"Het verhaal van Zuster Kat Fael." Of hoe een gevonden poezennestje nog goed terecht komt! (klik op bovenstaande foto) ---------------------
Growing old is mandatory. Growing up is optional. ----- Ouder worden is onvermijdelijk. Volwassen worden niet!
Als je op de groene button klikt kom je op de site van het baby-poezen-opvangcentrum van "Den Dierenvriend". Hét adres om een jonge poes te adopteren! Ga eens kijken en zeg het voort aan andere dierenvrienden aub!
Zoek je een speciaal onderwerp waarover ik ooit iets schreef? Tik dan hieronder een trefwoord in!
Zoeken in blog
Klik op het envelopje om mij een mailtje te sturen
We don't stop playing because we get old... We get old because we stop playing! -------------- We stoppen niet met te spelen omdat we oud worden... We worden pas oud als we stoppen met spelen!
Je kan maar 1 week tegelijk bekijken op mijn blog. Anders gaat het te traag open. Wil je zien wat er vorige week op stond? Klik dan op de data hier onder!
In elke 50-plusser zit een verbijsterde teenager die zich afvraagt wat er gebeurd is.
Leonardo da Vinci (1452-1519)
Italiaans kunstenaar
Als ik in de hemel kom, dan wil ik
daar graag een kat op schoot hebben.
Jan Wolkers (°26-10-1925)
Nederlands schrijver en columnist.
Katten haten dichte deuren; het
maakt niet uit aan welke kant ze staan. Als ze buiten zijn willen ze naar binnen, en
als ze binnen zijn willen ze naar buiten.
Lilian Jackson Braun (1916)
Amerikaans schijfster
Laten we eerlijk blijven; de meesten van ons
vinden het wel leuk als onze katten een tikje gemeen zijn. Ik zou me in ieder geval niet echt op mijn
gemak voelen in het gezelschap van een kat die in huis rondliep met een heilige
uitdrukking op zijn snuit.
Beverly Nichols (1898-1983) Engels
Schrijfster
Eén kat
leidt tot de volgende.
Anoniem
Katten bereiken
moeiteloos wat wij mensen niet kunnen: door het leven gaan zonder lawaai te
maken. Ernest Hemingway (1898-1961) Amerikaans
schrijver
Er zijn twee
manieren om de ellende te ontvluchten: muziek en katten. Albert Schweitzer (1875-1965) Theoloog,
filosoof en dokter.
Katten schijnen uit te gaan van het principe
dat het nooit kwaad kan om te vragen wat je
wilt.
Anoniem
Katten zijn
delicate wezens en ze kunnen de meest uiteenlopende kwalen krijgen, maar ik ben
nog nooit een kat tegengekomen die aan slapeloosheid
leed. Joseph Wood Krutch(1893-1970)
Amerikaans schrijver
Als u in een
gracht valt kunt u best angstig miauwen, want een kat willen we wel eens
redden. Toon
Verhoeven
Lang geleden werden de katten als goden
gezien. Dit zijn ze nooit vergeten.
Anoniem
Cat Proverbs
You will always be lucky if you know how to make friends with
strange cats. Colonial
In a cat's eye, all
things belong to cats. English
No matter how
much cats fight, there always seems to be plenty of kittens. Abraham Lincoln
Dogs come when they're called; cats take
a message and get back to you later. Mary
Bly
There are two means of refuge from the
miseries of life: music and cats. Albert
Schweitzer
Settling a dispute through the law is like losing a cow
for the sake of a cat. Chinese
A cat goes to a
monastery, but still she remains a cat. Congolese
The cat is a saint when there are no mice
about. Japanese
The cat is a lion to the
mouse. Albanian
A house without either a cat or
a dog is the house of a scoundrel. Portuguese
The kind man feeds his cat before sitting
down to dinner. Hebrew
Handsome cats and fat
dung heaps are the sign of a good farmer. French
Beware of people who dislike cats. Irish
Who cares well for cats will marry as happily as
he or she could ever wish. French
An old cat
will not learn how to dance. Moroccan
A cat
will teach her young ones all the tricks, except how to jump backwards. Netherlands Antillean
When the mouse laughs at the cat,
there's a hole nearby. Nigerian
As every cat
owner knows, nobody owns a cat. Ellen Perry
Berkeley
If you play with a cat, you must not mind her
scratch. Yiddish
To live long, eat like a cat,
drink like a dog. German
A cat has nine lives;
for three he plays, for three he strays, and for the last three he
stays. English-American
A cat with a straw tail
keeps away from fire. English
Those that
dislike cats will be carried to the cemetery in the rain! Dutch
After dark all cats are leopards. Native American (Zuni)
If stretching were wealth, the
cat would be rich. African
One should not send
a cat to deliver cream Yiddish
The cat--moon
eats the gray mice of night. Western
Europe
When the cat's away, the mice will play. Western Europe
It's for her own good that the cat
purrs. Irish
Cats don't catch mice to please
Khoda(God). Afgani
Fat cats and thin birds can
share a yard, but thin cats and fat birds no way! Rosicrucian
Like the cat in the tree, getting caught up
in the chase can leave us in an awkward place. Rosicrucian
The cat laps the moonbeams in the bowl of
water, thinking them to be milk. Zen Saying
If
men were now to turn their hostility towards the cat, it would not be long
before the domestic cat became a wild animal. Nigeria
In even a cat the Buddha-nature exists. Japanese Buddhist
It is useless to show the gold piece
to a cat. Zen Saying
Nature breaks through the
eyes of the cat. Irish
It's a brave bird that
makes its nest in the cat's ear. Hindi/Indian
A
rat who gnaws at a cat's tail invites destruction. Chinese
He who does not feed his cat will feed rats.
