daar niet tevreden over zal zijn." "Dat weet ik wel zeker!..." riep mevrouw Janssen uit.
De fotograaf opende zijn koffer en pakte zijn album met babyfoto's. "Deze is gemaakt op de bovenkant van een dubbeldekkerbus midden in Antwerpen." "Mijn God!", riep mevrouw Janssen uit, aan haar zakdoek plukkend. "En deze tweelingen zijn bijzonder goed gelukt, er rekening mee houdend dat de moeder nogal moeilijk deed." De fotograaf gaf haar de foto. "Moeilijk?" vroeg mevrouw Janssens. "Ja, helaas wel. We moesten uiteindelijk naar het stadspark om het voor elkaar te krijgen. Overal om ons heen stonden mensen te dringen om het maar goed te kunnen zien." "Te dringen???" vroeg mevrouw Janssen, haar ogen open van verbazing. "Ja..." vertelde de fotograaf "... en voor langer dan drie uur... Het mens blééf maar schreeuwen en commentaar geven. Ik kon me amper concentreren. Toen begon het donker te worden en moest ik het snel afwerken. Toen er uiteindelijk eekhoorntjes aan mijn gereedschap gingen knabbelen, moest ik alles wel weer snel terugstoppen. " Mevrouw Janssen leunde naar voren : "U bedoelt, dat ze werkelijk aan uw ...uhum... gereedschap knabbelden?!..." "Jazeker! Nou mevrouw, als U er klaar voor bent, zal ik de standaard opzetten, zodat we aan de slag kunnen!" "Standaard ?!!" Mevrouw Janssens keek nu ontzettend bezorgd. "Ja natuurlijk, ik heb een statief nodig om mijn Canon op te laten rusten. Hij is veel te groot voor mij om vast te houden wil ik goed kunnen schieten. Mevrouw?! Mevrouw?!.... Goeie God, ze is flauwgevallen!!! Zou ik iets verkeerds gezegd hebben?"
De bodem van de waterfles. Die van 't stopke van vorige week...
Ja, dit was een oprecht moeilijke bevalling... Ik dacht nochthans dat ik rijkelijk met tips gestrooid had... En iedereen bleef maar zoeken tussen de asbakken, de mixers, de blenders, de kaarsenpotjes, de gootsteenaflopen, de droogkasten, de stoommandjes, de waxine-lichtjes. Maar Lut met haar "kwal" sloeg echt alles. Ja, een kwal. Dat is nu echt iets dat alle senioren in huis hebben... Of 't zou moeten zijn dat ze er hun echtgeno(o)t(e) mee bedoelen natuurlijk... In dat geval hebben er waarschijnlijk wel meerderen onder ons een kwal in huis, misschien zelfs wel een serpent, of een haai, of een valse kat, of een brommende beer... Maar nee, zo moeilijk maak ik mijn fotoraadsels nooit, dat zoudt ge nu toch al moeten weten! Een hele dikke proficiat voor : Walter, Chrisje, Luk, Ritje, Nil, François, Cooltje, Mieke, Redpoppy, Ron, Lou, Dolfijn, Luc, Klaproosje, Geert, Ryntje, Mare en Yvette! Morgen verse aanvoer! Ik zal 't iets moeilijker maken, dan vindt ge 't misschien makkelijker
Niet vergeten : vandaag en morgen : jaarmarkt in Edegem! Als ge in de buurt bent vergeet niet het kraampje van Den Dierenvriend een bezoek te brengen!
Wat zit het leven toch mooi in mekaar als je 't gewoon laat vloeien zoals het loopt en de weg volgt die het je opstuurt...
Een vrouw had Bieke gemaild of ze haar nestje van drie jonge poezen mocht brengen. Aangezien de dame vlak achter mijn hoek bleek te wonen, vroeg Bieke me om even te gaan controleren of de poesjes inderdaad gezond waren om toch zeker geen ziektes bij haar andere adoptiedieren binnen te brengen. Het was op dat ogenblik toch kalm in de winkel, dus ik wierp onze Irma over mijn rug, nam mijn fotoapparaat mee en vertrok. De dame bleek op nog geen 100 meter van mijn huis te wonen...
