Eventjes laten weten dat alles hier ok is en het weer toch stukken beter is dan op het thuisfront dus blijven we nog even hier. En om jullie op te vrolijken na al die regen dit...
Soms word je op een onaangename wijze geconfronteerd met de realiteit nl het leven… het duurt toch maar even. Zondag toen we naar het lokale restaurant gingen om een thee te drinken, werden we verrast door de aanwezigheid van politie op onze locatie. We dachten al aan diefstal of andere misdaden maar de werkelijkheid was eigenlijk confronterend. Een Nederlands koppel van vooraan in de 70 verblijft hier 2 straatjes onder ons. Elke morgen laat de man de hond uit en dat is het moment waarop de dame opstaat en koffie zet en het ontbijt klaarmaakt. Zondag was het dus ook zo alleen toen de man terug kwam, was er geen ontbijt noch koffie. Zijn vrouw was opgestaan maar moet een hartinfarct gehad hebben want ze lag dood naast het bed. Dat verklaarde de aanwezigheid van de politie. Die mens was echt totaal van de kaart en liep er als een zombie erbij. Het ergste was dan nog dat hij niet meer binnen mocht gaan en moest wachten tot de wetspolitie er was. In onze zone is er maar 1 wetsdokter en die woont in Alicante zo’n 60 km hier vandaan. Het heeft tot na 13 u geduurd voor die er was en de dame lag er al van rond 9u30. Gelukkig hebben die mensen vrienden die in de buurt verblijven en de man opvingen. Die hebben de familie opgebeld en op de hoogte gebracht. Momenteel zijn de twee dochters gisteren al aangekomen om hun pa bij te staan want de formaliteiten en paperassen in zo’n geval zijn enorm. De repatriëring van een lichaam naar het thuisland is niet simpel. Er verblijven hier veel Nederlanders en Belgen en iedereen was erg aangedaan want de meesten kennen mekaar. Zo zie je maar dat je van elke dag moet genieten want morgen knippen ze hierboven de draad door en ze kijken niet naar de leeftijd . Een oude vriend van Tony - die jaren naar Spanje kwam ook al was hij in de 90- had als lijfspreuk :” Cada dia es un regalo” wat wil zeggen “elke dag is een geschenk” en zo is het toch. Ok er sterven ook jonge mensen maar als je op tram 7 of 8 zit en je bent nog samen met je partner dan is dat toch een geschenk want dan leef je toch al in je krediettijd zeg ik altijd en dat is niet aan iedereen gegeven. Intussen gaat het leven hier weer verder maar telkens als ik voorbij de plek van die mensen kom dan sta ik er toch weer even bij stil. Daarom lieve bezoekers… carpe diem of pluk de dag want vandaag heb je en morgen moet je nog krijgen!
Ja hoor we leven nog maar we zijn met vakantie en dan zit ik niet elke dag op mijn blog maar het werd toch stilaan tijd dat ik even iets liet weten.
Ik heb in een vorig schrijven verteld over Isla de Benidorm en hoe het volgens de legende zou ontstaan zijn. Tijdens een wandeling hier vonden we een mooi doorkijkgaatje met zicht op die Isla de Benidorm. Water, bomen en blauwe lucht dat staan altijd garant voor prachtige foto's of niet?
We zitten hier weer al ruim 3 weken te genieten soms van de zon want het is hier ook winter en de zon is niet elke dag van de partij maar de temperaturen vallen mee. Zeker beter dan thuis! Maar we genieten vooral van de rust en de stilte hier en het gezelschap van leeftijdsgenoten. Dat zijn niet allemaal nederlands sprekenden maar we profiteren van het talenbad dat we hier hebben en dat houdt onze grijze massa actief.
Deze periode van het jaar is ideaal hier voor prachtige zonsopgangen en - ondergangen. Deze morgen zag het er in La Cala zo uit.