Dogs are
dogs, but cats are people.
When the cat and mouse agree, the grocer is ruined. Iranian
Beware of the cat that licks from the front but claws from
behind. Old English Proverb
A trapped cat becomes a lion. Old English
Proverb
Life's like cat vomit; if you don't clean it up right away,
you're going to step in it. Xnterna
Drowsing, they take the noble attitude of a great sphinx, who,
in a desert land, sleeps always, dreaming dreams that have no end. Charles Baudelaire
Of all God's creatures, there is only
one that cannot be made slave of the leash. That one is the cat. If man could be
crossed with the cat it would improve the man, but it would deteriorate the
cat. Mark Twain
One cat just leads to another. Ernest
Hemingway
The cat is nature's beauty. French
The dream of cats is all mice. Egyptian
I have studied many philosophers and many cats. The wisdom of
cats is infinitely superior. Hippolyte Taine
No heaven will not ever Heaven be; unless my cats are there to
welcome me. Scottish
Dogs see people as companions; cats see people as staff.
It is better to feed one cat than many mice. Norwegian
The cat does not negotiate with the mouse. Robert K. Massie
You see, the wire telegraph is a kind of a very, very long cat.
You pull his tail in New York and his head is meowing in Los Angeles. Do you
understand this? And radio operates exactly the same way: you send signals here,
they receive them there. The only difference is that there is no cat. Albert Einstein
When the cat is not home, the mice will dance on the
table. Dutch
When a Cat adopts you there is nothing to be done about it
except put up with it until the wind changes. T.S.
Eliot
A cat in her house has the teeth of a lion. Somali
A kitten can catch only a baby mouse. Ghana
The naming of cats is a difficult matter. It isn't just one of
your holiday games. You may think at first I'm mad as a hatter when I tell you a
cat must have three different names... T.S. Eliot
I love cats because I enjoy my home; and little by little, they
become its visible soul. Jean Cocteau
God is really only another artist. He invented the giraffe, the
elephant and the cat. He has no real style, He just goes on trying other
things. Pablo Picasso
The man who carries a cat by the tail learns something that can
be learned in no other way. Mark Twain
What greater gift than the love of a cat? Charles Dickens
Katten laten pootafdrukken achter op je hart. Uit "Citaten voor een katten liefhebber."
Het begrip rust komt tot uiting in een zittende kat. (Jules Renard)
Het enige mysterie aan katten is waarom ze ooit besloten hebben huisieren te worden. (Compton Mackenzie)
Als een een hond op je bed springt, doet hij dat omdat hij graag bij je wil zijn. Als een kat op je bed springt, doet ze dat omdat ze je bed zo lekker zacht vindt. (Alisha Everett)
Het is onmogelijk om niet vertederd te raken bij de aanblik van een of meer kittens. (Cynthia E. Varnado)
De kat zou's mans beste vriend kunnen zijn, maar ze zou zich nooit verlagen om dat toe te geven.
Probeer nooit koppiger te zijn dan een kat. (Ropbert A Heinlein)
Laat iets van de rust van een kat op mij overgaan. (David Harold Rowbothom)
Je bent pas iemand als je door een kat bent genegeerd.
Katten : net zo soepel als hun schaduw, de wind krijgt geen vat op ze.
Ze glippen slank en stil, door spleten, kleiner dan zijzelf. (A S J Tessimond)
Het verschil tussen katten en honden is dat honden komen als ze geroepen worden, terwijl katten een boodschap aannemen en later contact opnemen.
Ik meen het oprecht als ik zeg dat ik van katten hou... Een kat is een dier dat meer menslijke gevoelens heeft dan de meeste andere dieren. (Emily Bronte)
Vrouwen en katten doen waar ze zin in hebben, en mannen en honden kunnen daar maar beter mee leren leven. (Alan Holbrook)
Eén reden waarom kattenliefhebbers volgens mij katten bewonderen, is hun superioriteitsgevoel. Het lijkt alsof ze overal een meester in zijn, ongeacht wat ze doen of pretenderen te doen. Zelden zie je een kat die in verlegenheid verkeert. Ze hebben geen geweten, en ze hebben nooit ergens spijt van. Misschien zijn we stiekem jaloers op ze. (Barbara Webster)
Katten zijn bedoeld om ons te leren dat niet alles in de natuur een functie heeft.
Als je de beste zitplaats in huis wilt, zul je de kat moeten verplaatsen.
Katten zijn slimmer dan honden. Je krijgt acht katten nooit zo gek dat ze een slee door de sneeuw gaan trekken. (Jeff Valdez)
Onlangs heeft iemand me een schattig katje gegeven... en nu is het katje van mening dat iemand mij aan hem heeft gegeven. (Evelyn Underhill)
Het viel als snel op dat de kat nergens te bekennen was als er iets gedaan moest worden. (George Orwell)
Katten die een goed tehuis hebben, zijn eraan gewend dat er de hele tijd tegen hen wordt gepraat. (Lettice Cooper)
Van alle schepselen Gods is er maar 1 dat zich niet laat onderwerpen. Dat is de kat. Als de mens gekruist zou kunnen worden met de kat, zou dat voor de mens een verbetering betekenen, maar voor de kat een verslechtering. (Mark Twain) Katten zijn net als mannen : enorme charmeurs. (Walter Savage Landor)
Het is nauwelijks te geloven, maar sommige mensen beweren dat hun katten bijna menselijk zijn - en dat bedoelen ze dan als een compliment.
