Als de moed je in de schoenen zakt, ga dan op je kop staan.Gaat het niet zoals het moet, dan moet het maar zoals het gaat. Ik heb alles wel op een rijtje, maar niet in de goede volgorde.Je kan beter een muisarm hebben dan een apestaartje.
Over mijzelf
Ik ben
Ik ben een vrouw en woon in () en mijn beroep is .
Ik ben geboren op 01/03/1945 en ben nu dus 79 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: .

De twee " oudjes"

Foto
Mijn favorieten
  • Ani
  • Jos
  • Marisca
  • Albert en Lenie
  • Michelly
  • Myette
  • Folion
    Mijn favorieten
  • Rud
  • Cecile
  • Chrisje
  • Ingrid
  • Jeske
  • Ria
  • Meeuw
  • Redpoppy
  • Patty enFreddy
    Mijn favorieten
  • Jeannine
  • Dion
  • Rita
  • Myriam
  • Maarten
  • Dirk
  • Rebecca
  • Annie
  • Jansen
    Mijn favorieten
  • Roosje
  • Kinrooiradio
  • Monique
  • Ella
  • Klaproosje
  • Monica
  • Vifke
  • Tiny en Ans
    Categorieën
  • Humor (553)
  • Onze jaren in het buitenland A: Mexico (27)
  • Onze jaren in het buitenland B: Venezuela (19)
  • Onze jaren in het buitenland C: Peru (16)
  • Onze jaren in het buitenland D: Nigeria (67)
  • poëzie (163)
  • Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Een interessant adres?
    Blog als favoriet !
    Een interessant adres?
    Een interessant adres?
    voor-blog-2022

    16-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.It takes two to tango
    Daar moeten jullie het vandaag mee doen!




    16-10-2012 om 11:26 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 2/5 - (5 Stemmen)
    Categorie:Humor
    >> Reageer (4)
    14-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het is beroepsgeheim


    Op het moment dat je dit leest, ben je misschien van plan om richting stemkot te gaan of heb je al een bolletje gekleurd.
    Ja ’t is weer van dat. Een mens kan nogal wat stemmen in zijn leven!   We stemmen voor de schoonste kerstman, voor de schoonste boerin, voor miss voetbal, voor idool, voor miss aardbei en mister aambei, voor miss witloof, miss België, miss Univers…
    En vandaag " mogen" we weer het stemkot induiken!

    Wat mij opvalt zijn die affiches met lokkende zinnen en foto’s die weer ons straatbeeld kleuren.
    In onze kleine dorpjes zijn de mensen vaak gebonden aan een partij omdat het zo is doorgegeven van vader op zoon/dochter al heb je natuurlijk altijd uitzonderingen die plots gaan stemmen voor een partij die vroeger niet bestond..
    Ik denk dat de mensen een beetje stemmoe aan het worden zijn en dat ze op den duur niet meer weten voor wie ze moeten gaan stemmen.
    ’t Is nog niet zo lang geleden dat een buurman even stopte terwijl ik in de voortuin bezig was en naar aanleiding van plakborden in de straat zei....
    Zeg Natoken, het is bijna weer zo ver en ik weet nog altijd niet voor wie ik moet stemmen”.
    -" Euh…ja, het wordt stilaan tijd dat je het weet", was mijn antwoord.
    -"Maar , weet jij al voor wie je gaat stemmen"! vroeg hij mij
    -"Ja, maar is dat geen beroepsgeheim, haha ?!"

    En zo bleven we nog wat nakeuvelen al was ik na bijna een half uur het stemgeroddel beu en probeerde ik die brave man zo goed en zo kwaad als het kon weg te krijgen want een mens zou door dat stemgedoe op den duur blauw, rood en oranje uitslaan met al die vragen.
    Uiteindelijk geraakt ik van zijn discussies verloste en met een " Allé Natoken tot in het stemkot en voor de goede stemmen hé", was hij vertrokken.
    Hij had daar zodanig staan argumenteren dat ik zelf bijna mijne kluts was kwijtgeraakt.
    Pas nu merkte ik dat er ook in onze straat meer affiches hingen dan we gewoon waren. Sommigen stonden er al lachend op en daar kunt ge al wreed veel uit opmaken. Ja, de ene lacht groen en de andere blauw. Sommigen staan te blozen en de ene zijn kaken zijn al roder dan de andere. Hoewel ...je kan daar niet altijd op voortgaan!

    De affiches en de slogans bestaan al jaren en daar zou in feite iets mogen aan veranderen.  Ook in de media komen de "kandidaten" hun woordje doen en dat is altijd "wreed spannend" hebben we de laatste week op TV ervaren. Het is een beetje zoals in de tijd van de gladiatoren, de ene vecht het uit tegen de andere met ongelijke wapens. De ene met een dolk en de andere met een net. Allé, ’t is misschien een slechte vergelijking maar ’t komt erop neer dat de tongen vandaag de wapens vervangen. Iedereen schermt dan met zijn programma en soms stel ik mij de vraag of de gewone mens daar nog wel naar luistert en of ze de affiches in het straatbeeld nog wel zien hangen?

