"Het verhaal van Zuster Kat Fael." Of hoe een gevonden poezennestje nog goed terecht komt! (klik op bovenstaande foto) ---------------------
Growing old is mandatory. Growing up is optional. ----- Ouder worden is onvermijdelijk. Volwassen worden niet!
Als je op de groene button klikt kom je op de site van het baby-poezen-opvangcentrum van "Den Dierenvriend". Hét adres om een jonge poes te adopteren! Ga eens kijken en zeg het voort aan andere dierenvrienden aub!
Zoek je een speciaal onderwerp waarover ik ooit iets schreef? Tik dan hieronder een trefwoord in!
Zoeken in blog
Klik op het envelopje om mij een mailtje te sturen
We don't stop playing because we get old... We get old because we stop playing! -------------- We stoppen niet met te spelen omdat we oud worden... We worden pas oud als we stoppen met spelen!
Je kan maar 1 week tegelijk bekijken op mijn blog. Anders gaat het te traag open. Wil je zien wat er vorige week op stond? Klik dan op de data hier onder!
In elke 50-plusser zit een verbijsterde teenager die zich afvraagt wat er gebeurd is.
Leonardo da Vinci (1452-1519)
Italiaans kunstenaar
Als ik in de hemel kom, dan wil ik
daar graag een kat op schoot hebben.
Jan Wolkers (°26-10-1925)
Nederlands schrijver en columnist.
Katten haten dichte deuren; het
maakt niet uit aan welke kant ze staan. Als ze buiten zijn willen ze naar binnen, en
als ze binnen zijn willen ze naar buiten.
Lilian Jackson Braun (1916)
Amerikaans schijfster
Laten we eerlijk blijven; de meesten van ons
vinden het wel leuk als onze katten een tikje gemeen zijn. Ik zou me in ieder geval niet echt op mijn
gemak voelen in het gezelschap van een kat die in huis rondliep met een heilige
uitdrukking op zijn snuit.
Beverly Nichols (1898-1983) Engels
Schrijfster
Eén kat
leidt tot de volgende.
Anoniem
Katten bereiken
moeiteloos wat wij mensen niet kunnen: door het leven gaan zonder lawaai te
maken. Ernest Hemingway (1898-1961) Amerikaans
schrijver
Er zijn twee
manieren om de ellende te ontvluchten: muziek en katten. Albert Schweitzer (1875-1965) Theoloog,
filosoof en dokter.
Katten schijnen uit te gaan van het principe
dat het nooit kwaad kan om te vragen wat je
wilt.
Anoniem
Katten zijn
delicate wezens en ze kunnen de meest uiteenlopende kwalen krijgen, maar ik ben
nog nooit een kat tegengekomen die aan slapeloosheid
leed. Joseph Wood Krutch(1893-1970)
Amerikaans schrijver
Als u in een
gracht valt kunt u best angstig miauwen, want een kat willen we wel eens
redden. Toon
Verhoeven
Lang geleden werden de katten als goden
gezien. Dit zijn ze nooit vergeten.
Anoniem
Cat Proverbs
You will always be lucky if you know how to make friends with
strange cats. Colonial
In a cat's eye, all
things belong to cats. English
No matter how
much cats fight, there always seems to be plenty of kittens. Abraham Lincoln
Dogs come when they're called; cats take
a message and get back to you later. Mary
Bly
There are two means of refuge from the
miseries of life: music and cats. Albert
Schweitzer
Settling a dispute through the law is like losing a cow
for the sake of a cat. Chinese
A cat goes to a
monastery, but still she remains a cat. Congolese
The cat is a saint when there are no mice
about. Japanese
The cat is a lion to the
mouse. Albanian
A house without either a cat or
a dog is the house of a scoundrel. Portuguese
The kind man feeds his cat before sitting
down to dinner. Hebrew
Handsome cats and fat
dung heaps are the sign of a good farmer. French
Beware of people who dislike cats. Irish
Who cares well for cats will marry as happily as
he or she could ever wish. French
An old cat
will not learn how to dance. Moroccan
A cat
will teach her young ones all the tricks, except how to jump backwards. Netherlands Antillean
When the mouse laughs at the cat,
there's a hole nearby. Nigerian
As every cat
owner knows, nobody owns a cat. Ellen Perry
Berkeley
If you play with a cat, you must not mind her
scratch. Yiddish
To live long, eat like a cat,
drink like a dog. German
A cat has nine lives;
for three he plays, for three he strays, and for the last three he
stays. English-American
A cat with a straw tail
keeps away from fire. English
Those that
dislike cats will be carried to the cemetery in the rain! Dutch
After dark all cats are leopards. Native American (Zuni)
If stretching were wealth, the
cat would be rich. African
One should not send
a cat to deliver cream Yiddish
The cat--moon
eats the gray mice of night. Western
Europe
When the cat's away, the mice will play. Western Europe
It's for her own good that the cat
purrs. Irish
Cats don't catch mice to please
Khoda(God). Afgani
Fat cats and thin birds can
share a yard, but thin cats and fat birds no way! Rosicrucian
Like the cat in the tree, getting caught up
in the chase can leave us in an awkward place. Rosicrucian
The cat laps the moonbeams in the bowl of
water, thinking them to be milk. Zen Saying
If
men were now to turn their hostility towards the cat, it would not be long
before the domestic cat became a wild animal. Nigeria
In even a cat the Buddha-nature exists. Japanese Buddhist
It is useless to show the gold piece
to a cat. Zen Saying
Nature breaks through the
eyes of the cat. Irish
It's a brave bird that
makes its nest in the cat's ear. Hindi/Indian
A
rat who gnaws at a cat's tail invites destruction. Chinese
He who does not feed his cat will feed rats.