Met "La Cala" bedoel ik de baai achter Mont Benidorm (achter het Poniente= westelijk strand), dat gedeeld wordt door Benidorm, Finestrat en La Villajoyosa. Het verhaal gaat dat Finestrat ooit de inwoners van Benidorm heeft geholpen bij een mogelijke aanval van piraten (Noord-Afrikaanse piraten teisterden de desolate omgeving honderden jaren) en als dank hiervoor toegang kreeg tot de zee. In die tijd wilde men uiteraard geen strand om op te liggen bruinen maar een beschutte baai waar vissers hun boten op het strand konden trekken, of zeehandel konden voeren. Het strand is prachtig gelegen met een natuurlijke setting van groene heuvels. Het water is er vaak heel helder en veel toeristen verkiezen de relatieve rust van La Cala boven de hectische stranden van Benidorm. Niet dat het in La Cala rustig is in de zomer. Zeker niet. Het kleine strandje ligt vaak goed vol. Maar het is een ander publiek het zijn vooral Spaanse gezinnen die vanuit het binnenland een dagje naar het strand gaan. Ook hoor je hier vaker Russisch of Noors, of Nederlands. Op dit strandje zijn het niet de Britten die overheersen. Er hangt een sfeer die relaxt is, haast een dorpse sfeer. La Cala is duidelijk voor de “locals” en de rustige reiziger,
Ja hij ligt er nog altijd de Puig Campana. Met een hoogte van 1.406 meter is het de op één na hoogste berg van de provincie Alicante.
Het eiland voor de kust van Benidorm heet ‘ ISLA DE BENIDORM ‘ (pauweneiland) en het verhaal gaat dat dit eiland is ontstaan door het stuk rots dat ontbreekt aan de top van de nabijgelegen berg PUIG CAMPANA. Over het ontstaan van dat gat in de berg Puig Campana en dus het ontstaan van het pauweneiland bestaan verschillende legendes. Eén versie van de legende is verwant aan een vergelijkbaar gat in de Pyreneeën, La Brèche de Roland (De Breuk van Roland). Roland, commandant van het leger van Karel de Grote, zou een zwaardgevecht hebben gevoerd met de aanvoerder van het Moorse leger. Al vechtend bereikten zij de top, waar Roland zijn tegenstander tegen de grond sloeg. Toen Roland zijn tegenstander de genadeslag wilde geven, miste hij echter en sloeg zo een stuk uit de rots, dat door de enorme klap in zee viel en zo het Pauweneiland van Benidorm vormde. In een andere legende zou Rolands minnares sterven zodra zij beschenen zou worden door de laatste stralen van de ondergaande zon. Om haar iets meer tijd te geven hakte Roland een stuk uit de bergen, zodat de zonnestralen haar later zouden bereiken.
6 Januari Driekoningen = Día de Reyes in Spanje is een feestdag.
De avond voorafgaand aan Día de Reyes is misschien wel het meest iconische moment van de festiviteiten in Spanje. In elke grote stad en veel dorpen vindt er een parade plaats, waar de drie koningen op prachtige praalwagens door de straten trekken, omringd door dansers, muzikanten en kleurrijke kostuums.
Op 6 januari komen dan de families bijeen en snijden ze in een zoete lekkernij genaamd Roscón de Reyes - een ronde cake gevuld met room. De taarten bevatten hier helemaal geen amandel. De cake heeft een nogal banale suikerbroodsmaak, maar wordt op smaak gebracht met citrusvruchten, verse crème, chocolade, pudding, of alles samen. Als je erin snijdt en een beeldje van een koning krijgt, ben je een koning voor één dag. Als je echter een boon krijgt, moet je voor de cake betalen. Het is letterlijk volgens de zegswijze "de bonen vreten".
