"Het verhaal van Zuster Kat Fael." Of hoe een gevonden poezennestje nog goed terecht komt! (klik op bovenstaande foto) ---------------------
Growing old is mandatory. Growing up is optional. ----- Ouder worden is onvermijdelijk. Volwassen worden niet!
Als je op de groene button klikt kom je op de site van het baby-poezen-opvangcentrum van "Den Dierenvriend". Hét adres om een jonge poes te adopteren! Ga eens kijken en zeg het voort aan andere dierenvrienden aub!
Zoek je een speciaal onderwerp waarover ik ooit iets schreef? Tik dan hieronder een trefwoord in!
Zoeken in blog
Klik op het envelopje om mij een mailtje te sturen
We don't stop playing because we get old... We get old because we stop playing! -------------- We stoppen niet met te spelen omdat we oud worden... We worden pas oud als we stoppen met spelen!
Je kan maar 1 week tegelijk bekijken op mijn blog. Anders gaat het te traag open. Wil je zien wat er vorige week op stond? Klik dan op de data hier onder!
In elke 50-plusser zit een verbijsterde teenager die zich afvraagt wat er gebeurd is.
Leonardo da Vinci (1452-1519)
Italiaans kunstenaar
Als ik in de hemel kom, dan wil ik
daar graag een kat op schoot hebben.
Jan Wolkers (°26-10-1925)
Nederlands schrijver en columnist.
Katten haten dichte deuren; het
maakt niet uit aan welke kant ze staan. Als ze buiten zijn willen ze naar binnen, en
als ze binnen zijn willen ze naar buiten.
Lilian Jackson Braun (1916)
Amerikaans schijfster
Laten we eerlijk blijven; de meesten van ons
vinden het wel leuk als onze katten een tikje gemeen zijn. Ik zou me in ieder geval niet echt op mijn
gemak voelen in het gezelschap van een kat die in huis rondliep met een heilige
uitdrukking op zijn snuit.
Beverly Nichols (1898-1983) Engels
Schrijfster
Eén kat
leidt tot de volgende.
Anoniem
Katten bereiken
moeiteloos wat wij mensen niet kunnen: door het leven gaan zonder lawaai te
maken. Ernest Hemingway (1898-1961) Amerikaans
schrijver
Er zijn twee
manieren om de ellende te ontvluchten: muziek en katten. Albert Schweitzer (1875-1965) Theoloog,
filosoof en dokter.
Katten schijnen uit te gaan van het principe
dat het nooit kwaad kan om te vragen wat je
wilt.
Anoniem
Katten zijn
delicate wezens en ze kunnen de meest uiteenlopende kwalen krijgen, maar ik ben
nog nooit een kat tegengekomen die aan slapeloosheid
leed. Joseph Wood Krutch(1893-1970)
Amerikaans schrijver
Als u in een
gracht valt kunt u best angstig miauwen, want een kat willen we wel eens
redden. Toon
Verhoeven
Lang geleden werden de katten als goden
gezien. Dit zijn ze nooit vergeten.
Anoniem
Cat Proverbs
You will always be lucky if you know how to make friends with
strange cats. Colonial
In a cat's eye, all
things belong to cats. English
No matter how
much cats fight, there always seems to be plenty of kittens. Abraham Lincoln
Dogs come when they're called; cats take
a message and get back to you later. Mary
Bly
There are two means of refuge from the
miseries of life: music and cats. Albert
Schweitzer
Settling a dispute through the law is like losing a cow
for the sake of a cat. Chinese
A cat goes to a
monastery, but still she remains a cat. Congolese
The cat is a saint when there are no mice
about. Japanese
The cat is a lion to the
mouse. Albanian
A house without either a cat or
a dog is the house of a scoundrel. Portuguese
The kind man feeds his cat before sitting
down to dinner. Hebrew
Handsome cats and fat
dung heaps are the sign of a good farmer. French
Beware of people who dislike cats. Irish
Who cares well for cats will marry as happily as
he or she could ever wish. French
An old cat
will not learn how to dance. Moroccan
A cat
will teach her young ones all the tricks, except how to jump backwards. Netherlands Antillean
When the mouse laughs at the cat,
there's a hole nearby. Nigerian
As every cat
owner knows, nobody owns a cat. Ellen Perry
Berkeley
If you play with a cat, you must not mind her
scratch. Yiddish
To live long, eat like a cat,
drink like a dog. German
A cat has nine lives;
for three he plays, for three he strays, and for the last three he
stays. English-American
A cat with a straw tail
keeps away from fire. English
Those that
dislike cats will be carried to the cemetery in the rain! Dutch
After dark all cats are leopards. Native American (Zuni)
If stretching were wealth, the
cat would be rich. African
One should not send
a cat to deliver cream Yiddish
The cat--moon
eats the gray mice of night. Western
Europe
When the cat's away, the mice will play. Western Europe
It's for her own good that the cat
purrs. Irish
Cats don't catch mice to please
Khoda(God). Afgani
Fat cats and thin birds can
share a yard, but thin cats and fat birds no way! Rosicrucian
Like the cat in the tree, getting caught up
in the chase can leave us in an awkward place. Rosicrucian
The cat laps the moonbeams in the bowl of
water, thinking them to be milk. Zen Saying
If
men were now to turn their hostility towards the cat, it would not be long
before the domestic cat became a wild animal. Nigeria
In even a cat the Buddha-nature exists. Japanese Buddhist
It is useless to show the gold piece
to a cat. Zen Saying
Nature breaks through the
eyes of the cat. Irish
It's a brave bird that
makes its nest in the cat's ear. Hindi/Indian
A
rat who gnaws at a cat's tail invites destruction. Chinese
He who does not feed his cat will feed rats.