Dogs are
dogs, but cats are people.
When the cat and mouse agree, the grocer is ruined. Iranian
Beware of the cat that licks from the front but claws from
behind. Old English Proverb
A trapped cat becomes a lion. Old English
Proverb
Life's like cat vomit; if you don't clean it up right away,
you're going to step in it. Xnterna
Drowsing, they take the noble attitude of a great sphinx, who,
in a desert land, sleeps always, dreaming dreams that have no end. Charles Baudelaire
Of all God's creatures, there is only
one that cannot be made slave of the leash. That one is the cat. If man could be
crossed with the cat it would improve the man, but it would deteriorate the
cat. Mark Twain
One cat just leads to another. Ernest
Hemingway
The cat is nature's beauty. French
The dream of cats is all mice. Egyptian
I have studied many philosophers and many cats. The wisdom of
cats is infinitely superior. Hippolyte Taine
No heaven will not ever Heaven be; unless my cats are there to
welcome me. Scottish
Dogs see people as companions; cats see people as staff.
It is better to feed one cat than many mice. Norwegian
The cat does not negotiate with the mouse. Robert K. Massie
You see, the wire telegraph is a kind of a very, very long cat.
You pull his tail in New York and his head is meowing in Los Angeles. Do you
understand this? And radio operates exactly the same way: you send signals here,
they receive them there. The only difference is that there is no cat. Albert Einstein
When the cat is not home, the mice will dance on the
table. Dutch
When a Cat adopts you there is nothing to be done about it
except put up with it until the wind changes. T.S.
Eliot
A cat in her house has the teeth of a lion. Somali
A kitten can catch only a baby mouse. Ghana
The naming of cats is a difficult matter. It isn't just one of
your holiday games. You may think at first I'm mad as a hatter when I tell you a
cat must have three different names... T.S. Eliot
I love cats because I enjoy my home; and little by little, they
become its visible soul. Jean Cocteau
God is really only another artist. He invented the giraffe, the
elephant and the cat. He has no real style, He just goes on trying other
things. Pablo Picasso
The man who carries a cat by the tail learns something that can
be learned in no other way. Mark Twain
What greater gift than the love of a cat? Charles Dickens
Katten laten pootafdrukken achter op je hart. Uit "Citaten voor een katten liefhebber."
Het begrip rust komt tot uiting in een zittende kat. (Jules Renard)
Het enige mysterie aan katten is waarom ze ooit besloten hebben huisieren te worden. (Compton Mackenzie)
Als een een hond op je bed springt, doet hij dat omdat hij graag bij je wil zijn. Als een kat op je bed springt, doet ze dat omdat ze je bed zo lekker zacht vindt. (Alisha Everett)
Het is onmogelijk om niet vertederd te raken bij de aanblik van een of meer kittens. (Cynthia E. Varnado)
De kat zou's mans beste vriend kunnen zijn, maar ze zou zich nooit verlagen om dat toe te geven.
Probeer nooit koppiger te zijn dan een kat. (Ropbert A Heinlein)
Laat iets van de rust van een kat op mij overgaan. (David Harold Rowbothom)
Je bent pas iemand als je door een kat bent genegeerd.
Katten : net zo soepel als hun schaduw, de wind krijgt geen vat op ze.
Ze glippen slank en stil, door spleten, kleiner dan zijzelf. (A S J Tessimond)
Het verschil tussen katten en honden is dat honden komen als ze geroepen worden, terwijl katten een boodschap aannemen en later contact opnemen.
Ik meen het oprecht als ik zeg dat ik van katten hou... Een kat is een dier dat meer menslijke gevoelens heeft dan de meeste andere dieren. (Emily Bronte)
Vrouwen en katten doen waar ze zin in hebben, en mannen en honden kunnen daar maar beter mee leren leven. (Alan Holbrook)
Eén reden waarom kattenliefhebbers volgens mij katten bewonderen, is hun superioriteitsgevoel. Het lijkt alsof ze overal een meester in zijn, ongeacht wat ze doen of pretenderen te doen. Zelden zie je een kat die in verlegenheid verkeert. Ze hebben geen geweten, en ze hebben nooit ergens spijt van. Misschien zijn we stiekem jaloers op ze. (Barbara Webster)
Katten zijn bedoeld om ons te leren dat niet alles in de natuur een functie heeft.
Als je de beste zitplaats in huis wilt, zul je de kat moeten verplaatsen.