De jonge poesjes verkeerden in schitterende conditie dus het zijn zeker geschikte kandidaten om via "Den Dierenvriend" aan een goede thuis te geraken.
De vrouw en ik raakten aan de praat, en we zaten over allerlei zaken onmiddellijk op dezelfde golflengte... We hebben zelfs afgesproken om samen, na de drukte van onze uitverkoop, eens een pintje te gaan drinken.
Ik had het de laatste dagen heel moeilijk door allerhande zakelijke beslommeringen. Ik zat echt in een dipje. Maar door dit onverwachte voorval - gewoon even Bieke helpen, en daardoor Hilde leren kennen - die dan ook nog op een boogscheut van mijn deur woont, was ik ineens terug opgekikkerd en vond ik plotsklaps mijn moed terug.
Hieronder twee foto's van de poezen die vanaf volgende week bij Bieke gaan intrekken om van daaruit een goede thuis te vinden. Dit weekend kunnen ze natuurlijk niet gebracht worden omdat Bieke haar twee pootjes al meer dan vol heeft met haar kraam op de jaarmarkt in Edegem...
Op de linkse foto zie je uiterst rechts aan de zijkant, de mama-poes die komt loeren! En de toren op de foto is natuurlijk onze kerktoren
Het leven leidt u soms toch op onverwachte wegen als ge u gewoon laat gaan...
Komaan : de laatste tips! - Kijk vooral naar de letterkes en symbolen die ge op de foto vindt!!!! - Dit zeer gekende voorwerp is ook op verschillende foto's van mijn Egyptisch reisverhaal te zien... En nu geef ik het op, want "Wat baten kaars en bril als den uil niet zienen wil" zei ons ma altijd. Morgen krijgen jullie de oplossing! Walter, Chrisje, Luk, Ritje, Nil, François, Cooltje, Mieke, Redpoppy, Ron, Lou, Dolfijn, Luc, Klaproosje, Geert , Yvette, Steven, Lindsay, Corry en Kathleen zitten zich nu af te vragen hoe het in godsnaam mogelijk was dat ze het niet van de eerste foto geraden hebben.
Straks een verhaaltje over hoe er gisteren totaal onverwacht een nieuw kameraadje mijn leven binnenstapte! Ik had het artikeltje vannacht nog geschreven maar ik was toen al te veel zombie om er de bijhorende foto's nog in te gaan plakken. Dat doe ik straks tussendoor wel even. Maar 't grappige is wel dat "mijn nieuwe kameraadje", Hilde, al een reactie onder mijn bericht "Verrassing" schreef! Dus mijn dag begon wéér met een leuke verrassing! 't Is een wondere wereld... Nu verdwijn ik even naar de afdeling "onprettige verrassingen". Eén verdieping onder mijn hobbitholleke...
Van een oprecht fijne verrassing gesproken! Ik kreeg deze week een brief van een vrouw die ik via mijn blog heb leren kennen. Zo nog een echte mooie handgeschreven brief... Prachtig gewoon! Ze had er enkele bergkristallen bijgesloten om me wat extra energie te sturen tijdens deze zenuwslopende periode. Ik vond het zo attent... En toen bekeek ik de envelop eens nauwkeuriger... en viel mijn oog op nog een grappige verrassing...
Héérlijk nietwaar?!!! Ge ziet, mijn hobbithol is al als officiële verblijfplaats herkend
Lief meisje, je kristallen zitten onder mijn kopkussen, in Irma en eentje in mijn broekzak! Als ik na dit zalig kadootje deze maanden nog niet overleef dan weet ik 't ook niet meer Héél, héél erg bedankt om aan me te denken op deze, voor jou zo typische, wijze...