Dogs are
dogs, but cats are people.
When the cat and mouse agree, the grocer is ruined. Iranian
Beware of the cat that licks from the front but claws from
behind. Old English Proverb
A trapped cat becomes a lion. Old English
Proverb
Life's like cat vomit; if you don't clean it up right away,
you're going to step in it. Xnterna
Drowsing, they take the noble attitude of a great sphinx, who,
in a desert land, sleeps always, dreaming dreams that have no end. Charles Baudelaire
Of all God's creatures, there is only
one that cannot be made slave of the leash. That one is the cat. If man could be
crossed with the cat it would improve the man, but it would deteriorate the
cat. Mark Twain
One cat just leads to another. Ernest
Hemingway
The cat is nature's beauty. French
The dream of cats is all mice. Egyptian
I have studied many philosophers and many cats. The wisdom of
cats is infinitely superior. Hippolyte Taine
No heaven will not ever Heaven be; unless my cats are there to
welcome me. Scottish
Dogs see people as companions; cats see people as staff.
It is better to feed one cat than many mice. Norwegian
The cat does not negotiate with the mouse. Robert K. Massie
You see, the wire telegraph is a kind of a very, very long cat.
You pull his tail in New York and his head is meowing in Los Angeles. Do you
understand this? And radio operates exactly the same way: you send signals here,
they receive them there. The only difference is that there is no cat. Albert Einstein
When the cat is not home, the mice will dance on the
table. Dutch
When a Cat adopts you there is nothing to be done about it
except put up with it until the wind changes. T.S.
Eliot
A cat in her house has the teeth of a lion. Somali
A kitten can catch only a baby mouse. Ghana
The naming of cats is a difficult matter. It isn't just one of
your holiday games. You may think at first I'm mad as a hatter when I tell you a
cat must have three different names... T.S. Eliot
I love cats because I enjoy my home; and little by little, they
become its visible soul. Jean Cocteau
God is really only another artist. He invented the giraffe, the
elephant and the cat. He has no real style, He just goes on trying other
things. Pablo Picasso
The man who carries a cat by the tail learns something that can
be learned in no other way. Mark Twain
What greater gift than the love of a cat? Charles Dickens
Katten laten pootafdrukken achter op je hart. Uit "Citaten voor een katten liefhebber."
Het begrip rust komt tot uiting in een zittende kat. (Jules Renard)
Het enige mysterie aan katten is waarom ze ooit besloten hebben huisieren te worden. (Compton Mackenzie)
Als een een hond op je bed springt, doet hij dat omdat hij graag bij je wil zijn. Als een kat op je bed springt, doet ze dat omdat ze je bed zo lekker zacht vindt. (Alisha Everett)
Het is onmogelijk om niet vertederd te raken bij de aanblik van een of meer kittens. (Cynthia E. Varnado)
De kat zou's mans beste vriend kunnen zijn, maar ze zou zich nooit verlagen om dat toe te geven.
Probeer nooit koppiger te zijn dan een kat. (Ropbert A Heinlein)
Laat iets van de rust van een kat op mij overgaan. (David Harold Rowbothom)
Je bent pas iemand als je door een kat bent genegeerd.
Katten : net zo soepel als hun schaduw, de wind krijgt geen vat op ze.
Ze glippen slank en stil, door spleten, kleiner dan zijzelf. (A S J Tessimond)
Het verschil tussen katten en honden is dat honden komen als ze geroepen worden, terwijl katten een boodschap aannemen en later contact opnemen.
Ik meen het oprecht als ik zeg dat ik van katten hou... Een kat is een dier dat meer menslijke gevoelens heeft dan de meeste andere dieren. (Emily Bronte)
Vrouwen en katten doen waar ze zin in hebben, en mannen en honden kunnen daar maar beter mee leren leven. (Alan Holbrook)
Eén reden waarom kattenliefhebbers volgens mij katten bewonderen, is hun superioriteitsgevoel. Het lijkt alsof ze overal een meester in zijn, ongeacht wat ze doen of pretenderen te doen. Zelden zie je een kat die in verlegenheid verkeert. Ze hebben geen geweten, en ze hebben nooit ergens spijt van. Misschien zijn we stiekem jaloers op ze. (Barbara Webster)
Katten zijn bedoeld om ons te leren dat niet alles in de natuur een functie heeft.
Als je de beste zitplaats in huis wilt, zul je de kat moeten verplaatsen.
Katten zijn slimmer dan honden. Je krijgt acht katten nooit zo gek dat ze een slee door de sneeuw gaan trekken. (Jeff Valdez)
Onlangs heeft iemand me een schattig katje gegeven... en nu is het katje van mening dat iemand mij aan hem heeft gegeven. (Evelyn Underhill)
Het viel als snel op dat de kat nergens te bekennen was als er iets gedaan moest worden. (George Orwell)
Katten die een goed tehuis hebben, zijn eraan gewend dat er de hele tijd tegen hen wordt gepraat. (Lettice Cooper)
Van alle schepselen Gods is er maar 1 dat zich niet laat onderwerpen. Dat is de kat. Als de mens gekruist zou kunnen worden met de kat, zou dat voor de mens een verbetering betekenen, maar voor de kat een verslechtering. (Mark Twain) Katten zijn net als mannen : enorme charmeurs. (Walter Savage Landor)
Het is nauwelijks te geloven, maar sommige mensen beweren dat hun katten bijna menselijk zijn - en dat bedoelen ze dan als een compliment.
