"Het verhaal van Zuster Kat Fael." Of hoe een gevonden poezennestje nog goed terecht komt! (klik op bovenstaande foto) ---------------------
Growing old is mandatory. Growing up is optional. ----- Ouder worden is onvermijdelijk. Volwassen worden niet!
Als je op de groene button klikt kom je op de site van het baby-poezen-opvangcentrum van "Den Dierenvriend". Hét adres om een jonge poes te adopteren! Ga eens kijken en zeg het voort aan andere dierenvrienden aub!
Zoek je een speciaal onderwerp waarover ik ooit iets schreef? Tik dan hieronder een trefwoord in!
Zoeken in blog
Klik op het envelopje om mij een mailtje te sturen
We don't stop playing because we get old... We get old because we stop playing! -------------- We stoppen niet met te spelen omdat we oud worden... We worden pas oud als we stoppen met spelen!
Je kan maar 1 week tegelijk bekijken op mijn blog. Anders gaat het te traag open. Wil je zien wat er vorige week op stond? Klik dan op de data hier onder!
In elke 50-plusser zit een verbijsterde teenager die zich afvraagt wat er gebeurd is.
Leonardo da Vinci (1452-1519)
Italiaans kunstenaar
Als ik in de hemel kom, dan wil ik
daar graag een kat op schoot hebben.
Jan Wolkers (°26-10-1925)
Nederlands schrijver en columnist.
Katten haten dichte deuren; het
maakt niet uit aan welke kant ze staan. Als ze buiten zijn willen ze naar binnen, en
als ze binnen zijn willen ze naar buiten.
Lilian Jackson Braun (1916)
Amerikaans schijfster
Laten we eerlijk blijven; de meesten van ons
vinden het wel leuk als onze katten een tikje gemeen zijn. Ik zou me in ieder geval niet echt op mijn
gemak voelen in het gezelschap van een kat die in huis rondliep met een heilige
uitdrukking op zijn snuit.
Beverly Nichols (1898-1983) Engels
Schrijfster
Eén kat
leidt tot de volgende.
Anoniem
Katten bereiken
moeiteloos wat wij mensen niet kunnen: door het leven gaan zonder lawaai te
maken. Ernest Hemingway (1898-1961) Amerikaans
schrijver
Er zijn twee
manieren om de ellende te ontvluchten: muziek en katten. Albert Schweitzer (1875-1965) Theoloog,
filosoof en dokter.
Katten schijnen uit te gaan van het principe
dat het nooit kwaad kan om te vragen wat je
wilt.
Anoniem
Katten zijn
delicate wezens en ze kunnen de meest uiteenlopende kwalen krijgen, maar ik ben
nog nooit een kat tegengekomen die aan slapeloosheid
leed. Joseph Wood Krutch(1893-1970)
Amerikaans schrijver
Als u in een
gracht valt kunt u best angstig miauwen, want een kat willen we wel eens
redden. Toon
Verhoeven
Lang geleden werden de katten als goden
gezien. Dit zijn ze nooit vergeten.
Anoniem
Cat Proverbs
You will always be lucky if you know how to make friends with
strange cats. Colonial
In a cat's eye, all
things belong to cats. English
No matter how
much cats fight, there always seems to be plenty of kittens. Abraham Lincoln
Dogs come when they're called; cats take
a message and get back to you later. Mary
Bly
There are two means of refuge from the
miseries of life: music and cats. Albert
Schweitzer
Settling a dispute through the law is like losing a cow
for the sake of a cat. Chinese
A cat goes to a
monastery, but still she remains a cat. Congolese
The cat is a saint when there are no mice
about. Japanese
The cat is a lion to the
mouse. Albanian
A house without either a cat or
a dog is the house of a scoundrel. Portuguese
The kind man feeds his cat before sitting
down to dinner. Hebrew
Handsome cats and fat
dung heaps are the sign of a good farmer. French
Beware of people who dislike cats. Irish
Who cares well for cats will marry as happily as
he or she could ever wish. French
An old cat
will not learn how to dance. Moroccan
A cat
will teach her young ones all the tricks, except how to jump backwards. Netherlands Antillean
When the mouse laughs at the cat,
there's a hole nearby. Nigerian
As every cat
owner knows, nobody owns a cat. Ellen Perry
Berkeley
If you play with a cat, you must not mind her
scratch. Yiddish
To live long, eat like a cat,
drink like a dog. German
A cat has nine lives;
for three he plays, for three he strays, and for the last three he
stays. English-American
A cat with a straw tail
keeps away from fire. English
Those that
dislike cats will be carried to the cemetery in the rain! Dutch
After dark all cats are leopards. Native American (Zuni)
If stretching were wealth, the
cat would be rich. African
One should not send
a cat to deliver cream Yiddish
The cat--moon
eats the gray mice of night. Western
Europe
When the cat's away, the mice will play. Western Europe
It's for her own good that the cat
purrs. Irish
Cats don't catch mice to please
Khoda(God). Afgani
Fat cats and thin birds can
share a yard, but thin cats and fat birds no way! Rosicrucian
Like the cat in the tree, getting caught up
in the chase can leave us in an awkward place. Rosicrucian
The cat laps the moonbeams in the bowl of
water, thinking them to be milk. Zen Saying
If
men were now to turn their hostility towards the cat, it would not be long
before the domestic cat became a wild animal. Nigeria
In even a cat the Buddha-nature exists. Japanese Buddhist
It is useless to show the gold piece
to a cat. Zen Saying
Nature breaks through the
eyes of the cat. Irish
It's a brave bird that
makes its nest in the cat's ear. Hindi/Indian
A
rat who gnaws at a cat's tail invites destruction. Chinese
He who does not feed his cat will feed rats.
Dogs are
dogs, but cats are people.