    Als ik het zo hoor gaan velen tegen hun goesting stemmen en wie weet wat ze allemaal in dat stemkot uitsteken? Het is misschien daarom dat ze in een stemkot gordijnen hangen en geen deuren want anders zouden die waarschijnlijk nog voller geschreven staan dan sommige wc deuren in bepaalde cafés.
    De mens creëert soms zelf een slecht beeld van de politiek en dat is omdat ze het vaak van op een afstand bekijken. Ja, men verwacht vaak dat men elke verwachting van elke inwoner kan invullen maar dit is waarschijnlijk een soort van egoïsme die niet aanleunt bij de politiek. In feite kijkt iedereen naar zijn eigen portemonnee en het is een beetje zoals in een winkel, als er teveel keuze is wordt het moeilijk kiezen.
    Van gewone werkmens tot dokter in de één of andere wetenschappen of van journalist tot café-uitbater, van sportman/vrouw tot BV, van schoon tot lelijk en van slim tot…euh…iets minder slim , je komt ze allemaal tegen op de affiches, hoewel een foto niet alles vertelt over de persoon.
    Ja, ik hoor je al vragen…wie zijn dan die schone en slimme?
    Wie kunnen we vertrouwen en wie zorgt er voor onze portemonnee? Wie gaat het opnemen voor de mens en wie zet er zich in voor de streek.
    Wie gaat ervoor zorgen dat ik een schone, rustige buurt kan wonen en wie werkt de werkloosheid weg?

    -Stop stop stop, je moet mij dat allemaal niet vragen want ’t is beroepsgeheim. Iedereen die moet stemmen wordt als volwassen beschouwd en dus moet je zelf maar eens nadenken! Een uitslag zal er sowieso zijn en discussies nog meer. In feite een geluk dat we kunnen kiezen want stel je voor dat er maar één partij zou zijn, dan zou het wreed stil zijn in de wandelgangen.
    Weet je wat? We zullen eerst gaan stemmen alvorens ons nerveus te maken.
    Wij breken in elk geval al met de traditie en stemmen met de computer en voor wie ik ga stemmen?
    Ik heb het al gezegd.. dat is " beroepsgeheim"!

    14-10-2012 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (8)
    13-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Vandaag mag je lachen het is pas morgen serieus!!!




    Oma heeft zin in een ijsje. Opa biedt heel lief aan om dat te halen. Wat voor ijsje ze dan wil.
     “
    Een bolletje vanille, chocolade en aardbei. Zal ik het even opschrijven?” vraagt ze lief.
    " Nee, hoeft echt niet."
    “Echt niet?”
    “Nee, echt niet
    Hij hield bij hoog en bij laag vol dat hij dat heus nog wel kon onthouden. Komt ie terug met 2 zakken patat. Foetert oma:
    “Zie je nou wel! Ben je toch nog de mayonaise vergeten

    De nieuwe overburen, een echtpaar op leeftijd, schijnen nog steeds veel om elkaar te geven, om niet te zeggen dat ze niet van elkaar af kunnen blijven. Elke keer bij het thuiskomen is het prijs. Nog vóór ze goed en wel binnen zijn, staat die man die vrouw al onder de rokken te graaien, in het volle zicht van de straat. Op een dag worden ze door één van de buren er op aangesproken. Of ze voortaan het fatsoen op zouden kunnen brengen, om hun lusten binnenshuis op elkaar bot te vieren, in plaats van in het openbaar, onder de ogen van de buurtkinderen.
    "O ,maar dat ziet u helemaal verkeerd," zegt die man. "Het is niet wat het lijkt."
     "O nee ? Wat is het dan wel ?"
    "Dat zal ik u zeggen. Mijn vrouw heeft een houten been, met vlak boven de knie een spijker. En daar hangt onze huissleutel aan "!!!!!!!

    Een ouder echtpaar vierde hun 40 jarig huwelijksfeest. Ze hadden nooit kinderen gekregen. De man vroeg aan zijn vrouw wat ze als cadeau wenste. Ze wilde een schilderij van hun samen laten maken. Hij zag dat niet zo zitten, maar goed, als dat nou haar wens was, vooruit dan maar. Dus naar een kunstschilder toe en ze moesten een aantal keren komen poseren. Het hoofd van de man was klaar. De vrouw nog niet, dus zij ging nog een keer alleen. De schilder vroeg haar of ze er tevreden mee was. Nou, ze had nog wel een wens. Wat wilt U dan vroeg de schilder. Kunt U mij afbeelden met een prachtig gouden collier met bijpassende armband en oorbellen, vroeg ze. Uiteraard kan dat, zei de schilder.
    Toen het schilderij klaar was, ging het echtpaar samen het ophalen. De man bekeek het kunstwerk, was tevreden over het resultaat, maar vroeg aan zijn vrouw:
    "Zo'n ketting heb jij toch helemaal niet?"
    "Nee",
    zei z'n vrouw. "Moet je je eens indenken hoe ze dáár naar zullen gaan zoeken!".

