"Het verhaal van Zuster Kat Fael." Of hoe een gevonden poezennestje nog goed terecht komt! (klik op bovenstaande foto) ---------------------
Growing old is mandatory. Growing up is optional. ----- Ouder worden is onvermijdelijk. Volwassen worden niet!
Als je op de groene button klikt kom je op de site van het baby-poezen-opvangcentrum van "Den Dierenvriend". Hét adres om een jonge poes te adopteren! Ga eens kijken en zeg het voort aan andere dierenvrienden aub!
Zoek je een speciaal onderwerp waarover ik ooit iets schreef? Tik dan hieronder een trefwoord in!
Zoeken in blog
Klik op het envelopje om mij een mailtje te sturen
We don't stop playing because we get old... We get old because we stop playing! -------------- We stoppen niet met te spelen omdat we oud worden... We worden pas oud als we stoppen met spelen!
Je kan maar 1 week tegelijk bekijken op mijn blog. Anders gaat het te traag open. Wil je zien wat er vorige week op stond? Klik dan op de data hier onder!
In elke 50-plusser zit een verbijsterde teenager die zich afvraagt wat er gebeurd is.
Leonardo da Vinci (1452-1519)
Italiaans kunstenaar
Als ik in de hemel kom, dan wil ik
daar graag een kat op schoot hebben.
Jan Wolkers (°26-10-1925)
Nederlands schrijver en columnist.
Katten haten dichte deuren; het
maakt niet uit aan welke kant ze staan. Als ze buiten zijn willen ze naar binnen, en
als ze binnen zijn willen ze naar buiten.
Lilian Jackson Braun (1916)
Amerikaans schijfster
Laten we eerlijk blijven; de meesten van ons
vinden het wel leuk als onze katten een tikje gemeen zijn. Ik zou me in ieder geval niet echt op mijn
gemak voelen in het gezelschap van een kat die in huis rondliep met een heilige
uitdrukking op zijn snuit.
Beverly Nichols (1898-1983) Engels
Schrijfster
Eén kat
leidt tot de volgende.
Anoniem
Katten bereiken
moeiteloos wat wij mensen niet kunnen: door het leven gaan zonder lawaai te
maken. Ernest Hemingway (1898-1961) Amerikaans
schrijver
Er zijn twee
manieren om de ellende te ontvluchten: muziek en katten. Albert Schweitzer (1875-1965) Theoloog,
filosoof en dokter.
Katten schijnen uit te gaan van het principe
dat het nooit kwaad kan om te vragen wat je
wilt.
Anoniem
Katten zijn
delicate wezens en ze kunnen de meest uiteenlopende kwalen krijgen, maar ik ben
nog nooit een kat tegengekomen die aan slapeloosheid
leed. Joseph Wood Krutch(1893-1970)
Amerikaans schrijver
Als u in een
gracht valt kunt u best angstig miauwen, want een kat willen we wel eens
redden. Toon
Verhoeven
Lang geleden werden de katten als goden
gezien. Dit zijn ze nooit vergeten.
Anoniem
Cat Proverbs
You will always be lucky if you know how to make friends with
strange cats. Colonial
In a cat's eye, all
things belong to cats. English
No matter how
much cats fight, there always seems to be plenty of kittens. Abraham Lincoln
Dogs come when they're called; cats take
a message and get back to you later. Mary
Bly
There are two means of refuge from the
miseries of life: music and cats. Albert
Schweitzer
Settling a dispute through the law is like losing a cow
for the sake of a cat. Chinese
A cat goes to a
monastery, but still she remains a cat. Congolese
The cat is a saint when there are no mice
about. Japanese
The cat is a lion to the
mouse. Albanian
A house without either a cat or
a dog is the house of a scoundrel. Portuguese
The kind man feeds his cat before sitting
down to dinner. Hebrew
Handsome cats and fat
dung heaps are the sign of a good farmer. French
Beware of people who dislike cats. Irish
Who cares well for cats will marry as happily as
he or she could ever wish. French
An old cat
will not learn how to dance. Moroccan
A cat
will teach her young ones all the tricks, except how to jump backwards. Netherlands Antillean
When the mouse laughs at the cat,
there's a hole nearby. Nigerian
As every cat
owner knows, nobody owns a cat. Ellen Perry
Berkeley
If you play with a cat, you must not mind her
scratch. Yiddish
To live long, eat like a cat,
drink like a dog. German
A cat has nine lives;
for three he plays, for three he strays, and for the last three he
stays. English-American
A cat with a straw tail
keeps away from fire. English
Those that
dislike cats will be carried to the cemetery in the rain! Dutch
After dark all cats are leopards. Native American (Zuni)
If stretching were wealth, the
cat would be rich. African
One should not send
a cat to deliver cream Yiddish
The cat--moon
eats the gray mice of night. Western
Europe
When the cat's away, the mice will play. Western Europe
It's for her own good that the cat
purrs. Irish
Cats don't catch mice to please
Khoda(God). Afgani
Fat cats and thin birds can
share a yard, but thin cats and fat birds no way! Rosicrucian
Like the cat in the tree, getting caught up
in the chase can leave us in an awkward place. Rosicrucian
The cat laps the moonbeams in the bowl of
water, thinking them to be milk. Zen Saying
If
men were now to turn their hostility towards the cat, it would not be long
before the domestic cat became a wild animal. Nigeria
In even a cat the Buddha-nature exists. Japanese Buddhist
It is useless to show the gold piece
to a cat. Zen Saying
Nature breaks through the
eyes of the cat. Irish
It's a brave bird that
makes its nest in the cat's ear. Hindi/Indian
A
rat who gnaws at a cat's tail invites destruction. Chinese
He who does not feed his cat will feed rats.