Wat katten het belangrijkst vinden aan mensen is niet hun vermogen om voedsel te produceren (want dat vinden ze vanzelfsprekend), maar hun amusemenstwaarde. (Geoffrey Household)
Ik zou een kat nooit kunnen kwetsen, ook al kan ik tegen mensen soms ronduit agressief zijn. (A.L. Rowse)
Geen huis is compleet zonder het getrippel van kleine kattenpootjes.
Is het niet prachtig hoe katten vrienden kunnen maken en mensen kunnen beïnvloeden zonder ook maar ooit een boek te lezen.
De kat heeft honger als zij met een broodkorst genoegen neemt. Katten zijn mysterieuze wezens. Er gaat meer in die hersentjes om dan we beseffen. (Sir Walter Scott)
Als ik met mijn kat speel, dan is het niet echt duidelijk of ik me nu met haar amuseer, of zij met mij. (Michel Eyquem De Montaigne)
Mijn poezenverhalen vinden jullie door in de linkerkolom op de foto van de betreffende poes te klikken. En als je op "Poezenstrips" klikt kan je lezen wat mijn poezen onderling allemaal zitten te roddelen... Mijn reisverhalen van Thailand, Egypte en Noorwegen staan ook in de zijkolom. "Mijn Jeugdherinneringen" beschrijven de jaren 60 in Antwerpen. Veel plezier!
18-01-2011
Bedankt!!!
Dankzij jullie lieve reacties onder mijn vorige artikel (dat ik nog thuis geprogrammeerd had) heb ik er weer zin in gekregen om reisverhaaltjes op mijn blog te zetten! Vanaf morgen krijgen jullie een dagelijkse portie.
Ik heb wel geen zin of tijd om ze te stilleren of te herwerken, 't zijn in zekere zin kladjes, maar op deze manier kunnen jullie toch mee op reis.
Dus verwacht je vanaf nu maar aan een schrijfseltje per dag. Nou ja, schrijfseltje... 't Zijn weer flinke brokken aan 't worden.
Tegen het einde van de week krijgen jullie ook een fotoalbum. Als het internet het hier vol houdt ten minste...
Tja, ge leest hier maar weinig maar dat heeft zijn redenen... De poespassers wonen hier en je weet wat dat wil zeggen : Ik ben er even op uit getrokken.
In mijn mutsen zitten dikke lagen rubber ingenaaid, ik heb het hele assortiment oordoppen dat in Europa verkrijgbaar is meegenomen en ben aan een (voor mij) enorm experiment begonnen. Het vroeg wat moed. Ik ben bang. Hoe overleef ik een vliegtuig? Hoe ga ik op het geluid van de zee reageren? Ga ik nog kunnen onderwaterfotograferen?
Een jaar lang stak ik mijn kop in 't zand als de meest paranoïde struisvogel. Ik kreeg gewoon geen lucht meer. En dan al dat zand in mijn neusgaten en die stijve nek! Er moest dus iets gebeuren. Mijn echtgenoot werd het ook stilaan beu om, net nu we op "pensioen" waren, nooit meer een stuk van de wereld te kunnen gaan bekijken. Dus heb ik al mijn moed verzameld... Ik ga de naakte feiten onder ogen zien. 't Kan meevallen, 't kan tegenvallen. Misschien is mijn kop daarna helemaal naar de bliksem, misschien ben ik dolgelukkig dat ik een oplossing heb gevonden om toch te kunnen reizen?...
Voor de oorbescherming tijdens het dalen en opstijgen had ik graag zo'n SM-kap gehad. Rubber isoleert ook de gebeentegeleiding van het geluid. Maar ja, om nu op een vliegtuig te gaan zitten in een zwarte kap met alleen twee ooggaten waar misschien ook nog tralies voorzitten?... Om nog te zwijgen van de ritssluiting voor mijn mond. Geef toe, naast zo iemand zoudt ge toch niet graag in een vliegtuig zitten? Ik heb dan maar gewone mutsen en een heel brede haarband gekocht en de binnenwanden met lagen rubber bekleed. (Jaja, ge zult er later wel foto's van te zien krijgen ;-) )Lekker onzichtbaar. Het enige dat hooguit een beetje raar kan overkomen is dat iemand naar de zon vliegt met een dikke pinnemuts op zijn kop. Tja, ge kunt niet alles hebben.
Nu is het afwachten. Ikzelf zal het al weten, want tegen dat dit bericht verschijnt ben ik al een week weg. Ga ik met onderwaterfotokes thuiskomen? Ik vraag het me af. Ik heb alleszins mijn laptop en veeeeeeeeel boeken ingepakt. En anders amuseer ik me wel met een kiezel die ik vind.
Ik zou het nooit geriskeerd hebben als het niet was dat ik terecht kon op een eilandje waar één van mijn beste Sri Lankaanse vrienden momenteel manager is. Samen hebben we destijds vele watertjes doorzwommen tijdens de burgeroorlog in Sri Lanka, en met zijn vrouw hebben we na de tsunami een landbouwersdorpje mee helpen terug op poten zetten. Misschien herinneren jullie je dat allemaal nog wel. En nu gaat mijn maatje mij eens lekker op een Malediefje in de watten leggen. Letterlijk. Ik moet niet in 't restaurant eten en ik heb mijn plastic borden bij. We zullen wel zien hoe 't loopt. Over een week weten jullie meer... Tot dan blijft het hier nog oorverdovend stil denk ik want ik vrees dat ik daar niet ga kunnen internetten.