Katten zijn slimmer dan honden. Je krijgt acht katten nooit zo gek dat ze een slee door de sneeuw gaan trekken. (Jeff Valdez)
Onlangs heeft iemand me een schattig katje gegeven... en nu is het katje van mening dat iemand mij aan hem heeft gegeven. (Evelyn Underhill)
Het viel als snel op dat de kat nergens te bekennen was als er iets gedaan moest worden. (George Orwell)
Katten die een goed tehuis hebben, zijn eraan gewend dat er de hele tijd tegen hen wordt gepraat. (Lettice Cooper)
Van alle schepselen Gods is er maar 1 dat zich niet laat onderwerpen. Dat is de kat. Als de mens gekruist zou kunnen worden met de kat, zou dat voor de mens een verbetering betekenen, maar voor de kat een verslechtering. (Mark Twain) Katten zijn net als mannen : enorme charmeurs. (Walter Savage Landor)
Het is nauwelijks te geloven, maar sommige mensen beweren dat hun katten bijna menselijk zijn - en dat bedoelen ze dan als een compliment.
Wat katten het belangrijkst vinden aan mensen is niet hun vermogen om voedsel te produceren (want dat vinden ze vanzelfsprekend), maar hun amusemenstwaarde. (Geoffrey Household)
Ik zou een kat nooit kunnen kwetsen, ook al kan ik tegen mensen soms ronduit agressief zijn. (A.L. Rowse)
Geen huis is compleet zonder het getrippel van kleine kattenpootjes.
Is het niet prachtig hoe katten vrienden kunnen maken en mensen kunnen beïnvloeden zonder ook maar ooit een boek te lezen.
De kat heeft honger als zij met een broodkorst genoegen neemt. Katten zijn mysterieuze wezens. Er gaat meer in die hersentjes om dan we beseffen. (Sir Walter Scott)
Als ik met mijn kat speel, dan is het niet echt duidelijk of ik me nu met haar amuseer, of zij met mij. (Michel Eyquem De Montaigne)
Mijn poezenverhalen vinden jullie door in de linkerkolom op de foto van de betreffende poes te klikken. En als je op "Poezenstrips" klikt kan je lezen wat mijn poezen onderling allemaal zitten te roddelen... Mijn reisverhalen van Thailand, Egypte en Noorwegen staan ook in de zijkolom. "Mijn Jeugdherinneringen" beschrijven de jaren 60 in Antwerpen. Veel plezier!
13-08-2009
Reisverhaal Cruise naar Noorwegen en Spitsbergen. Hoofdstuk 3. Deel 1.
Zondag, 12 juli 2009.
Costa Luminosa, Bergen
3. Van onze "drijvende stad"... naar alweer een grote stad...
Vanmorgen liep onze wekker af om 6 uur. We naderden Bergen. De vaart tussen de eilandjes was best mooi, wel flink bewolkt maar het regende gelukkig niet.
Een boorplatform in aanbouw.
Zeer vroeg in de ochtend mooie zichten bij 't binnenvaren van de fjord.
Ontbijt met zicht op Bergen.
De tweede grootste stad van 't land. Een kwart miljoen inwoners... Het leek op 't eerste zicht een echte stad-stad...
Maar als ge net van deze mastodont gestapt zijt moet ge over "groot en ongezellig" natuurlijk niet veel zeggen...
Na het ontbijt tijdens t aanleggen, konden we reeds om 8 uur aan land gaan. Heerlijk! Zeven volle uren om in alle vrijheid de stad te gaan verkennen!
We hadden geen excursie geboekt en hebben de dag gewoon onder ons tweetjes doorgebracht met wandelen. Het schip lag, heel praktisch, aangemeerd op loopafstand van de stad. Eerst vluchtig de binnenpleinen van een gesloten burcht bezocht waarvan ik eigenlijk de rode bessenstruiken het interessantst vond. Dat bracht toch een beetje kleur in al dat grijs...
Hm. Een zondag om 8 uur 's ochtends... Niet bepaald mijn lievelingsuur. Dan is er wel wat meer nodig om in kleur in mijn dag te brengen.
In 't volgende deel gaan we dan ook op zoek naar wat meer kleur. En we zullen ze vinden ook...
Er zijn mensen die ding in hun mond willen steken (ze zien er een vrucht, een gerimpelde dadel of vijg, in). Ik kan maar één ding zeggen : niet in 't mondje steken! 't Gaat er rapper terug uit zijn dan ge denkt. Samen met de rest van uw maaginhoud. Andere mensen willen er dan weer op gaan zitten... Omdat ze aan een lederen zetel denken. Niet doen!!!! Ik weet niet of ge die vlekken nog uit uw broek gaat krijgen en ik denk dat als ge hier op gezeten hebt dat ge zelf ook een uurke in bad gaat kruipen. Nog anderen zouden het ding graag in hun zak steken omdat ze denken aan een lederen portefeuille. Ook niet aan te raden!!! Alweer : denk aan de vlekken! En 't gevoel dat ge zou krijgen als ge daarna uw hand in uw zak zou steken... Ik mag er niet aan denken...