    De schoolresultaten van Jezus
    Met Kerst kwam Jezus thuis met een slecht rapport, hij had verschillende buizen en dit op volgende vakken :
    - Koken : hij vermenigvuldigde de broodjes i. p. v. er te bakken...
    - Chemie : hij veranderde H2O steeds in wijn...
    - Turnen : i. p. v. te zwemmen, wandelde hij gewoon over het water...
     - Biologie : hij wekte de dode en opgezette dieren tot leven...
     Zijn moeder Maria zei hierop : 'Als je in april terug zo'n slechte cijfers hebt, kun je een kruis maken over je paasvakantie....'

    En zo geschiedde!!

    13-10-2012 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (3 Stemmen)
    Categorie:Humor
    >> Reageer (3)
    12-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De verre toekomst?
    Geïnspireerd door de kleinkinderen.
    Als we niet goed meer kunnen stappen en fietsen ook al niet meer gaat, dan hebben we nog altijd een alternatief lieve oma's en opa's!




    Als je het helemaal gemakkelijk wil dan is er nog de segway!! Er is dus nog hoop voor oude knoken !



    12-10-2012 om 07:34 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 5/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:Humor
    >> Reageer (4)
    11-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Verkiezingdmoppen
    Omdat we binnenkort weer "mogen" stemmen, wil ik jullie al even in de mood brengen!

    - "De politiek, de politiek", zei de pachter tegen de baron," ik ken dat van 's avonds in mijn kiekenkot."
    - "Uw kiekenkot?"
    - "Wel ja,'t is dan een hels gevecht om op de hoogste stok te raken. En als ze er dan eindelijk op zitten dan sch... ze op de kop van diegenen die zo hoog niet konden raken."



    Voor de verkiezingen deden de politici heel wat pogingen om de kiezers voor zich te winnen. Zo kreeg Jef op de markt een folder in zijn handen geduwd met daarop de foto van 2 kandidaten.
    -" Wat vind je van die twee?" vroeg een andere marktganger.
    - " Pff, ik ken geen van beiden," zei Jef, "maar als ik het zo bekijk, moet ik zeggen dat het maar goed is dat er maar één van hen kan verkozen worden?"


    Er staat een lange rij in het stemlokaal, bijna achteraan een oud vrouwtje en voor haar staat Patrick Janssens. Langzaam schuifelen de mensen allemaal naar het stemapparaat toe als het oude vrouwtje opeens voorover valt. Patrick loopt naar haar toe en helpt haar overeind.

    "Zo, zegt Patrick, nu ik u overeind geholpen heb, stemt u toch zeker wel op mij?"

    Het vrouwtje kijkt Janssens aan en zegt:

    "Zeg Patrick, ik ben misschien wel op mijn kin gevallen, maar niet op mijn achterhoofd !"


    11-10-2012 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    Categorie:Humor
    >> Reageer (3)
    09-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Ik ben die verkiezingsfolders BEU..
    Binnenkort zijn er terug verkiezingen en mogen we nu voor de gemeente het potlood in de hand nemen om naar de stembus te trekken hoewel .. op de meeste plaatsten wordt al elektronisch gestemd, maar finaal komt het op hetzelfde neer... een bolletje kleuren!

    Zeg nu niet dat je dat nog niet wist! Onze brievenbus wordt al weken geteisterd door folders van alle partijen en kandidaten. Mocht het nu bij 1 folder per persoon/partij blijven dan zou ik dat nog aanvaardbaar vinden. Maar nee, ze blijven maar in veelvoud komen al die beloften en schone woorden tot vervelends toe.
    Bij mij worden al die folders uit de bus gehaald en horizontaal geklasseerd bij oud papier. Zonde toch dat we daarvoor al die bomen moeten vellen. Wie, in godsnaam leest en gelooft al die loze beloften? Neen, politiek is zeker niet aan mij besteed, daarvoor zijn het allemaal veel te grote schoonpraters, opgeblazen ego's met heel veel geblaat maar weinig wol!
    Tsja, ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is zeker, maar ik heb spijtig genoeg nog geen echte hoogvliegers ontdekt. Ze blijven allemaal teveel rond hun eigen portemonnee en vooral imago fladderen!
    Omdat ik er niet meer woorden wil aan "verspillen" doe ik het op een andere manier.

    Straks
    Verscholen
    achter gordijnen
    potloden aangescherpt
    of computer
    geprogrammeerd.
    Bolletjes kleuren,
     tellen
     winnaars en verliezers.
    De gemeenten
     gevuld in alle kleuren
      schreeuwen om
    de stem
     van de kiezer.
    We "mogen"
    terug naar ‘t stemkot
    helaas
    meestal een kiekenskot!

    09-10-2012 om 00:18 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (4 Stemmen)
    >> Reageer (10)
    08-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Het zal je maar overkomen...
    Voor iets meer dan een flauwe grap moeten jullie op een andere dag wachten.