Wat katten het belangrijkst vinden aan mensen is niet hun vermogen om voedsel te produceren (want dat vinden ze vanzelfsprekend), maar hun amusemenstwaarde. (Geoffrey Household)
Ik zou een kat nooit kunnen kwetsen, ook al kan ik tegen mensen soms ronduit agressief zijn. (A.L. Rowse)
Geen huis is compleet zonder het getrippel van kleine kattenpootjes.
Is het niet prachtig hoe katten vrienden kunnen maken en mensen kunnen beïnvloeden zonder ook maar ooit een boek te lezen.
De kat heeft honger als zij met een broodkorst genoegen neemt. Katten zijn mysterieuze wezens. Er gaat meer in die hersentjes om dan we beseffen. (Sir Walter Scott)
Als ik met mijn kat speel, dan is het niet echt duidelijk of ik me nu met haar amuseer, of zij met mij. (Michel Eyquem De Montaigne)
Mijn poezenverhalen vinden jullie door in de linkerkolom op de foto van de betreffende poes te klikken. En als je op "Poezenstrips" klikt kan je lezen wat mijn poezen onderling allemaal zitten te roddelen... Mijn reisverhalen van Thailand, Egypte en Noorwegen staan ook in de zijkolom. "Mijn Jeugdherinneringen" beschrijven de jaren 60 in Antwerpen. Veel plezier!
17-10-2007
Fotoraadsel 114 - foto 4
Ik had voor vanavond een strip van Irma en Co voorzien. Maar de twee laatste prentjes zijn niet afgeraakt wegens teveel hoofdpijn, te weinig slaap, enkele teleurstellingen en drukte. Morgen beter. Ik ga vanavond niet meer op al jullie mailtjes apart antwoorden, 't zijn er teveel. Dus hier een algemeen antwoord :
Bedankt aan al diegenen die vroegen hoe de afspraak met 't Seniorennet verlopen is om Irma in 't nieuwe tijdschrift te plaatsen. Op dat punt heb ik slecht nieuws. Spijtiggenoeg stond ik voor niks in Antwerpen. De mensen waar ik mee afgesproken had hadden geen tijd om te komen omdat er nog zoveel werk is aan het eerste nummer. Tja, een nieuw blad lanceren moet geen sinecure zijn. Ik zou niet graag in hun plaats zijn. Deadlines en stress zijn echt niets voor mij. Hopelijk voor hen komt alles snel en goed in orde, want uiteindelijk zitten we allemaal wel te popelen om volgende woensdag het boekje te gaan kopen nietwaar?... Toch was het een beetje een teleurstelling voor me want ik had de vorige dag en nacht zoveel hoofdpijn dat ik maar drie uur geslapen had en ik voelde me al zo miserabel. Maar kom, er was nog genoeg dat moest gedaan worden vandaag.
Gelukkig zijn er ook plezierige dingen gebeurd. Onder andere het bezoek aan Moederke Melanie om mijn verjaardagskadootje op te halen! Flinke pakken koeken (volgend jaar krijg ik dus écht een weegschaal hé mannen!!!) en enkele kleine beertjes die ouder waren dan ik. De eerste pluchen beertjes die ooit in de DDR gemaakt werden. Unieke kleinoodjes uit 1955! Echt schattig. Foto's volgen later.
Zondag was Nand, de zoon van Moederke Melanie, zoals steeds, naar haar gereden om samen te eten, maar...hij stond voor een donker huis... Zeer ongerust opende hij de deur, stapte binnen in de donkere kamer en vreesde het ergste... Maar nee hoor, Moederke Melanie zat aan haar nieuw geïnstalleerd bureautje op mijn blog in mijn jeugdverhalen te lezen! Ze was uur en tijd vergeten. Zelfs de voorbereidingen van 't middagmaal waren er over geschoten. Ze zat daar als een echte computerfreak te schuiven met haar muis.
Nand vertelde haar iets wat in de krant stond en hij kreeg als antwoord : "Oh jongen, dat weet ik al allemaal! Ik heb dat al in de krant op 't internet gelezen. Ik heb ontdekt dat die op 't Seniorennet staat en nu lees ik daar 's morgens mijn krantje. Ferm gemakkelijk, moet ik alleen lezen wat me interesseert! Er staat wel véél op dat Seniorennet seg! Ah ja, das juist, nu zal ik eens voor 't eten gaan zorgen want 't is al bijna middag zie ik..." En ze nam haar kruk en dartelde naar de keuken...
Toen we daarstraks bij haar binnenkwamen gaf ze me direkt een uitgebreide uitleg wat het fotoraadsel was. Er werd nadrukkelijk bijgezegd dat ze 't al van eergisteren wist. Ja, ons Melanieke... dat wordt er nog een echte... Daar hebben we 't laatste nog niet van gehoord of gelezen. En haar zoon staan "magere jaren" te wachten vrees ik Maar ik zal al mijn verjaardagskoekskes delen.