Ja lieve vrienden, ik geef toe ik heb het de laatste weken een beetje moeilijk. Mijn privé-correspondentie met sommige blogvrienden is wat in 't slop geraakt. Gelukkig hebben de meesten daar begrip voor. Maar ik ben stilaan hondsmoe aan 't worden. Dit weekend moeten er weer 5000 brieven de deur uit geraken... Een vreemd gevoel, het zal onze laatste mailing aan onze klanten zijn. Het definitieve afscheid van een lange periode uit ons leven. Het roept allerlei emoties op. En daar zit ook een boel stress en verdriet bij. Ik laat er hier maar zo weinig mogelijk van merken omdat elk mens zijn problemen heeft en ik liever over leuke dingen schrijf.
Ge kunt u niet indenken hoe blij ik ben dat ik twee jaar en een half geleden met dit blog begonnen ben. Hoeveel plezier ik hieraan beleef, zelfs aan dat stom fotoraadseltje van me. Elk kort mailtje dat ik daarover krijg schenkt me een glimlach. En die grappige reacties van jullie die je onder mijn blogberichten schrijven helpen me door de dag heen.
Ik zie momenteel haast geen mens. Behalve klanten en zakelijke relaties dan... De enige twee plezier-uitstapjes waren die twee rommelmarktzondagen. Vandaar dat ik ook zo blij ben met mijn blogje. Op deze manier heb ik toch nog kontakt met mensen en dat geeft ontzettend veel steun als ik het soms eens moeilijk heb om door te bijten. Ik heb een lintmetertje naast me hangen waar ik elke dag een centimeter afknip. Er schieten nog 67 "dagen dat we open zijn" over...
Ik verlekker me er nu al op dat ik sommige van de mensen die ik tot hiertoe alleen via mijn blog heb leren kennen na november eens "in 't echt" ga kunnen ontmoeten. Ik heb altijd gedacht dat ik op mijn eentje oud ging worden. Omdat ik geen kinderen of ouders of broers of zussen heb. Maar van die doemgedachte ben ik ondertussen wel afgestapt!
Ik ben van plan een "model"-gepensioneerde te worden! Terrasjes en uitjes en leuke babbels met fijne mensen! En ik weet dat jullie me daar allemaal mee gaan helpen want jullie zijn goed bezig. Bedankt daarvoor. En aan de mensen die het me wél kwalijk nemen dat ik momenteel voornamelijk contact houdt via mijn blog... sorry.
Katrien is momenteel een mooie PPS over Tabitha aan 't maken. Ik heb daarnet al een preview gekregen... In de loop van volgende week kan ik hem met jullie delen! Ik heb trouwens nog een paar fijne dingen te vertellen maar die zijn voor over enkele dagen. Vooruit ik heb mijn hart weer eens kunnen luchten, nu moet ik eerst een beetje verder gaan werken, want morgenvroeg vóór 8 uur moet de tekst van onze mailing bij de drukker liggen... Ja, nu ben ik nog een paar maanden een model-"werkende mens".
Alleen Walter, Chrisje, Luk, Ritje, Nil, François, Cooltje, Mieke en Redpoppy hebben het nog maar gevonden... Dus nog maar enkele tips : Het voorwerp bevindt zich vaak op mijn bureau. Lou schreef dat hij dan maar eens ging kijken naar de foto's die genomen waren toen Dolfijn en hij bij mij op bezoek waren. Maar nee, dat gaat niet helpen, want als ik bezoek krijg dan staat dat voorwerp net niet op mijn bureau... Hij vroeg zich ook af of 't misschien in Irma zat. Daarop kan ik alleen antwoorden : "Dat wil ik ons Irma niet aandoen. Ik zou 't gevoel hebben of ik haar zou verkrachten..."