Dikke kus aan al diegenen die toch nog altijd de moeite nemen om hier te komen lezen! Enne... tot vlug! Hopelijk met vele zotte foto's ;-)
PS. En héél erg bedankt aan de mensen die voor me bidden, of goede energie sturen, of wat dan ook doen, maar toch aan me denken en voor me duimen!
Op liefde staat geen leeftijd... Serendipity is ongeveer 3 à 4 jaar oud, haar teergeliefde Ming was er 15... Maar nu... Met onze "jeune premier", onze Cadfael..., 7 maanden oud...
Cadfael : "Nom de dieu! Maman nous a vu!!!"
Serendipity : "Vlaams Cadfael, Vlaams..." Cadfael : "Potweurdoemme! Ons ma eeft ons kezien!!!"
Serendipity : "Ja, en dan? Ons ma beseft ook dat "een ouwe bok wel eens een jong geitje lust". Cadfael : "Euh... Bok... Keitje... Keitje is tok chèvre? Oui? Dus... kij ziet uzelf als een keit?"
Serendipity : "Leer nu de "g" toch eens uitspreken jongeske... En nee, natuurlijk zie ik mezelf niet als een geit! Dat is gewoon een spreekwoord. Ik ben in dit geval de bok en gij de geit." Cadfael : "Ik de keit? In 't frans is chèvre toujours femelle. Ierrr in Vlaanderen is de keit de jongen en de bok de meiske alors?"
Serendipity : "Nee, nee... Laat maar zitten Cadfael. We zijn in de taallessen duidelijk nog niet aan de spreekwoorden toe zo te horen..." Cadfael : "Maar t' is ik wil léér de taal!" Serendipity : "Jaja, maar dat gaan we wel doen zonder filosofische gesprekken te houden. Daar zijt ge misschien nog een beetje te jong voor..."
Cadfael : "Mais enfin chérie! Quand je suis prêt pour l'amour, je suis quand même aussi prêt pour la philosophie!!!" Serendipity : "Vlaams schat... Cadfael : "Et is ik klaarrr foorrr de liefde, ik ook klaar foorrr de philosophie." Serendipity : "Ge zijt misschien klaar voor de liefde maar aan uw dictie is toch nog veel werk hoor..."
Cadfael : "L'amour se fait en silence. Mijn lief."
Cadfael is de zaligste "compagnon de route" die ge kunt indenken. Als ik roep dat we op pad gaan, komt hij aangerend, kruipt in zijn rode draagtas, legt zich neer en begint te spinnen. Onderweg hoor ik hem ik niet tot ik aan de deur van mijn kameraad aanbel. Als we langer dan 20 seconden moeten wachten voor de deur open gedaan wordt zet hij zijn sirene aan. Monsieur is er niet van gediend om te moeten wachten. Vanaf de deur open gaat begint hij te spinnen. Eens boven geeft hij zijn nekje om zijn halsband uit te doen en begint zijn begroeting. De rest van de avond plakt hij tegen mijn buik of mijn borst. Spinnend ligt hij te rollen en af en toe valt hij slaperig van mijn schoot. Hij is ondertussen mijn eigen dikke buik aan't ontgroeien. Er valt al eens een bil of een kop af, maar hij raapt zichzelf terug bijeen, nestelt zich weer op mijn kwabben en doezelt verder.
Als het tijd is om naar huis te gaan zeg ik hem dat, dan geeft hij zijn nekje om zijn halsband terug aan te doen, ik zet de draagtas voor zijn neus, hij geeft mijn maat nog een neuzezoen ter afscheid en stapt al spinnend in. Even blij om te komen is hij als om weer naar huis te gaan. Onderweg hoor ik hem niet, tot hij thuis de garagepoort hoort opengaan, dan zet hij zijn sirene terug aan alsof hij de collega's alvast wil verwittigen dat hij er weer aan komt. Eens in de tuin begint hij te spinnen en dartelt hij naar boven. Het is wonder van een kat. Een dik wonder wel.
Zoveel lieve reacties van lezers... Nu moet ik toch een schrijfsel uit mijn duim zuigen. Mijn duim die eigenlijk heel droog staat... Maar kom, ik zal er eens aan wringen, misschien vallen er wat letters uit.
Als ge in een surrealistische wereld terecht gekomen zijt dan gaat er veel op zijn kop staan. Mijn wensen zijn tegenwoordig heel anders dan die van de andere mensen. Dat ondervond ik vannacht weer.
Haast iedereen was de sneeuw kotsbeu. Ik heb zelfs nooit van sneeuw gehouden. Skivakanties?!! Een ware nachtmerrie. De hel. Maar dan een koude. Nee, ik ben een zonnemens. Maar vannacht reed ik door de regen en kwam ik tot een constatie waardoor ge weer gaat denken dat ik gek ben. Nu niet dat dat iets uitmaakt natuurlijk.
Ik merkte dat ik de sneeuw mistte! Ik vond die sneeuwperiode zalig. Ingesneeuwd zitten in witte stilte. Weinig auto's, weinig volk. Sneeuw dempt alles. Zeker autogeluiden. Hierboven op het terras alleen poezensporen in de sneeuw. Restjes van geluidloos getrippel.
Ik die vroeger bang was om in sneeuw te rijden, deed nu niet liever. Ik was helemaal alleen op de baan. Moest wel traag rijden en kon genieten van die prachtige witte bomen naast en boven die witte weg... Een tunnel naar de hemel. (En als ik te rap zou gereden hebben waarschijnlijk nog letterlijk ook.)