    Een man zonder voeten zat te bedelen. Er kwam een joviale Amerikaan voorbij die hem 25 euro gaf.
    " Koop er een paar schoenen mee, beste man!" zei hij.
    De man begon onophoudelijk te huilen, waarop een politieagent om uitleg vroeg. De sukkelaar vertelde wat hem overkomen was en kreeg het volgende antwoord:
    " Veeg daar uw voeten aan!"
    De man begon nog heviger te wenen en troosteloos duwde hij zijn wagentje naar huis toe. Zijn vrouw kreeg het relaas ook te horen waarop ze zei:
    " Och, zeg, jij bent ook wel heel vlug op de tenen getrapt hoor!"
    ( de Druivelaar 2012)

    Ik zei het toch, het zal je maar overkomen!

    08-10-2012 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    Categorie:Humor
    >> Reageer (4)
    07-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Intiem alfabet

    Het einde van het alfabet is in zicht en zo komen we bij:

    Y

    Nog zo’n moeilijke zoals de Y bij scrabble. Als je die hebt, is het pure frustratie . Maar de Y doet me ook denken aan iets anders.
    In lang vervlogen dagen, toen de dieren nog spraken en ik mijn rok versleet op de schoolbanken, heb ik nog aan yoga gedaan . Yoga traint zowel fysiek als mentaal het zou de Yin en de Yang in evenwicht moeten brengen. Yoga vraagt kracht, uithoudingsvermogen en balans en misschien sta je daar sceptisch tegenover maar ik was toen blij dat ik deze sport ontdekt heb en misschien heeft het onbewust toch wel zijn invloed gehad op mij. Daarom is mijn motto "Yes I can" en daarin ligt mijn geloof dat je iets kan bereiken als je erin gelooft!

    Waar een wil is, is een weg!



    07-10-2012 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 1/5 - (1 Stemmen)
    >> Reageer (4)
    05-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Herfstmijmeringen

    Ja, het is weer zover de herfst is begonnen. Langzaam verkleuren de bladeren en de gewassen worden van het land gehaald en opgeslagen. De geestelijke gezondheidszorg krijgt het binnenkort ook weer druk, want de blaadjes beginnen te vallen en dat heeft ook op de mens een invloed. Herfst is hét jaargetijde voor depressies. De dagen worden korter, de luchten grijzer, de regen blijft maar uit de hemel komen: hoogtij voor Prozac.

    Elk jaargetijde heeft zijn charme, maar de herfst heeft iets melancholisch in zich volgens mij. Tegenwoordig moeten we allemaal per se gelukkig zijn, permanent vrolijk, alsof het altijd zomer is en het leven een lolletje.
    Maar toch is het niet alleen maar narigheid in september en oktober. De natuur is nu op haar mooist. ( tiens waarom zou "natuur" vrouwelijk zijn? Dit even terzijde ) De late avond, de nacht en de vroege ochtend geven tekenen van de herfst.

    Mijmerend slurp ik het licht op, wetend dat grijs aanwezig is en de natuur zich opmaakt voor een heuse verandering richting de dood. Maar de dood hier is niet de dood zoals wij die kennen. Nee, het is eerder het aankomend levend, verborgen en over een paar maanden weer zichtbaar.
    De natuur is als een sprookje en alles past, mits wij mensen niet te veel kapot maken.

    Een natgeregend, bewerkt, spinnenweb dat aanleunt bij de gedachte hierboven!



    05-10-2012 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (11)
    04-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zelfbeeld ontleend aan de herfst....
    Dat herfstweer laat niet met zich sollen en weet wat het wil, meer moeten we er ook niet van verwachten. Ik kan dat wel hebben zo'n seizoen dat brengt wat je verwacht of het nu goed of slecht is, geen onverwachte verrassingen.
    Die gedachte bracht ook iets anders mee , lees maar.....





    04-10-2012 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:poëzie
    >> Reageer (8)
    02-10-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Over het leven en ...
    Ik las...

    "Er dwarrelen gedachten rond in mijn hoofd als kleurige herfstbladeren. Ze vormen een zacht tapijt om in te rollebollen of om me mee te bedekken als een warme slaap vol dromen.
    Ik keer terug in de tijd en droom dat ik een kei ben, een mooie kei maar nog hoekig en vlakkig als een ruwe diamant. Het leven overspoelt me en slijt de scherpe kantjes tot rondingen, langzaamaan. Soms als de stroming ruw wordt, word ik op de rotsen gegooid. Al hotsend en botsend tuimel ik naar beneden. Ik bluts en buil en schuur en ook de ronde kantjes blijven niet gespaard.
    "

    En dan bedenk ik daarbij..

    Het leven is soms als schuurpapier dat pijnlijk langs je dromen schuurt.
    En zoals met de kei die altijd dezelfde blijft en toch steeds anders is, zo vergaat het ook met ons, we veranderen maar ergens blijven we toch dezelfde. Er springen stukjes af, er komen hoekjes bij of een zachte golving, maar het grondmodel blijft.

    Misschien kijk iemand naar jou en zegt dat je veranderd bent , misschien zegt men dat ook van mij. Maar diep vanbinnen, daar waar men me niet meer kan zien, ben ik nog helemaal zoals ik altijd was, constant en onveranderd de kern van wie ik ben.

