Het leukste van de herfst is, dat je nog veel dingen buiten kan doen en dat je prachtige foto’s van de natuur kan maken. Het is nog helemaal niet zo koud en op de droge dagen kan je er nog fijn op uit. Als het zonnetje schijnt, is het ook heel fijn om op een terrasje een drankje te gaan drinken, maar je kan er ook voor kiezen om een fijne boswandeling of strandwandeling te maken en simpelweg te genieten van de natuur.
De herfst heeft ook een super lekkere geur, dit zal je vast wel herkennen als je in het bos loopt- or is it just me? Adem maar eens diep in, ben benieuwd of jullie het ook ruiken ?
Wie was er daar zo overmoedig om nog over een fietstocht te spreken samen met haar slaapgenoot? Het werd een ride alone .... geen weer zei mijn halfbedde!
Hoewel de zon slechts dunnetjes stond te schijnen en nu en dan zelfs over een wolk struikelde, besloot ik het toch te wagen. Als een volleerd ruiter zwiepte ik mijn kont op het zadel en gaf de aftrap van een fietstochtje doorheen het oprukkende najaar en het kleurende bos. De route die ik volgde ,kronkelde zich als een aal onder de takken van zware en oude bomen waar in de kruinen de herfst al vlamde. Overmoed is geen moed …Ik was amper 10 min van huis toen de hemel plots toetrok en de zware wolkenpakken aanzeilden en binnen de kortste keren regende het hard en zeer doeltreffend. Ik kon nergens schuilen en het duurde dan ook niet lang of ik maakte een zeer verzopen indruk: mijn al minder jolige haardos dan 20 j geleden hing nu in bespottelijke slierten langs mijn gezicht, mijn kleren bleken niet bestand tegen al dat zwalpende water, mijn broekspijpen flapperden als kleddernatte zeilen rond mijn benen en mijn voeten waren drenkelingen in hun schoenen. Tot overmaat van ramp reed er ook nog een enorme tractor voorbij. Met driest geweld doorkruiste die een plas en ik kreeg al de opspattende modder over me heen. Ik zag eruit als een verzopen kat. Terug thuis had ik bijna een uur nodig om me enigszins op te kalefateren en terwijl ik dat deed, liep mijn slaapgenoot met een monkelend lachje rond....Daarom nam ik een kloek besluit: het zou één keer en nooit weer zijn! De herfst zal ik voortaan wel op een andere manier bewonderen!
Sinds een paar dagen overvallen ze me soms mijn blues….. en ja, we zitten al in oktober en de krant van gisteren hielp me begrijpen dat ik geen “unicum” (jammer, maar helaas) ben.
Mijn biologische klok kan even niet meer mee met de snelle veranderingen van kortere dagen en langere nachten. Eureka, mijn bioritme is dus simpelweg de ‘boosdoener’.
De avonden worden langzaam vroeger donker, duizenden vogels zullen weer overvliegen op zoek naar beter oorden, ik mis nu al de zonnige warmte . Maar in de verte liggen al plannen klaar om dat gemis op te vangen!
Het is toch opvallend dat we eind september ons positivisme duidelijk voelen dalen, maar dat betekent niet dat ons negativisme stijgt. Is dat dubbele gevoel misschien wat bedoeld wordt met het begrip “melancholie”?
Melancholie mag ik koesteren, de tuin is in rouw. Koele regen sijpelt in de bloemen. De zomer huivert en wacht geduldig zijn eind af. De regen is een nat feit deze dagen.. Maar mijn tuin is voorlopig nog niet in rouw, de bloemen kleuren nog steeds het tanende groen. In de natuur zie ik de eerste tekenen van de vergankelijkheid die de winter aankondigt. Elk seizoen is mooi, de warme herfstkleuren, de lage winterse zon…. die maar al te vaak een schuiloord zoekt achter een zwaar wolkendek, een zacht wit tapijt. Ik voel nu reeds wat van die vergankelijkheid, ook al wacht de winter nog geduldig.