When the cat and mouse agree, the grocer is ruined. Iranian
Beware of the cat that licks from the front but claws from
behind. Old English Proverb
A trapped cat becomes a lion. Old English
Proverb
Life's like cat vomit; if you don't clean it up right away,
you're going to step in it. Xnterna
Drowsing, they take the noble attitude of a great sphinx, who,
in a desert land, sleeps always, dreaming dreams that have no end. Charles Baudelaire
Of all God's creatures, there is only
one that cannot be made slave of the leash. That one is the cat. If man could be
crossed with the cat it would improve the man, but it would deteriorate the
cat. Mark Twain
One cat just leads to another. Ernest
Hemingway
The cat is nature's beauty. French
The dream of cats is all mice. Egyptian
I have studied many philosophers and many cats. The wisdom of
cats is infinitely superior. Hippolyte Taine
No heaven will not ever Heaven be; unless my cats are there to
welcome me. Scottish
Dogs see people as companions; cats see people as staff.
It is better to feed one cat than many mice. Norwegian
The cat does not negotiate with the mouse. Robert K. Massie
You see, the wire telegraph is a kind of a very, very long cat.
You pull his tail in New York and his head is meowing in Los Angeles. Do you
understand this? And radio operates exactly the same way: you send signals here,
they receive them there. The only difference is that there is no cat. Albert Einstein
When the cat is not home, the mice will dance on the
table. Dutch
When a Cat adopts you there is nothing to be done about it
except put up with it until the wind changes. T.S.
Eliot
A cat in her house has the teeth of a lion. Somali
A kitten can catch only a baby mouse. Ghana
The naming of cats is a difficult matter. It isn't just one of
your holiday games. You may think at first I'm mad as a hatter when I tell you a
cat must have three different names... T.S. Eliot
I love cats because I enjoy my home; and little by little, they
become its visible soul. Jean Cocteau
God is really only another artist. He invented the giraffe, the
elephant and the cat. He has no real style, He just goes on trying other
things. Pablo Picasso
The man who carries a cat by the tail learns something that can
be learned in no other way. Mark Twain
What greater gift than the love of a cat? Charles Dickens
Katten laten pootafdrukken achter op je hart. Uit "Citaten voor een katten liefhebber."
Het begrip rust komt tot uiting in een zittende kat. (Jules Renard)
Het enige mysterie aan katten is waarom ze ooit besloten hebben huisieren te worden. (Compton Mackenzie)
Als een een hond op je bed springt, doet hij dat omdat hij graag bij je wil zijn. Als een kat op je bed springt, doet ze dat omdat ze je bed zo lekker zacht vindt. (Alisha Everett)
Het is onmogelijk om niet vertederd te raken bij de aanblik van een of meer kittens. (Cynthia E. Varnado)
De kat zou's mans beste vriend kunnen zijn, maar ze zou zich nooit verlagen om dat toe te geven.
Probeer nooit koppiger te zijn dan een kat. (Ropbert A Heinlein)
Laat iets van de rust van een kat op mij overgaan. (David Harold Rowbothom)
Je bent pas iemand als je door een kat bent genegeerd.
Katten : net zo soepel als hun schaduw, de wind krijgt geen vat op ze.
Ze glippen slank en stil, door spleten, kleiner dan zijzelf. (A S J Tessimond)
Het verschil tussen katten en honden is dat honden komen als ze geroepen worden, terwijl katten een boodschap aannemen en later contact opnemen.
Ik meen het oprecht als ik zeg dat ik van katten hou... Een kat is een dier dat meer menslijke gevoelens heeft dan de meeste andere dieren. (Emily Bronte)
Vrouwen en katten doen waar ze zin in hebben, en mannen en honden kunnen daar maar beter mee leren leven. (Alan Holbrook)
Eén reden waarom kattenliefhebbers volgens mij katten bewonderen, is hun superioriteitsgevoel. Het lijkt alsof ze overal een meester in zijn, ongeacht wat ze doen of pretenderen te doen. Zelden zie je een kat die in verlegenheid verkeert. Ze hebben geen geweten, en ze hebben nooit ergens spijt van. Misschien zijn we stiekem jaloers op ze. (Barbara Webster)
Katten zijn bedoeld om ons te leren dat niet alles in de natuur een functie heeft.
Als je de beste zitplaats in huis wilt, zul je de kat moeten verplaatsen.
Katten zijn slimmer dan honden. Je krijgt acht katten nooit zo gek dat ze een slee door de sneeuw gaan trekken. (Jeff Valdez)
Onlangs heeft iemand me een schattig katje gegeven... en nu is het katje van mening dat iemand mij aan hem heeft gegeven. (Evelyn Underhill)
Het viel als snel op dat de kat nergens te bekennen was als er iets gedaan moest worden. (George Orwell)
Katten die een goed tehuis hebben, zijn eraan gewend dat er de hele tijd tegen hen wordt gepraat. (Lettice Cooper)
Van alle schepselen Gods is er maar 1 dat zich niet laat onderwerpen. Dat is de kat. Als de mens gekruist zou kunnen worden met de kat, zou dat voor de mens een verbetering betekenen, maar voor de kat een verslechtering. (Mark Twain) Katten zijn net als mannen : enorme charmeurs. (Walter Savage Landor)
Het is nauwelijks te geloven, maar sommige mensen beweren dat hun katten bijna menselijk zijn - en dat bedoelen ze dan als een compliment.
Wat katten het belangrijkst vinden aan mensen is niet hun vermogen om voedsel te produceren (want dat vinden ze vanzelfsprekend), maar hun amusemenstwaarde. (Geoffrey Household)
Ik zou een kat nooit kunnen kwetsen, ook al kan ik tegen mensen soms ronduit agressief zijn. (A.L. Rowse)
Geen huis is compleet zonder het getrippel van kleine kattenpootjes.
Is het niet prachtig hoe katten vrienden kunnen maken en mensen kunnen beïnvloeden zonder ook maar ooit een boek te lezen.
De kat heeft honger als zij met een broodkorst genoegen neemt. Katten zijn mysterieuze wezens. Er gaat meer in die hersentjes om dan we beseffen. (Sir Walter Scott)
Als ik met mijn kat speel, dan is het niet echt duidelijk of ik me nu met haar amuseer, of zij met mij. (Michel Eyquem De Montaigne)
Mijn poezenverhalen vinden jullie door in de linkerkolom op de foto van de betreffende poes te klikken. En als je op "Poezenstrips" klikt kan je lezen wat mijn poezen onderling allemaal zitten te roddelen... Mijn reisverhalen van Thailand, Egypte en Noorwegen staan ook in de zijkolom. "Mijn Jeugdherinneringen" beschrijven de jaren 60 in Antwerpen. Veel plezier!