Voilà we zitten hier al een week en hebben terug "onzen draai" gevonden.. en gisteren was het weer zonnig genoeg om onze eerste wandeling in de heuvels hierachter te maken en alles leek nog steeds vertrouwd en we voelden ons terug thuis Het is heerlijk om hier weer tot rust te komen. Er is wel wat comfort bijgekomen qua shoppen en dat is goed voor de beentjes. Er werd een Aldi gebouwd op zo'n kleine 200m van onze locatie dus op wandelafstand en op een 20min wandelen bouwden ze ook een grote Lidd'l...als dat geen luxe is .
Volgende week zou wat warmer worden met temperaturen ts 18 en 20 gr.. ....meer moet het niet zijn.
De kalender is uitgeput en hangt er bladloos bij. De nieuwe kalender laat ons weer hopen op een goed 2025. Daarom deze wens voor jullie lieve mensen een gelukkig en gezond 2025.
Wellicht staat bij jou de kerstboom ook al te pronken in afwachting van de eindejaarsfeesten. Om je nu al wat voor te bereiden hier een aantal opmerkelijke kersttradities uit andere landen.
-De Yule Cat (IJsland) Een van de meest unieke feestelijke tradities komt uit IJsland, waar naar verluidt een gigantische kat ronddwaalt in het besneeuwde landschap tijdens de kersttijd. Traditioneel gebruikten boeren de Yule Cat als een stimulans voor hun arbeiders - degenen die hard werkten, kregen nieuwe kleren, maar degenen die dat niet deden, zouden worden verslonden door het gigantische katachtige beest. Tegenwoordig is het voor iedereen in IJsland gebruikelijk om nieuwe kleding te kopen voor Kerstmis.
-Gebakken rupsen (Zuid-Afrika) Als je aan kersteten denkt, staat kalkoen vaak hoog op de lijst. In Zuid-Afrika zijn het echter griezelige kriebels waar lokale kinderen naar uitkijken. Feestelijke gefrituurde rupsen lijken misschien één van de meer ongebruikelijke kersttradities, maar deze rupsen zijn niet alleen de alledaagse variëteit die je in de tuin aantreft. De Pine Tree Emperor Moth, of kerstrups, is gekleurd met erg feestelijke tinten en de traditie wil dat iedereen die er eentje eet een beetje extra geluk krijgt in het komende jaar.
-Krampus (Oostenrijk) Kinderen zijn doorgaans goed vertrouwd met de Kerstman of Sinterklaas, maar ze mogen zich gelukkig prijzen dat ze niet in Oostenrijk wonen. Dat komt omdat hier een griezelig wezen genaamd 'Krampus', de boosaardige handlanger van Sinterklaas naar verluidt door de straten dwaalt op zoek naar kinderen die zich slecht gedragen hebben. In de maand december kun je angstaanjagende gemaskerde figuren verwachten die zowel kinderen als volwassenen bang maken met gruwelijke grappen.
-Kolonel Kerstman (Japan) Al in 1974 lanceerde het Amerikaanse fastfoodrestaurant KFC een feestelijke marketingcampagne in Japan. De ogenschijnlijk eenvoudige slogan "Kurisumasu ni wa kentakkii!" (Kentucky voor Kerstmis) heeft een nationale traditie voortgebracht die tot op de dag van vandaag nog steeds gedijt. Hoewel Kerstmis geen nationale feestdag is in Japan, gaan gezinnen uit het hele land naar hun lokale KFC voor een speciale kerstavondmaaltijd.
-Augurk in de boom (Duitsland) Aangenomen wordt dat de kerstboomtraditie die tegenwoordig over de hele wereld wordt omarmd in de 16e eeuw in Duitsland is begonnen, dus is het geen verrassing dat daar nog steeds een aantal unieke gebruiken bestaan. Eén daarvan is om ergens tussen de takken van de boom een augurk te verstoppen en een geschenk te geven aan het kind dat het vindt.
-Rolschaatsen (Venezuela) In de Venezolaanse hoofdstad Caracas begeven zich elk jaar op kerstochtend grote groepen stedelingen op rolschaatsen naar de mis. De traditie is zo goed ingeburgerd dat veel straten van de stad vanaf 8.00 uur zijn afgesloten voor verkeer zodat de schaatsende gemeente veilig naar de kerk kan.
