Er wordt de dag van vandaag weer ‘gewielrend’ dat het een lieve lust is. Als de televisie een wedstrijd uitzend en dat durven ze soms te doen, 🙂 kijk ik daar graag naar vooral als Michel Wuyts het commentaar verzorgt, want dan zit ik me werkelijk te verkneukelen. Zijn woordgebruik is namelijk een niet te onderschatten aanwinst voor onze taal.
Als liefhebber van alles wat met taal verband houdt, is dat iets dat ik van harte verwelkom. Tijdens de voorbije reportages is bijvoorbeeld onderstaande kippetjespraat vrolijk uit zijn mond en over zijn lippen gestruikeld:
– “Er is geen vuiltje aan de hand.”
Vroeger moest dat vuiltje zich aan de lucht bevinden, maar voor velen is dat toch iets te hoog gegrepen.
– “Er is een kleine kink in het peloton.”
Wellicht bij gebrek aan een kabel.
– “De start werd verdonkeremaand.”
Ik had die nochtans gezien, al zorgde een losgeraakte reclamedoek wel voor wat geharrewar.
– “Brutaliteit wordt genadeloos afgeslacht.”
Bij mij zou afgestraft volstaan, want ik ben niet zo’n bloeddorstig type.🙂
Om zo'n versprekingen alleen al geef ik elke dag vanzelfsprekend acte de présence met pen en papier in de aanslag. Ik ben telkens benieuwd wat de heer Wuyts weer allemaal uit zijn botten zal slaan, om het eens met een Belgisch-Nederlandse staande uitdrukking te zeggen. 🙂 Belgisch Nederlands?! Het is me een raadsel waarom van Dale hardnekkig weigert om deze taalvariant Vlaams te noemen. Ik ben geen Belgische Nederlander maar een Vlaming en ik spreek geen Belgisch-Nederlands, maar Vlaams … ja, zelfs West-Vlaams. 🙂
Eén blik in de spiegel en de opkomende rimpels en grijze haren bewijzen wel degelijk dat ik in de herfst van mijn leven ben die grijze sprieten laten zien dat mijn lichaam niet meer in de opbouw is, maar langzaam richting verval gaat.
Mensen roepen misschien dapper dat iemand ‘mooi oud wordt’ en ‘karakteristieke rimpels’ heeft, maar feit is toch dat een strak huidje of kontje er appetijtelijker uitziet dan al dat losse vel en pigment op de verkeerde plekken .Dus samenvattend: ik word steeds lelijker en dan ga ik dood. Goed, tot zover de reaiteit.
Het is misschien wat voorbarig om te zeggen dat ik mijn grijze lokken omarm, of de rimpels een helpende hand toesteek maar ach, ze even lief toespreken dat helpt misschien? Daarom ....
Lieve nek- en oog rimpels, lieve wangzakjes, lieve wallen van me, laat ik maar meteen met de deur in huis vallen niet dat ik daar erg naar uitkeek, maar in theorie wist ik natuurlijk dat jullie op een dag in mijn leven zouden stappen en dat deden jullie ook, geruisloos maar onomkeerbaar. Waar jullie eerst nog alleen verschenen na een wilde avond of te weinig slaap, zijn jullie intussen “here to stay.” Ik heb dan maar besloten dat ik jullie accepteer. Sterker nog, ik heb besloten dat ik jullie ga verwelkomen. En daarna helemaal ga doodknuffelen, dat vooral.
Het is niet dat ik te klagen heb. Maar het verval slaat op mijn 75ste, gewoon toe. Voor corona kwam ik onverwacht een vriendin tegen die ik al een tijd niet in het echt had gezien. Even monsterden we elkaars gezicht. En ik weet zeker dat we allebei hetzelfde dachten: "Zozo. Die. Is. Oud. Geworden." Maar mooi oud is niet lelijk. Sterker nog, we hielden natuurlijk niet op over hoe goed die andere eruitzag. En ik meende dat ook echt. Zij had nog steeds diezelfde twinkeling in haar ogen waar ik altijd zo om moet lachen. En ik had nog steeds dezelfde ogen maar intussen grijs wordend haar en dus ook nekrimpels en wangzakjes die in een heel zure stand kunnen blijven staan als ik vergeet om regelmatig te glimlachen.
Daarom ...
Lieve nekrimpels en wangzakjes, ik weet nu al dat jullie de komende tijd meer vrienden ongevraagd gaan uitnodigen dus ik kan er maar beter aan wennen nietwaar? En hoewel ik veel beweeg en water drink en matig probeer te eten, weet ik ook: leven is ouder worden. En daar hoort dit dus bij. En aangezien het alternatief betekent dat ik er niet meer zou zijn, wilde ik maar even zeggen dat jullie van harte welkom zijn.