Oktober heeft eenzelfde impact op het jaar als de maandag op de week, denkt ik . Oktober is het startsein voor de periode die volgt. Al is passiviteit nog niet direct aan mij besteed toch overvallen de blues me op onverwachte momenten. Mijn oktoberstap gaat wat trager richting winterslaap mét pit. Maar voor het zover is, wilde ik nog even genieten van een fietstocht onder wolken en een mager zonnetje , tussen stille velden en romantische plekjes samen met mijn wederhelft, met mosselen en een fris glaasje Rosé achteraf, met plannen en herinneringen… een goeie remedie tegen die herfstblues!
Als je goed luistert dan hoor je soms iets dat bijna juist is..:)
- “Ik kreeg me daar een sneer uit de pan”, pruilde mijn vriendin. “Ik ben er nog steeds niet goed van.
” Ik kan het me voorstellen. Als je iets uit een pan krijgt dat niet eetbaar is en ook geen veeg is, kan dat je zuur opbreken.
- “Dat heeft ze op de vangrail kunnen redden!” bejubelde quizmaster Ben Crabbé een kandidate die net op tijd een woord raadde.
Als hij zich wat meer met het Nederlandse taaleigen zou bemoeien in plaats van met Blokken te spelen, had hij zich op de valreep misschien bedacht en het correcte woord gebruikt.
- Ik was in een doe-het-zelfzaak en daar verkochten ze zowaar een dikkepeerzaag.
Dat komt ervan als je het Nederlandse wipzaag nodig door het buitenlandse decoupeerzaag wil vervangen. :)
- “Ik ben helemaal over m’n stuur“, zei de dame die net bijna van haar fiets en van de sokken gereden was.
Ze mag van geluk spreken dat ze niet op die vangrail van Ben Crabbé terechtgekomen is, want dan zou ze pas overstuur geweest zijn. :)
- “Mag ik morgen eens bij je langs komen wippen?” vroeg de jongeman.
Dat langskomen vind ik best. Dat wippen ietsje minder, of eigenlijk helemaal niet.
Gisteren was het hier " kermis in de pastoor zijn tuin" want we kregen zon, regen en wind en terug zon...en toch zo rond 17u kon ik deze mooie regenboog vastleggen....Altijd de moeite om te zien vind ik. Het blijft een magisch fenomeen - zo’n boog met prachtige kleuren - dat zomaar opdoemt.
Volgens de weermannen zouden we vandaag meer regen krijgen maar laat het jullie dag niet bederven en geniet van het laatste weekend van september.
Girl power… Als één van je kleindochters dat tegen je zegt dan denk je .. good so girl…sta op je strepen, je moet je eigenheid niet laten afpakken door je neer te leggen bij manpower. En wat die strepen betreft ,die hadden wij als tiener ook maar die werden door onze ouders of anderen getrokken en o wee als je erop stapte laat staan erover!!
Er is niettegenstaande mijn cijfertjes nog altijd een beetje “ girl power “ - wat wij vroeger feminisme noemden - in mij over gebleven en ik juich de jonge generatie van vrouwen toe als ze nadenken over het emancipatieproces.
Dat girls power hebben, weten wij natuurlijk allang. Dat we zoveel power hebben dat we zoetjesaan de world gaan runnen, is - nou ja - ook een beetje overdreven maar dat neemt niet weg dat er best nog wat mag veranderen op het gebied van gelijkheid tussen de meisjes en de jongens en dat er nog een aantal hobbels en bobbels te nemen vallen. Overal ter wereld worden meisjes ondergewaardeerd, ondermijnd en onderschat. Oude normen en tradities negeren hun potentieel en onderdrukken hun macht. Het is hoog tijd dat meisjes wereldwijd kunnen beslissen over hun toekomst en de wereld om hen heen, dat ze worden gehoord én van zich laten horen.
Deze oma wil gerust nog steeds hand in hand met hen opkomen voor deze basisrechten!
Het zijn zware weken voor mijn tikker met al die sportevenementen op TV… Jullie weten niet wat het is om voetbal te combineren met wielrennen!