Als de sneeuw viel leek het of mijn autoruit geruisloos geaaid werd. Bij regen wordt ze kletterend gegeseld. Net als mijn oren. Die sneeuw was zo knus dat hij warm aanvoelde, ik zat met mijn dekentje op schoot (en zeker niet te vergeten het enige wat aan die lelijke auto écht zalig is : de zetelverwarming op hoogste stand!) als in een cocon.
Als er 's avonds op de radio werd gewaarschuwd dat iedereen binnen moest blijven reed ik (als altijd met Cadfael naast me) toch heel traag, helemaal alleen, op de witte baan door de zwarte nacht, naar mijn maatje om samen wat tv te gaan kijken.
Alleen in die betoverde wereld, in een warme auto, mijn kat en ik... Zalige momenten waren dat. Mijn eigen witte kerst, mijn stille nacht, in slow-motion.
Door gebruik te maken van alle nieuwe technologieën met betrekking tot de vruchtbaarheid lukte het een 75 -jarige vrouw zwanger te maken en een gezonde baby te laten baren. Toen ze thuiskwam uit het ziekenhuis kwamen natuurlijk haar vriendinnen supernieuwsgierig op bezoek. 'Mag ik de baby zien'? vroeg één van hen. Nog niet', antwoordde de 75-jarige moeder, 'straks'. Na een half uur vroeg de andere vriendin : 'mogen we nu de baby zien?' 'Nog niet', zei de moeder. Nadat opnieuw een paar minuten waren verstreken vroegen ze weer 'mogen we nu de baby zien ?' 'Nee', antwoordde de moeder. De vriendinnen werden erg ongeduldig en ze zeiden: "Zeg, wij zijn moe van het wachten, wanneer kunnen we nu eindelijk de baby eens zien? ' "ZODRA HIJ HUILT" was het antwoord. "ZODRA HIJ HUILT ?????' vroegen de vriendinnen, "Waarom moeten we wachten tot dat manneke begint te huilen?" Zegt de moeder: " Omdat ik vergeten ben waar ik hem gelegd heb..."
Al 12 maanden lang leef ik nu met die absurde hyper-acusis en tinnitus. Ja, er is verbetering in het eerste. Het wordt verzacht door pillen... waar mijn geheugen nog summierder van geworden is dan het vroeger al was. Mijn linkerhand vergeet wat mijn rechter gedaan heeft. Teksten schrijven wordt er niet makkelijker op. Ik val al eens in herhaling. Maar daar kan ik nog de positieve kant van zien, mijn lezers zullen ook al wel eens iets vergeten dus die merken dat misschien niet op. Hangt er natuurlijk een beetje van af in welke staat van ontbinding zij zich bevinden.
De feestperiode was hier nog stiller dan anders. Geen gedoe, geen restaurants, geen café's, geen familiefeesten. Ik heb nu eenmaal geen 20 plastic borden. Ik zie me ook nog niet op een familiefeest of in een restaurant binnen komen en vragen of iedereen heel stil uit een plastic bord wil eten. Gelukkig ben ik nooit een feestmens geweest. Geen feesten, geen kadootjes. Ook dat is niet erg. Dankzij mijn verzamelnatuur zwem ik hier toch al in de rommel.
Veel wensen heb ik niet teruggestuurd, gewoon omdat ik de moed niet had om tijdens deze "feest"-dagen mijn mailbox open te doen. Sorry daarvoor. Ik hoop het met mijn "kattenwensblogartikeltje" (niet vergeten : nuttig Scrabble woord!) goed gemaakt te hebben.
Alleen thuis kan ik me goed handhaven, zelfs zonder oordoppen. Voorzichtig zaken neerleggen en niet met de deuren die pijn doen slaan is een tweede natuur geworden. Ik weet welke geluiden pijn doen en moet er ondertussen niet meer bij nadenken om daar voorzichtig mee om te gaan. Buiten is het natuurlijk een ander paar mouwen. Daar is de vijand onzichtbaar en kan hij vanuit alle richtingen aanvallen. Uit de auto stappen doe ik meestal even met mijn vingers in mijn oren, in winkels probeer ik eerst zonder dopjes, en als 't niet gaat steek ik ze in. Op restaurant, of café gaan, of met een hoop vrienden samen zitten lukt natuurlijk niet meer.
Mijn wereld is erg klein geworden. Daar moest ik een oplossing voor zoeken. Dus ben ik begonnen met weer maar enkele nutteloze delen van de magazijnen van onze oude winkel nuttig in te richten. Als ik dan niet meer buiten kan rondlopen, kan ik best wat in mijn eigen huis ronddwalen. Van knutselkamer naar bibliotheek naar hobbithol naar living, trap op trap af... Twee jaar geleden vond ik dit huis (een combinatie van drie huizen in feite) véééél te groot geworden. Nu ben ik heel blij met mijn mini-dorpje.
De stille klussen doe ik zelf, het grote of lawaaierig werk laat ik doen. Door al dan niet prutsers. Maar dat weet een mens nooit op voorhand. Natuurlijk, zonder verrassingen zou het leven ook maar saai zijn. Ik ben van plan dit jaar eens de Top 10 op te stellen van de grootste bouwrampen die in dit huis al aangericht zijn. En dan staat die met zijn plankenvloer op 't dakterras toch nog maar op de 10de plaats. Dus ge kunt u aan iets verwachten.