Er wordt in deze tijd zoveel over dit ding gesproken en toch wil bij de meesten het euroke maar niet vallen... Ik kan er u echt niet dichter met uw neus op drukken want dat gaat ge beslist niet leuk vinden...
Toch reeds - zonder persoonlijke schade op te lopen - opgelost door Ron, Luk, Rita, Helena en Geert!
Bijen op margrieten. Maar mijn parate kennis over fauna en flora kennende zullen het hoogstwaarschijnlijk noch bijen noch margrieten zijn. Over de bloemetjes en de bijtjes komt ge dus best niet bij mij te rade... .
Ziet een keer wat een zacht pelske zo'n beestje heeft... Prachtig toch...
Hoe kan dat nu? Die aartsmoeilijke windmolen werd veel sneller gevonden dan dit! En met dit ding wordt ge veel vaker geconfronteerd! Ik zal eens een ander onderdeel laten zien... Schoon hé? Die tekening, die glans...
Geef ze al eens een kadootje... maar verwacht zeker geen begrip en vooral geen dankbaarheid...
Serendipity : "Oh?! Ons ma heeft een nieuw tuinornament gekocht. Tja, niet echt smaakvol, maar als dat nu tegenwoordig haar stijl is..."
Phineas : "Maar nee Serendip! Kieken! Dat is geen tuinornament! Dat is speelgoed voor ons!"
Nemuri Neko : "Denkt ge? Dus dan mogen wij dat kapot doen?"
Phineas : "Ah ja, want ze heeft het aan ons kado gegeven..." Nemuri Neko : "Veel meer als kapot doen kunt ge daar precies ook niet mee doen..."
Mathurin : "Wat is dat! Ga 's opzij! Mag ik eens zien! Kunt ge dat opeten?!" Phineas : "Maar allez, ge gaat zoiets vies toch niet uw mond steken?!" Nemuri Neko : "En waarom niet? Hij vangt wel slakken!"
Phineas : "Bwèèkes, dat smaakt synthetisch. Dat zijn volgens mij zelfs nooit échte muizen geweest... Ons ma heeft zich weer laten oplichten... 't Zal wel weer van den Aldi of de Lidl komen..."
Mathurin : "Tja,... dat ding beweegt een beetje, maar das dan ook alles..."
Mathurin : "Persoonlijk vond ik mijn vogel van vorige vrijdag toch wel veel plezanter om mee te spelen. Ik snap nog altijd niet waarom ze me die afgepakt heeft en ons dan nu probeert te troosten met zoiets onnozel..."
Mathurin : "Nee sorry, dit is al te belachelijk. Dit is speelgoed voor kleuters."
Hanuman : "Dat stinkt... Maar naar wat?... Aha! Naar onze Mathurin zijn adem want die heeft vis gegeten. Allez, weeral de zoveelste miskoop die hier in de weg gaat blijven staan... Al goed dat ons ma geen erfgenamen heeft want die zouden "hunne père" nogal zien als ze later al die rommel zouden erven en moeten gaan dumpen..."
Hoewel iedereen dit ding goed kent heeft nog maar 1 lezer de oplossing gevonden : Ron! Vanaf nu, nóg mooier... in kleur...
Niet vergeten : je antwoord naar me doormailen en niet onder dit artikel plaatsen aub. Zodat iedereen een week de kans krijgt om 't antwoord bij mekaar te puzzelen. Bedankt!
Reisverhaal Cruise naar Noorwegen en Spitsbergen. Hoofdstuk 2.
Zaterdag, 11 juli 2009.
Costa Luminosa, op zee.
2. De 12 Kringen van de Hel van Dante.
Flink overslapen maar geen erg, er werd vandaag toch enkel maar op volle zee gevaren. Helemaal bovenaan de boot gaan ontbijten op t zwembaddek in the late breakfast corner waar je vanaf je tafeltje de golven van de scheepswand af ziet spatten. Ze waaieren uiteen en soms als de zon er op schijnt verschijnen er in een flits regenbogen in t sproeiwater! Dit schip, nou ja schip, drijvend hotelgebouw is een veel correctere benaming, vaart enorm snel. In de verte is de zee grijs, maar als het water door het geweld van de boot gebroken wordt valt het uiteen in zwart, donkerblauw, azuur, sneeuwwit, ijsblauw Alle kleuren blauw-grijs-groen. Als je er naar kijkt en je hersenen een honderdste van een seconde kan stilzetten, dan zie je in de wilde watermassas mini-werelden die bestaan uit bergen en sneeuwvlaktes. Als een golf pas veel verder van de boot plots vertikaal omhoog spat lijken het wel vulkaanuitbarstingen op een blauwe planeet.