-Feestelijke sauna (Finland) Veel huizen in Finland zijn uitgerust met een eigen sauna en in de kersttijd wordt deze gezellige plek een heilige ruimte die wordt geassocieerd met lang overleden voorouders. Op kerstavond is het gebruikelijk om je uit te kleden en lang en respectvol in de sauna te gaan, waarvan wordt aangenomen dat het ook de thuisbasis is van de legendarische sauna-elf. Na de saunasessie trekken de Finnen naar de avondvieringen - terwijl de geesten van die voorouders hun plaats innemen in het borrelende water.
-Spinneweb Kerst (Oekraïne) In Oekraïne hebben ze nu door de oorlog wel andere dingen aan het hoofd, maar normaal is de kerstperiode daar een moment waar de kinderen naar uitkijken. En daar hoort griezelen bij. Waar wij kerstballen, klatergoud en sterren zouden hebben, gebruiken Oekraïners versieringen die de natuurlijke vorming van spinnenwebben nabootsen die glinsteren van dauw. De traditie gaat terug op een volksverhaal over een arme weduwe die het zich niet kon veroorloven om een boom voor haar kinderen te versieren. Volgens de legende hadden spinnen in huis medelijden met het gezin en sponnen ze prachtige webben over de hele boom die de kinderen op kerstochtend ontdekten toen ze wakker werden. Spinnenwebben worden in de Oekraïense cultuur ook als een geluksbrenger beschouwd.
Voilà en wat hebben we vandaag geleerd?
Dat veel tradities niets te maken hebben met het eigenlijke Kerstgebeuren.
Heb je het ook al gemerkt dat de scheurkalender elke dag een beetje slanker wordt?
Blaadje na blaadje gaan we naar het einde van 2024 toe.... ik heb al een nieuwe kalender voor 2025 klaarliggen en dan maar duimen dat we zonder angst ( met al die onheilspellende berichten) elke dag in het nieuwe jaar opnieuw dat blaadje kunnen afscheuren!
Mannen en vrouwen een mooie combi De man heeft de WAPENS ontdekt en heeft de JACHT uitgevonden, De vrouw heeft de JACHT ontdekt en heeft de PELSJAS uitgevonden.
De man heeft de KLEUREN ontdekt en heeft de SCHILDERKUNST uitgevonden, De vrouw heeft de SCHILDERKUNST ontdekt en heeft de MAQUILLAGE uitgevonden.
De man heeft de WOORDEN ontdekt en heeft de CONVERSATIE uitgevonden, De vrouw heeft de CONVERSATIE ontdekt en heeft de RODDEL uitgevonden.
De man heeft het SPEL ontdekt en heeft de SPEELKAARTEN uitgevonden, De vrouw heeft de SPEELKAARTEN ontdekt en heeft de HEKSERIJ uitgevonden.
De man heeft de LANDBOUW ontdekt en heeft het VOEDSEL uitgevonden, De vrouw heeft het VOEDSEL ontdekt en heeft het DIEET uitgevonden.
De man heeft de VRIENDSCHAP ontdekt en heeft de LIEFDE uitgevonden, De vrouw heeft de LIEFDE ontdekt en heeft het HUWELIJK uitgevonden.
De man heeft de VROUWEN ontdekt en heeft de SEX uitgevonden, De vrouw heeft de SEX ontdekt en heeft de HOOFDPIJN uitgevonden.
Kasten opruimen dat levert soms mooie herinneringen op.
Mijn half bedde en ik hebben een katholieke opvoeding gehad met alles wat erbij hoort. Een hoogtepunt daarvan was onze plechtige communie. Heel achteraan verborgen in een kast in de strijkkamer vond ik deze week nog een paar restanten van toen nl onze Missaal , paternoster, catechismus en mijn doopkaars.