    En jij, jij die mij enkel van buiten kan observeren, ook jou zie ik niet helemaal vanbinnen.
    Niemand kan ooit echt zo dicht bij een ander komen dat hij door de ogen van die andere kijkt. Neen, niemand kan ooit door een ander paar ogen kijken dan de zijne en daarom blijft die andere altijd een soort mysterie. Soms lijkt iemand je dichtbij en toch vaak ver weg want iedereen wordt overspoeld door een anders uitziende zachte zee of opgeruwd door een ander stukje van het schuurpapier.
    En toch, toch zijn we allemaal ergens dezelfde.

    Oei, dat was weer eventjes heel ernstig...Ik zal maar snel een smile tevoorschijn toveren....



    02-10-2012 om 00:16 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (4 Stemmen)
    >> Reageer (12)
    29-09-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Zomaar een bedenking..bij 5 j blog!

    Ik val jullie nu al sinds vijf jaar lastig met mijn schrijfsels. Vaak begin ik zonder dat ik echt weet waar het schrijfsel zal eindigen en wat het resultaat zal zijn. Soms iets dat in mij borrelt, soms vrij de wijde wereld instappen via een virtuele deur, soms zaken van mij afschrijven of soms de fantastische wereld van de fantasie mengen met de realiteit. Soms zijn de teksten veelzeggend voor mezelf en soms is het een verstrengeling van mijn hersenkronkels waar ik af en toe nog steeds zelf moeite mee heb om ze te ontwarren. Mijn klavier tokkelt meestal door het gewone dagelijkse leven en door de jaren is het een bagage geworden waar ik voor mezelf en anderen probeer te toetsen hoever ik er kan mee gaan.
    Ja, woorden zijn soms zoveel meer dan gewoon wat leesvoer. Ik begin er vandaag alvast mijn dag mee en het zou niet correct zijn die woorden niet te gebruiken om jullie een leuke en gezellige dag te wensen.
    Veel beterschap aan de zieken en aan allen die misschien even in een dipje verzeild raken.
    Ik wens ieder van jullie alvast veel lees -en schrijfgenot en vooral veel plezier, steun en gezelschap van de mensen achter het woord.

    Mijn recentste "makeover". Zie ik er niet poeslief uit ?

     

    29-09-2012 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (10)
    28-09-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Een dag niet gelachen
    Even geen tijd gehad voor een logje dus maar naar een grap gegrepen.

    Naam veranderen:
    Drie Chinezen, Bu, Chu en Fu, wilden naar Amerika emigreren. Na een tijdje besloten ze Amerikaans burgers te worden en besloten daarom  hun namen te veranderen naar iets dat meer Amerikaans leek.
    Bu veranderde zijn naar naam in Buck,
    Chu veranderde zijn naam naam in Chuck en Fu veranderde......van gedachten en ging terug naar China.

    Een doordenkertje:
    Twee studenten die elkaar niet kunnen luchten, worden respectievelijk priester en soldaat. Dertig jaar later brengt het lot hen samen in het station van Leuven. Ze herkennen elkaar meteen maar laten niets blijken.
    De priester, intussen bisschop geworden, stapt naar de man in uniform en vraagt hem enigszins uit de hoogte:
    " Mijnheer de perronwachter, zou u me kunnen zeggen op welk spoor de IC-trein Brussel - Oostende vertrekt"?
    " Dat kunt u aflezen op het grote computerscherm in de hal, mevrouw", antwoordt de militair gevat, " maar ik zou u aanraden om in uw toestand geen al te verre reizen meer te maken"!



    28-09-2012 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (4 Stemmen)
    Categorie:Humor
    >> Reageer (5)
    27-09-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Intiem alfabet
    Waar waren we gekomen? Bij de
    x

    Wat moet ik met zo’n abstracte letter?
    Ik ken x uit X- factor dus laat ik daar even op verder breien!
    Voor mij is X- factor het proberen authentiek te zijn en je eigen passies volgen. Daar hebben veel mensen wat moeite mee en daardoor dat er zoveel fake mensen rondlopen en dat in veel gevallen die X- factor een lege doos is.
    Ik heb behoefte aan mensen die echt zijn, die trouw zijn aan zichzelf en die proberen te genieten van elke dag. Dat is voor mij x- factor!
    En als toemaatje bij die X- factor, natuurlijk durf ik nog steeds te kijken als er op straat een "schone gast" voorbij komt!

    27-09-2012 om 00:37 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    >> Reageer (10)
    26-09-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Hash en Wietje
    Die versie van Hans en Grietje zal ik niet direct doorvertellen aan de kleinkinderen, mijn gedacht! Ik wil geen slapende honden wakker maken.... !