Aan het zwembad zitten is niet leuk. Een lawaai van jewelste. Het animatie-team zorgt full-time voor een hoop herrie. Zelfs hun yoga-les moet gebeuren bij keiharde relaxerende muziek. Alles wordt dan ook nog eens extra uitgezonden op het reuzefilmscherm boven het zwembad. Na de yoga volgde de dansles, merengue, dat werd er dus niet beter op. Nog nooit mensen merengue weten dansen als een polonaise rond een zwembad. Italianen zijn blijkbaar echt wel tot alles in staat. Aan al dat lawaaigedoe nemen hooguit 20 toeristen deel. De honderden anderen die rustig van aan een tafeltje of uit een ligzetel naar de zee zitten te staren moeten maar meegenieten van de herrie. Gelukkig kunnen wij naar ons Samsara-sauna-gedeelte vluchten. Weg van t lawaai, heerlijk naar mijn terras waar ik alleen de wind en het geklots van t water hoor.
Snel!!...
...Naar de rust van mijn eigen terrasje!
Van onze kamer naar het wellness-center is het nog geen 20 meter lopen, dus wanneer je maar zin hebt kan je er gaan zonnen of bubbelen of stomen. Of gewoon in stilte vanop een rustbed tussen twee schermen naar de zee zitten staren en ondertussen een potje kruidenthee zetten. Een heerlijke verpozing. Relaxen en naar zee staren.
Na deze adempauze werd het terug etenstijd en kwamen we opnieuw in de hel van Dante terecht. Met zelfs op de middag live muziek. De muzikanten die hier aan boord werken zijn niet te tellen. In t binnenste van dit schip lijkt het zelfs op de middag nacht. Het casino is open, de winkel hebben geen ramen, alles baadt in kunstlicht. Véélkleurig wel te verstaan. Tijdens de lange trajecten van kajuit naar eetzaal heb ik maar alvast wat fotos genomen. Sommige dingen zijn echt te moeilijk om te beschrijven. Voor sommige kakafonieën heeft een mens geen woorden.
Een fragment van de centrale lobby met bar en salons.
Drie verdiepingen van dit schip lijken doorlopende drankgelegenheden, shops en MacDonalds-eetbarrakken. Ellenlange togen met summiere buffetten, formica eettafeltjes die allemaal vol zitten, en waar zo ongeveer voor gevochten wordt als er eentje aan de raamzijde vrij komt. Een heksenketel van lawaai in een decor dat een kruising is van een tafereel uit Peter Pan, een etalage van een speelgoedwarenhuis, en dat alles belicht met veel te veel lichtjes in de potsierlijkste kleuren. Niet bepaald een leuke plek om te eten.
Gelukkig mochten we bij twee lieve 80-ers aanzitten die hun pensioen al cruisend doorbrachten. Ze maakten de ene Costa-cruise na de andere, dus wisten zij vrij veel te vertellen. Ook dat het schip onmiddellijk rechtsomkeer zou maken als er in Spitsbergen ijsberen zouden opgemerkt zijn
Daar gaan mijn ijsberen dus.
Toen we terug langs t zwembad naar onze stille kant liepen zonden ze daar op t reuzescherm de Ronde van Frankrijk uit. In t Italiaans Mens wat een gedoe en een drukte toch allemaal. Ze zitten daar allemaal op ligbedjes naast mekaar naar dat scherm te staren, de ene op een handdoek in een bikini en daarnaast iemand met een trui aan en gehuld in een dekentje
Na de lunch hadden we een mysterieuze afspraak in de Samsara waar we getrakteerd weren op een metabolismemeting. Een doorzichtige verkooptruuk, maar kom laat ze maar eens proberen. Er werden twee klevertjes op hand en voet geplakt en daaraanwerd een machine van Biodynamics aangesloten. De draadjes werden al losgekoppeld terwijl de machine nog vrolijk doorratelde en printte hoeveel te dik we waren, hoeveel water ons lijf vasthield, en hoeveel massas algenpillen we zouden moeten kopen om dat allemaal een beetje terug in orde te krijgen à 80 euro t potje. Vriendelijk vaarwel gezegd en onze walvislijven (na die meting zijn we daar echt wel overtuigd) te rusten gelegd in diverse saunas, stoombaden, hete stenen zetels en bubbelbaden met uitzicht op zee. Er is pal in de boeg een zeewaterzwembad en als je daar ronddrijft dan lig je mee te klotsen op het ritme van de zee. Heerlijk! De zichten zijn prachtig vanuit het Samsara gedeelte. En dan die rust... In t solarium heb ik een rij dutjes aan mekaar geregen. Paul kwam me wekken met een vreemd brouwsel van Ayurvedische thee. Jammergenoeg had hij de kruiden gewoon in t glas gelaten in plaats van de theein een theepot te maken. Het werd meer gras eten dan thee drinken. Bitter gras dan wel. Maar t is t gebaar dat telt.
Vanavond maar terug in ons Samsara-restaurant gaan eten want de rust is toch ook veel waard. Het eten was zelfs iets beter dan gisteren. Nog niet echt om over naar huis te schrijven maar er zat toch al smaak aan. Hoewel t lang geleden is dat ik op een gerecht nog eens peper en zout gestrooid heb en ik hier wel vol overgave zit te schudden Dat zegt toch wel heel wat over hun keuken. Ik vrees anders dat dat toch nog t beste restaurant van t schip is want ook ene met gouden epauletten kwam daar dineren.