01-10-2007
Het bewuste Elvis-concert... deel 1 van 3
Gisterenavond waren we dus als "VIP"-s uitgenodigd op dat bewuste Elvis-concert omdat we vorige week die gitaar kado hadden gegeven aan die jongen die blind ging worden. Ik ging er met weinig zin naartoe omdat ik die organisatoren écht geen leuke mensen vond. Zoals jullie vorige week al uitgebreid hebben kunnen lezen, toen er een "kortsluiting" ontstond tussen "De Kortgeslotene" en mij Dus ik trok de schoenen met de hoogste hakken aan. (Doe ik altijd als ik op oorlogspad ga. Mannen kunnen niet tegen vrouwen die een halve kop boven zichzelf uittorenen, en de "Kortgeslotene" is een heel klein dropje )
Ik had veel liever mijn inkomkaart aan Ritje doorgegeven omdat zij een echte Elvis-fan is en ik totaal niet. Maar mijn echtgenoot wou liever met zijn wettelijke vrouw verschijnen... (Straf hé! Dan wilt ge uw man al eens met een nieuwe vrouw op stap sturen en dan wil die dat niet )
De "VIP's" moesten al om 7 uur in de Elisabethzaal (naast de ZOO van Antwerpen) aanwezig zijn, voor een drankje en een minuscuul hapje, en een kennismaking met al de artiesten. Wreed saaie boel. Buiten de artiesten, enkele mensen van de pers en wij was er amper volk. Maar wat wel leuk was was dat de VIP-ruimte uitgaf op de ZOO! Dus ik sloop naar buiten om een sigaretje te roken en ik kwam plots tot de ontdekking dat ik vandaar in een "mensen-loze" ZOO kon rondwandelen! Dat was wel fijn! Enkele andere rokende dames met een goeie zin voor humor waren ook op dat idee gekomen en zo werd het helemaal gezellig. Mijn euroke viel natuurlijk niet dat ik met "de artiesten" op stap was... Een paar toffe zwarte dames, die ik tot mijn grote verbazing later op 't podium zou zien staan en die de "The Sweet Inspirations" zouden blijken te zijn. Dat leidde later tijdens 't optreden tot deze heerlijke conversatie : "Zeg Paul,... Ik ken die linkse zangeres precies van ergens..." "Ah ja natuurlijk schat! Ge stond daarstraks met haar in de ZOO een sigaretje te roken en onnozel te doen!!!" "Ah ja, dat is díe madam! Maar die had toen wel heel ander haar hé?!..."
Ik heb tijdens de "Meet en Greet" (want zo noemen ze zo'n contacten die aan een optreden voorafgaan tegenwoordig) ook lang zitten praten met de Schotse vriendin van de pianist van Elvis. Een lieve dame die vertelde dat de tournee wel vrij zwaar was voor mensen van die leeftijd. Tja, de meesten zijn natuurlijk rond de 70. Elke dag treden ze op in een andere Europese grootstad en er is nooit tijd om dingen te gaan bekijken. Vandaar dat ze zo blij was dat ze nu in de zaal naast de ZOO optraden zodat ze de beestjes toch eens had kunnen gaan bewonderen. De organisatie houdt nogal weinig rekening met de leeftijd van de artiesten. De muzikanten moeten telkens 1 avond ergens optreden, de ochtend daarna naar de volgende stad doorreizen, de avond daarop weer optreden, en zo verder... Weken aan een stuk, zonder rustdagen... Ik begrijp best dat dat op die leeftijd niet altijd prettig is. Uiteindelijk moeten die mensen niet alleen 's avonds spelen, in de namiddag moeten ze sound-checken, vervolgens hun snuit laten zien op de VIP-meeting, dan zich gaan verkleden tot popster, en na 't optreden nog eens een paar uur handtekeningen zetten... Ik word al moe bij die gedachte alleen. Nee, artiest ga ik ook nooit worden als ik volwassen ben. Véél te vermoeiend.
Een lege ZOO...
In de vallende duisternis leken de flamingo's wel spookjes.
Paul en Stewart kwamen even buiten bij de rokerde dames zitten. Stewart - die gitaren repareert - was persoonlijk door James Burton uitgenodigd ten eerste omdat hij James' gitaar vorige week in onze winkel afgesteld had en ten tweede omdat hij zelf een bekende Engelse gitarist is die vroeger ook met veel van die mensen samen heeft opgetreden. Ja, onze Stewart is ook al 62 maar dat zoudt ge hem niet aangeven...
Na een uurtje moesten we ons naar de zaal begeven. Die inderdaad volledig uitverkocht was. Organisatorisch liep het allemaal nogal mank. De piano is pas tijdens 't laatste uur voor het optreden aangekomen... "De Kortgeslotene" liep als een kleine kip zonder kop over 't podium rond te benen. Of zou 't de bedoeling geweest zijn dat hij zich "het haantje" van heel 't evenement voelde?...
De foto's die nu volgen zijn heel slecht, dat weet ik maar al te goed. Mijn piepklein T1-tje is echt niet voor zo'n dingen gemaakt. Maar ik heb mijn best gedaan om jullie toch ook te kunnen laten meekijken... Beter iets dan niets hé?