Voor de leken een missaal is een misboek waarin de liturgische gebeden voor de rooms-katholieke mis enz. staan opgetekend. Omdat de missen en andere gebeden vroeger meestal in het latijn waren, staat in een missaal zowel de Latijnse als de vertaal versie afgedrukt zodat we konden meebidden met de priester.
Een catechismus is een opsomming van de leer van de kerk waarin de dogma's van de kerk onder de vorm van vraag en antwoord systematisch worden uitgelegd.
Voor jouw plechtige communie kreeg je zo'n missaal met een mooie gouden snede die in een lederen omhulsel stak. Dat droeg je in je hand maar om het boek te beschermen tegen zweethandjes droeg je die in een witte zakdoek . In de andere hand droeg je jouw doopkaars en je kreeg ook nog een mooie witte paternoster die in een klein lederen zakje stak. Al die " ornamenten" samen met je nieuwe plechtige Communie klederen en alle liturgische belevingen maakten die dag heel speciaal.
Wij vertrokken van de school in stoet naar de kerk, de jongens aan éne kant en de meisjes aan de andere kant. We leken precies allemaal trouwkoppeltjes met dat verschil dat wij niet lachten maar de hele ceremonie ernstig opnamen. Tot daar le moment suprème voor diegenen die een oogske op mekaar hadden Eenmaal in de kerk zaten de meisje aan de ene kant van de kerk en de jongens aan de andere kant.
Eigenlijk kan ik nog heel veel vertellen over die dag maar niemand zit daar op te wachten want voor velen is dit passé. Maar hoe jouw leven verder ook verlopen is het blijven speciale momenten in de lange weg die je gaat.
In de dokters praktiek an de groote kerke in Roeserloare, zit er è vrouwe mèt è baby te wachten vor ‘t eerste oenderzoek van dien kleinen. De dokteur roept ze binnen en controleert de baby ip zien gewichte. Den dokteur is è bitje oengerust en vroagt: “Madam? , kriegt die kleinen borstvoedienge of de flesse?”
“ Borstvoedienge.” zegt ze ….
Woarip dat de n dokteur vroagt: “ Madam zoe je gie ekki j oen bloese en beha willen u ut trekken astemblieft?”
De dokteur begint mè in heur tepels te duwen en te kniepen en wrieft mè zien handen de hele tied over heur borsten.
“ Madam…’t is gin woender dat die kleinen oender zien gewichte is, je è gie gin melk!”
“ ‘k weetend”, zegt ze, “ ‘k zien kik de oma, mor ‘k zien toch blieë dak gekomn zien.”
Toen we onze grond kochten in 1972 zei ons ma:" Ah in de boscage" WVL voor het bos. Intussen wonen we hier nog steeds in de boscage en geen haar op ons hoofd dat eraan denkt om hier weg te gaan. Steek me in de stad en ik kwijn weg! We hopen echt dat we van hier uit onze aardkloot mogen verlaten. Heerlijk toch bij de longen en de stilte van het bos en de open natuur die optimaal is voor een wandeling.
Black Friday, supermarkten die ons al volop aan het verleiden zijn om Kerstaankopen te doen, reclames op Tv op je GSM en ik kan zo nog verder gaan. De pakjesgekte komt er stilaan aan. Nog even de Sint zijn moment gunnen en dan kan het hekken van de dam!
Die vraag stel ik nu eens aan jullie want ik kreeg die vraag meer dan genoeg de laatste weken. Het doet deugd dat mensen bekommerd zijn maar ik wil iedereen zegen dat ik stilaan terug de " oude" ben, zonder veel napijn van de val... En ik kijk nu echt dubbel zo goed uit als ik ga shoppen want ik wil die stomme val niet nog eens meemaken. Maar aan de andere kant als ik de reacties las hier en op Fb dan ben ik niet de enige die de grond al eens gekust heeft. De Paus doet dat uit respect voor het land dat hij bezoekt, ik spijtig genoeg door weer te rap te willen zijn en niet goed uit te kijken.. Je zou denken dat je met ouder worden wel leert dat je alles wat rustiger moet doen, maar biebie hier blijft denken dat ze nog de drive en lenigheid heeft van een jongere dame.. helaas pindakaas zeggen onze Noorderburen.