Ze was ook echt blij met haar "beloning voor 't oplossen van 't fotoraadsel als oudste speelster". Die foto's houden jullie ook nog te goed!
Toen we daar toch in de buurt waren, wipte ik snel de Kringloopwinkel binnen. De mevrouw die zo trouw uitkijkt naar een tweede Irma kon haar oren niet geloven dat ik er eentje gekregen had voor mijn verjaardag!!! Ja, dat moest ik haar nu toch even laten weten vond ik. Maar wees gerust, ze blijft verder naar andere exemplaren uitkijken. Ooit krijg ik nog een bescheiden kuddeke bij mekaar als iedereen zo zijn best blijf doen! Zeker weten! Ik word na mijn pensioen schaapherder.
Door al de andere bezigheden is 't er dus niet van gekomen de strip waar ik aan bezig was af te maken. Die houden jullie dus tegoed. Morgenavond zal hij wel klaar zijn.
Nu krijgen jullie gewoon de volgende foto van 't raadsel. We zullen het nog een keer proberen met het witte voorwerp...
Het voorwerp bestaat eigenlijk uit twee delen die op zichzelf waardeloos zijn. Dus morgen laat ik het andere deel zien. Misschien helpt dat nog een paar mensen over de eindstreep!
Reeds opgelost door Jan, François (zo fier als een pauw na zijn pijnlijke afgang van vorige week omdat onze fotograaf toen door zijn 80-jarige moeder geklopt werd), Rikavensis, Luc, Steven, Nand, Ryntje, Speelster, Geert, Luk, Moederke Melanie ("Dat was een gemakkelijk! Ik wist het al van gisteren maar ik kan zelf niet mailen! Wanneer gaat ge me nu leren mailen en me een mailadres aanmaken?!!!", Andromeda, Lilith en Mieke!
Dit stripje draag ik op aan al de mensen die de laatste maanden ijverig meegezocht hebben om een reserve-exemplaar van Irma te vinden. Maar speciaal aan Fernanda, omdat zij in deze ongelofelijke "Mission Impossible" geslaagd is!
1
2
3
4
5
6
7
8
9
10
11
12
Vanaf nu gaat de mooie witte rugzak in de glazen kast, als reserve, voor als er ooit eens iets misloopt met Irma tijdens onze avonturen... Ge begrijpt, ik kan toch moeilijk over 't straat gaan lopen met twéé schapen op mijn rug... Wat gaan de mensen dan denken?... Dat ik met mijn pensioen niet toekom en op mijn oude dag herder ben geworden? ------------------------- PS. De oude Irma-strips heb ik van mijn dagelijks blog gehaald. Je vindt ze in de linkermarge boven de foto van Irma.
Nog maar eens de zwarte uitvoering maar van op grotere afstand gefotografeerd... Reeds opgelost door Jan, François, Rikavensis, Luc, Steven, Nand, Ryntje, Speelster, Geert en Luk!
Mijn 50ste verjaardag. Deel 3 : Het nooit-verwachte kado!!!
Bij 't ontdekken van Fernanda's kado gaf ik een gil die ze tot in Antwerpen konden horen. De tranen sprongen in mijn ogen want wat zag ik daar zitten??? Een perfecte kopie van Irma!!!! Een sneeuwwitte, propere, identieke Irma!!! Al mijn vrienden wisten dat ik heel bezorgd was dat er ooit iets met Irma zou gebeuren en dat ik er dan geen strips meer over zou kunnen maken. Iedereen had al alle rommelmarkten afgezocht in de hoop nog zo'n identiek rugzakje op de kop te kunnen tikken. 't Was echter nooit gelukt. Eénmaal heb ik een soortgelijke rugzak gezien, op een foto in een brochure van de Mercedes Vito Campingcar. Misschien herinneren jullie je dat artikel nog wel? Maar nooit ben ik er in geslaagd een "reserve-exemplaar" op de kop te tikken. Speurneus Fernanda dus wel! Via Spotter heeft ze 't rugzakje kunnen kopen van een meisje van 19 jaar die op kot ging wonen en haar oud speelgoed op die site te koop aanbood. Van een mirakel gesproken... Ja, bij 't zien van dit kadootje dacht ik even dat de wereld stil stond. In 't vervolg ga ik Irma dus wel durven wassen en er nog veel dollere avonturen mee durven beleven. Ik weet nu, dat ik in 't slechtste geval, een dubbelganger tot mijn beschikking heb en altijd kan verder gaan met mijn strips van mijn geliefde handtasje.
De dubbelganger is zelfs zo wit dat ze moeilijk te fotograferen blijkt. Toch maar even wachten met Irma te wassen dus. Trouwens misschien is Irma écht wel beige van kleur? Ze zag er al ietwat groezelig uit toen ik haar destijds op de rommelmarkt kocht...
Zo gelukkig als een kind van 50 jaar!
En maar verder kaarten lezen en uitpakken. We vertrokken een uur te laat naar 't restaurant!
Die foto's zijn voor de volgende reeks! ----------------- Als jullie 't waanzinnige verhaal over de schapenrugzak uit de Mercedes-brochure willen herlezen klik dan op onderstaande foto, dan komen jullie automatisch opnieuw terecht op de berichten die ik schreef op 25 april 2007. Tijdreizen via 't internet... Wie had ook gedacht dat het ging kunnen...