Ik heb ondertussen ook een stille manier van sociaal contact gevonden, én bovendien aangepast aan de nachtraaf die ik ben. Ik, ouwe zak, die nóóit of te nimmer aan zoiets onnozel als Facebook zou meedoen, heb Facebook ontdekt. Maar dat is nog niets. Ik heb de "social games" ontdekt... Computerspelletjes die je met een heleboel mensen van over heel de wereld samen speelt, en waarin je mekaar probeert vooruit te helpen. Niet moorden of schieten of omverrijden. Nee, mekaar helpen. En die speel ik met hart en ziel. Ik kan er mezelf even helemaal in vergeten en ik zit 's nachts te kletsen met mensen van over heel de wereld. Zonder geluid te maken. Heerlijk.
Van een blog krijg je weinig feedback, en is er ook geen realtime contact. In die spelletjes wel. Je bent er ook anoniem, zit het je een dag niet mee, geen probleem. Alle stress heeft onmiddellijk gevolgen voor het gedoe in mijn kop dus wil ik zo min mogelijk verplichtingen. Vandaar dat ik ook enkel speel met mensen die ik totaal niet ken en haast uitsluitend met anderstaligen uit andere tijdszones.
Iedereen die meespeelt is online, dus je hebt contact met echte mensen, die ook echt aanwezig zijn. Het is niet zoals met email, waar je lange teksten zit te typen, en je moet wachten op antwoord, en ondertussen weer in een zwart gat valt. Ik heb er voor gezorgd dat ik mensen uitgezocht heb met een gelijkgestemde zin voor humor, én die wakker zijn op de uren dat ik liefst gezelschap heb. Dus ik ben omringd door een knotsgekke bende Amerikanen, Canadezen, Indonesiërs, Indiërs en Australiërs waar plezier mee gemaakt wordt. Niks speciaals, gewoon mekaar wat helpen met het spel en gekke one-liners plaatsen. Soms eens op iets dieper ingaan. Wat dollen. Een soort cyber-cafépraat. Ideaal voor een mens in mijn situatie. (Aan "normale" mensen zou ik het nooit aanraden want het is verslavend. Als ge gezond zijt, één goede raad : afblijven van die spelletjes.) Maar voor mij was het een onverwachte reddingsboei.
De herfstweekends met de auto naar Frankrijk zijn ook goed meegevallen. Die reisverhalen liggen hier haast allemaal volledig uitgetypt klaar (ik typte ze gewoon onderweg in de auto op een minilaptopje. Geniale vondst, al zeg ik het zelf), alleen het hoofdstuk dat eerst zou moeten verschijnen bestaat nog maar enkel uit nota's. Stom. En ik krijg geen letter op papier. Geen zinnige zin. Ik zou tussen de teksten ook nog foto's moeten plakken maar als ik gemerkt heb hoeveel uur het me gisteren weer gekost heeft om mijn kattennieuwjaarsboodschap via Image Shack op mijn blog te laden weet ik weer maar al te goed waarom het bloggen me flink de keel begon uit te hangen. Ik ga het dus anders aanpakken : de teksten op mijn blog zetten, en de foto's apart per hoofdstuk in een fotoalbum. Wie de foto's wil zien moet dan maar de moeite doen om het album te openen.
Maar ik zal eerst maar eens afwachten of er nog volk op mijn blog komt... want anders sta ik hier in de virtuele woestijn te preken en daar zou ik alleen maar dorst van krijgen.
Goede raad voor het geval de alcohol je parten zou spelen met de feestdagen!
Symptoom 1: koude en vochtige voeten Oorzaak : U houdt uw glas scheef Remedie: draai uw glas (niet te snel !!) tot de opening naar boven komt te staan
Symptoom 2: warme en vochtige voeten Oorzaak : u hebt op uw voeten gepist Remedie: ga uw voeten drogen met de handdoek van het dichtstbijzijnd toilet
Symptoom 3: de toog is wit en blinkt. Oorzaak : U bevindt zich nog steeds in de toiletten Remedie: roep om hulp
Symptoom 4: U hebt nog steeds het pintje niet vast dat u een kwartier geleden bestelde Oorzaak : de toog bevindt zich achter u Remedie: draai U 180 graden om
Symptoom 5: de muur rechtover U geeft licht Oorzaak : U bent achterover gevallen op uw rug Remedie: Zet uw rug in een hoek van 90 graden met de grond
Symptoom 6: uw mond zit vol peukjes. Oorzaak : U bent voorover gevallen met uw gezicht in de asbak op de toog Remedie: Spuw alles uit en spoel uw mond met een gin tonic
Symptoom 7: troebel zicht Oorzaak : U kijkt door een leeg glas Remedie: Bestel een nieuw rondje
Symptoom 8: de vloer verplaatst zich onder uw voeten. Oorzaak : Twee buitenwippers dragen u naar buiten Remedie: Vraag dat ze u tenminste vertellen waar ze u naartoe brengen
Symptoom 9: veelvuldige weerspiegelingen in het water van gezichten die je aankijken Oorzaak : u hangt boven het toilet, u probeert te kotsen Remedie: steek uw vinger in uw keel
Symptoom 10: de mensen rondom u spreken met een eigenaardige echo Oorzaak : U goot uw glas in uw oor Remedie: Stop met onnozel doen
Symptoom 11: de discotheek wiebelt, de mensen zijn allemaal in het wit gekleed en de muziek is eentonig Oorzaak : U bevindt zich in een ziekenwagen Remedie: Niet bewegen
Symptoom 12: Uw vader en broers kijken u aan met een verwonderde blik Oorzaak : U hebt zich van huis vergist Remedie: Vraag vriendelijk of ze uw huis willen aanduiden
Symptoom 13: Een enorme discotheekspot verblindt u Oorzaak : U ligt op straat en het is reeds daglicht Remedie: Ga ergens een koffietje met een druppel drinken om te bekomen
Voor 2011 wensen ik, Phineas, Hanuman, Laathi, Serendipity, Mathurin, Nemuri Neko en Cadfael jullie...