Dogs are
dogs, but cats are people.
When the cat and mouse agree, the grocer is ruined. Iranian
Beware of the cat that licks from the front but claws from
behind. Old English Proverb
A trapped cat becomes a lion. Old English
Proverb
Life's like cat vomit; if you don't clean it up right away,
you're going to step in it. Xnterna
Drowsing, they take the noble attitude of a great sphinx, who,
in a desert land, sleeps always, dreaming dreams that have no end. Charles Baudelaire
Of all God's creatures, there is only
one that cannot be made slave of the leash. That one is the cat. If man could be
crossed with the cat it would improve the man, but it would deteriorate the
cat. Mark Twain
One cat just leads to another. Ernest
Hemingway
The cat is nature's beauty. French
The dream of cats is all mice. Egyptian
I have studied many philosophers and many cats. The wisdom of
cats is infinitely superior. Hippolyte Taine
No heaven will not ever Heaven be; unless my cats are there to
welcome me. Scottish
Dogs see people as companions; cats see people as staff.
It is better to feed one cat than many mice. Norwegian
The cat does not negotiate with the mouse. Robert K. Massie
You see, the wire telegraph is a kind of a very, very long cat.
You pull his tail in New York and his head is meowing in Los Angeles. Do you
understand this? And radio operates exactly the same way: you send signals here,
they receive them there. The only difference is that there is no cat. Albert Einstein
When the cat is not home, the mice will dance on the
table. Dutch
When a Cat adopts you there is nothing to be done about it
except put up with it until the wind changes. T.S.
Eliot
A cat in her house has the teeth of a lion. Somali
A kitten can catch only a baby mouse. Ghana
The naming of cats is a difficult matter. It isn't just one of
your holiday games. You may think at first I'm mad as a hatter when I tell you a
cat must have three different names... T.S. Eliot
I love cats because I enjoy my home; and little by little, they
become its visible soul. Jean Cocteau
God is really only another artist. He invented the giraffe, the
elephant and the cat. He has no real style, He just goes on trying other
things. Pablo Picasso
The man who carries a cat by the tail learns something that can
be learned in no other way. Mark Twain
What greater gift than the love of a cat? Charles Dickens
Katten laten pootafdrukken achter op je hart. Uit "Citaten voor een katten liefhebber."
Het begrip rust komt tot uiting in een zittende kat. (Jules Renard)
Het enige mysterie aan katten is waarom ze ooit besloten hebben huisieren te worden. (Compton Mackenzie)
Als een een hond op je bed springt, doet hij dat omdat hij graag bij je wil zijn. Als een kat op je bed springt, doet ze dat omdat ze je bed zo lekker zacht vindt. (Alisha Everett)
Het is onmogelijk om niet vertederd te raken bij de aanblik van een of meer kittens. (Cynthia E. Varnado)
De kat zou's mans beste vriend kunnen zijn, maar ze zou zich nooit verlagen om dat toe te geven.
Probeer nooit koppiger te zijn dan een kat. (Ropbert A Heinlein)
Laat iets van de rust van een kat op mij overgaan. (David Harold Rowbothom)
Je bent pas iemand als je door een kat bent genegeerd.
Katten : net zo soepel als hun schaduw, de wind krijgt geen vat op ze.
Ze glippen slank en stil, door spleten, kleiner dan zijzelf. (A S J Tessimond)
Het verschil tussen katten en honden is dat honden komen als ze geroepen worden, terwijl katten een boodschap aannemen en later contact opnemen.
Ik meen het oprecht als ik zeg dat ik van katten hou... Een kat is een dier dat meer menslijke gevoelens heeft dan de meeste andere dieren. (Emily Bronte)
Vrouwen en katten doen waar ze zin in hebben, en mannen en honden kunnen daar maar beter mee leren leven. (Alan Holbrook)
Eén reden waarom kattenliefhebbers volgens mij katten bewonderen, is hun superioriteitsgevoel. Het lijkt alsof ze overal een meester in zijn, ongeacht wat ze doen of pretenderen te doen. Zelden zie je een kat die in verlegenheid verkeert. Ze hebben geen geweten, en ze hebben nooit ergens spijt van. Misschien zijn we stiekem jaloers op ze. (Barbara Webster)
Katten zijn bedoeld om ons te leren dat niet alles in de natuur een functie heeft.
Als je de beste zitplaats in huis wilt, zul je de kat moeten verplaatsen.