Vandaag hebben we weer ons dagelijkse wandeling gedaan en dat viel fysiek mee , mijn gehavende knie protesteerde niet veel en qua weer waren de 18 graden hier lokaal ook meegenomen.
Morgen beginnen we weer al aan de laatste week van november en dan komt de laatste maand van 2024 er aan.. en gaan we weer zonder er iets aan te moeten doen een jaartje verder.
2025... hadden ze mij gezegd dat ik ooit in 2025 op een blog mijn herinneringen of bedenkingen zou neerzetten dan had ik het horen donderen in keulen en kijk.. het is bijna zo ver.. ook dat is leven..
Nog een hartelijke groet aan de bezoekers of ze nu reageren of niet het maakt niet meer uit ...
Wat is dat toch met vallen als je ouder wordt? Een blogvriend schreef dat hij door het donker weer in zijn living over een poef struikelde en zo pijnlijk gevallen was. Gelukkig hield hij er geen breuken aan over . Vorige week vrijdag heb ik ook op een onaangename manier de grond gekust en dat op de parking van de Colruyt hier in de buurt, zomaar en plein public. ☹️
Na het uitstappen ging ik op zoek naar en winkelkarretje en om de één of andere reden struikelde ik en na een paar verwoede pogingen om recht te blijven, viel ik toch pardoes op mijn rechterzijde. Onmiddellijk waren er een paar mensen om mij recht te helpen maar toch wilde ik even blijven zitten want de pijn in mijn borst en schouder vroegen al mijn aandacht. En terwijl ik daar zat te wrijven en te bekomen, werd ik kwaad op mezelf…wie valt er nu zomaar zonder zichtbare hindernis zo lomp op de grond? “Gaat het? Moeten we de ziekenwagen opbellen ? Wat is er gebeurd? Heb je ergens pijn?” Mijn antwoorden kwamen snel . “Het gaat, geen ziekenwagen en ik weet zelf niet hoe het gebeurd is maar geef me even de tijd en het komt goed en ja mijn borst en schouder doen pijn! “ Ik was niet op mijn hoofd gevallen dus gelukkig werkte daarboven alles nog ok ( in zoverre het daar ok is 😃). In ieder geval vond/ vind ik het lomp van mezelf om zomaar publiekelijk zo’n "tuimelperte" te maken. Dat moet nogal een zicht geweest zijn want ik heb zeker nog 3 stappen lang geprobeerd om mijn evenwicht terug te vinden maar helaas pindakaas, het was van “kus de grond of leg uw kop erbij”!! Vandaag begint de pijn te minderen en op een paar blauwe plekken na en nog wat ongemakjes ben ik weer " de oude". Ik zei het nog toen ik thuiskwam en Tony vertelde wat er gebeurd was… “ "geen zorgen, onkruid vergaat niet”. Blijkbaar vormen de gecombineerde effecten van verlies van spieren, botdichtheid, flexibiliteit enz een significante bedreiging voor vallen bij ouderen. Vallen kan vervelende gevolgen hebben. Met wat geluk houd je er alleen een schaafwond of een blauwe plek of een kniezend gewricht aan over. Maar vaak zijn de gevolgen ernstiger. Maar always look on the bright side of life want wat blijkt? Over het algemeen zijn oudere mensen wijzer, aangenamer en beter in staat om emoties te reguleren. Daarnaast blijken ouderen gelukkiger dan mensen die tussen en 40 en 60 jaar zijn. Ook zijn ouderen vaak milder, hebben zij een flexibele mentaliteit en zijn ze dankbaarder. Tsja als dat allemaal klopt dan verzacht dat de pijn van het vallen… Daar troost ik mezelf mee!😃
)