Dat ge blij kunt zijn met kleine dingen. Zelfs als is 't soms wel héél weinig...
Dat ge nergens lang moet aanschuiven...
Dat ge altijd een mogelijkheid vindt om moeilijkheden te overbruggen...
Dat uw drankvoorraad nooit op raakt...
Dat ge de conventies met plezier aan uw laars durft lappen... (een aanrecht dient wél voor katten om op te zitten!)
En lekker veel tijd voor uzelf neemt om tot rust te komen...
Dat ge leert dat het niet al goud is wat blinkt...
Dat er altijd plaats is voor uw vrienden...
Dat ge nieuwe uitdagingen zonder angst tegemoet treedt...
En dat ge veel moogt feesten...
Maar alleen als ge er écht zin in hebt...
Dat ge lenig en fit moogt blijven zonder te moeten gaan fitnessen...
Regelmatig uzelf een beetje bezint over waar ge mee bezig zijt...
Dat ge "nee" durft zeggen als 't u allemaal teveel wordt...
Maar dat ge ook uitbundig "ja" durft roepen als ge in iets wél echt zin hebt...
Dat ge niet elke nacht alleen voor uw pc gaat zitten...
Dat ge veel leuke avonturen op uw pad moogt tegenkomen...
Dat de prijs van de bouwmaterialen niet blijft stijgen...
Zodat ge altijd een dak boven uw hoofd hebt en een plek om tot rust te komen...
Dat er onverwacht fijne dingen gebeuren waar ge u voor open stelt...
Dat er harmonie heerst in uw gezin...
Ik wens u ook een gezond gebit. Een écht.
Voor al de gezellige etentjes...
Met goeie gesprekspartners... Die u niet constant tegenspreken...
Alle tijd om te genieten van de zon...
Dat ge u geen nodeloze zorgen maakt, maar de dag plukt zoals hij komt...
Massa's tijd om gewoon op uw poep te zitten... (of op die van iemand anders).
En tijd neemt om te genieten om de dingen rondom u te zien groeien en bloeien...
Dat ge de toekomst met een positieve blik tegemoet blijft zien...
Dat er altijd een troostende ziel aanwezig is indien nodig...
Dat ge 't durft zeggen als "trop" teveel wordt...
Dat ge veel speelkameraadjes moogt hebben...
En 't volste vertrouwen hebt in uzelf en de zaken waar ge mee bezig zijt...
Dat ge nieuwe dingen durft gaan ontdekken...
Dat ge uw voeten durft vegen aan sommige verplichtingen...
Dat ge overloopt van zelfvertrouwen...
Dat ge zelfzeker zijt, en beseft dat ge goed bezig zijt...
Dat ge veel nieuwe vrienden moogt maken...
Dat ge van elk fijn momentje ten volle, en ongestoord, kunt genieten...
Als ge luistert naar mijn beestjes weet ik zeker dat 2011 dik mee gaat vallen.
Bedankt voor alle plezier en vriendschap die jullie me via deze blog gaven, ik hoop jullie in 't nieuwe jaar ook de nodige glimlachjes te kunnen bezorgen.
Lieve vrienden, vanavond zal er zeker vuurwerk afgestoken worden. Denk eraan bijtijds uw huisdieren veilig op te sluiten zodat ze, als ze schrikken van de knallen, niet in paniek op de loop schieten. Het is niet de eerste keer dat er honden van pure angst over een poort van meer dan twee meter hoogte springen, of dat poezen weglopen en hopeloos verdwalen na kilometers gerend te hebben. Probeer dit onheil voor baasje en dier te voorkomen. Neem bijtijds uw voorzorgen, sluit uw dieren al van in de namiddag in een veilige kamer op, en verwittig ook uw buren en vrienden dat ze zich onnodig verdriet kunnen besparen. Als je wil kan je dit berichtje gewoon kopiëren en 't doorzenden naar mensen waarvan je denkt dat ze 't kunnen gebruiken. Veel plezier op uw feest en laat de avond fijn eindigen voor mens zowel als dier!
Bij ons vrouwen gaat, samen met onze leeftijd, ook ons gewicht omhoog. Dat komt gewoon omdat we in ons hoofd heel veel informatie verzamelen.
Er komt dan natuurlijk een moment dat al die informatie niet meer in ons hoofd past. En daardoor wordt al die informatie dus beetje bij beetje over ons hele lichaam verdeeld. Dus nu weet ik het zeker.
Ik heb geen overgewicht!! Ik ben niet dik!! Ik ben gewoon van alles op de hoogte! HEEL goed op de hoogte!!
VOOR ALLE TOFFE VROUWEN DIE ER ROND LOPEN :
Het leven moet NIET ALLEEN een reis naar het graf zijn met het idee daar gezond aan te komen en dan ook nog een schitterend lijf te hebben, maar geniet gewoon van een stuk chocola in je ene en een glas wijn in je andere hand... Vergeet niet te leven!!!!!