En als 't nu nog niet lukt, morgen nog een tip want zaterdag verschijnt de oplossing en ik zou toch wel graag wat meer namen kunnen vernoemen ---------------- Ondertussen is 't vrijdagmiddag : We maken vorderingen... Ron, Lou, Dolfijn en Luc (die zo lief is in te springen voor Steven omdat hij op vakantie is) hebben het ook gevonden!
Naar aanleiding van die foto's waarin ik in die doos lig stuurde Nand me deze schitterende "kettingmail"! Lezen mannen, écht de moeite!
Beste vrienden !
Het principe is simpel : Breng eerst je vrouw / vriendin onder narcose, stop haar in een grote doos (vergeet de luchtgaten niet!) en stuur de doos aan diegene die op de eerste plaats in de lijst staat. Voeg daarna jezelf toe onder aan de lijst en zend deze mail aan vijf hele goede vrienden die net zo potent zijn als jij. Al vrij snel staat jouw naam op de eerste plaats en krijg je 23.542 vrouwen per post thuisgestuurd. Volgens statistische berekeningen zijn daaronder minstens: 5 Miss World, 25 modellen, 96 wilde nymfomanen, 1.234 attractieve nymfomanen, 7.198 multiorgasme vrouwen en 14.996 biseksuele vrouwen.
Dat zijn dus exact 23.542 vrouwen die heel eenvoudig, heter, lekkerder en opener zijn dan die ouwe chagrijnige soepkip, die je net per post opgestuurd hebt. En het mooiste is: die ouwe soepkip is gegarandeerd niet onder diegenen die naar jou toe zijn gestuurd !
Onderbreek deze kettingbrief onder geen enkele voorwaarde! Een man die maar aan 3 in plaats van 5 vrienden geschreven had, kreeg bijvoorbeeld zijn eigen ouwe zeiksnor terug. In dezelfde ochtendjas gekleed als hij haar in de doos had gestopt, compleet met dezelfde langdurige migraineaanval, en met dezelfde beschuldigende gezichtsuitdrukking ! Op dezelfde dag trok zijn Braziliaans supermodel (waarmee hij sinds hij zijn vrouw weggestuurd had mee samenwoonde) het huis uit en ging bij zijn beste vriend (aan wie hij deze mail niet gestuurd had) wonen !
Terwijl ik deze mail verder stuur, heeft de kerel die 4 plaatsen boven mij staat, al 837 vrouwen toegestuurd gekregen, en ligt uitgeput in het ziekenhuis! En voor de deur van zijn kamer in het ziekenhuis zijn inmiddels 432 nieuwe dozen bijgekomen! Je moet deze mail vertrouwen!
Dit is een eenmalige gelegenheid om tot een bevredigend seksueel leven te komen. Geen dure uitnodigingen voor restaurants, noch urenlange gesprekken over dingen (waar alleen vrouwen in geïnteresseerd zijn) om alleen maar seks met haar te hebben. Geen verplichtingen, geen bemoeizuchtige schoonmoeders en geen onprettige verrassingen zoals verloving of huwelijk. Dus wacht niet te lang en stuur deze brief nog vandaag door aan vijf hele goede vrienden.
Van een belediging gesproken... Dit staat op Lange Lou zijn blog te lezen...
"Een van de vele dierenliefhebsters onder de bloggers is zeker en vast LAATHI met haar poezen, vissen, plastieken krokodil, pluche beertjes en een Irma-de-geit-sjakos heeft ze wel een bonte dierentuin..."
Lou, ons Irma - mijn arm schaapke - is razend!!! Ze is tot in haar ziel (waar mijn portefeuille zit) geraakt! Nu is ze al veel genoemd maar nog wel nooit een geit hé Louke! Ik moest u uit haar naam het volgende meedelen :
"Lou, 'oude bok', zoudt ge eens niet dringend een biologieboek ter hand te nemen???! In plaats van altijd aan jonge blaadjes te zitten snuffelen zou een goed oud dik leerboek u precies meer deugd doen."