Op de lange duur kwam de piano er dan toch. Er werd dan nog wat driftig over kabels gestruikeld enzo, maar 't ging wel in orde komen. Wat wel zeer vreemd was, is dat we allemaal naar dat grote filmscherm aan 't zoeken waren... dat nergens te bespeuren viel.... De organisatie had ons wijsgemaakt dat ze films van de zingende Elvis gingen projecteren en dat zijn oude muzikanten hem dan live gingen begeleiden... Ik vond dat al een beetje een morbide idee... Zitten meespelen met iemand die al lang dood is, maar kom, ik wou dat wel eens zien. Voor rare dingen ben ik altijd wel te vinden
De voorzitter van de fanclub legde ons bij 't begin van de voorstelling uit hoe een origineel optreden van Elvis destijds in zijn werk ging : Eerst was er een voorprogramma met "The Imperials" en "The Sweet Inspirations". Met als achtergrond een groot orkest geleid door Joe Guercio. (Dat groot orkest moest altijd bestaan uit muzikanten uit de stad waar Elvis optrad, anders kregen ze problemen met de vakbond. Ook de plaatselijke artiesten moest een kans gegeven worden.) Na de pauze vervoegde Elvis dan, met zijn eigen groep "The TCB Band", de rest van de bende. Zijn groep bestond - en bestaat - uit drummer Ronnie Tutt, gitarist James Burton, basgitarist Jerry Scheff en pianist Glen D. Hardin (een heel lieve man trouwens). Tijdens dit deel van de show waren de dames van "The Sweet Inspirations" en de heren van "The Imperials" de backing vocals. Elvis gaf blijkbaar nooit bisnummers. Opdat het over-enthousiaste publiek uiteindelijk toch de zaal zou willen verlaten werd er op de duur omgeroepen : "Elvis has left the building!" en dan vertrok het publiek eindelijk schoorvoetend en met veel tegenzin.
Na heel deze uitleg wisten we dus waar we ons aan te verwachten hadden. Maar... waar bleef toch dat grote filmscherm waarop ze Elvis gingen projecteren?... We concludeerden dan maar dat ze dat onder de pauze wel zouden ophangen... --------------------------- Morgen of overmorgen het tweede deel van mijn verhaal waarin ook Will Tura opduikt.
Ik heb net al jullie mails doorgenomen maar nog niemand heeft het geraden. Dus hier alvast een groter deel van de foto! Veel succes
Tot hiertoe als eersten en enigen opgelost door Andromeda en François! Slimme jongens... En nee, 't is ook geen stuk oude pizza die mijn nieuwe kuisvrouw onder een kast heeft gevonden. Noch mijn oude kemelharensloefen, versleten waszakken, of een verteerde bloempot... Niet álles hier in mijn huis is versleten hé! Ikke misschien al wel een beetje, maar de rest daarom niet! Zet aub de juiste oplossing niet per ongeluk op mijn blog hé mensen! Stuur me ze per mail om de anderen hun pret niet te bederven.
Sorry maatjes, vandaag heb ik mijn dagje even niet... Zieke poes, PC-problemen, nog wat andere ambetante toestanden, heel veel werk, vanavond naar dat optreden van dat Elvisgedoe in Antwerpen gemoeten (waarvan later zéker een verslagje ), en dan om middernacht rap de nette kleren uit om al 't karton van de maand buiten te zetten want morgenvroeg komen de ophalers. Dat waren dus weer heelder kubieke meters en enkele honderden kilo gesleur. Mijn rug voelt gebroken en ik ben groggy. Zit momenteel zelfs een beetje in een dipje door "een teveel van vanalles"... Vandaar dat ik ook mijn zondagsmailtje niet heb kunnen sturen en op de moment de fut zelfs niet meer heb al jullie mails te bekijken en te beantwoorden... Morgen doe ik 't zeker! Jullie waanzinnige antwoorden gaan mij beslist opkikkeren. Zeker weten.
Vandaag troost ik mijn trouwe lezers dan maar met het derde deel van mijn Ganesha-reportage dat ik klaarstaan had voor overmorgen. Een vrouw moet vindingrijk zijn hé? Maar alvast bedankt dat ge, ook zonder mijn klassieke uitnodigingsmailtje, tot hier zijt gekomen! -----------------------------------------------------------------
Dit is mijn fotoreeks 3, de voorlaatste, van het feest van Ganesha in Antwerpen op 25 september laatstleden.
Het beeld van Ganesha is op het bootje geladen en vertrekt naar het midden van de Schelde om daar te water gelaten te worden. Al de zorgen van de mensen zijn aan het beeld toevertrouwd en zullen aanstonds mee in 't water zinken en voorgoed verdwenen zijn. Een prachtige symboliek toch?...
Ganesha op het bootje, begeleid door enkele priesters en volgelingen.
Op de kade wordt de spanning van de toeschouwers haast ondraaglijk...
Ze bidden, scanderen de naam van Ganesha en wachten in spanning tot al hun zorgen gaan verdwijnen.
In afwachting van de tewaterlating van het bootje zat ik op de rand van de kade te wachten en te peinzen... Ik dacht aan al onze eigen zorgen en verdrietjes. Aan al de miserie die ik ken van mijn collega-seniorennetters, die me soms samen met de fotoraadsel-antwoorden hun problemen toevertrouwen. Ik heb geprobeerd in gedachten al die zorgen en pijn te bundelen en ze ook naar Ganesha te sturen. Je weet toch maar nooit... En volgens mij heeft het gewerkt want eens het beeld het water raakte zonk het als een baksteen. Tja, kan ook moeilijk anders want achter al de vrolijke gevels van de blogjes schuilt dikwijls meer verdriet en pijn dan je denkt...
Het beeld is overboord gekieperd, het laatste rode stof vliegt er in wolk af, en binnen enkele seconden is het volledig onder water verdwenen... Op de kade slaat op dat moment de spanning om in een uitzinnige vreugde! Het geluk en de tevredenheid spettert van de mensen hun gezichten. Hun lichaamshoudingen drukken zo prachtig hun gevoelens van blijheid en opluchting uit. Het is een wonderlijke ervaring.
Voor sommigen wordt het zelfs even te veel...
Anderen daarentegen spuwen van opluchting hun kauwgom uit... Zorgen weg, dan mag de kauwgom ook weg! Bekijk de foto hierboven maar eens grondig... Je ziet de kauwgom (van de dame uiterst rechts) door de lucht vliegen... Heerlijk uniek fotootje nietwaar?
In de vierde en laatste reportage zal ik jullie laten meegenieten van de foto's van de Heilige Vlam, en van het feest waarop we door deze lieve mensen uitgenodigd werden. En daarna... de visie van Irma op dit alles...