Dus kom er maar bij: grijze haren, kipfilet-bovenarmen - en hé, zijn dat nou ineens pigmentvlekjes op mijn hand- want ik omarm jullie, ik let op jullie en ik leef naar jullie. Ik hoop dat ik dat nog heel lang mag doen. En al die tijd knuffel en prijs ik jullie en dat zal ik blijven doen net zolang tot jullie misschien even genoeg van mijn liefde hebben en me een tijdje links laten liggen en niet meer vermenigvuldigen.
Niet dat jullie daarna niet meer welkom zijn hoor, dat wil ik niet zeggen, maar soms blaast een beetje afstand ook ineens weer passie in een relatie he? En allemaal tegelijk langskomen hoeft van mij trouwens ook niet hoor. Ik vind dat natuurlijk heel gezellig, maar wil jullie wel stuk voor stuk de aandacht geven die jullie verdienen, begrijp je dat?
Misschien kunnen we dus eens praten over een soort bezoekregeling? Zou zoiets kunnen denk je? Zo, denk er maar even over na. We hebben alle tijd. Want jullie gaan misschien niet meer weg, maar ik ben dat voorlopig ook nog niet van plan. Wat mij betreft maken we er dan ook een mooie tijd van samen!
Dus daag lieverds, don’t be a stranger! Maar bellen jullie wel eerst even dan kan ik me een beetje op jullie komst voorbereiden want dat hebben vrouwen van mijn leeftijd inmiddels wel nodig, vrees ik. Maar dat hoef ik jullie niet te vertellen.
Ben jij zo iemand die na het afgaan van de wekker direct naast je bed staat? Of ben je met geen stok uit bed te krijgen en bestaat jouw ochtendritueel vooral uit snoozen?
De wekker, noodzakelijk, maar door velen van ons gehaat, onderbreekt abrupt je slaap, of dat nu door een irritant geluid of een prettig muziekje is dat maakt het opstaan niet gemakkelijker tenzij je een ochtendmens bent en de nieuwe dag fris en fruitig begroet. Voor de meeste mensen blijft opstaan echter lastig en vervelend. Lang leve de snoozeknop dus! Want wat is er nu lekkerder dan je na het afgaan van die irritante wekker nog even lekker om te kunnen draaien? En nog eens, en nog eens…
Ik heb deze boodschap meegepikt uit een mail want bij mij is het door de “ braincooking” stil hierboven!!!
" De economen hadden er niet aan gedacht maar de CEO van een bank zette de economen aan het denken toen hij zei: "Een fietser is een ramp voor de economie van het land! Hij koopt geen auto en neemt geen autolening, koopt geen autoverzekering , koopt geen brandstof. Hij stuurt zijn auto niet naar onderhoud en reparaties, gebruikt geen betaald parkeren, veroorzaakt geen grote ongelukken, heeft geen meer baanwegen nodig, wordt niet zwaarlijvig."
Ja zeg als men zo begint, wat dan met gezonde mensen? Die zijn ook niet goed voor de economie. Denk eens na...
Ze kopen geen medicijnen.
Ze gaan niet naar ziekenhuizen en dokters.
Ze voegen niets toe aan het BBP van het land want elke nieuwe McDonald's outlet vb creëert ten minste 30 banen zoals :
10 cardiologen,
10 tandartsen,
10 gewichtsverliesdeskundigen naast al de mensen die in de McDonald's outlet werken.
Daarom mensen kies verstandig: een fiets of een McDonald's?
Het is de moeite waard om er over na te denken.
Ps .De voetgangers zijn nog erger. Ze kopen niet eens een fiets.
Omdat we gisterenavond zo’n 11 l regen kregen, lijkt het vandaag precies een sauna! Daarom zit ik weer binnen en achter mijn scherm te denken hoe ik jullie dag kan opfleuren in deze moeilijke tijden en .. ik denk dat ik iets gevonden heb!
Poëtische minnaar zegt :
- “Jij bent de zonneschijn van mijn ziel. Jij verdrijft de wolken van mijn wanhoop. Jij zult mijn hart altijd regeren en met koele regendruppels laven. Mijn liefde voor jou zal nooit afkoelen. Jij zult…..”
Modern meisje: “Mag ik je even onderbreken? Is dit een huwelijksaanzoek of een weerbericht?”
Of wat dacht je van volgende versprekingen … Bijna juist zeg je?