Mijn voetbalploeg ( FCB) probeerde zich te tonen in de Champions League tegen Galatasaray en verdiende eigenlijk meer dan een gelijkspel. De topmatch tegen de eeuwige concurrent zondag had met meer dan 2-1 moeten gewonnen worden maar bij die Paars Witten stond een magneet in het doel en vandaag rijd ik nu virtueel de tijdrit voor profs mee op het wereldkampioenschap tijdrijden in Yorkshire, mannekes beseffen jullie wel wat dit met een tikker van een 74jarige doet?
Natuurlijk ben ik ook geboeid door het jongste fenomeen van de bende, een Belg dan nog. Doet hij het of doet hij het niet, de jongste potentiële winnaar aller tijden , dat is nu DE VRAAG van de dag.
Over wie ik het heb? Nog niet van de Remco mania gehoord, die knul die in één jaar erin slaagde om de stap van de junioren naar de wereldtitel bij de profs te zetten?? Foei,zelfs als leek mo et die naam al jouw oren gestreeld hebben. Ik hoop dat hij er een lel op geeft maar een must is het niet voor dit jong talent. Wint hij dan zullen er geen superlatieven genoeg zijn om zijn prestatie in de verf te zetten, doet hij het niet… er komen nog jaren en dan is hij een hele ervaring rijker. De enige spelbreker die roet in het eten kan gooien is het weer want gisteren was het niet de doen . De omstandigheden waarin de beloften moesten rijden, waren fenomenaal krankzinnig . Een WATERgate schandaal! Eigenlijk hadden ze de renners nooit door die hevige regenbuien mogen sturen of door plassen jagen waar het water tussen 15/30 cm hoog stond. Hallo organisatoren, renners zijn sportmannen en geen bruistabletten.
Voilà , nog snel even mijn kuiten masseren en een hartig woordje met mijn tikker wisselen dat die zich kalm moet houden en dan ben ik er klaar voor!
De astronomische herfst begon vandaag 23 september om 09.50 uur. Dag en nacht duren even lang. Het wordt dus stilaan weer tijd om de warme dekbedden, pyjama’s en pantoffels van zolder te halen. Laat de herfst maar komen!
Sommige mensen zijn meer natuur-verbonden dan anderen en pikken de signalen van de natuur gemakkelijker op. Zo merk je dat de zon lager staat, het licht een andere kleur krijgt niet meer dat hele felle licht van begin juli, maar langere schaduwen . Ook de vroeger-donkerwordende avonden maken dat je merkt, dat de zomer op z'n retour is.
Ik zie hier ook al bladeren vallen van de bomen die snel blad laten vallen als het een tijdje droog was: en buiten begin je de herfst al te ruiken en oh ja, ik zie ook al spinnenwebben met druppeltjes in de ochtend, sowieso veel spinnen , de warme tinten van de natuur, de weelde aan paddenstoelen…..
Mijn allereerste gedachtegang bij situaties als hierboven is om zo positief mogelijk te blijven. Dit lukt me bij de seizoensverandering van zomer naar herfst wat minder goed maar tegen de tijd dat het winter wordt ,zie ik er ook de leuke dingen van in, maar op het moment van de seizoenverandering zelf – nu dus – vind ik het altijd even lastig.
Daarom heb ik besloten om een lijst op te stellen van dingen die WEL leuk zijn aan de herfst:
- Je MAG weer een huismus zijn. Ik vind het gewoon heerlijk om lekker thuis in de zetel met een warm drankje series te kijken. In de zomer met mooi weer is dat natuurlijk not done en ga je je daar schuldig over voelen, maar daar is nu geen reden meer voor.
- Je mag weer heerlijke dikke, oversized truien bovenhalen als je thuis rondloopt . Voor de zomer zijn die natuurlijk veel te warm, maar ze zitten zo easy en lekker!
- Dikke sjaals om je nek. Het is natuurlijk geweldig dat dat ’s zomers niet hoeft omdat het heerlijk weer is, maar stiekem is het ergens toch wel leuk en fijn om buiten rond te lopen met je hoofd helemaal in die dikke sjaal gedoken.