Het tweede deel van de fotoreeks (die in totaal uit vier delen gaat bestaan) over het ontroerende feest van Ganesha :
De stoet is ondertussen aangekomen op het Steenplein aan de Schelde waar de tewaterlating gaat plaats vinden.
Ik zie 't die madam al denken : "Hoe moet ik mijne man vanavond toch weer proper gaan krijgen?..."
Tja...
Maar Hindoe-dames zijn blijkbaar optimisten. Of kennen een heel degelijk wasproduct...
Ik hoop dat de echtgenote van deze fotograaf bij zijn thuiskomst ook zo optimistisch gaat zijn...
Ganesha werd van de wagen afgeladen en in processie naar 't ponton aan 't Steen gedragen.
Vooraan liep een man die een klein beeldje van Ganesha meedroeg.
Een joelende menigte begeleidde het beeld.
Vandaar moest het grote zware beeld op een bootje geplaatst worden om het in 't midden van de Schelde tot zinken te kunnen brengen. Nee, niet de boot! Ganesha! 't Was de bedoeling om geluk te brengen weet ge nog?
De allerlaatste zorgen en verdrietjes worden nog op de valreep in de vorm van briefjes met Ganesha meegestuurd en de menigte blijft juichend achter.
Iedereen zong en scandeerde gebeden en was in de hoogste vervoering! Prachtig...
Er werd in spanning gewacht op het grote moment dat de zorgen samen met het beeld gingen zinken.
En ik had het geluk op de eerste rij mee te mogen genieten... en van al die prachtige gezichten achter me foto's te kunnen maken... Dit laatste fotootje maakte François van mij en Irma.
In de volgende fotoreeks zien jullie het zinken van het beeld en de werkelijk uitbundige vreugde van de mensen! Tja, hoe zoudt ge zelf zijn als al uw zorgen ineens verdronken zijn?... En op 't einde van deze week verschijnt Irma haar visie op heel de zaak.
Hier is de nieuwe!!! Of hij moeilijk is of makkelijk laat ik in 't midden want ik heb het toch altijd mis 't Is alweer een voorwerp dat we allemaal kennen en waarschijnlijk ook in huis hebben.
Niet vergeten : zet aub uw juist antwoord níet in een reactie of in 't gastenboek, maar stuur uw oplossing per mail, anders bederft het de andere zoekers hun pret! Bedankt! Al de volgende dagen van de week : ofwel een grotere foto ofwel een tip!
En zoals altijd : knotsgekke antwoorden zijn op mijn blog altijd méér dan welkom! Veel plezier!
Een wegenkaart dus... Enfin, de linnenkast ligt nu na deze week zeker overal terug netjes op orde. Want daar hebt ge echt wel élk voorwerp uitgehaald en grondig bekeken... Veel vuilzakken buitengezet ook zeker? Dat doet wel eens deugd zo'n grote kuis hé? Voor wat een fotoraadseltje toch niet allemaal goed is... En na de hele inhoud van de linnenkast begon iedereen met het inzenden van "brillendoos", "brillenkas", "brillenetui"... Dus ik veronderstel dat de bureauschuif ook ineens opgerommeld is. De plezantste juiste oplossing van de week was : "Een antieke papieren GPS"
Ik heb deze week voornamelijk met tips moeten werken omdat het anders direkt te makkelijk werd. (Zie de eerste zin van 26-09-2007 : "Ik voel mij moreel verplicht u tips voor 't fotoraadsel te geven. Want ge zijt allemaal de weg kwijt." En al de mails die jullie aankregen als je een fout antwoord gaf kan je ook best eens herlezen... "Wacht, ik zal u terug op 't juiste pad brengen!", "Oei, ge loopt verloren in de linnenkast! En das de verkeerde weg..." enzovoort enzovoort... Zeg niet dat ik mijn best niet gedaan heb hé?!)
Als ik de foto op bovenstaand formaat had laten zien dan zag je de wegen zo lopen en kon je zelfs namen van dorpen lezen... en dan was het direkt verraden geweest. Ja, 't was een moeilijk onderwerp. Niet alleen voor jullie. Voor mij ook. En dan te bedenken dat ik oorspronkelijk van plan was de eerste foto in zwart-wit op mijn blog te plaatsen omdat ik dacht dat het te simpel ging zijn door de kleurtjes! Stel u voor dat ik dat had gedaan?! Dan had ik jullie pas echt grijze haren bezorgd denk ik... Van die soort dat ge écht niet meer kunt laten bijkleuren.
Toch stom dat ik zelf nooit op voorhand in kan schatten of 't moeilijk of makkelijk gaat zijn, anders zou ik eens kunnen afwisselen. Maar ja, 't blijkt ook heel verschillend van mens tot mens. Sommigen mailen dat het spotgemakkelijk is en anderen kunnen aan dezelfde foto kop noch staart krijgen... Het zal ook veel van ieders interessesfeer afhangen of ge 't rap vindt of niet denk ik. Ben zeer benieuwd wat jullie dus van de verse aanvoer van morgen gaan vinden! Ik heb er dus écht geen idee van of 't lastig of simpel gaat zijn...
Een heel dikke proficiat voor de geniale oplossers van deze week : Luk, François, Steven, Luc, Viva, Viv, Cooltje, Ritje, Geert, Sjoeke, Vera, Corry, Lange Lou, Dolfijn, Nand, Kathleen, Sha-Jongen, Jan, Klaproosje, Speelster, Maria, Chrisje, Fernanda, Ryntje, Vifke, Rikavensis, Ingrid en Mare! Zijnde 10 mannen en ... 18 vrouwen! En dan beweren de heren dat dames geen landkaarten kunnen lezen? Wel wel, nu blijkt dat de heren zelfs minder goed een landkaart kunnen "herkennen" dan de dames. Dan zal 't met dat vooroordeel over dat wij niet kunnen "kaartlezen" ook wel meevallen zeker?... ---------- Ja, sorry ik was alweer vergeten een paar namen van winnaars te vernoemen in mijn grote haast... En dan nog van 4 vrouwen!!! Ik probeer dat hier altijd rap efkes tussendoor te doen en dat loopt dat mis natuurlijk. Gelukkig heeft Fernanda me er attent op gemaakt! Heel erg bedankt daarvoor! 't Is hier vandaag dan ook weer een gekkenhuis...