Morgen plaats ik ter attentie van Fernanda een zeer speciaal Irma-stripke...
Mijn 50ste verjaardag. Deel 2 : De kadootjes worden hoe langer hoe waanzinniger...
Toen arriveerde Fernanda met een super bos bloemen en een zakje dat ze discreet in een hoek zette. Ik dacht even dat ze haar vuile was bij had dus ik vroeg maar niks.Ze had ook Fleurtje haar hondje bij, maar dat wist ik al dat dat geen kado ging zijn.
Mare kwam ook aandragen met een mand met zéér uiteenlopende inhoud...
... en een prachtige kaart met een zelfgemaakt gedicht! Net als de zak van Lilith bleek de mand van Mare bodemloos... Omdat ik in mijn jeugdverhalen mijn "slapvallend hondje" beschreven had kreeg ik nu een "slapvallend bloemeke". Ja, Mare kan zeer symbolische kado's geven
En alweer... het obligate paar... sokken!!!
Ondertussen lag die beangstigend grote kado van Jan nog altijd te wachten... Zelfs onze Hanuman was nieuwsgierig... Toch nog even uitstellen...
... Tot Mare er haar lusten op botgevierd heeft... Nadat ze zich voldoende met de buis geamuseerd had zijn we er dan maar aan 't uitpakken begonnen...
Eerst verscheen er een purperen olifantje. Hij noemde Ganesha, naar aanleiding van mijn reportage over het hindoefeest. Maar waarom had Ganesha een frietvorkje vast?...
Omdat hoe langer ik trok er hoe langer hoe meer zakjes spekjes uitkwamen!!!
En die bleven maar komen...
...tot ik als een volgehangen kerstboom vol zakjes snoep hing! Er is mij wel beloofd dat ik volgend jaar een weegschaal kado krijg En toen... toen... viel mijn oog op iets dat ik nooit meer verwacht had te krijgen... Wat er had uitgezien als "de vuile was" van Fernanda bleek iets totaal anders te zijn...
Ik stond aan de grond genageld, slaakte een gil, en de tranen sprongen in mijn ogen...
Dit is een soortgelijk voorwerp in 't wit. Misschien is 't zo makkelijker te herkennen? En nee, ge moogt met stoppen met zoeken in uw "martelwerktuigen-schuif". Het is echt geen maliënkolder of iets waar ge "u héél veel pijn mee kunt doen"
Nilleke gaf me een kader met een foto die zelf had genomen in Istanbul. Haar geboortestad. Het was een vogeltje dat net leerde vliegen. Hoe symbolisch... Net nu ik ook ga "uitvliegen"...
Dit is een van de mooie wenskaarten die Bieke zelf maakt ten voordele van "Den Dierenvriend". De kaart hoorde bij deze reuze doos pralines!
Lilith leest haar schitterende handgeschreven brief voor waarin ze al haar kadootjes voorstelt. Ze had zich geïnspireerd op mijn jeugdverhalen en mijn reisverhalen. Dus er zat, onder andere, een schildpadje bij naar aanleiding van de waterschildpadjes die ik als kind als "troostprijs-huisdieren" van ons ma kreeg alvorens ik eindelijk mijn eerste poes mocht houden. Een zak met berensnoepjes voor "het kind dat nooit beren kreeg". Een presse-papier voor een weegschaal. Een zeteltje voor een beer. Echt teveel om allemaal op te noemen... Maar ook een paar sokken... Het éérste paar sokken! Naar aanleiding van wat ik schreef over de versleten sokken in een van mijn reisverhaaltjes natuurlijk... Als je niet meer weet waarover het gaat kan je 't terugvinden in de marge van mijn blog door op "Reisverhaal Thailand" te klikken, geduld te hebben, en naar beneden te scrollen tot hoofdstuk 24 : "De tragedie van de sokken". (Néé, ik ga die bangelijke foto hier niet nóg eens op mijn blog zetten )
Het "hulpje voor als de katten niet op de juiste plaats krabben" kwam ook uit de onuitputtelijke zak. Een uitschuifbaar rugkrabbertje dus. Past perfect in Irma trouwens!
Ondertussen bezorgde de aankomst van Jan met zijn kado me wel bijna een hartstilstand. Waar moest ik die "balatum" of die "superposter" in godsnaam ooit nog kwijt kunnen in mijn toch al volle hobbitholletje?...
Rob en Mieke kwamen aan met alweer een propvolle zak vanalles...
...met onder andere een maandvoorraad van mijn lievelingskoekjes. De juiste!!! Ze hadden ze gezien op een foto van Irma bovenop een vol winkelkarretje die ik een tijd geleden op mijn blog had gezet.
Het gezelschap groeide aan, Jan, Rob en Mieke zaten er ondertussen ook bij.
Laat meer glazen aanrukken! Want 't gezelschap is nog niet voltallig... ----------------- Er komen in de loop van volgende dagen nog foto's. Véél...