Ja sorry Louke, dit zijn niet míjn, maar háár woorden, hé maat. En ge weet zij neemt geen blad voor de mond
Maar 't is niks. Ik heb mijn zwart schaap al getroost hoor. En mateke, nog eens héél hard bedankt voor de steun aan Bieke's "Den Dierenvriend"-project! Ik hoop dat er veel poezen gaan geadopteerd worden en dat Bieke's kraampje veel bezoekers gaat krijgen dit weekend op de jaarmarkt!
Soms, héél soms... krijg ik ook wel eens genoeg van die uitverkoopperiode...
Gisteren hoorde ik een grappige roddel. Ik hoor er de laatste tijd veel, maar dit is wel een van de leukere : Een collega beweert blijkbaar dat wij stoppen met onze muziekinstrumentenzaak omdat we een begrafenisonderneming zouden beginnen. (Onze winkel bevindt zich recht tegenover een kerk vandaar.) Maar ik heb daar eens verder over nagedacht!... Misschien is dat nog niet zo'n zot idee?!!! Dat lijken mij brave, rustige en vooral heel stille klanten. Die gaan ook nooit reclameren. Maar bovenal : die gaan in geen geval plots verrijzen en ineens keihard en op 't onverwacht een heel vals gespeeld stukske Jimmy Hendrix uit een versterker laten knallen waarvan nu mijn haren regelmatig ten berge rijzen!
Tja, enkel Walter, Chrisje, Luk, Ritje, Nil, François en Cooltje hebben het nog maar gevonden... En ge doet allemaal toch zo uw best... Dus zet ik nu maar alvast een foto waarop een zéér belangrijk detail zichtbaar is geworden...
Nu is 't echt simpel hoor... Mieke heeft het ook gevonden... Zij het echt wel "per ongeluk" En Lutje, ik heb nu wel véél én rare dingen op mijn bureauke liggen, maar een kwal?!!! Nee meiske, dat nu toch niet. Ge zijt precies allemaal wanhopig aan 't worden dus ik zal een tip geven : "Jullie kenden de alfa reeds, nu de omega nog zoeken." Straks een grotere foto met nog een tip. ------------- Redpoppy is duidelijk iemand die mijn tips ter harte neemt want zij heeft het nu ook gevonden!
Weet je niet wat doen dit weekend? 't Is Jaarmarkt in Edegem (bij Antwerpen)! Zaterdag en zondag is in Edegem werkelijk vanalles te beleven. Braderij, rommelmarkt, demonstraties, kermis, vuurwerk, fakkeltocht... en tussen al dat gewoel vinden jullie zeker het kraam van "Den Dierenvriend".
Het is misschien het ideale moment voor de poezenliefhebbers onder jullie om eens te komen kennismaken met Bieke en Lode. Bij hun kraam kan je leuke spelletjes doen en prijzen winnen, maar je kan er ook info vinden over hun werk met de adoptiepoezen. Ze verkopen er leuke snuisterijen met dieren als thema, kalenders, prachtige handgemaakte postkaarten... Misschien kan je er al enkele originele kerstkadootjes kopen voor de dierenvrienden in jullie kennissenkring? De opbrengst komt volledig ten goede aan de adoptiedieren.
Het zou fijn zijn indien jullie in de buurt zijn om de mensen achter "Den Dierenvriend" eens persoonlijk te leren kennen! Het zou Bieke zeker een hart onder de riem steken. De jaarmarkt is zeer groot maar jullie vinden hun kraam in de Hovestraat vlak tegenover Supermarkt Match!