Katten zijn slimmer dan honden. Je krijgt acht katten nooit zo gek dat ze een slee door de sneeuw gaan trekken. (Jeff Valdez)
Onlangs heeft iemand me een schattig katje gegeven... en nu is het katje van mening dat iemand mij aan hem heeft gegeven. (Evelyn Underhill)
Het viel als snel op dat de kat nergens te bekennen was als er iets gedaan moest worden. (George Orwell)
Katten die een goed tehuis hebben, zijn eraan gewend dat er de hele tijd tegen hen wordt gepraat. (Lettice Cooper)
Van alle schepselen Gods is er maar 1 dat zich niet laat onderwerpen. Dat is de kat. Als de mens gekruist zou kunnen worden met de kat, zou dat voor de mens een verbetering betekenen, maar voor de kat een verslechtering. (Mark Twain) Katten zijn net als mannen : enorme charmeurs. (Walter Savage Landor)
Het is nauwelijks te geloven, maar sommige mensen beweren dat hun katten bijna menselijk zijn - en dat bedoelen ze dan als een compliment.
Wat katten het belangrijkst vinden aan mensen is niet hun vermogen om voedsel te produceren (want dat vinden ze vanzelfsprekend), maar hun amusemenstwaarde. (Geoffrey Household)
Ik zou een kat nooit kunnen kwetsen, ook al kan ik tegen mensen soms ronduit agressief zijn. (A.L. Rowse)
Geen huis is compleet zonder het getrippel van kleine kattenpootjes.
Is het niet prachtig hoe katten vrienden kunnen maken en mensen kunnen beïnvloeden zonder ook maar ooit een boek te lezen.
De kat heeft honger als zij met een broodkorst genoegen neemt. Katten zijn mysterieuze wezens. Er gaat meer in die hersentjes om dan we beseffen. (Sir Walter Scott)
Als ik met mijn kat speel, dan is het niet echt duidelijk of ik me nu met haar amuseer, of zij met mij. (Michel Eyquem De Montaigne)
Mijn poezenverhalen vinden jullie door in de linkerkolom op de foto van de betreffende poes te klikken. En als je op "Poezenstrips" klikt kan je lezen wat mijn poezen onderling allemaal zitten te roddelen... Mijn reisverhalen van Thailand, Egypte en Noorwegen staan ook in de zijkolom. "Mijn Jeugdherinneringen" beschrijven de jaren 60 in Antwerpen. Veel plezier!
24-08-2008
Fotoraadsel 155 - foto 1
Een alledaags voorwerp, maar wel een oud exemplaar...
Zet je antwoord aub niet op mijn blog maar stuur het me per mail. Elke dag van de week krijgen jullie een totaal ander onderdeel te zien van het voorwerp om het wat makkelijker te maken! Veel succes maar nog veel meer plezier!
Een kers! Toch echt wel een seizoensproduct dacht ik zo...
Opgelost door Luk, Kathleen, Shajongen, Mirella, Viva, Ron, Klaproosje, Steven, Vif, Fernanda, Jan, Sjoeke, Speelster en Nilleke! En? Was 't nu deze week te moeilijk of te gemakkelijk? En hoeveel namen van goede oplossers ben ik vandaag weer vergeten te vermelden? Daar kan ik binnenkort een schiftingsvraag van maken als 't zo voort gaat! Sorry Sjoeke en Fernanda, maar nu ge staat, net zoals eergisteren, opnieuw in 't lijstje!
Door de komst van Serendipity heb ik niet meer voortgeschreven aan mijn reportages over de havendag te Antwerpen. Ondertussen zijn het wat "vijgen na Pasen" geworden... Hieronder nog een aflevering die ik klaar had staan maar wie alle foto's van de havendag wil zien kan terecht op mijn foto album. ---------- Niet alleen door Irma's humeur hingen er donkere wolken boven de haven... De lucht gaat van grijs naar loodgrijs en even lijkt het alsof het weer nog miserabeler gaat worden en wij nog natter...
Irma : "Walgelijk gewoon! Natte oksels!"
Ook grijs kan mooi zijn...
Dukdalf in havendok.
Eén van de vele "flares" die je in de haven ziet opdoemen.
En dan breekt de zon plots weer door! We bezoeken nog de Zandvliet- en de Berendrechtsluis en sukkelen zelfs tot middenin een windmolenveld in Holland waar Irma zich tegoed kan doen aan bloemekes! Als jullie zin hebben kunnen jullie al die foto's verder bekijken op mijn album : http://picasaweb.google.be/laathi.webalbums/Havendag5Juli2008?authkey=EMTXougsq2Y
En met wat en wie en hoe heeft uw "Junior-Senior" zich de laatste dagen "geamuseerd"?... En waarom zit uw "Junior-Senior" nu met haar knie in een steunverband?...
Een vriend begint een muziekwinkel en wou een deel van onze oude voorraad overnemen. Dus wat moest er gebeuren? Alles wat bij mekaar hoort bij mekaar zoeken, netjes oppoetsen, fakturen maken,... kortom back to the old days. Maar we zijn dat niet meer gewoon met versterkers van 30 kilo te slepen en dat voelen we nu wel. Onze ruggen en knieën werden even wanhopig omdat ze dachten dat we opnieuw muziekwinkeltje gingen beginnen spelen. We hebben hun gerustgesteld en hen verteld dat het enkel de laatste loodjes zijn. Neemt niet weg dat mijn arme knie gisteren wel in 't ziekenhuis is geëindigd met een slijmbeursontsteking. Maar kom, niet getreurd, het werk is gedaan, en nu heb ik tenminste een goede reden om 't even rustig aan te doen en volop te genieten van mijn Serendipity. Die het héééééééééééérlijk vind om mee in de grote lege winkel te stoeien met balletjes! Voor een poes moet 150 vierkante meter wel een echt voetbalveld zijn.