Deze week ga ik het anders aanpakken. Aangezien we wel allemaal - jong en oud - zo'n ding in huis hebben kan het toch zijn dat de kleur van het voorwerp bij iedereen anders is. Dus laat ik het voorwerp ook in verschillende kleuren en vanuit andere invalshoeken zien. Het is iets heel gekends, en 't is niet moeilijk. Maar ja, dat dacht ik van die veiligheidsgordel ook natuurlijk
Zet het juiste antwoord niet op mijn blog om de pret van de andere zoekers niet te ontnemen aub. Jullie knotsgekke, fantasierijke antwoorden zijn natuurlijk op 't blog wél meer dan welkom! Veel plezier!!! -------------- Als eerste, én met hun eerste gok, opgelost door Jan, Francçois en Rikavensis!!! --------------- En deze week... eindelijk... enkele reeksen foto's van mijn verjaardag waarin het "ongelofelijke" kado opduikt!!!
De clips waar ge uw veiligheidsgordel in moet vastklikken!!! OK, niet iedereen heeft zelf een auto, maar iedereen rijdt toch wel eens met iemand mee nietwaar, of maakt eens een uitstap met een touring-car?! Dus zo onoverkomelijk moeilijk was het nu toch niet... Alleszins niet voor Viva, Dolfijn, Lange Lou, Geert, Opapat, Luc, Redpoppy, Steven, Fernanda, Wim, Sha Jongen, Kathleen, Vifke, Melanie, Nand, Luk, Huismusje, Speelster, Ritje,François, Cooltje, Ryntje, Ann, Vera, Rikavensis, Mieke, Jan en Paul!
Een bijzonder eervolle vermelding gaat naar Moederke Melanie. Aan 't oplossen van 't raadsel zijn geen beloningen of prijzen verbonden. Maar ik denk dat iedereen in dit geval me wel gelijk zal geven dat ik voor één keer die regel eens doorbreek... Ik vermoed dat Melanie, met haar 80 jaar, mijn oudste medespeelster is. En als we dan ook nog in acht nemen dat ze enkele weken geleden nog nooit een computer van dichtbij gezien had en nu al moeiteloos haar weg vindt naar mijn blog vind ik dat ze wel een beloning verdient heeft. Ze mag zich dinsdag dus aan een kleine verrassing verwachten...
Ik kán echt geen grotere foto laten zien want dan ziet ge het volledige voorwerp! Maar waarom denkt ge dat ik al van in 't begin schrijf : ge moet het gebruiken? Omdat het verdorie iets is dat, als het zich in uw buurt bevindt, ge ook wettelijk verplicht zijt het te gebruiken!!! Niemand verplicht u toch een accordeon of een mondharmonika te gebruiken als ge die naast u ziet liggen? Dit ding is dus nuttig. Ge kunt er misschien zelfs langer door leven... Komaan, nooit opgeven, nu moet ge 't zeker vinden!
Al opgelost door Viva, Dolfijn, Lange Lou, Geert, Opapat, Luc, Redpoppy, Steven, Fernanda, Wim, Sha Jongen, Kathleen, Vifke, Melanie, Nand (ja, als uw moeder het influistert is 't gemakkelijk hé maat ), Luk, Huismusje, Speelster, Ritje,François (onze snelle jongen geklopt door zijn eigen moeder van 80 jaar. Héérlijk vind ik dat ), Cooltje, Ryntje, Ann en Vera!
Effe snel tussendoor : Wie heeft er sinds eergisteren al gezien wat het voorwerp op het fotoraadsel is?... Moederke Melanie!!!! 80 jaar, nog maar twee weken aan de computer, en niet eens zelf in 't bezit van zo'n voorwerp...
Haar zoon ging haar vandaag halen om boodschappen met haar te doen en ze vertelde het hem terloops... Zoon Nand kreeg natuurlijk rode wangetjes. Want hij zit zich al van zondagmiddag suf te piekeren wat de oplossing toch wel kan zijn (hoewel hijzelf 't ding dagelijks minstens twee keer in zijn handen heeft)... Melanie kan natuurlijk nog niet mailen of reageren op berichten. Ze kan alleen nog maar blogs bekijken, vandaar dat ze haar antwoord niet had kunnen inzenden. Dus vind ik wel dat ze deze aparte eervolle vermelding verdient! Vanavond maak ik tijd om al de andere inzendingen te lezen!
Vanavond rond half negen rinkelde de telefoon... Het was een van de bejaarden uit het tehuis waar mij ma tot 5 jaar geleden in een service-flatje woonde. Mijn echtgenoot gaat daar trouwens nog wekelijks een uurtje zingen en gitaarspelen met de oude rakkers. Al de bejaarden hadden zich rond een telefoon geschaard en begonnen samen het "Avondlied" te zingen als attentie voor mijn verjaardag... Schitterend was dat! Dat is tenminste origineler dan een aubade onder uw raam te krijgen à la Romeo en Julia! Nou ja, moest er hier iemand onder mijn raam komen zingen dan stond die mens natuurlijk wel tot aan zijn buik in 't water en sprong Darwin waarschijnlijk de vijver weer uit Binnenkort maak ik tijd om de verjaardagsfoto's te bekijken en op mijn blog te zetten. Nu eerst wegens tijdsgebrek nog een noodgreepke : een Irma-strip dus...