- “Ik kreeg me daar een sneer uit de pan”, pruilde mijn vriendin. “Ik ben er nog steeds niet goed van.”
(Ik kan het me voorstellen. Als je iets uit een pan krijgt dat niet eetbaar is en ook geen veeg is, kan dat je zuur opbreken. )
- “Dat heeft ze op de vangrail kunnen redden!” bejubelde quizmaster Ben Crabbé een kandidate die net op tijd een woord raadde.
(Als hij zich wat meer met het Nederlandse taaleigen zou bemoeien in plaats van met Blokken te spelen, had hij zich op de valreep misschien bedacht en het correcte woord gebruikt. )
- “Ik ben helemaal over m’n stuur“, zei de dame die net bijna van haar fiets en van de sokken gereden was.
( Ze mag van geluk spreken dat ze niet op die vangrail van Ben Crabbé terechtgekomen is, want dan zou ze pas overstuur geweest zijn.)
-- “Mag ik morgen eens bij je langs komen wippen?” vroeg de jongeman aan wie ik af en toe Franse lessen geef.
( Dat langskomen vind ik best. Dat wippen ietsje minder, of eigenlijk helemaal niet. )
- De supermarkt waar ik klant ben, maakte reclame voor extra observerend keukenpapier.
( Ze zullen ongetwijfeld absorberend bedoeld hebben, maar anderzijds kan ik me niet van de indruk ontdoen dat ik in mijn keuken in de gaten wordt gehouden.)
De zin om buiten bezig te zijn, staat op een laag pitje met de hitte die we nu krijgen dus blijven buitenklusjes in een comateuse toestand wachten op frissere moementen!
Daardoor heb ik tijd zat om van mijn geliefde bezigheid te genieten nl zin / onzin schrijven!
Ja dat schrijven, vroeger ontving deze kwebbelmie graag brieven van die echte, persoonlijke papieren exemplaren met mooie postzegels erop met warme gedachten en beheerste krullenletters en met lieve woordjes en fijne wensen , daar kan ik nog steeds van genieten… Trouwens al die uren “ schoonschrift” in de lagere school.. dat moesten we toch onderhouden hé! Maar, hoe kan je in deze moderne tijd de post elegant in ontvangst nemen? Voor de duidelijkheid: ik heb het niet over acties als het werpen van smachtende blikken, het dramatisch zuchten of het expressief rollen met de ogen. Néé, ik heb het over het object waarin men de brieven deponeert.
Bij onze dagelijkse wandeling keur ik hier en daar brievenbussen en daarover wil ik het nu even hebben. Ooit - toen er nog ridders en freules leefden- was er een tijd dat men op romantische wijze de post kon ontvangen door de installatie van een duiventil !!
Later opteerden de meesten voor een zakelijkere oplossing: namelijk een postgat (tevens tochtgat) in de voordeur.
Maar als je het allemaal net iets creatiever wil aanpakken, dan moet je – als het terug mag/kan- eens een autoritje maken inspiratie te over! Bij nadere analyse kan ik zelfs de geschiedenis van de brievenbus feilloos reconstrueren. Bij deze een historische schets, ter lering en vermaak!
We beginnen onze tijdreis in de jaren ’40. Oorlogstijd, weet u wel. Creatief met minder. En dus werden melkbussen omgevormd tot brievenbussen al dan niet met een vrolijk likje verf! Recyclage op z’n best en nog steeds vatbaar voor navolging!
In de jaren ‘50 leefde de economie weer op. Blijkbaar waren in die dagen de zogenaamde “smurfenhuisjes” bijzonder trendy. Het waren een soort kabouterwoninkjes, voorzien van echte raampjes en dakpannetjes. Vaak droegen zij het Eftelingachtig opschrift “BRIEVEN” (handig, zo wisten passerende kabouters meteen dat deze gerieflijke optrekjes niet voor hen beschikbaar waren. Sommige misverstanden kan je maar beter voorkomen!)
Een andere variant uit die zelfde tijd is de prehistorisch uitziende plastieken boomstam.
Iets later, waarschijnlijk in de jaren ’60, deed een vrolijker type brievenbus haar intrede nl een wijnvat waarop een luidkeels grinnikend cherubijntje had plaatsgenomen al dan niet met druivenrank en schaterlach. Smaakvol, althans voor wie graag als levensgenieter of wijnbaron te kijk wilde staan. (De bierbuik en bakkebaarden van de eigenaar denken we er ook spontaan bij, geen idéé hoe dat komt!)
De jaren ’80 zorgden voor metaalconstructies, al dan niet in fletse kleuren.