Schrijven en tellen...
En afstoffen en opblinken...
Onder het wakend oog van Dipitiy!
Serendipity : "Mensen toch, wat een rommeltje! Dat is om de muren van op te lopen!"
En in al die lege kastjes kan ik nu binnenkort een van mijn dromen verwezenlijken en mijn olifantenverzameling gaan zetten... Heerlijk! Maar ik zal mijn knie maar eerst enkele dagen laten rusten voor ik heel die kudde naar beneden begin te slepen. Het zijn er namelijk duizend.
Morgen het eerste gesprek tussen Hanuman en Serendipity want de interne relaties verlopen vrij vlot! Daarnet lag ik even plat met mijn knie in ijs en aan mijn rechterkant lag Ming en links van me Dipity. En ik ben niet geëindigd als "filet pure" dus dat is toch een goed teken.
Serendipity... Ik hoor het jullie al denken : "Waar heeft ze in godsnaam dat woord nu weer uitgehaald en hoe kunt ge daar nu een kattennaam van maken?"
Zoals mijn trouwe lezers weten is mijn tweede thuis Sri Lanka. Het woord is daar eeuwen geleden voor het eerst voor gebruikt. De Perzen waren op zoek naar land om te koloniseren maar ze vonden iets veel beter : ze kwamen per toeval op Sri Lanka terecht! Een parel van een eiland met een overvloed aan zoetwater, halfedelstenen, veel niveauverschillen waarop allerhande gewassen konden geteeld worden, visrijke kusten... Ze vonden dus veel meer dan ze eigenlijk zochten. Jarenlang is de naam van Sri Lanka dan ook Serendib gebleven.
Voor "serendipity" is nog steeds geen nederlands woord gevonden. In de meeste talen wordt het gewoon een beetje vervormd maar de basis "serendib" blijft aanwezig. Het betekent dus op zoek zijn naar iets, maar iets totaal anders en veel beter vinden. En ik dacht dat die naam toch echt wel toepasselijk was op deze gevonden poes.
Als roepnaam gebruik ik "Dipity" en daar luisterde ze van de eerste ogenblikken naar. Nu kent ze haar naam al zo goed dat als ik roep ze naar me toe komt gelopen. Katten houden van namen met een i-klank - een kort en krachtig geluid fascineert hen. Ge kent mij, goed is niet goed genoeg als 't voor mijn poezen is, dus heb ik haar maar drie i's cadeau gedaan.
Serendipity : "Zou er in die keukenkast iets nuttig zitten om mee te spelen?!!" Laathi : "Beter nog Dipity, daar staat u nog een veel leukere ontdekking te wachten, want daar bevindt zich de etensvoorraad! Ge hebt uw naam niet gestolen!"
Meer uitleg over serendipity of serendipiteit vinden jullie op Wikipedia want tegenwoordig is het ook een term die veel in de medische wereld gebruikt wordt. Men zoekt een geneesmiddel voor hoofdpijn, maar het blijkt niet te helpen,... maar oh leuk toeval! het is wel goed voor de potentie! En Viagra brengt véél meer centen in 't laatje dan nog maar weer eens een nieuw soort koppijnpoedertje. Serendipity...
Hoe meer je er over na zal denken hoe meer voorbeelden van serendipiteit je zal vinden. De man die jaren geleden mijn computer kwam repareren is een van mijn beste vrienden geworden. Met een vrouw die me had gemaild dat ze ook graag de poes had geadopteerd ben ik ondertussen een namiddag een terrasje gaan doen en we hebben uren aan een stuk honderduit over de meest uiteenlopende zaken zitten praten, het werd een onverwacht heel prettig nieuw contact. Op 't internet zoek je soms iets en kom je toevallig uit op een site die je veel harder nodig had. Er zijn tal van voorbeelden. Denk maar eens na, je zal er tientallen in je eigen leven vinden...
De beslissing is enkele minuten geleden genomen. Ik wil geen afscheid meer nemen van mijn Wilrijkse vondeling... Ik heb net de dame gebeld die haar eventueel wou adopteren maar ze begrijpt mijn beslissing (ze verwachtte trouwens deze afloop want het is ook een echte dierenvriend die weet hoe moeilijk het is een dier te trainen en er dan alsnog afstand van te moeten nemen.)
Ik heb deze beslissing genomen omdat mijn heerlijke poes is hier echt gelukkig is, ze loopt me achterna als een hondje en babbelt er vrolijk op los. Met haar vier collega's gaat het redelijk. De reacties lopen van een pro-forma grom tot komplete negatie. De poes is ook meer geïnteresseerd in binnen zitten en gezelschap hebben dan buiten rond te wandelen. Ik denk dat ze - voordat ze gedumpt werd en enkele maanden op straat ronddoolde - toch een appartementspoes geweest is. Dus dacht ik dat ze misschien zelf zou kiezen voor een thuis waar altijd iemand aanwezig is en met een kleine tuin, dan voor een groot bos met een vrouwtje dat overdag werkt. Hier moet ze het terrein ook maar delen met de vier andere poezen, en op het adoptieadres had ze moeten samenleven met vier poezen en vier honden. Je zou aan het dier zelf moeten kunnen vragen wat het eigenlijk wenst, maar jammergenoeg kunnen ze niet spreken. Alhoewel zij toch wel heel goed van de tongriem gesneden is, soms lijkt het meer of ik er een papegaai bij heb dan een kat.