    Er was eens een arme houthakker, die heette Parihuana. Hij had een hele bazige vrouw, die Marihuana heette. Ze hadden twee kinderen, die Hash en Wietje waren "gedoped". Wietje speelde met haar Barbituraten en Hash speelde met Stuffie, zijn hond en zijn kat Morfientje.
    Marihuana zei:
     "We moeten iets doen."
    Parihuana snoof eens diep, maar wist niets te zeggen. Ze hadden namelijk niets meer te eten. Marihuana bedacht een boos plan. Ze zouden met z'n vieren een tripje gaan maken in het bos en daar zouden ze Hash en Wietje achterlaten.
    Maar de slimme Hash had alles gehoord en stak een mesje in z'n broekzak. De volgende dag maakten ze een tripje maken in het bos waar de wind door de bomen blowde die high waren. 's Middags deden Hash en Wietje een dutje en hun ouders gingen er stilletjes vandoor. Maar Hash had met z'n mesje lijntjes getrokken in de sneeuw, dus konden ze makkelijk de weg naar het dorp terugvinden. Ze durfden echter niet naar huis, dus gingen ze naar opium en omium. Zij zaten vredig op hun canabee naar de LSD-speler te luisteren, waar de hit klonk:
    "Altijd rookt Kortjakje wiet midden in de week maar 's zondags niet, 's Zondags rookt zij heroine , met een snuifje cocaine .Altijd rookt Kortjakje Wiet midden in de week maar 's zondags niet
    ."

    Toen opium en omium de kinderen zagen, begroetten ze hen uitbundig: "High!" riepen opium en omium en "High!" riepen Hash en Wietje terug. Ze kregen een cracker aangeboden.
    "Hebben jullie honger?" vroeg opium.
    "Ja," riepen Hash en Wietje, "laten we chinezen".
    "Goed" zei omium, "ik coke wel".
    De volgende dag werden Hash en Wietje weer naar huis gebracht. Parihuana was blij, maar Marihuana niet.

    Toen ze weer een tripje in het bos gingen maken, lette Marihuana extra goed op Hash zodat hij geen kans zag lijntjes te trekken. Ze werden ze weer alleen achtergelaten en ze waren nogal rap verdwaald. Opeens zagen ze een vogeltje dat floot: "Wiedewiedewiet".
    Ze volgden het vogeltje en kwamen bij een huisje dat helemaal van coke gemaakt was. Zoveel coke hadden ze nog nooit bij elkaar gezien. Ze begonnen meteen te snuiven, maar terwijl ze zo heerlijk snoven werden ze "bespeed" door de boze H-XTC die in het huisje woonde. Ze hoorden een kraakstem:
    "Sniffel, snaffel, snuifje, wie snuift er aan mijn huisje?"
    "Het is de wind, de wind", riepen Hash en Wietje in koor.
    Dit herhaalde zich een paar maal. Maar toen kreeg de H-XTC argwaan en ze kwam naar buiten en zei met een lief stemmetje:
    "Kom maar mee naar binnen, daar heb ik lekkere spacecake voor jullie". Maar eigenlijk had de boze H-XTC maar al te veel zin in die Hash en Wietje.
    Na een tijdje zaten Hash en Wietje helemaal stoned en uitgeteld bij de H-XTC aan tafel. Nu wilde de H-XTC Wietje gaan drogen in haar drooghok en Hash samenpersen in haar persijzer om hem vervolgens in blokjes te snijden. Zouden ze nog kunnen ontkomen?
    "Hennep!" riep Hash,
    "Hennep!" riep Wietje.
    Ze waren bang om opgerookt te worden. Wietje moest gaan kijken of de kolen in het drooghok al heet genoeg waren. Ze zei tegen de H-XTC dat ze het niet goed kon zien.
    De H-XTC ging nu zelf kijken en Wietje duwde de H-XTC in het drooghok en deed de deur dicht.
    De H-XTC begon te schreeuwen: "Hennep!".
    Al gauw bleef er niet veel meer over dan een sissend hoopje groene blubber. Wietje haalde Hash en ze doorzochten het huisje en namen zoveel drugs mee als ze maar konden vasthouden. Hun zakken puilden uit van de heroine, morfine, methadon, hash, wiet, coke en vooral XTC. Ze staken het huisje in brand.
    "CRACK!" zei het huisje.
    Het wiedewiedewiet-vogeltje wees hun de weg.  Toen ze thuis kwamen was Parihuana heel blij. Marihuana was dood door een overdosis en de rest van de familie leefde samen nog high en gelukkig.
    Tot daar de historie van Hash en Wietje.



    26-09-2012 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (6)
    25-09-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Groot worden...
    Wij zijn 4 dagen van " wacht "geweest bij de kids van de zoon en dan sta ik weer te kijken hoe snel ze veranderen en hoe groot ze toch al worden.
    Groot worden! Wat klinkt dat simpel en toch, onze kleinkinderen moeten nog zoveel leren.

    Het begon bij kleinkind 1 met de lettertjes en de cijfertjes, na hem volgden er al 4. Alleen ons glutenkindje moet nog 1 jaartje wachten voor ze aan die (l)ettertjes en cijfertjes toe is.
    Maar daar blijft het natuurlijk niet bij.