En de jaren ’90 stonden dan weer garant voor sobere natuurstenen zuilen. Niet echt iets om over naar huis te schrijven dus, laat staan om er een column aan te wijden.
Opeens kwam er een gloednieuw type brievenbus overgewaaid van over de grote oceaan en bood zich aan. Het was eigenlijk een heruitvinding van de ouwe melkbus, deze keer in vlekkeloos glanzend aluminium, met vrolijk wapperend wimpeltje. Het ding in kwestie riep nog net niet “jiiiiihaaaaa!”, maar we zijn er echt niet ver van verwijderd.
De dag van vandaag zijn het vooral stenen of aluminium brievenbussen die de opritten sieren .
Droom jij echter nog stiekem van zo’n smurfenhuisje uit de fifties, houd dan maar het groot vuil in de gaten misschien vind je daar nog wel zo’n unicum !
Omdat de hitte mij binnenhoudt en een mens daardoor niet in zijn dagelijks ritme geraakt, kan dat wel eens op mijn zenuwen werken. En dan stel ik aan jou, lezer, de vraag:
“Zijn er ook dingen die soms op jouw zenuwen werken?
Wacht mannekes, even relativeren. Ik verwacht hier geen klaaglitanie maar het leek me enigszins grappig om daar iets over te schrijven zo in de zin van :” Hé ik ga hier iets over schrijven en dan lijkt het allemaal minder irritant. Zzz… Zzzzz… Zzzzzzz…”
Klinkt het bekend .. je ben aan het shoppen in de supermarkt en ziet wat verder een bekende die je liever niet tegenkomt omdat die altijd aan het klagen en zagen gaat .. je draait jouw karretje en vlucht een andere gang in?
Hewel, dat had ik ook vandaag…niet dat ik er niet mee om kan als iemand even zijn gal spuwt maar sommigen hebben daar blijkbaar een patent en omdat ik weinig tijd had en corona een lang verblijf in de supermarkt afraadt, heb ik ook maar mijn karretje gedraaid!
Nog zo iets . Elke lente en zomer is het hetzelfde liedje. Wanneer ik in de zetel TV kijk of wanneer ik op het toilet zit en vooral – want dat hebben die kleine zoemende zuigers graag – wanneer ik rustig liggen te slapen dan zijn ze daar. Hen wegslaan helpt niet, hen platslaan daarentegen…De enige remedie is muggenspray gebruiken dan ben je een tijdje van hen verlost!
Of wat denk je van het volgende? Op het toilet zitten, naar het toiletpapier willen grijpen en dan beseffen dat er nog maar één velletje is en er is geen nieuwe rol in de buurt… Dan verwens je de laatste gebruiker toch naar de maan!!
Of die opdringerige telefoonverkopers! We kennen ze allemaal: ze bellen altijd tijdens het eten of wanneer je bezig bent met andere belangrijke dingen. En als we 'nee bedankt' zeggen, blijven ze doordrammen over de vele 'voordelen'. Vandaag zo’n telefoontje gehad ivm energie besparingen….Ik heb hen heel beleefd gezegd : “ Geen interesse..” en dank je dat ze dan afhaken?
Of die broodrooster die altijd heel enthousiast is als ie bokes mag roosteren maar nog enthousiaster als ze klaar zijn. Wij hebben ook zo’n enthousiast! Mijn boterhammen vliegen vaak in de lucht en belanden dan op de grond. Ik maak er nu zelfs een sport van om in te schatten waar ze zullen landen en daar dan mijn bord te zetten haha.
Of dat de winkelkarren van Aldi of Colruyt die heel erg zwaar en lomp zijn om mee te rijden zodat ik me in een permanente staat van spierverrekking bevind als ik een poging doe om zo’n volgeladen ding naar de auto te duwen zonder brokken te maken. ..
Of het feit dat mijn haar bij deze hitte op niets gelijkt, geen volume, rare rechtstaande pieken en alsof dat nog niet stom genoeg is heel vaak door de hitte tegen mijn gezicht plakt.
En zo zijn er nog wel een paar items die ik aan mijn ergernislijstje kan toevoegen. Eigenlijk ben ik een optimist en positivo maar af en toe eens ventileren is wel tof …. En ventilatie kunnen we nu bij + 30 graden goed gebruiken
-'Ik heb gisteren een zwangerschapstest gedaan'...Zegt de ene.
De andere vraagt verwondert: 'En waren de vragen moeilijk??'
--Dokter: 'Uw pols gaat wel heel erg langzaam.'
Patiënt: 'Geeft niet, dokter, ik heb de tijd.'