Heel de boot (meer dan twee maal de kathedraal) afgewandeld naar de boeg, langs de monsterlijkste bars, casinos, winkelmalls, discos, chocolade-bars, cigar-bars, kunstgallerijtjes, kortom ge kunt het zo gek niet bedenken of t is er maar dan wel in de kitscherigst mogelijke uitvoering. Precies allemaal spul dat over the top bevonden werd voor de Sinksenfoor en dan hebben de Chinezen dat maar in een cruiseshiip gebruikt. Zelfs aan t plafond van t Samsara zwembad hangen Chinese monsters in de hoeken. Ze zullen wel geluk brengen, daar twijfel ik niet aan, maar ze zijn toch zó lelijk. In van die snoepjeskleuren
Michael Jackson moet uiterst stijlvol gewoond hebben in vergelijking met deze Villa Kakelbont.
De gang van de toiletten... Niet simpel om de deur te vinden. Nog moeilijker om een deurkruk te vinden want die is er niet. Ze gaan electronisch open en dicht.
Het casino.
De mezzanine van de nachtclub. Zeer geschikte plek voor kleurenblinden. Ook voor doven trouwens.
Een rustiger hoekje. Als je je oren dicht houdt tenminste. Want net achter de hoek staat een saxofonist... hartverscheurend romantische "cruisebootbarmuziek" te toeteren. Aangesloten op een flinke geluidsinstallatie. Waarvan de volumeknop op de hoogste stand geblokkeerd lijkt.
Het is nu bijna 11 uur en t is nog steeds niet donker, maar morgen moeten we vroeg op want dan varen we door nauwe fjorden naar Bergen waar we rond 8 uur van boord mogen. En aangezien ik vandaag al overal waar ik me durfde neerleggen in slaap viel zal ik nu maar gaan rusten anders zal ik morgen niet veel van Bergen zien vrees ik. En een ding weet ik zeker : elk moment dat ik van boord kán zál ik ook van boord zijn.
Hopelijk is Spitbergen de hemel die ik verwacht, want om er te geraken moet ik wel een serieus vagevuur passeren blijkbaar...
Dit wordt mijn doel...
Maar ondertussen zit ik wel in dit kader...
Bemerk ik een lichte discrepantie?...
Over enkele dagen hoofdstuk 3 met het bezoek aan Bergen!
Deze week is 't een overbekend iets dus een makkelijk raadsel. Zo makkelijk dat ik de eerste foto in zwart-wit geef, zodat de doorwinterde puzzelaars hier eens goed hun klauwen in kunnen zetten. Als jullie morgen de kleur van het ding te zien krijgen wordt het raadsel veel eenvoudiger!
En ja, wees gerust, 't is iets klein. Alhoewel 't natuurlijk wel kan- Maar nee, dat vertel ik over een paar dagen wel. ------------------------ Jawadde, 't raadsel stond nog geen half uur op 't blog en de eerste oplosser is al bekend : Ron! Bravo! Gun uw ogen nu maar een rustige zondag, ze hebben het verdiend.
In het Arboretum van Kalmthout loopt momenteel een tentoonstelling van beeldhouwwerken. Ze staan doorheen heel het domein verscholen tussen 't groen. Als je wil kan je er een prettige zoektocht voor jong en oud van maken.
Maar als je mij laat kiezen welk "kunstwerk" ik mee naar huis wil nemen...
Na de loodgieterijafdeling, de vliegtuigen en de bootonderdelen lieten jullie de ventilatoren aanrukken... Tja, toen moest ik wel zeggen dat jullie "warm" waren. Maar verkeerd. Of is dit misschien een ventilator voor giraffen.
Onlangs stond ik bij de terugkeer uit Brussel in een eeuwigdurende file... Maar het woord "verveling" komt niet voor in mijn woordenboek dus heb ik die tijd nuttig gebruikt. Dit héérlijke fotoraadsel doemde op aan de horizon... En ik had zééééééééééééééér veel tijd om het langs alle kanten te fotograferen.
Toch werd dit niet zo makkelijk raadsel alweer opgelost door Ritje, Ron, Luk, Nand, Lenie, Piet, Kaatje, Lange Lou, Wim, Kathleen, Shajongen, Geert, Nicole, Klaproosje, Mieke, Opapat, Erna, Derktje, Yvette, Jan, Sjoeke, Veveke, Redpoppy en Fernanda! Proficiat!!!
O zo veel mensen zijn warm. Héél warm zelfs. In diverse betekenissen van 't woord. Maar de meesten zien het te klein. Ja sorry, deze keer moet ge maar eens in de tegenovergestelde richting denken... Als laatste foto laat ik eens een kompleet ander onderdeel zien, misschien helpt dat jullie terug op 't juiste pad...
Toch is 't reeds opgelost door Ritje, Ron, Luk, Nand, Lenie, Piet, Kaatje, Lange Lou, Wim, Kathleen, Shajongen, Geert, Nicole, Klaproosje, Mieke, Opapat, Erna, Derktje en Yvette!