Eén ding maakt me nog altijd ongerust, tijdens haar avondwandeling kijkt ze toch nog altijd omhoog... dus heb ik gisteren een "anti-boomklim-kraag" geconstrueerd... Mijn persoonlijke Siegfried-line... Hopen dat het helpt... Er moeten ook nog een paar struiken tegen klimmen beveiligd worden, dus er is nog werk aan de winkel, want het laatste wat ik wil is dat het lieve dier per ongeluk terug op straat zou terecht komen en weer verloren lopen. Aangezien Paul gisteren zei om in september niet op vakantie te gaan om de poes goed te kunnen laten wennen vond ik dat bewijs te over dat ze hier echt gewenst en heel welkom is. Vandaar dat ik eerst de adoptiemevrouw het nieuws heb meegedeeld en dat ik het nu aan jullie laat weten.
De poes heeft ondertussen ook een naam gekregen... Een hele speciale... Wat hadt je gedacht? Bij haar naam hoort een hele uitleg, dus dat verhaal is voor morgen of overmorgen!
Beveiliging tegen jonge apen...
"Maar nee!!! Hoe ziet uwe schonen boom er nu uit?! En ge hebt er dan al maar eentje! Heeft hij de prijs van "De Vetten Os" gewonnen ofzo? Of hebt ge hem "Nero" genoemd en hem ineens dan maar gekroond? Maar dat hadt ge met lauriertakskes moeten doen en niet met een wc-buis hé meiske! Persoonlijk vind ik het maar niks. Het maakt het klimmen zo lastig hé?... Maar ja, daar zult ge in uw naïeviteit niet aan gedacht hebben..."
"Hoe? Gij denkt dat ik hier zo willen ontsnappen? Welnee!!! Hoe komt ge erbij? Ik doe mijn boodschappen veel liever in een bakske dan in de vrije natuur! Een bakske is lekker droog aan de voetekes, en proper. Nat gras en vieze grond vind ik eigenlijk maar niks... Wist ge dat niet? Ge ziet er wel een slimmeke uit, maar eigenlijk zijt ge dat precies toch niet hé?... Maar das niks. Ik kan u nog veel leren."
Donald : "Zie daar! Zie hoe onnozel dat schaap daar hangt!!" Irma : "Moeder draai u eens om! Die eenden lachen mij uit!" Laathi : "Stil schat, uw moeder is zich aan 't concentreren..."
Donald : "En dat schaap ziet dus niks van de wereld hé!" Irma : "Ik zie álles van de wereld! Maar daarom niet altijd de kant die ik wil..." Laathi : "Irma zwijg en hang nu eens stil jong! Ik ben aan een moeilijke foto bezig!" Irma : "'t Zal weer wat zijn... Eenden zullen er alleszins niet opstaan... Maar ge hebt wel gelijk dat ge die niet fotografeert. Eenden zijn stomme beesten."
Irma : "Ma ik wil hier weg. Die eenden komen dichterbij. Kunt ge u niet omdraaien? Eendjes fotograferen?... 't Zijn heel schoon beestjes... Echt waar!" Laathi : "Nee laat maar schat, ik ben heel tevreden met dat kasteel daar aan de overkant. Babbelt gij maar voort met de eendjes. Neerhofdieren onder mekaar... dan moet ge toch op niveau kunnen converseren?..."
Een waar gebeurd verhaal (en zéker niet alleen boeiend voor mensen die in sport geïnteresseerd zijn!) :
Zegt een zoon tegen zijn vader : "Pap, wil je een marathon met me lopen?" De vader stemt toe ondanks dat hij een hartaandoening. Ze lopen samen een marathon. Zoon vraagt : "Pap wil je nog een marathon met me lopen?" Vader zegt weer ja. Op een dag vraagt de zoon aan zijn vader : "Pap wil je de Ironman met mij doen?" (De "Ironman" is de zwaarste triatlon die er bestaat (4 km zwemmen, 180 km fietsen en vervolgens 42 km hardlopen). De vader zegt weer ja. Dit verhaal klinkt niet echt sensationeel totdat... je dit filmpje ziet : http://www.youtube.com/watch?v=VJMbk9dtpdY (vergeet niet je geluid aan te zetten).
En haast u maar met de oplossing in te sturen want deze week kan ik niet zo heel veel meer laten zien! Als ik al begin met een gemakkelijke foto dan zijn mijn mogelijkheden om 't dagelijks simpeler te maken beperkt natuurlijk. Maar ja, dat hebt ge nu u eigen aan gedaan hé. Ge wou iets makkelijk, dus gaat de lol er deze keer rap af zijn vrees ik... In Antwerpen zeggen ze : "Wie zijn poep verbrandt moet op de blazen zitten." Ik zie 't al gebeuren, één van de volgende dagen in mijn mailbox : "Seg, dat is nu toch te simpel zenne! Ge onderschat ons! Maak het eens wat moeilijker volgende week!"