--De ene blondine zegt tegen de ander:
'Dit jaar valt Kerstmis op een vrijdag'...
Zegt de ander: 'Oh! hopelijk niet op de 13de!!'
--De juf vraagt in de klas of de leerlingen een zin kunnen maken met het woordje 'wirwar'.
Leentje krijgt eerst het woord en zegt :'Gisteren heb ik mijn mama wol helpen sorteren, het was een echte wirwar'.
Zeer goed zegt de juf, waarop zij Frankske het woord geeft.
'Als mijn papa 's morgens opstaat is zijn haar een echte wirwar'.
'Ook een zeer goede zin' stelt de juf.
De derde leerling die het woord neemt is Achmed, zijn zin is: 'Mijn broer ging forich week een bank overfalle, maar zijn gewirwar kapot'. .....
--3 katten zitten aan een toog en hebben geen werk.
De 1ste kat zegt : ik zou graag bij Campina werken : 's morgens melk, 's middags melk en 's avonds melk. De 2de kat zegt : ik zou graag bij Whiskas werken : 's morgens Whiskas, 's middags Whiskas en 's avonds Whiskas.
De 3de kat zegt : ik zou graag bij Jupiler werken.
De 1ste en 2de kat : Bij Jupiler ? Waarom ?
3de kat : 's morgens een kater, 's middags een kater, 's avonds een kater.
Het was eigenlijk al een paar jaar geleden dat onze oprit afgespoten werd en donderdag raapte ik al mij moed bijeen en vloog er met de drukspuit tegenaan.Tegen de late namiddag hield ik het voor gezien met nog 1/3 te gaan. Vrijdag zou ik wel verder doen...
Te goed om NIET te pikken, maar wél met dank aan de mij onbekende schrijver: …😂😂😂
Lockdown brief van een hond.
Lieve mensen,
Het is me opgevallen dat jullie de laatste weken wel heel vaak en lang in mijn huis verblijven. Hoewel ik het geweldig vind om jullie in mijn huis te hebben vind ik dat het tijd wordt om de regels iets aan te scherpen en te verduidelijken waar nodig.
1. Als je naar buiten gaat…… Ik ga mee!
2. Het is me opgevallen dat jullie erg veel lekkere dingen eten terwijl jullie in jullie luie outfit op de bank hangen. Ik heb recht op mijn deel in dat lekkers. Ik zal er verder niet al te moeilijk over doen en gewoon stilletjes naar je gaan zitten staren totdat je gehoorzaamt en mij mijn deel geeft.
3. Nee, ik ga niet in bad. Ik ben al schoon.
4. Dat jij je verveelt betekent niet dat ik een bad nodig heb. Als je zonodig iets moet wassen dan ga je dat metalen ding op wielen dat buiten staat maar wassen dat heeft de baas toch al drie keer gedaan deze week, terwijl hij de oprit al weken niet af is geweest.
5. Zolang je toch in mijn huis bent is het je taak om me naar buiten te laten zo vaak als ik dat nodig acht. Ook als ik net pas buiten ben geweest….. Er is nog een plekje wat ik nog niet gecheckt heb.
7. Als ik slaap……. Laat me slapen!
8. Dat ik lig te slapen is geen teken voor jou of je mensenpuppies om met me te gaan spelen.
9. En ik kan slapen waar ik dat wil. Ik waardeer het niet om wakker gemaakt te worden zodat ik opschuif. 10. Zeg niet shhhh of stop tegen mij als ik blaf.
11. Jij besluit om meer thuis te zijn, mijn beveiligingstaak is er alleen maar groter op geworden. Alles wat ik hoor moet ik aan je rapporten dus luister goed naar me ipv te zeggen dat ik stil moet zijn.
12. Verlaat geen kamer in huis zonder mij.
13. Ik ken jullie soort onderhand…. Gisteren hoorde ik ook een zak chips open gaan op de slaapkamer en niemand riep mij om te delen.
14. Dus vanaf nu…. Ik ga jullie stalken.
18. Deze regel is heel belangrijk….. Als het op de grond valt…… Is het van mij! Als het in mijn mond zit….. Van mij!!
19. Je zult nooit meer alleen een plasje gaan doen, jij kijkt ook naar mij als ik plas dus ik snap niet waarom ik dan niet bij jou mag kijken. Dus geen deuren sluiten, ook niet het toilet!
20. Ik werk altijd al vanuit huis, dus als jij dat ook doet moet je niet op mij mopperen als ik blaf tijdens jou vergadering of geklets met je mensen vrienden.