Reisverhaal Cruise naar Noorwegen en Spitsbergen. Hoofdstuk 1 deel 3.
Hoofdstuk 1. Deel 3.
Is er ook ergens een plekje waar we níet kunnen eten of drinken?
De Samsara-kajuiten bevinden zich op de 8ste verdieping helemaal voorin de boot. Ons Samsara privé-restaurant ligt op de 2de verdieping aan de achtersteven Een flinke 250 meter stappen. En zes verdiepingen zakken. Maar kom, een mens moet meestal wel iets van sport doen om niet bolvormig van boord te gaan na een cruise.
Onderweg kwamen we verschillende eetplekken tegen variërend van pizzerias tot snack-bars tot het echte grote restaurant waar 1200 plaatsen zijn. Grote gruwel. Speciaal om daaraan te ontsnappen heb ik die kajuit in de Samsara-afdeling geboekt want alleen die passagiers mogen in een klein intiemer restaurantje eten.
Een bar voor aperitiefjes.
Een héél klein glimpje van slechts één verdieping van 't reuzerestaurant... De glimmer-refter...
Ons knusse kleine Samsara-restaurantje.
De boot is weliswaar nieuw maar alweer zeer kitscherig ingericht. Dat lijkt wel een must bij cruiseboten. Soberheid is uit den boze. Spiegelende zuilen en 37.000 gekleurde lichtjes schijnen nog altijd wel ergens in t toch al zo drukke interieur toegevoegd te moeten worden. En aangezien deze de Luminosa heet, de boot van licht, is hier niet op een gekleurd led-je meer of minder gekeken
Het Samsara-restaurant telt een zestigtal plaatsen, heeft grote ramen en heeft iets van de kruising tussen een Chinees en een Indisch restaurant en een bordeeltje. Een smakeloos bastaardje dus. Het eten viel flink tegen. Wel vers maar even smakeloos als t interieur De mensen hier waren iets meer opgekleed dan die in de andere restaurants maar niemand zat er echt heel erg opgetut bij. Dat was ook wat die hostess (het enige Nederlandssprekende wezen op heel dit schip) verteld had : draag wat je wil, zolang je maar niet met een schort aan t diner komt. Soit, ik heb mijn mooie kleedjes nu toch bij, ik ga ze dragen ook. Hier zullen er alvast geen tijgers - laat staan ijsberen - mijn broeken aan flarden komen scheuren
Genieten van 't uitvaren uit Amsterdam vanop mijn eigen terrasje.
We waren al gewaarschuwd dat er zwaar weer op komst was en dat de zeeziektepillen aan de receptie verkrijgbaar waren, en die opkomende storm bleek al duidelijk aan de moeilijkheden die de loodsboot had om de loods van ons schip te halen eens we de Noordzee bereikt hadden. Dat bootje was een Bobbejaanland-attractie op zich.
Het loodsbootje komt de loods oppikken voor het strand van Nederland.
We zwalpten naar t bovendek om eens een kijkje te gaan nemen naar de ondergaande zon maar daar ben ik in mijn licht kleedje bijna spontaan tot Spitsbergen gevlogen
Een zéér frisse ervaring. Maar mooi! Die donkergrijze lucht tegen dat witte dek!! Dat spookachtige licht En in de verte grote windmolenvelden afgewisseld met af en toe een boorplatform.
Voor 't restaurant en achter glas was dat best een geschikt kleedje...
Voor aan dek was 't een klein beetje minder geschikt... Zeker bij een opkomende storm...
Door de koude en de wind terug naar binnengejaagd en maar vanachter een raam met een hete tas thee naar t vallen van de avond zitten kijken. We zaten haast helemaal alleen op het (nu overdekte) zwembadterras! De helft van t grootste deel van de kudde lemmingen zat in t reuze restaurant te eten en de andere helft was in t theater een show aan t volgen. Hoe veel volk er hier ook is, ik denk dat er altijd wel ergens een rustige plek zal te vinden zijn, zeker in onze exclusieve Samsara-afdeling.
De lobby met drie glazen liften tot op de 10de verdieping.
In dezelfde ruimte bevinden zich enkele van de ontelbare bars...
t Was zalig om vanavond vanop mijn pikdonkere privé-terraske te zitten schrijven met onder me de verlichte klotsende witte schuimgolven. Ik moest alleen oppassen dat Pandorake niet van mijn schoot schommelde. Nu liggen we in ons confortabel warm bed onder een donsdeken te wiebelen en stevenen misschien wel af op 't Kattegat? Wie weet? Hopelijk wordt het morgen geen kattekots.
Wil je het volledige fotoalbum van dag 1 - met veel interieurfoto's van 't schip - bekijken? Klik dan op :
Reisverhaal Cruise naar Noorwegen en Spitsbergen. Hoofdstuk 1 deel 2.
Hoofdstuk 1. Deel 2.
Met een zwemvest naar 't theater.