Reeds opgelost door Luk, Kathleen, Shajongen, Mirella, Viva, Ron en Klaproosje! Maar verschillende anderen zijn op de goede weg om het lijstje te vervoegen...
Dagboek van de eerste week van de lapjespoes. Deel 2.
Het tweede deel van de lapjespoes haar avonturen tijdens de eerste week bij mij...
Zaterdag 9 augustus: Gisterenavond heeft de poes doodleuk mee in de keuken gezeten terwijl wij op 't terras aten en de rest van de bende zat haar te begluren, maar toen de heer des huizes - mijn dikke dove witte Phineas - haar zag (want horen kan hij dus niet!!!) "blazen" begon hij achteruit te stappen. Ongelofelijk! Den huistiran die door een graatmager kattinneke op zijn plaats wordt gezet! Godweet... misschien breekt er hier wel een matriarchaat aan.
Vannacht heeft ze als steeds in de bench geslapen, mooi in een mandje, en ze heeft geplast in de kattebak. Ik heb die helemaal met mijn handen doorwoeld om toch maar een klompje plas te vinden en toen ik het vasthad was ik zo blij alsof ik een klompje goud gevonden had. Misschien voelen moeders zich wel zo als hun baby voor de eerste keer op hun potje is geweest? Gaan die daar ook vanalles mee boetseren...
Zondag 10 augustus : Vanmiddag heeft ze rustig heel de living verkend en heeft weer een zeer geheim plekje van Phineas ontdekt. Een uur naar haar zitten zoeken... Nu regent het en 't enige dat 't beest wil is in mijn hobbithol zitten, lekker achter mijn schermen naar mij zitten loeren en spinnen, of boven op de hoge kast liggen. Echt een schatje. Maar zeker geen doetje.
Maandag 11 augustus : De kattenbak is bekend terrein voor plasjes, maar het grotere werk spaart ze toch liever op voor een hoekje in de tuin. Daar sta ik dan : 's nachts met mijn pillamp gericht op de poes die haar grote boodschap zit te doen. Goed dat de buren hier niet kunnen binnenkijken want die lachten zich een ongeluk als ze me bezig zouden zien : in mijn pyama een kat in een lichtstraal staan aanmoedigen om toch maar schoon, braaf en lief - en bij voorkeur snel - een drolleke te leggen... Er zijn al voor kleinere "defecten" mensen in 't gekkenhuis opgesloten vrees ik. Na de boodschap stapt ze dan spontaan naar de winkeldeur en om te gaan slapen in haar bench. Ze legt zich in haar mand en begint te spinnen. Het lijkt haar privé dag-afsluiting. Heel mooi.
"Oei... Is er in zo'n chaos nog wel plaats voor een poes?... Ik denk dat ik eerst wat zal moeten aan kant schuiven..."
"Zelfs op de kasten zal ik eerst wat plaats moeten maken alvorens ik daar op kan gaan liggen..."
Dinsdag 12 augustus : Een week hier en ook de grote boodschappen worden al spontaan in de kattenbak gepleegd. En ze begint te spelen... Maar de bomen in de tuin en de muren hebben hun aantrekkingskracht nog steeds niet verloren, dus haar zonder wakend oog buiten laten lopen is er nog steeds niet bij...
Dus dat is 't kattenverhaal tot hiertoe. Paul zou niet liever dan haar houden, van in 't begin al. Dus ik weet nog niet hoe 't verhaal gaat eindigen. Volgens mij zou een groot speelbos voor haar plezant zijn, maar aan de andere kant is ze precies veel meer op zoek naar een "thuis", een "binnen" en een "mens" in plaats van andere katten en bomen. Maar ja, dat kan ook zijn omdat ze zo lang rondgezworven heeft. Ze kan later weer terug zin krijgen in haar vrijbuitersleven, dat weet ge natuurlijk niet...
En 't allerlaatste dat ik wil is dat ik - door haar slecht voorbeeld van in bomen of tegen muren op te klimmen (niet al mijn muren zijn electrisch te beveiligen, sommigen delen zijn gewoon overstekende dakpannen) - mijn andere katten op slechte gedachten breng. Mijn tuinveiligheidsmaatregelen volstaan om mijn eigen roedel binnen te houden maar deze madam is echt geen gewone, zij laat zich niet door een "kleinigheidje" tegenhouden vrees ik, das echt wel "de gladde glipper" in persoon... En ik zou 't vreselijk vinden moest ik haar midden in de stad kwijtraken want dan zijn we terug bij "af'"... Wat een hartverscheurende keuze toch weer...
"Ge moet niet zo bang zijn dat ik de tuin uitglip om op avontuur te trekken. Hier is binnen nog zóvéél rommel te ontdekken..."
Iets gemakkelijks dus?... Wel dit is alleszins heel bekend, hoewel je het op dit moment niet noodzakelijk in huis hebt ken je het zeker en vast! Zet aub je oplossing niet op mijn blog maar stuur ze per mail om de andere puzzelaars hun pret niet te ontnemen.
Veel succes, maar nog veel meer plezier, want om dat laatste is 't uiteindelijk allemaal te doen!