JAWEL!! WE ZIJN PERFECT!!!
Omdat: - We niet kaal worden. - We een nationale en een internationale dag van de vrouw hebben. - We zowel rose als ook blauw kunnen dragen. - We altijd zeker weten dat onze kinderen ook echt onze kinderen zijn. - We voorrang krijgen bij reddingsacties. - We de rekening niet hoeven te betalen. - We de eerste gegijzelden zijn die vrijgelaten worden. - Als onze mannen vreemd gaan, zijn wij slachtoffers... Als wij vreemd gaan, zijn onze mannen stommelingen. - We kunnen bij een vriendin slapen zonder onmiddellijk homosexueel genoemd te worden. - Wij kunnen verschillende dingen tegelijk doen. - De vrouw van een president is de first lady. De man van een vrouwelijkpresident is... euh ?? - Als we besluiten mannenwerk te doen zijn we pioniers... Als een man besluit vrouwenwerk te doen is hij een watje.
EN TOT SLOT: We doen alles wat mannen ook doen, MAAR WEL OP NAALDHAKKEN!!!
Je moet dit even proberen, het kost je 2 seconden. Ik kon het zelf ook niet geloven! Het is een oefening van een orthopedische chirurg........... het zal je verstand doen schrikken en je wilt het keer op keer weer over doen om je voet niet de verkeerde richting op te laten gaan, maar.... het gaat niet. Het is voorgeprogrammeerd in je hersenen.
Hier komt de oefening:
1. terwijl je nu achter je computer zit: til je de rechter voet van de vloer en maak kloksgewijs cirkels (dus rechtsom) 2. En nu, terwijl je voet nog bezig is teken je met je rechter hand het cijfer 6. En zie daar: je voet zal van richting veranderen.........
Ik zei het je toch!!!! En je kunt er niets aan doen! Jij en ik weten hoe stom het is, maar voordat de dag voorbij is blijf je het proberen zonder resultaat ............. als je er al niet mee bent opgehouden.
Drie mannen waren aan het wandelen toen ze plots een wilde rivier op hun pad tegen kwamen. Ze moesten aan de overkant zien te geraken, maar ze hadden geen idee hoe ze dit probleem gingen pakken. De eerste man bad tot God : 'God, geef me de kracht om deze rivier over te steken.' Poef ! God gaf hem grote armen en sterke benen en hij slaagde erin om in twee uur tijd de rivier over te steken. Een paar maal verdronk hij zelfs bijna.
Toen hij dit zag, bad de tweede man tot God : 'God, geef me de kracht...en de middelen om deze rivier over te steken.' Poef ! God gaf hem een roeiboot en zo slaagde hij erin de rivier over te steken in een uur tijd. Een paar keer was hij nochtans bijna kopje onder gegaan.
Toen de derde man zag hoe het de andere twee verging, bad hij ook tot God: 'God, geef me de kracht, de middelen en... het inzicht om deze rivier over te steken.' Poef ! God veranderde hem in een vrouw. Die keek naar de kaart, wandelde 500 meter verder en stak daar de brug over.
... want het middenste glas alleen weegt al maar liefst 54 kg...
Eén, twee, drie! Hop! ('Hop!'? Nou ja, "Hop!" met een licht kreuntje weliswaar.) En vooral, vooral, niet laten vallen ijsberen!
Mission accomplished. Iedereen moe maar gelukkig.
Euh, jongens?... Hier wacht er nog zo eentje! Van ongeveer 150 kilo... Of eerst nog een stevig soepke?
En op het einde van de tweede avond had ik overal prachtige ramen...
En stil! En warm dat dat was!!! Ramen poetsen aan de buitenkant was onmogelijk, binnen de paar seconden vroor het water er aan vast. Nogal logisch, het was ondertussen -7°C. En toch... aan de binnenzijde voelden de ruiten helemaal niet koud aan. Zalig!
Aan de muren is niks beschadigd, het lijkt wel alsof de ramen er uit zichzelf in "gevlogen" zijn. Dus als ik nu een paar maanden geleden niet zo dom was geweest om zelf die rolluikkast open te breken had ik niet eens aan behangen hoeven te denken.
En de volgende dag,... werd de volgende klus geklaard. De loggia zag er geen eenvoudige job uit maar toch paste alles weer perfect. Alweer bleek alles juist opgemeten, waren de materialen correct geleverd, en werd heel de puzzel pico bello geplaatst.
Na al mijn verbouwellende van de afgelopen twee jaar is het een verademing weer eens met betrouwbare firma's te mogen werken. Met deze ramenfirma en mijn dakwerkenmensen heb ik al heel vaak gewerkt en telkens weer lopen de werken op wieltjes. Waarom kan dat niet bij alle firma's zo zijn?
Als ik nu eens zou proberen om mijn ramenmannen en dakmannen her op te leiden als verandabouwer en terraslegger, dan kunnen die misschien de knoeiboel van die prutsers opnieuw komen maken? Alhoewel. Ik denk niet dat deze mensen tijd hebben om avondcursussen terrasbouw te gaan volgen.
En nu laat ik de chaos hier in huis even de boel de boel. Mijn kop gonst nog van de drukte. 'Take five' zou ik zeggen. Nee, geen 5 minuten. 5 dagen!
(Om heel eerlijk te zijn... ik ben blij dat mijn dakmannen momenteel uitgevroren zijn. Ik heb de rust hard nodig om er volgende week terug tegen aan te kunnen gaan.)
In de volgende aflevering : de poezen tijdens de werken... Die waren iets minder happy...