Hoewel de jaarmarkt op zaterdag tot 1 uur 's nachts duurt moet je wel rekening houden met Bieke's hoge leeftijd. Haar kraampje gaat dicht om 21 uur want zij moet op tijd in bed om de volgende dag nog fit te zijn. Deze senior moet telkens zelf haar kraam opstellen en afbreken dus dat is voor een dame van rond de 70-tig niet te onderschatten... Misschien vindt ze op deze manier ook wel enkele fitte gepensioneerden die volgend jaar graag een pootje komen toesteken? Want het wordt voor haar wel allemaal erg zwaar... Dus mensen die zich geroepen voelen... laat het haar maar weten!
Kleine Rosse :"Oh! Hebt ge 't gehoord! Wij zijn alleen thuis dit weekend!!" Kleine Zwarte :"Ja!!! Geweldig hé!! Kunnen we hier onze eigen braderij maken! 't Hier een beetje verbouwen enzo!" -------------------------------- Meer poezenstrips en kleintjes die een thuis zorgen vinden jullie op http://blog.seniorennet.be/dendierenvriend/
Laatste aflevering van onze heerlijke zondag op de rommelmarkt in Ekeren.
Ja, ge hebt koppels die met een baby in een voituurke rondzeulen, dames met honden in een hondenbuggy, en simpele zielen... die met hun beer gaan wandelen... Die dan ook nog in het onderste deel van een kattenbak geplet zit. Ieder zijn eigenaardigheid nietwaar?
Nand : "Hoe jammer dat we geen tweedehands aanhangwagentje gevonden hebben!..." Laathi : "Hm nee, niet paniekeren... het lijkt veel, maar 't is niet veel, dat gaat er makkelijk in..."
Laathi : "Oh ja, juist... Ik was de letterbak nog vergeten. Maar die is plat en daar kunnen we veel kleine prul in leggen... Das dus weeral héél nuttig dat ik die toch gekocht heb..."
Zo poseerden destijds de jagers bij hun buit na een safari in Oost-Afrika vermoed ik.
Onze trofeeën waren gelukkig zachtmoediger van aard.
Irma : "Wat zit ik hier toch weer onder die ellendig stinkende rommel te doen... Ik. Een volwaardige handtas... tussen rafelige oude beren en plastic zakskes... Wat een leven..."
Nand : "Oh,... en nu Mare haar koperen handtas met de vele traliekes er nog bij in krijgen!!! En das zo'n groot ding..." Laathi : "Das ook geen probleem. We steken Mare er gewoon in, het is luchtig, ze kan er niet in stikken en we zetten haar op de achterbank."
Mare is niet in de kooi gemoeten. Ze heeft de rit ongeschonden overleefd. En na onze handjes gewassen te hebben zijn we met onze beentjes onder tafel geschoven...
Het gelukkigste moment van de dag voor ons geliefd muildier! Ze serveerden er geen haver, dus is 't maar een ijsje geworden. Maar hij had dat dan ook wel weer écht verdiend. -------------------------------------------------- Soms weet ik echt niet aan wat ik 't meeste plezier beleef... Aan al die geestige dingen te ontdekken, aan de pret die we ondertussen maken, aan het thuis komen en alles te herontdekken wat ik meegebracht heb, of van heel het zotte gedoe een reportage te maken en het met jullie te kunnen delen... Ik vind het eigenlijk allemaal even leuk. Ja, een rommelmarkt bezoeken is eigenlijk pure bezuiniging. Ik heb er minstens vier keer plezier van!
OK, de lezers met de "valken-ogen", zijnde deze keer Walter, Chrisje en Luk, hebben het alweer gevonden. Nu dus een foto voor de "super-scherpzinnige mensen met toch ook nog héél goeie ogen"
Morgen de foto voor "de aandachtige mensen met veel oog voor detail" Ja, en op die manier geraken we tegen 't einde van de week aan foto 6, zijnde "de foto voor de gewone stervelingen zoals ik" Straks aflevering twee van de rommelmarkt... Maar eerst kruip ik met mijn papierwerk op 't terras in de zon. Het waait toch niet dus deze keer zal de boekhouding niet bij Darwin in de vijver terechtkomen. Hoop ik. Alhoewel... Jaaaa! Ritje, Nilleke, François en Cooltje hebben het ook gevonden!