- Je kan weer uitslapen want noch de vogels noch het licht jagen jou vroeg het bed uit! ’s Zomers tot ver in de ochtend in bed liggen is superzonde van de mooie dag! Maar nu kan je weer heerlijk wat langer in bed blijven liggen zonder schuldgevoel.
- Herfst en STAMPPOT of hutsepot op zijn WVL, die zijn echt een match vind ik. Ik kan niet wachten om binnenkort weer alle heerlijke, verschillende stamppotten te eten. 😀
-Tijdens de herfst/winter heb je “ normaal” GEEN last van muggen!Joepie !!
- En wie houdt er niet van een knisperend haardvuur? Na een frisse herfstwandeling is het heerlijk om samen lekker op te warmen bij een vuurtje. Het brengt een fijne sfeervolle warmte met zich mee. Een stapel robuuste houtblokken en grote dennenappels naast de haard of kachel doen het ook goed voor dat ultieme herfstgevoel.
Dit zijn een paar herfstmomenten die door mijn gedachten vliegen en het maakt de herfst/winter-acceptatie toch echt iets makkelijker.
Mocht ik volgens jullie nog iets zijn vergeten, laat dan vooral weten wat jij nog meer WEL leuk vindt aan de herfst! Samen helpen we elkaar door deze seizoenverandering heen! 😀
Toen ik vrijdag in de auto zat op weg naar de winkel speelden ze Imagine van John Lennon. Dat is altijd al één van mijn lievelingssongs geweest en dan stel ik me soms ook de vraag :
Ben ik een dromer als ik denk aan een wereld zonder de gruwelijke realiteit van oorlog en geweld en de nasleep ervan ?
Ben ik een dromer als ik denk aan een wereld waarin je nooit meer het geluid van kanonvuur of bommen hoort, nooit meer groepen halfverhongerde vluchtelingen ziet doortrekken, je jezelf nooit meer hoeft af te vragen of het één of andere wrede en zinloze conflict jou of iemand die je nastaat het leven zal kosten?
Wat zou het prachtig zijn om in zo’n wereld te leven! Wat zou ik dat graag wensen voor onze kleinkinderen….Wie kan er nu in Gods naam tegen de boodschap van dit lied zijn?
Een utopie? Misschien omdat mensen geen robots zijn maar wezens gestuurd door emoties…en EMOTIES hebben veel kracht. Ze zijn van invloed op je denken en doen. Ze kunnen je tot goede dingen aanzetten, maar ook tot slechte….Misschien moeten we leren hoe men emoties kan beheersen en met mensen omgaan .Wellicht is dit even belangrijk als intelligentie….
”You mag say I’m a dreamer , but I’m not the only one.... Ik hope someday you’ll join us , and the world will live as one……” 💜❣
Een goeie buur moet je koesteren , zegt men toch ? Dat doen we ook want onze overburen zorgen elk jaar voor mijn bloemen in huis en voor de post als we weg zijn dus een wederdienst is het minste wat je dan kan doen.
Nu ze zelf 14 dagen genieten van rust en de natuur moeten Bella, Lolla, Brigitte en Babette het met mij stellen! Wie zijn die lieve dames?
Waarom geen kippen als huisdier? Hoewel ze nog nooit kippen hadden, wilden onze buren het toch eens proberen. Kippen zorgen voor lekkere, kakelverse eitjes en verlossen je van keukenrestjes. Je kan ze zelfs handtam maken en dan zijn ze net zo aaibaar als een konijn of kat. En dat is zo met Bella en co iedere morgen als ik hun hokje open dan komen ze al taterend buiten en laten zich graag strelen.
Normaal slapen kippen in takken van bomen en struiken, waarbij de hoogste in rang op de hoogste takken slaapt. Bella en co hebben een tophuisje als slaapgelegenheid gekregen met stokken erin om aan hun habitat te voldoen maar deze dametjes hebben kuren en vertikken het om op stok te gaan en slapen in hun leghokken …. Je mag 1 keer raden wat het eerste is dat ik nu ‘ s morgens moet doen en dat is niet eitjes rapen.