Bieke van het baby-poezen-opvangcentrum "Den Dierenvriend" heeft gezondheidsproblemen. Vandaar dat ik even een pootje toesteek. Dit is een foto van de poesjes die momenteel nog moeten geplaatst worden. Geef het aub even door aan mogelijk geïnteresseerde lieve baasjes aub. Voor adoptie of info neem kontakt op met Bieke op nr 0478 36 90 43 of 03 457 19 60. Bedankt voor jullie hulp!
Ondertussen is het raadsel opgelost door Luk, François, Steven, Luc, Viva, Viv, Cooltje, Ritje, Geert, Sjoeke, Vera en Corry. De dames staan dus aan de leiding : 5 jongens, 7 meiskes... Om jullie allemaal de kans te geven het op te lossen voor zaterdagmiddag volgt hier de ultieme tip :
Herbekijk de oude afleveringen van de strip "Irma bij de groothandel" eens...
(Die vindt je door in de linkermarge net boven haar foto op "Irma bij de groothandel" te klikken.) Uw ogen zullen open gaan en ge zult zo hard : "Ah jáááááá! Natúúúúúúúrlijk!!!!" roepen dat ik het tot hier hoor. Maar moest ge toch te ver weg wonen (Friesland ofzo), stuur het antwoord dan toch maar in een mailtje ------------------ Hm. Die laatste tip is precies een goeie! Lange Lou, Dolfijn, Nand, Kathleen, Sha-Jongen, Jan, Klaproosje, Speelster, Maria, Chrisje, Fernanda en Ryntje hebben het ondertussen ook al gevonden! 9 jongens en 15 meiskes dus... Morgenmiddag de oplossing!
(De vorige afleveringen vinden jullie door net boven de foto van Irma, in de linkermarge van mijn blog, op het titeltje "Irma bij de groothandel" te klikken.)
32
33
34
35
Tja, als die melk waaruit die kaas gemaakt is per toeval uit de uier van Irma haar zuster gekomen is... Ge weet dat toch maar nooit... Ge ziet, zelfs het leven van een schaap kan gecompliceerd zijn. Maar in de volgende aflevering zul je merken dat Irma niet zo rap uit haar lood te slagen is!
Nu hebt ge me toch geshockeerd!!!... Ik schrijf dat het raadelachtige voorwerp, indien nodig, in Irma kan gestoken worden en wat krijg ik als oplossingen??? "Een tuinslang"!!!! Denk ge dat ik Irma lavementjes moet geven omdat er teveel inzit misschien? En nog zo'n bangelijk antwoord : "Een paraplu"!!! Welja, 'k zal ze nog eens gaan verkrachten ook! We zitten hier toch op 't seniorennet dacht ik hé?... Soms heb ik toch mijn twijfels hoor Enfin, 't is gelukkig ondertussen, buiten Luk, François, Steven, Luc, Viva, Viv en Cooltje, ook al opgelost geraakt door Ritje en Geert! We zijn dus al aan 9 goeie antwoorden... van vijf heren en vier dames...
Vanaf vorige zaterdag tot eergisteren vierde de Hindoe-gemeenschap te Antwerpen het feest ter ere van de god Ganesha. Jullie kennen hem wel, die mollige lieverd met zijn olifantskop. In Indië duurt dit feest wel 10 dagen, bij ons maar vijf. De bedoeling is om al het ongeluk en uw zorgen aan Ganesha toe te vertrouwen want op de vijfde dag wordt hij in 't water gegooid en neemt hij al uw miserie mee. (Geef toe, zo'n kans mocht ik toch niet laten schieten!)
De tewaterlating van het beeld gebeurde dinsdagnamiddag aan de Scheldeoever. Aangezien ik dinsdag toch altijd in Antwerpen ben heb ik mezelf dit kleurrijke evenement niet laten ontgaan! Ah nee, zoiets is de natte droom van elke fotograaf! Hier alvast enkele foto's. Meer uitleg en veel meer foto's komen er in de loop van volgende dagen. Want het was een prachtige ervaring! Ik voelde mij net in Azië op vakantie voor enkele uurtjes!!! Ik hoop dat ik 't exotische gevoel op jullie kan overdragen. Dat kunnen we in deze hersft wel gebruiken...
Eerst zien jullie 't begin van de stoet!
Een beetje zielig dat de praalwagen voortgetrokken werd door een knaloranje "vuilkar-achtige camion" van de Antwerpse stadsdiensten. Maar kom, Hindoes houden gelukkig wel van oranje
Op de wagen zaten muzikanten en dansers en enkele oudere mensen die rood poeder over de voorbijgangers uitstrooiden.
Het resultaat was dat iedereen er op de duur knalrood bijliep. En ik ons Irma maar beschermend netjes achter op mijn rug houden! Stel u voor! Ik mag er niet aan denken als ze helemaal oranje-roze had gezien...
...zoals deze priester die op de wagen zat, en er op de duur uitzag als een rode smoutebol...
Dit is het beeld van Ganesha. Ook helemaal onder 't rode stof natuurlijk... Het beeld was gemaakt van klei zodanig dat het makkelijk in 't water zou oplossen.
Straks meer! En vanzelfsprekend over enkele dagen Irma haar visie op de zaken...
Er zijn al vier heren én drie dames die het ondertussen opgelost hebben! Luk, François, Steven, Luc, Viva, Viv en Cooltje! 't Is écht heel belangrijk dat zoveel mogelijk vrouwen het vinden want anders dan gaan we "een bepaald vooroordeel" dat veel mannen over ons hebben bevestigen. En dat is toch wel 't allerlaatste wat we willen. Niet?