    We zien ze langzaam groter worden. Onze oudste kleinzoon is nu in het 5e leerjaar gestart en de tiener wordt langzaam in hem wakker. Op het eind van de vakantie ruilde hij zijn braaf jongenskopje in voor een snit met gel en wilde hij ook al een eigen deodorant… Tsja…
    Maar er zijn ook nog andere dingen die het leven hem en de 5 anderen zal leren.

    Zoals dat het leven niet in zwart en wit te vatten valt.
    Dat vrienden komen en dat vrienden gaan.
    Dat op elk potje wel een dekseltje past, al moet de ene wat langer zoeken dan de andere.
    Dat het leven veel zoeken is en soms wat vinden.
    Dat de weg die je aflegt belangrijker is dan waar je uitkomt.
    Dat je moet geven en nemen en dat veel geven leuker is dan veel nemen.
    Dat geld niet belangrijk is maar soms wel handig.
    Dat je de pestkoppen die je in de lagere school het leven zuur maken, later helemaal vergeten bent.
    Dat je niet de wereld kan redden maar wel je best kan doen.
    Dat graag zien belangrijker is dan graag gezien worden.
    Dat je niet kan verwachten dat iedereen jou graag ziet.
    Dat loslaten soms beter is dan vasthouden.
    Dat aanvaarden een stuk van je geluk is.
    Dat je om gelukkig te zijn wat geluk moet hebben maar dat je dat ook deels zelf in de hand hebt.
    Dat het leven ups en downs kent en dat er achter elk dal wel weer een bergtop komt.
    Dat er heel wat is om voor te leven....

    We zullen nog heel wat tranen moeten drogen of inpraten vooraleer alles op zijn plaats valt als er een erger en dieper verdriet/probleem langskomt dan een geschaafde elleboog of knie zoals probleempjes waar geen pleister of "moederkenszalf" tegen helpt. Ze moeten nog lesjes leren waar we ze niet kunnen op voorbereiden. Twintig minuutjes per dag huiswerk maken om dat onder de knie te krijgen, zullen hier niet helpen. We kunnen hen op een bepaald moment alleen maar loslaten en hopen dat alles goed komt.

    Als die 6 kleinkinderen van ons nog vaak komen logeren dan kan ik op het einde van de rit een boek vullen met bedenkingen

    25-09-2012 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (4 Stemmen)
    >> Reageer (3)
    23-09-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Kinderwarmte
    Onze kleinkinderen zijn hier " op logement" maar 's avonds voor het slapen gaan steekt soms de heimwee eventjes de kop op.

    “Oma ik vind het hier best leuk maar ik mis mijn mama toch een beetje…”
    “ Dat is toch maar normaal E. niemand kan je mama vervangen, maar oma ziet jou ook heel graag
    “ en ik neem haar eens stevig vast om een warme knuffel te geven.

    E is de enige van de 4 van de zoon die zo openlijk met haar gevoelens naar buiten komt. Broerlief die gedraagt zich stoer maar als hij ’s avonds dicht tegen de opa aanleunt in de zetel dan slaat mijn tikkertje een slag over bij dat warm gevoel. De tweelingzusjes hebben mekaar en als de heimwee toch even de kop opsteekt dan gaan we met z’n drietjes naast elkaar zitten met de armen over elkaar en er zijn geen woorden nodig om de stilte te vullen.
    Die nestwarmte… je kan een kind er nooit teveel van geven en al probeer je nog zo intens.. ook een oma en opa kunnen de echte thuis niet vervangen en ik ben blij dat onze kleinkinderen nog dat thuisgevoel kennen. Daarom genieten we zo van onze kleinkinderen hier en dan maar hopen dat ze nog even graag langskomen als zij wat groter en wij wat ouder zijn!



    23-09-2012 om 00:00 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (8)
    22-09-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Drie uur in de morgen
    Het is drie uur: A ben ik, B ben ik ook.

    A: Wel Natoken, waarom slaap jij niet ... ?
    B: Dat deed ik toch ! Tot ik plots iemand naast mij verschrikkelijk hoorde kreunen !
     " Ie hie hieeeeeeeeee ! " klonk het

    A: Hoe ... ?
    B: Mijn halfbedde had blijkbaar een nachtmerrie ...over hoe er iemand achter hem aanzat, vertelde hij me. De sukkel was, och arme, compleet van slag ... !

    A: En dan, wat gebeurde er dan ... ?
    B: Tja, toen heb ik hem wakker gemaakt en heeft hij me die droom verteld hé. Ik was er ook gelijk klaarwakker door geworden .

    A: En daarna ben jij maar naar de living  getrokken, nietwaar ... ?
    B: Inderdaad ... Een ander bed was geen alternatief want de logeerbedden zijn door de 4 kleinkinderen ingenomen. En manlief ligt nu weer zalig op één oor te ronken... Het is hem gegund ...... !
    'k Heb nu maar  wat licht aangestoken ...je weet tenslotte maar nooit hé ... Brrrr ... ! ! ! ( grapje zo bang ben ik nu ook niet aangelegd)
    Ik heb ook even mijn " troost" opgestart want anders kan Natoken schaapjes tellen ....