Deel twee van de drie afleveringen over zondag op de rommelmarkt te Ekeren.
Mare : "Laathike, kom eens hier! Koop liever iets geluidloos. Die trommel is zo groot, en ge hebt er nog zoveel...Zie eens hoe schoon! Wat vindt ge van dit lusterke?..."
Mare : "Hoe, ge kunt het thuis niet meer hangen? Das toch niet erg... Dan maakt ge toch gewoon een kamerke bij... Wacht, ik zal het u eens op afstand laten zien, dan kunt ge nog beter zien hoe schoon die engelkes zijn! Nee, 't zijn geen beren, 't zijn engelkes... Maar dat ziet ge toch ook graag?... Ik denk echt dat het in uw hobbitholleke geweldig tot zijn recht zou komen..." Nand : "Natuurlijk Laathike Mare heeft groot gelijk! Ge hebt nog plaats genoeg om dat te hangen. Binnenkort krijgt ge er 250 vierkante meter lege winkelruimte bij... Daar kunt ge minstens nog 70 zo'n lusterkes hangen..."
Op dat moment kwamen we per toeval François tegen, die direkt bereid bleek mijn klein - edoch zeer zwaar - koperen lusterke te dragen... François is de broer van Nand. Dus die twee hebben gedeeltelijk dezelfde genen. Sterke armen, stevige ruggen... En ja, tegen zoveel overtuigingskracht was ik niet opgewassen, toen ging ik voor de bijl... en het lusterke mocht mee.
Erg genoeg bleek toen mijn beren-verzamelwoede besmettelijk. Ook de arme François werd er door getroffen... Dus die liep op de duur ook al met armen vol beren... Voor zijn vrouw... Jaja, ik maak ook iedereen wijs dat al die beren voor mijn kinderen zijn...
Hier staan we te praten met Linda, de poezenmoeder. Zij bleek een vrouw te zijn die, net als Bieke, ook voor zwerfpoezen zorgde. Voederen, vangen en laten steriliseren. Dus hebben we haar project met een centje ondersteund en een leuke babbel gemaakt. (Ondertussen was ik al op pad met een kattebak waarvan alleen het onderste deel in de caddy van ons lastdier kon. Dus het bovenstuk moest ik wel noodgewongen om mijn arm hangen.)
Nand : "Ik vind dat wel een originele handtas die ge nu bij hebt Laathike. Gij hebt er echt wel talent voor om zo'n speciallekes te vinden. Eerst Irma, nu een kattebak, ik ben oprecht benieuwd wat het volgende model gaat zijn..."
Laathi : "Ja, maar dit is wel een zeer polyvalente handtas. Ik kan ze zelfs als hoed gebruiken! Zelfs als paraplu zou ze van pas komen!"
Alhoewel deze meneer een nog veel plezanter hoofddeksel had gevonden! Vier herkauwers bij mekaar.
Laathi : "De originele handtassen worden wel echt een rage hé Mare?... Ik zou ze kopen als ik u was... Ge staat er echt sjiek mee... Dat goud past goed bij uw ogen... En er kan veel in... Ge ziet ook alles direkt liggen, gedaan met zoeken in een donkere handtas... Ja, 't is een oprecht goede keuze!"
Toch alvast een voorproefje van vandaag...
Hun benen laten ze achteloos bengelen tegen de koraalwand... Ge ziet onervaren snorkelaars die met hun vinnen slaan alsof ze een gevecht tegen Jonas de Walvis proberen te winnen
)
Terrasjes en uitjes en leuke babbels met fijne mensen! En ik weet dat jullie me daar allemaal mee gaan helpen want jullie zijn goed bezig. Bedankt daarvoor. En aan de mensen die het me wél kwalijk nemen dat ik momenteel voornamelijk contact houdt via mijn blog... sorry.