Zeven winnaars is wel héél weinig voor een donderdagavond. En ik heb al zoveel tips rondgestrooid... Enfin, dan nog maar eentje :
Voor 't geval ge denkt dat ik zo'n afschuwelijke smaak heb : Ik heb de vreselijke kleur van dit voorwerp niet zelf kunnen kiezen... Ze hebben allemaal ongeveer dezelfde rotkleurtjes. En maar goed ook. Anders werd het leven er nog maar moeilijker op. Hierbij nog een grotere foto. En morgen geef ik de gouden tip. Als dat dan nog nodig is natuurlijk
Ik voel mij moreel verplicht u tips voor 't fotoraadsel te geven. Want ge zijt allemaal de weg kwijt. Iedereen zit maar heel de inhoud van zijn linnenkast aan mij voor te stellen (stofdoeken, handdoeken, dweilen, zakdoeken, poezendekens, ovenwanten, dampkapfilters, eierwarmers, sloefen, kussens, strijkplankovertrekken, pannelappen, pleisterkes, strandstoelenstofkes, schotelvodden, theemutsen, zelfs "isolatie met oud behang er op",... ) Nee, in uw linnenkast of keuken is 't niet te vinden! Kom daar uit, laad alles er nu netjes terug in, en doe de deur dicht! Alstublieft!!!!
Waarom denkt ge trouwens toch allemaal dat het stof is??? Omdat het daarop lijkt. Ja, dat kan wel. Maar ge zou nu toch al oud genoeg moeten zijn om te weten dat in deze wereld niks is wat het lijkt Het is een voorwerp dat ik in ons Irmake kan steken. Zij het dat ze dan wel wat buikkrampen gaat krijgen. Maar als 't echt moet - en soms moet het - dan gaat het er in.
Tot hiertoe is 't alleen nog maar door mannen opgelost : Luk, François, Steven en Luc! Dames!!!! Please!!! Laat u niet doen! Seffens is wat ze over ons denken nog waar ook!
Morgen een nieuwe tip én een grotere foto. Er staat u trouwens nog veel te wachten deze week.... Gesteld dat ik tijd vind om van mijn recentste avonturen strips te maken. Het basismateriaal is alleszins al overvloedig aanwezig
Hieronder alvast een voorproefje van dinsdagnamiddag in Antwerpen... De wekelijkse shopping-dag waarop ik alweer zonder boodschappen thuis ben gekomen omdat er zo veel andere leuke dingen te beleven vielen...
Wat zit ik hier toch weer zo geconcentreerd te fotograferen?... Wat is er zo speciaal aan dat stom bootje?...
En wie is die rode mens die "godweetwat" in mijn mond zit te proppen?...
Al wekenlang zat deze pps in mijn mailbox. Nog steeds ongelezen door 't vele werk, maar ik had hem toch nooit weggegooid... Toen ik hem dit weekend dan toch eindelijk bekeek werd ik er echt door geraakt. Daarom plaats ik hem hier. (Ook wel omdat ik geen tijd heb om zelf iets uit mijn duim te zuigen ) Misschien vinden jullie die les van de ganzen ook wel heel leerrijk... Trouwens 't is veel plezanter om les te krijgen van échte ganzen in plaats van van de menselijke steenezels, koeien, geiten en kiekens die tijdens mijn jeugdjaren voor 't schoolbord stonden
Tja, nog altijd alleen maar Luk en François die 't geraden hebben, dus laat ik maar een flink stuk meer zien... Want aan dit tempo hebben we 't met St Juttemis nog niet allemaal gevonden Ik snap er niks van. Ik was zelfs eerst van plan zondag de foto in zwart-wit te plaatsen omdat ik 't anders te makkelijk vond... Al goed dat ik dat niet gedaan heb... 't Grappige is, ik dacht "Deze week zet ik er een makkelijk want dat van volgende week gaat nogal moeilijk zijn..." Alweer kompleet verkeerd ingeschat dus. Kom probeer met deze foto nog een keer.
't Is een nuttig "ding", iedereen bezit er wel één of meerdere. Ik heb er zelfs heel veel. Ge ziet, mijn "ding" is al veel gebruikt, maar zeker nog niet versleten. Morgen alweer meer tips...
(De 4 voorgaande afleveringen vinden jullie door naar beneden in mijn blog te scrollen!)
27
28
29
Eindelijk geraken we op onze bestemming! De eerste groothandel waar het "Open-deur-dag" is.
30
31
32
In de volgende aflevering zien jullie of Irma een muzikale toekomst tegemoet gaat. Of niet... ------------ En vanavond een grotere foto van 't raadsel... want 56 uur later staan we nog altijd geen stap verder...
Kom allemaal uit uw keuken!!!!! Slaap er nog maar eens een nachtje over. Slapen. Niet zoeken. Want ook in de slaapkamer denk ik niet dat het te vinden gaat zijn...
't Wordt hoe langer hoe beter! De vragenlijst die we gisteren hebben ingevuld heeft écht geholpen. Bij de pannekoekenafdeling staat sinds vanochtend, naast de eierbakker (een technologisch wonder, want hij beheerst moeiteloos 4 of 5 eierpannen tegelijk!) ineens een pannekoekenbakker! En die mens bakt dunne pannekoeken die warm zijn! Ze liggen dus niet meer allemaal als koude en uiteengevallen deegvellen op een hoopke. Ze zijn zelfs nog heel lekker ook... Tja, misschien hadden we hen - om de schade voor onze lijn te beperken - toch maar beter niet uitgelegd hoe ze échte pannenkoeken moesten bakken... Maar spijt komt altijd na de zonde...
Omdat ik voor mijn vertrek wist dat één van mijn blogcollega's zich niet lekker voelt wou ik hier een foto nemen van zijn blognaam, geschreven in 't zand. Ik dacht dat het hem misschien wat kon opkikkeren als hij wist dat ik zelfs op vakantie aan mijn collegaatjes denk. Maar mijn projectje is mislukt. Met dat zand hier is echt niets aan te vangen... Het is geen fijn zeezand zoals bij ons aan de kust. Het strand is kunstmatig aangelegd en bestaat uit fijngemalen kiezel. Ik kan er onmogelijk een naam in schrijven... De naam met bloemblaadjes leggen is ook al mislukt omdat die wegwaaien.... Dus moet ik dat anders oplossen. Maar ik hou wel van uitdagingen.