    Maar straks probeer ik het opnieuw om nog even weg te soezen want het wordt weer een drukke dag met die 4kids + 1 

    22-09-2012 om 03:02 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (4 Stemmen)
    >> Reageer (4)
    19-09-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Resumé van een zomer

    We zijn nog maar amper halfweg september en de herfstsymptomen laten zich al zien. De eerste rosse blâren dwarrelen neer, de temperatuur wordt stilaan minder en maakt bokkige sprongen en uiteraard hier in Belgenland hoort een regenspatje erbij. En geloof me vrij, dit heeft op termijn z’n invloed op op héél veel dingen en dingetjes. Het zomergevoel dat er dit jaar nooit echt is geweest, is verdwenen voor het begon. Ja, er waren dagen met "hoge" temperaturen maar dan zorgde de overdreven hitte dat je geen stap vooruit kwam. En gegarandeerd dat je na de hitte later kon overdonderd worden door een onweer of hevige stortvlagen.
    En de mensen? Die klaagden steen en been.
    Als we de kusthoreca mogen geloven dan was die in juli bijna de hongerdood nabij maar bleef verdacht stil in augustus. De mooie nazomer " compenseert" het slechte voorjaar een beetje zeggen ze nu. Hallo!!!
    De pretparken stonden er aanvankelijk ook triestig bij. Alleen de rasechte parkbezoeker trotseerde het kille juli weer en genoot van het in snel tempo hotsen van de ene attractie naar de andere.
    De kids waren aanvankelijk uit hun doen want niks liep zoals ze het hadden gewenst aan het einde van het schooljaar. Binnenhuisactiviteiten gingen algauw vervelen en buitenshuis was alleen weggelegd voor echte durvers die niet weken voor een bui of somber weer. Gelukkig was er augustus om de boel wat op te krikken want van al dat negatieve gedoe zou je de zomer verwensen en als ouder aftellen naar ’t volgende schooljaar, zodat vanaf 1 september alles weer "normaal" kan verlopen.
    En jij die het kind zijn al lang achter de rug hebt?
    Je legt je neer bij de dingen die je niet kan beheersen, laat staan veranderen. Je vreet je kas op en verspilt op die manier je laatste beetje energie met het risico dat je als een schaduw van jezelf het komende seizoen tegemoet gaat. Je voelt de eerste veranderingen in veel kleinigheden: je bent geïrriteerd voor ’t minste, je voeten hebben kou, je snottert reeds van die eerste temperatuurschommelingen en je huid die door het augustus zonnetje wat teint had gekregen, verbleekt stilaan elke dag.
    ’s Morgens met je neus tegen de spiegel zie je niet alleen je slaperige tronie, maar ook de eerste "najaarsrimpels" . Je trekt een gekke bek tegen jezelf, pletst wat water in je ogen, schudt je als een natte hond en probeert jezelf te redden met het nodige plamuurwerk…
    En terwijl ik hier die impressie  neertokkelde, brak de grijze lucht even open en stak de zon haar tong naar me uit een voorbode van een najaarszonnetje?
    Wacht maar meid, als ik je ooit te pakken krijg…

    19-09-2012 om 14:06 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 4/5 - (3 Stemmen)
    >> Reageer (15)
    17-09-2012
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.September
    Soms doet september iets met een mens....




    17-09-2012 om 00:03 geschreven door Natoken

    0 1 2 3 4 5 - Gemiddelde waardering: 3/5 - (2 Stemmen)
    Categorie:poëzie
    >> Reageer (13)







    Laatste commentaren
  • WITTE DONDERDAG !!! (Jos Vande Ghinste)
        op Voor iedere passant
  • Dag Natoken,, ik kom u zeker volgen en geniet die laatste dagen he , (Ingrid.)
        op Voor iedere passant
  • . . . (Chris)
        op Voor iedere passant
  • hey Nancy (Klaproosje1)
        op Voor iedere passant
  • Dag Nancy kom je alvast een fijn Paasweekend toewensen (Roosje)
        op Voor iedere passant
  • de zegen en geniet van deze prachtige dag (pattyhoopt)
        op Voor iedere passant
  • Wij komen helpen de week door te zagen. (Jan en Elena )
        op Voor iedere passant
  • Ik wens al mijn blogvrienden een fijne midweek toe (Jos Vande Ghinste)
        op Schone liedjes blijven niet duren
  • fijne nieuwe dag Nancy ! (meeuw)
        op Schone liedjes blijven niet duren
  • alvast een goede terug reis en de paashaas zal er zeker zijn --- (ani)
        op Schone liedjes blijven niet duren
  • E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Archief per jaar
  • 2024
  • 2023
  • 2022
  • 2021
  • 2020
  • 2019
  • 2018
  • 2017
  • 2016
  • 2015
  • 2014
  • 2013
  • 2012
  • 2011
  • 2010
  • 2009
  • 2008
  • 2007

    Archief
  • Alle berichten

    Zoeken in blog



    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!