Zoals jullie allemaal weten ben ik heel slecht met getallen en datums. Ik haspel vrolijk dagen en jaartallen door mekaar, zelfs verjaardagen of sterfdagen zeggen mij niet veel. Maar eentje kan ik onmogelijk vergeten : dat is "de dag dat mijn ma naar haar wolkske vertrok", want dat was 16 augustus, de dag na moederkesdag.
Vorig jaar had ik eindelijk de moed om die ontroerende en heel verterende ervaring met jullie te delen. Vandaag zet ik gewoon een link voor diegenen die het verhaal nog niet kennen of het eens willen herlezen. Het gaat over euthanasie. Maar denk daarom niet dat het een triest verhaal is, integendeel, het kan je misschien facetten over een onderwerp leren zien die je nog niet kende. Dus katapulteer ik diegenen die willen met de "internet-teletijd-machine" even terug naar de dag waarop ik het bewuste artikel schreef : http://blog.seniorennet.be/laathi/archief.php?startdatum=1187220898&stopdatum=1187307298
En ik had nog zoveel schoon fotokes... Maar ja, ze zouden toch geen aarde aan de dijk gebracht hebben...
Al mijn pogingen tot hulp en mijn tips waren een pleister op een houten been. Een hele rol pleister zelfs...
En dus geen dampkapfilters, gordijnen, vliegengaas, rollen isolatie, glasvezel, behangpapier, koffiefilters, tapis-plein, stofzakken, dweilen, swiffers, of wat jullie rijke fantasie nog allemaal in mijn mailbox heeft laten belanden. Om van die eierwarmers nog te zwijgen.
Opgelost door amper 9 mensen (van een droevig record gesproken ) : Luk, Yvette, Kathleen, Shajongen, Crika, Klaproosje, Ritje, Viva en Sus (die nu een ijsje tegoed heeft van Junior! Laat hem het vooral niet vergeten Sus!)
Ik kreeg ook de vraag : "Maak morgen maar eens een raadseltje voor simpele mensen!" Maar jongens : niet vergeten : het raadsel wordt al gemaakt DOOR een simpel mens! Kan 't nog simpeler? Enfin, morgen verse aanvoer, maar ge weet : ik kan zelf nooit inschatten of iets moeilijk of makkelijk is... Dat is 't onvoorspelbare van 't leven hé! Daar moet ge u bij neerleggen, dat moet ikzelf ook!
Het dagboek van de eerste week van de lapjespoes. Deel 1
Groetjes van mijn "logé-huisleeuwinnetje"! Mijn Wilrijkse vondeling heeft het huis ondertussen stilaan helemaal verkend. De kattenbak begint ook bekend terrein te worden. En buiten de dag doorbrengen met spinnen en soezen wordt er ook al vlot gespeeld. 't Is allemaal niet zonder moeite gegaan maar ik behaal wel resultaten. Hier een stukje dagboek van de afgelopen dagen want ze is nu reeds anderhalve week bij mij. Een naam heb ik haar nog niet willen geven want zolang ik niet gerust ben dat ze veilig in mijn tuin gaat willen blijven overweeg ik toch nog altijd om haar ter adoptie af te staan aan iemand die in een groot bos woont waar ze ruimte te over heeft. Maar die beslissing wordt wel met de dag moeilijker...
Woensdag 6 augustus : Ik heb de adoptiekandidate gebeld dat ik de poes gesteriliseerd van de dierenarts heb gehaald en dat ze nu bij mij is, maar dat ze jammergenoeg geen kattenbak kent of alleszins de herinnering eraan verloren is. De dame zou liefst hebben dat de poes eerst kattebak-getraind wordt. Logisch, want de dame werkt overdag en anders geeft de lapjespoes het slechte voorbeeld aan haar andere dieren. Ik wil die training best geven maar ik heb de dame al wel gezegd dat als ik 't beest nog een week hou de kans heel reëel is dat ik er geen afscheid meer van kan nemen... "Ken uzelf". Daar had ze als echte dierenvriend gelukkig alle begrip voor.
's Avonds slaapt de poes in haar bench met kattenbak om toiletmanieren te leren.
Donderdag 7 augustus : Poes wandelde gezellig over de terrassen, zolang ze mij maar in 't oog heeft is ze heel rustig. De andere huisgenoten blazen wel eens, maar dat gebeurt meer pro forma. De ergste is mijn "lieve Laathi". Mijn discreet, timide, doodbraaf kattinnetje... Die zit in haar slaapkast te grommen en dat is een echte klankkast dus ik heb nu precies een bronstige mannetjesolifant in die kast zitten. Het intimideert de lapjespoes wel wat.
De poes is echter vooral geïnteresseerd om in mijn hobbithol binnen te mogen (en zich lekker warm achter de PC-schermen te leggen en te zitten spinnen), ofwel langs de tuin de winkel in te gaan omdat vanachter in 't gitarenkamertje haar bench staat waar ze 's nachts opgesloten wordt met haar kattenbak om te leren hem te gebruiken. De poes zoekt vooral een mens en een thuis en knuffels en aandacht. En haar bench geeft haar duidelijk rust en zekerheid.