Dat zei ons ma al toen we klein waren, dat heb ik zelf verschillende keren tegen onze kinderen gezegd maar als het voor mezelf is dan schijn ik dat af en toe te vergeten met als gevolg ... IK VOEL HET!!
Bij deze nazomerse dagen profiteer ik ervan om de tuin - die door omstadigheden wat verwaarloosd werd - wat op te knappen. Er is stilaan veel knip en snoeiwerk , de uitgebloeide bloemen moeten weg wil ik niet dat gans de tuin vol ligt met zaad....en stilaan mag mijn tuin ook een herfstbeurt krijgen.. dus voor de komende weken weet ik wat gedaan. Binnen kijk ik door mij vingers want hier en daar mag ik ook met een vod of zeemvel of natte doek passeren... en tegen de tijd dat alles weer naar de zin van Natoken is, staat ons huwelijksfeest ( 50 j) voor de deur en daarna Kerst en dan zit het jaar er weer op.. Jongens wat vliegt de tijd!
Dag Lieve blogvrienden, alles begint hier stilaan terug op zijn pootjes te vallen en hopelijk heb ik weer wat tijd om hier af en toe iets te posten en om een tegenbezoekje af te leggen! Het doet deugd dat er blogvrienden zijn die geduld genoeg hebben om te wachten en toch een berichtje of een goeie dag achter laten. Ik heb het gelezen , wees maar zeker!
Er zijn hier wat gezondheidsklachten bij mijn slaapgenoot waar we ondertussen wat wijzer over zijn en de draad weer kunnen opnemen en verder gaan... Soms moet je prioriteiten stellen en ik denk dat iedereen begrijpt dat de gezondheid bovenaan staat! Trouwens zoals sommmigen hier zegden .. bloggen is geen must, het moet gewoon aangenaam blijven voor iedereen.
Intussen zie ik dat de zon zich probeert te tonen op deze septembermaandag... misschien krijgen we nog een mooie nazomerdag, de temperatuur moet niet te hoog zijn, gewoon nog wat zon!
Voor iedere passant en vooral voor diegenen die iets laten horen een dikke knuffel omdat jullie er zijn!
Lieve trouwe bezoekers , nog even geduld en dan kom ik terug on line als alles hier stilaan +- terug in de plooi valt. Het doet echt deugd te lezen dat de meesten niet zomaar direct afhaken en de moeite doen om toch een paar woordjes achter te laten. Dat is zeker één van de redenen waarom ik hier zal terug komen, ik zou jullie allemaal toch wel missen hoor! Bedankt en een dikke duim voor jullie die de moeite doen om even binnen te wippen!
Lieve ,trouwe bloggers ik moet even iets rechtzetten. Toen ik sprak over ons bloggroepje dat bijna uiteengevallen is, is had ik het over de blogvriendinnen van het eerste uur waarmee ik maandelijks samenkom en die niet meer actief zijn hier. Dat wil niet zeggen dat de mensen die er intussen bijgekomen zijn en die hier regelmatig wel een reactie posten niet tot mijn bloggroepje horen hoor! Ik ben altijd heel blij als ik een reactie terug krijg op mijn krabbels. Maar momenteel zijn er hier een paar zaken die prioritair zijn en mijn volle aandacht vragen. Ik kom zeker terug, dus ik vergeet jullie niet! Ik kom af en toe wel eens lezen bij de trouwe bezoekers maar zal eventjes niet zelf iets posten! Bij deze... tot ziens en hopelijk duurt dat niet te lang...
Van ons groepje dat indertijd zo actief was op senniorennet blijven we amper met 3 over waarvan er twee ook maar sporadisch nog iets posten. Ik weet het ,de zomerperiode nodigt uit om het wat rustiger te doen en misschien moet ik ook even de riem eraf leggen en even herbronnen .. We zien wel wanneer ik terug kom.
Tot zolang.. een heel goeie zomer lieve bezoekers en we'll meet again!
)