Na de vlotte uitpak was het tijd voor de obligate reddingsoefening Daar gingen we dus met zijn allen met onze zwemvestjes netjes op onze plaatsen aan de reddingsboten staan. Eerst werd van iedereen de cruisepas ingescand.
Ik zie t in een noodsituatie al gebeuren : Ah zo, gij hebt uw paske in uw kamer laten liggen?... Tja, gaat dat dan maar eerst terug halen want zonder komt ge de reddingsboot niet in hoor! Hm, inderdaad wel spijtig dat uw kamer ondertussen al onder water zit maar ge had er maar op tijd aan moeten denken hè. De volgende aub!
Met zijn allen stonden we daar als een regiment lemmingen die klaar waren om ons over de reling in zee te storten (met krukken, wandelstokken, looprekken en al) te wachten tot ze hun uitleg in minstens acht talen gegeven hadden (Russisch, Japans...) gedaan. Eindeloos.
Na de oefening stormden de nederlandstalige lemmingen en masse naar het theater om de uitleg over de cruise in hun eigen taal te horen. Er daagden hoop en al misschien 150 mensen op, al dan niet met hun reddingsvest nog onder de arm. Naar 't theater in een reddingsvest
Heu... leidt deze trap naar 't theater of naar 't spookhuis van de Sinksenfoor?...
De hostess wist er ook allemaal nog niet al te veel van en haspelde heel t reisplan kompleet door mekaar.
Als we gaan varen zoals zij t uitlegt dan varen we zigzag en doen we t traject minstens 3 keer vooraleer we alle geplande havens aangedaan hebben. Maar de uitleg die me bijna van t balkon van t theater deed vallen was : In de buurt van Spitsbergen zijn er geen uitstappen voorzien.
Daar moeten we ook nog wachten op toestemming van de overheid om in de buurt te komen en als er ijsberen zijn mogen we in geen geval aanleggen
Jawadde. Ik boek dus een supercruise helemaal tot Spitsbergen om ijsberen te zien en godbetert gesteld dat ze er zouden zijn moeten we zelfs onmiddellijk opkrassen.
Als meest indrukwekkende excursie voor de dierenliefhebbers prees ze een tocht naar een husky-farm aan waar ze 130 sledehonden hadden zitten, en oh wonderbovenwonder, soms hadden ze zelfs puppys en dan mochten we die knuffelen! Van een unieke belevenis gesproken. Naar t verre Noorden voor een hond in uw armen te houden
Er blijken ook nog vele interessante geiten- en schapenweiden te zijn en enkele kuddes gedomesticeerde rendieren. Ik had begot beter een weekendje op een kinderboerderij geboekt. Veel verschil zou t niet gemaakt hebben, alleen in prijs.
Nee, dit gaat beslist geen Galapagos-ervaring worden qua dieren zien
Een deel van de gruwel genaamd "animatie-team".
We zijn dan maar de wellness-afdeling van ons exclusief hotel gaan bekijken. Heel mooi want alles is gloednieuw. Thermale baden, bubbelbaden, stoombaden, massagekamers, rustruimtes, solariums, fitness, zwembad (helemaal vooraan onder de brug van de boot met een uniek zicht door de enorme panoramische ramen!), een tandenblekerij, kapper, herensoigneur, gezichtsverzorging, Maar een echte sauna hebben we eigenlijk niet gezien. Wel een ruimte waar twee mensen in zwempak op verwarmde stenen ligbedden lagen. Dus ja hoor, hier wordt het weer op zijn preuts-Amerikaans gedaan. Vies gewoon, zitten zweten in een kleffe bikini in plaats van gelijk een normaal mens in zijn blootje.
'k Heb maar snel enkele foto's genomen want de volgende dagen zal dat niet meer kunnen als hier mensen zitten. Schending van de privacy enzo... Een mens moet voorzichtig zijn tegenwoordig.
Het kapsalon en beauty-center. Met zicht op de eindeloze zee...
Een rustzaal voor tussen de saunabeurten...
Solarium en theesalon...
En niet te vergeten... een heerlijk massagebad alweer met panoramische ramen! Een mooie plek, op die vier grote polyesther monsters die in de hoeken hangen, na...
Over enkele dagen 't vervolg! En op 't einde van elk hoofdstuk een mogelijkheid om het fotoalbum van die dag te bekijken!
Het arboretum is een rustige plek om te wandelen, makkelijk te bereiken - ook per trein aangezien het domein naast het station van Kalmthout ligt - en geschikt om te bezoeken door gehandicapten als ze met een rolstoel door gras kunnen rijden. Half augustus komt er een boom in bloei die maar eens in de twintig jaar bloemen draagt dan zal het er beslist drukker zijn maar momenteel is het er een oase van rust...
Zelfs nu nog vindt je in de schaduw van de bomen zwammen.
De prachtigste bomen met daaronder de teerste bloempjes...
Wandelen tussen kleine en grote planten...
Een detail van de reusachtige en giftige wolfklauw.
Snoepen van de planten mag enkel door bijtjes...
... en ze verorberen door de schitterend zwarte zwanen die er wonen.