Ik heb nu flink wat watermeloen gegeten en de pitten te drogen gelegd op het terras. Dan kan ik zijn naam met die pitjes op de rotsen leggen. Aangezien 't voor een man is die een godsdienstig blog heeft denk ik wel dat hij de symboliek gaat appreciëren. Uiteindelijk trok Christus het zich toch ook niet aan dat sommige zaden op de rotsen vielen omdat er heus wel eentje vruchtbare bodem zou raken. Morgen zullen mijn zaadjes wel droog genoeg zijn. Ik hoop nu maar alleen dat ze niet gaan wegwaaien...
Buiten eten, schrijven en vissen fotograferen heb ik vandaag weer niet veel uitgespookt. Op 't strand gaan zitten doe ik niet. Naar mijn gevoel kan ik dan evengoed middenin de drukte van de Vogelenmarkt op een stoel gaan zitten. Niet direkt mijn ding.
Ons "rustige" strandje... En zoals ge ziet, Paul gaat nog altijd zonder wetsuit urenlang snorkelen...
Een papegaaivis scharrelt zijn kostje bij mekaar : een knapperig stukje koraal!
Maar zijn snavel is er perfect voor uitgerust om koraal in stukken te bijten...
Van al die vissen te zien snoepen krijgen we altijd een zeer gezonde honger. Mijn goede vriend, de rosse kater, is ook dikwijls van de partij als we aan tafel zitten. De mussen zitten doodgemoedereerd op de reling te wachten op kruimeltjes. De rosse trekt er zich niets van aan. Die weet wel dat er lekkerdere zaken geserveerd worden dan een mus. Daar moet ge nog eerst de pluimen afplukken (zoveel werk in deze hitte) en de vis die ik hem opdien is netjes gefileerd. De jongen heeft smaak, 't moet gezegd.
Maar veel tijd verliezen we nooit op de middag. De koele zee lokt... Edoch, wat gebeurde er vanmiddag? Mijn dierbare macho besloot dat het lijden nu toch wel lang genoeg geduurd had... hij wou ook een "islamitisch zwemkostuumpje" gaan huren Hij vindt het een gruwelijk ding, maar blijkbaar toch te verkiezen boven kippenvel. Het moest en zou natuurlijk wel een pak met korte mouwkes en korte pijpen worden. Ah ja, anders ging hij beslist stikken... Trouwens zo macho is hij echt niet. Er lopen er hier andere rond... Let maar eens op de tekst van deze Italiaan zijn t-shirt... En nee, hij kan er niet om lachen. Hij schijnt het werkelijk nog te menen ook... Ik heb er zijn kop maar afgeveegd, want dat vindt hijzelf blijkbaar toch ook niet 't meest interessante deel van zijn lichaam.
In de duikshop verhuurden ze ook "aandrijvingen", een soort torpedo zodat ge gemotoriseerd door 't water zoeft en ge zelf niet meer moet zwemmen... Nu is 't toch wel ver gekomen vind ik...
Dus vertrokken we allebei lekker warm ingeduffeld terug naar de viskes. Zonder torpedo wel te verstaan!
Ik in mijn volledig duikpak...
En Paul in een shorty. Ja, das veel sexier hé!.
Een Titan-trigger vis vanop zijn rug gezien. Zijn voorkant laat je beter met rust want hij bezit een stel zeer gevaarlijke tanden.
Een wondertuin van gekleurde koralen.
Twee chirurgvissen op pad. Let op hun vlijmscherpe oranje scalpel bij de aanzet van hun staart.
Nog een familielid van de vorige! De SM-er onder de vissen. Deze soort heeft twee gele mesjes voor zijn staart. Hij draagt ook een zwart maskertje en heeft witte ogen. Beetje spookachtig wel.
Het oog en de kieuwspleet van een blauwgevlekte rog.
Zo vredig ziet het buurstrand van het Italiaanse hotel eruit als wij 's avonds uit de zee komen en de toeristen allemaal weg zijn. Rond dat tijdstip maken ze zich klaar om te gaan eten om daarna met hun gebrul en geloei te beginnen... ----------------------------------------- Over enkele dagen het vervolg! ----------------------------------------- 't Fotoraadsel is precies moeilijk?... Straks een grotere foto!
Deze week mailde Pascal Vyncke, de grondlegger van 't Seniorennet, me om te vragen of hij een namiddag mocht komen fotograferen omdat hij enkele foto's van muziekinstrumenten nodig had. In de voormiddag kregen we het bezoek van de gitarist van Elvis, en dat was niet zo'n prettige ervaring zoals jullie reeds konden lezen. Maar de namiddag samen met Pascal was zalig.
Ik had Pascal nog nooit ontmoet maar hij bleek helemaal de man te zijn die hij er uit ziet. Beleefd, ietwat timide, vriendelijk en meer dan bescheiden over wat hij allemaal al verwezenlijkt heeft op zijn prille leeftijd van 22 jaar. Hij heeft in een mum van tijd onze "accoustic room" omgetoverd in een fotostudio en daar heeft hij heel de namiddag instrumenten zitten - en vooral liggen - fotograferen. Ik sleepte ondertussen de meest vreemdsoortige instrumentjes voor hem aan. Héérlijk! In de loop van volgende dagen laat ik jullie wat foto's van "Pascal in aktie" zien! Maar eerst moest ik de ellende van deze week zien te verwerken. En zoals jullie weten, kan ik zoiets het beste relativeren door er een Irma-stripke van te maken. Zo resulteert al de miserie toch nog in iets leuks!
Het zal deze keer jammergenoeg alleen echt volledig te begrijpen zijn voor de lezers die mijn rampzalige avonturen deze week op mijn blog gevolgd hebben vrees ik...
Om de schade verder te beperken heb ik Irma dan maar met haar kater in bed gestopt, zodat Pascal en ik "als volwassen mensen onder mekaar" verder konden praten...
Bedankt François dat ik uw foto's mocht gebruiken, anders had ik deze strip niet kunnen maken! In de loop van de week de beloofde foto's van "fotograaf Pascal in aktie", een reisverhaaltje, en een vervolg van de "Irma bij de groothandel"-strip!
)
Dat leidde later tijdens 't optreden tot deze heerlijke conversatie :
Ganesha! 