Nu niet veel tijd, ik moet mijn winkel open gaan doen, maar dit moet ik toch snel vertellen want het heeft me heel diep geraakt. Ik wist dat fotoraadselkennissen (ja, dat woord gaat beslist in den Dikke Van Dale komen) vandaag ook in datzelfde als ik ziekenhuis waren. Dus ik had gevraagd of 't hun een plezier zou doen moest ik even binnenwippen. Die mensen zitten daar met zéér ernstige problemen. Hun zwaar geestelijk gehandicapt (volwassen) "kind" is ziek en kan zelf niet aanwijzen wat er hem scheelt. Er staan hun vreselijk moeilijke dagen te wachten omdat alle onderzoeken alleen kunnen gebeuren door het "kind" volledig te verdoven. Gelukkig mag de moeder bij hem op zijn kamer waken. Maar van slapen is er de laatste 48 uur nog niet veel terechtgekomen. Meer wil ik voor redenen van privacy hier niet over kwijt.
Ik zat met de jongen "te praten" - in zoverre hij dat kan - en met zijn aapje te spelen en Irma wat poppenkast te laten spelen, terwijl zijn mama aan 't telefoneren was. Later zaten zijn moeder en ik samen te praten en enkele praktische zaken op te lossen. Toen gebeurde het wonderlijke : plots zei zijn ma tegen me : "Ik vind het zo erg voor u dat uw poes gestorven is." Midden in de ellende waarin die vrouw zit denkt die nog aan andermans leed!!! Ik deed het luchtig af met de woorden : "Ja, das erg, maar wat u meemaakt is wel van een heel andere orde". "Nee" antwoordde de vrouw, "U ziet uw dieren erg graag, het zijn als kinderen voor u, dus uw verdriet moet ook groot zijn." Op zo'n momenten sta ik sprakeloos. En ge weet daar is wat voor nodig. Een dame, die vanuit de grootste miserie, nog kan relativeren en inzien dat voor iedereen zijn eigen verdriet net zo groot is als hijzelf kan dragen.... Die nog verder kan kijken dan haar eigen zware lot... Voor zo iemand kan ik enkel respect hebben. Groot respect. Nu rap werken, straks kijk ik de fotoraadsel antwoorden na.
Sorry lieve spelers om jullie zo in spanning te houden. Ik ben vandaag gecrasht. Figuurlijk en ook een paar keer bijna letterlijk. Ik heb vannacht niet geslapen omdat het door verschillende redenen echt niet ging. Aangezien ik toch om half zes uit de veren moest schoot er ook niet meer genoeg tijd over om er nog in te kruipen... In 't ziekenhuis waar de oogoperatie van mijn kameraad moest gebeuren liep een en ander grondig mis. Plots bleek dat alle testen opnieuw moesten gebeuren en werden er "rare vragen" gesteld.
"Is zijn eerste oog eigenlijk al geopereerd?" "Ja, twee weken geleden." "Ah zo." "En weet u nog wanneer de eerste testen gebeurd zijn?" "Een paar maand geleden. Kan u dat niet zien op zijn dossier?" "Euh, nee,... want dat dossier hebben we hier nu niet..." "Hoezo u hebt dat dossier niet? Hij moet over een uur geopereerd worden!!! Is het dan verloren gegaan?!!" "Nee, verloren zeker niet. Hier gaat niets verloren." "Ja, maar waar is het dan? Er zijn vorige donderdag nog aantekeningen bijgezet die heel belangrijk waren voor de operatie van vandaag! Omdat er toen zaken misgelopen zijn." "Jaja, 't is daarom dat we even alle metingen nu opnieuw gaan doen..." "Is het dossier dan misschien 'mislegd'?" "Ja, inderdaad, het is momenteel niet te vinden. We zullen seffens nog eens in de operatiezaal gaan zien of het daar toch zeker niet ligt. Maar we kunnen beter alles opnieuw even testen dat er zeker de juiste lens in zijn oog geplaatst wordt." "En hoe zit het dan met die belangrijke nota's van vorige donderdag?" "Die kennen we nog uit ons hoofd. Dat komt wel in orde."
Ge begrijpt dat ik niet echt gelukkig was met die gang van zaken. Zeker toen het dossier ook in de operatiezaal niet te vinden bleek. Na lang aarzelen en overleggen hebben we de operatie toch laten uitvoeren omdat inderdaad uit de nieuwe tests bleek dat die uitzonderlijk speciale lens toch de juiste bleek voor de juiste persoon. Griezelig gewoon. We waren echt kapot van deze gang van zaken.
Het is de derde keer dit jaar dat ik in een ziekenhuis zoiets tegen kom. Een dossier is nooit "verloren", maar altijd "mislegd". Ja, in deze tijd moet ge heel goed uw woordenschat kennen. Morgenvoormiddag moeten we terug op controle om te zien of de operatie gelukt is. Want die van het eerste oog was niet bepaald een succes, dus mijn maat kan nu zelf helemaal niet meer autorijden.
Toen ik na de middag thuis kwam ben ik van stress en vermoeidheid ineengeklapt en heb geslapen tot vanavond. Vandaar dat ik de vele inzendingen voor 't fotoraadsel snel doorgelezen heb en niet persoonlijk beantwoord. Hier dus even de opsomming van diegenen die het juiste antwoord al gevonden hebben. De dringende mails, felicitaties voor mijn verjaardag, en hartekreetjes, zal ik vannacht wel proberen te beantwoorden. Maar ik wou jullie niet langer in spanning houden. Mijn blog gaat vannacht even op automatische piloot tot ik mijn leven terug wat in rechte banen heb. Dus schakel ik even over op "Irma als chirurg", de strip die ik vorige week maakte na de eerste oogoperatie. Straks het tweede deel. Maar nu even foto 5 en de voorlopige winnaars :
Viva, Dolfijn, Lange Lou, Geert, Opapat, Luc, Redpoppy, Steven, Fernanda en Wim.