Als ik haar in de tuin laat ben ik altijd heel alert want ze kijkt konstant naar boven...Hoewel de tuin goed is afgemaakt is (op sommige plekken tot 4 meter hoog) is hij toch geen partij voor zo'n lenige en dappere rakker die gedurende maanden de onbegrensde wijde wereld gewoon was vrees ik. Ik ben bang dat ik haar niet kan houden omdat ze over de muren gaat klimmen. Op zich misschien nog geen drama maar dan geeft ze wel 't verkeerde voorbeeld aan mijn andere beestjes die nu altijd braaf op 't afgebakend terrein zijn gebleven... Het is hier een beetje een versterkte burcht maar dat moet ook wel als je een dove kater hebt. Je kan 't risico niet lopen dat hij op straat geraakt want hij hoort geen auto's aankomen en zou onmiddellijk overreden worden.
De witte dove Phineas : "Ah?! Nog volk?!"
"Heu?... Kattenbaktraining?... Ge bedoelt dus dat ik daar bovenop moet gaan zitten? Amai, plassen is een gevaarlijke bezigheid in de mensenwereld..."
Vrijdag 8 augustus : Als 't droog is laat ik haar liefst zoveel mogelijk (onder mijn controle) buiten en dan zie ik haar naar die muren en mijn boom kijken en denken "zou ik toch niet eens naar boven springen en zien wat er bij de buren te beleven is"... Griezelig gewoon, mijn hart staat dan stil.
Dus reed ik een beetje overbezorgd naar de dierenwinkel om een fluorescerend harnasje te kopen. Ik ben direkt terug gemoeten want dat gareel was waardeloos, bij 't minste rukje sprongen de plastic clips open. Dus dan maar twee degelijke riemkes gekocht en die zelf aaneen gebricoleerd. Omdat ik haar niet in de tuin durf laten zonder toezicht besloot ik zo'n oprolleibandje erbij te kopen zodat - als ik eens even naar binnen moet - ik de poes niet direkt moet gaan opsluiten maar haar even zou kunnen vastleggen.
Mijn gareel gaat vlot aan (het hangt vol met mijn telefoonnummers...) en ik doe dat leibandje aan... Dat gaat ook goed. Althans voor enkele meters. Dan wandelt madam onder het tuinmeubilair door en daar staat ge dan... Kunt ge mee onder tafels en stoelen gaan kruipen om haar te kunnen volgen... Een fitness-oefening die kan tellen...
Ondertussen was ze in de keuken in een plekje zon op de grond gaan liggen maar mijn huisolifant Laathi lag in de slaapkast oorverdovend te "bronsten". Dus ga ik mijn "lief -Laathike" troosten en geruststellen en ben zo stom om ondertussen de lapjespoes in de zon te laten liggen met dat meterke leiband met dat rolleke eraan vast rond haar nek... (Ik heb geen ervaring met honden en leibanden natuurlijk...) Ik knuffel en kalmeer kamerolifant Laathi. Lapjespoes draait zich eens om in haar plekje zon en verlegt zich, ziet dat dat rolleke leiband mee beweegt, schrikt, schiet op de loop, dat rolleke botst mee over de stenen vloer, poes schrikt nog erger, poes rent terras op, rolleke blijft haken achter bruggeske en poes wordt door de lucht gekatapulteerd... plons! Met een wijde boog de vijver in... Een pure Monty Python-scène die bijna mijn hartstilstand tot gevolg had. Goddank schiet direkt dat metalen ringetje waar die leiband aan vastzit kapot en poes springt aan de andere kant de vijver weer uit. In paniek rent ze naar beneden over de tuintrap naar de achterdeur van de winkel om naar de huiselijkheid van haar bench te kunnen. Zo nat als een volgezogen spons. Poes "uitgewrongen" en afgedroogd en in bench gezet en ze begon direkt alweer te spinnen. Kontent dat ze "thuis" was. Ze heeft aan 't avontuur zelfs geen trauma overgehouden. 't Is wel een beestje dat blijkbaar veel gewoon is en niet rap uit haar lood geslagen is... Over mijn eigen opgelopen trauma zullen we maar zwijgen.
"Nu nog even mijn nagels fatsoeneren en ik zie er terug patent uit. Fris gewassen alleszins."
Morgen het tweede deel van haar eerste week, gelukkig zonder "zwemverhalen", en met berichten over gróótse vorderingen!
Gedaan met de kunstige fotookes! Nu ineens maar een stomme overduidelijke rechttoe rechtaan-foto van dit heel gewone ding, in de hoop van zaterdagnamiddag toch wat meer dan 7 namen van oplossers op mijn blog te kunnen zetten...
Tot hiertoe opgelost door : Luk, Yvette, Kathleen, Shajongen, Crika, Klaproosje en Ritje!
Maar we zijn dat niet meer gewoon met versterkers van 30 kilo te slepen en dat voelen we nu wel. Onze ruggen en knieën werden even wanhopig omdat ze dachten dat we opnieuw muziekwinkeltje gingen beginnen spelen. We hebben hun gerustgesteld en hen verteld dat het enkel de laatste loodjes zijn. Neemt niet weg dat mijn arme knie gisteren wel in 't ziekenhuis is geëindigd met een slijmbeursontsteking. Maar kom, niet getreurd, het werk is gedaan, en nu heb ik tenminste een goede reden om 't even rustig aan te doen en volop te genieten van mijn Serendipity.