Tja, ik had jullie vandaag willen trakteren op een eerste reeks foto's met onderschriften van mijn knotsgek verjaardagsfeestje. Maar dat is niet gelukt. Iedereen heeft een boel leuke foto's gemaakt maar ik heb de tijd niet gehad om ze al te bekijken. Laat staan er enkele te verkleinen voor 't blog. Een paar mensen die me nauw aan 't hart liggen hebben gisteren een zware tegenslag gehad en ik zit momenteel van 't ene ziekenhuis naar 't andere te rijden. Ook de volgende dagen. Dus zult ge nog even geduld moeten uitoefen. Schone deugd trouwens. Maar in ruil daarvoor krijgt ge dan maar het eerste deel van een andere Irma strip. Diegene die ik u al lang beloofd had : "Irma, de chirug".
Ik heb vandaag een schitterend cadeau gekregen van mijn echtgenoot! Een nieuw cd-spelerke voor in de auto!!! Dat was al jaren kapot en dat vond ik heel erg. Maar aangezien mijn Renault Safranneke zo'n speciaal geval is - ge weet het, hij spréékt, niet in tekstballonnekes, maar in 't écht!!! - en om in zo'n model een nieuwe cd-speler in te bouwen kostte dat ongeveer evenveel als een goedkoop tweehands autoke... Dus had ik dat maar nooit laten doen. Voor zo'n oude auto vond ik die kosten niet meer de moeite. Maar nu is er een cd-spelerke in de handel gekomen dat in mijn Safranneke past en niet zo duur is! Dus vanaf donderdag rijd ik terug in een auto met muziek!!! En kan ik eindelijk al die cd-kes die mijn echtgenoot mij kado gaf voor al mijn vorige verjaardagen, zélf draaien. (In plaats van dat hij die altijd kado geeft en ze dan maar "noodzakelijkerwijze" mee naar zijn bureau neemt omdat ik in mijn hobbithol liever in stilte zit.) Ja, mijn echtgenoot heeft zich nu echt wel een pad in de korf gezet. Nu is hij al "zijn"/"mijn" cd-kes vanaf overmorgen terug kwijt De wijze les die we hieruit moeten leren : denk eerst goed na over de gevolgen alvorens ge iemand een kado geeft.
Ik dacht ik zal de beestenbende voor mijn verjaardag eens een lekkere gezamelijk maaltijd geven, dat is toch wat feestelijker dan zoals gewoonlijk hun voer elk in hun eigen potje te serveren...
En de oplossers tot hiertoe zijn : .... Geen mens. Geen kat. Niemand. Noppes. Nobody.
Ik word wanhopig. Zo wanhopig als jullie waarschijnlijk... Al de mensen die zondag op mijn feestje waren hebben het 100% zeker in hun handen gehad die dag. De meeste mensen gebruiken het ding meermaals per dag. Maar terwijl ze 't gebruiken bekijken ze 't niet eens omdat ze 't ding zo gewoon zijn... Kijk naar de kleur!!!!!
Och, omdat het mijn verjaardag is zal ik mijn goed hart eens boven halen en een extra tip kado doen. Want ge brengt er deze week precies niet veel van terecht?... (Ge probeert mij allemaal af te leiden met verjaardagswensen zodanig dat ge hoopt dat het niet opvalt dat ge 't raadsel niet opgelost krijgt. Zijt maar eerlijk!!! ) Maar toch, mijn "oneindige goedertierenheid" gaat u alleszins wat zoekwerk besparen. Ge vindt het niet in de keuken, de badkamer, de living, de slaapkamer of in uw bureau. ---------------------------- En jongens, wie denkt er nu in godsnaam dat een "mondharmonika" of een "accordeon" voor de meeste mensen een gebruiksvoorwerp is dat ze dagelijks moeten gebruiken??? Jenny Speelster heeft zoiets misschien wel elke dag in haar handen, maar als dat voor de rest van de wereld een verplicht nummer was om zo'n ding te bezitten dan was ik al lang supermiljonair geweest en maakte ik dit blog vanuit een zetelke op mijn paradijselijk privé-eiland in de Stille Zuidzee. Zeker weten!
PS. En 't is ook niet schoon dat ge denkt dat het een haarborstel of een ander toiletartikel is, want ik ben er écht van overtuigd dat zelfs senioren nog meer dan 1 keer per week hun haar kammen
Een dagelijks gebruiksvoorwerp voor mij.... Misschien voor andere "senioren" een wekelijks nuttig gebruiksvoorwerp?... (jaja, vanaf dit moment mag ik mij nu ook met recht en reden "senior" noemen hé!)
En de arme Irma had nog zo goed trachten te voorzien dat er niks ging mislopen tijdens het etentje van zondagavond...
Om de plaatsen voor de genodigden aan tafel aan te duiden had ze deze kaartjes met "heel duidelijke aanwijzingen voor een vlot verloop" voor hun bord gezet :
En toen gebeurde dit...
Maar wat er vóór deze foto's gemaakt werden gebeurde was nog véééééél erger...
