Op een morgen doet een pastoor de deur van zijn kerk open en vindt daar ...... een dode ezel. Hij weet niet goed wat te doen en belt dan maar de burgemeester met het verzoek om het dier te laten weghalen.
'Los uw problemen zelf op', zegt de burgemeester, die feitelijk een gloeiende hekel aan de pastoor heeft. 'Per slot van rekening is het uw taak de doden te begraven !'
'Daarom bel ik u juist op', zegt de pastoor.
'Volgens het reglement moet ik eerst de familie raadplegen !'
Onlangs werd mij de vraag gesteld wat er zou gebeuren als het water van de zee 1m stijgt. Awel ,ik heb er eens zitten over nadenken - geen doomdenken - maar gewoon de voor en - nadelen bekeken.
We gaan zover niet meer moeten rijden om aan zee te geraken!!
We kunnen dan veel dichter schelpkes rapen! En diegenen die op “den dijk” wonen, moeten niet meer op de pier gaan staan om te vissen, maar kunnen dat van op hun balkon doen!
In plaats van je boot in de haven te leggen, kan je hem in je garage binnenvaren!
In plaats van in een hondendrol te trappen, kan je dan op een kwal trappen!
De kusttram wordt dan afgeschaft en je krijgt dan de roeitram.
De nadelen zijn,
dat de vis duurder gaat worden omdat die zal vermoeid zijn van die ene meter verder te zwemmen! De garnaalvissers gaan met hun paard van op het eerste verdiep naar beneden moeten duiken!
Ze gaan de duinen moeten verschuiven!
Ze gaan in monokini lopen in Brugge en dat gaat wreed veel accidenten geven .
Maar kom, laat ons nu eens keer serieus zijn!!! We zijn hier bezig over 1 meter!!!! Als het nu vloed is komt het water toch meer dan 1 meter omhoog en dan hebt ge nog zeker 50 meter tot aan de dijk!! Dus moet het eerst al 50 meter naar omhoog komen eer we gevaar lopen en dat is dan toch maar om de vier uur, want de rest trekt dan weer met eb naar Engeland .
Waar is de tijd dat ik op een stoel stond om het raam te wassen en er nadien ook weer af sprong. Nu neem ik een trapladdertje... Ik liep de trappen op met twee treden tegelijk en ik gleed langs de trapleuning naar beneden, nu gebruik ik elke trede en de trapleuning als steun... Een dag felle inspanningen gedaan , de andere dag wat rustig aan...
Dat trammeke 7 stappen doet me toch iets en vooral beseffen dat ik nu de oude generatie ben. Dat is ouder worden ... en ook zal er geen enkele man nog een fluitconcert geven als ik langsloop en vermits ik ook geen fluitketel in huis heb, hoor ik helemaal niets meer fluiten ! Of het zouden mijn oren moeten zijn die door een dag shoppen in een druk shoppingcenter zelf aan het fluiten gaan.
We zijn terug overgeschakeld naar het winteruur en naar het schijnt mag je dan een uurtje langer slapen. Ja dat zal wel! Ik heb die uitvinders van het winter -of zomeruur nooit begrepen. We moeten onze wekker van 3u naar 2u zetten en dan stel ik mij de vraag waarom juist in het midden van de nacht? Ik overloop even in gedachten de nacht!
Daar gaan we:
Toen ik gisteren ben gaan slapen heb ik dus mijn wekker gezet om zeker wakker te zijn om 3u. Als ik ’s nachts moet opstaan slaap ik altijd heel nerveus en dan duurt het soms lang eer ik in slaap val. Maar bon, rond één uur moet ik dan toch in slaap gevallen zijn en voor ik de kans had het menu van mijn dromen te raadplegen ging daar om 3u de wekker af. Ik draaide de wijzer van mijne wekker van 3u naar 2u en ik zat even te denken in mijn bed hoe het nu juist zat. Ja, ik had tussen 2 en 3 al geslapen en nu ik de wekker had verzet stond hij terug op 2u. In feite lag ik daar nu met een uur waar ik niets kon mee doen want ik had het uur op zich al meegemaakt en met het terugdraaien van de wijzer was ik een uur terug in de tijd gekeerd.
Toen ik het licht terug had uitgedaan vielen mij plots de fluorescerende wijzers van mijn polshorloge op die nog steeds op 3u stonden.Ja wadde, ik moest niet alleen mijne wekker verzetten maar ook al de rest! Mijn polshorloge verzetten is een werk op zich en dat nam even tijd in beslag. Maar ik moest ook nog eens mijn sloffen aantrekken want er was nog werk.
In de keuken was het de muurklok gelukkig geen koekoeksklok want stel je voor dan moet je die koekoek wakker maken om hem te vertellen dat hij een uur moet achteruitvliegen om straks terug 3u te koekoeken terwijl hij dat juist had gedaan. Ppfff eer die vogel dat verstaan heeft !
Gelukkig passen de gsm, de radio, de tv en de computer zich zelf aan anders ben je midden in de nacht een uur bezig. Ja, waarschijnlijk is het daarom dat een mens langer mag slapen, omdat hij gewoon een uur bezig is met alles te verzetten midden in de nacht.
Nee, voor mij hoeft het niet en als ze mij komen vertellen dat we met een uur terug te keren in de tijd geld besparen moeten ze mij eens uitleggen hoe want daar waar ik anders gewoon de nacht in het donker doorbreng met mijn ogen toe heb ik nu alle lichten moeten aansteken om overal het uur te verzetten en dus zal de factuur wel op tijd in de bus vallen.
Ja, ik loop er al een ganse morgen nerveus van en dus ga ik mij nu maar even op de zetel leggen om de tijd in te halen die ik verloren heb met de tijd te verzetten.
Euh ….. dat was gewoon fantaseren hoor mannekes. Ik heb lekker geslapen en de meeste klokken hebben zichzelf aangepast maar eerlijk? Voor mij mogen ze overschakelen naar één tijd maar ja daar begint de miserie opnieuw welke tijd, zomertijd of wintertijd?
Mocht iemand nog twijfelen, ik ben altijd klaar om te helpen of een oplossing voor te stellen...
Omdat ik vermoed dat alle politici teveel naar Boney M en hun song "Ma baker" luisteren waar het ook om geld draait ".. give me all your money", besloot ik het voor mezelf simpel te maken dan ben ik tenminste zeker waar mijn spaarcenten naar toe gegaan zijn . Ik stem voor ...
I come to bury The politicians, not to praise them.
The evil that men do, lives after them,
the good is often interred with their bones.
So let it be with the politicians.
We believed the politicans were ambitious,
If it were so, it was a grievous fault
and grievously has the citizen answered it.
Here, under leave of the “ famous” and the rest
– Who are all honourable men -
Come I to speak to speak for …..
( diegenen die ooit Hamlet bestudeerd hebben ,weten waar ik hier de mostard haalde )
En hier stop ik want voor wie moet ik spreken?
Ze beloven allemaal weer heel veel, zijn allemaal weer de besten, gooien weer met drek naar mekaar , “To roddel or not to roddel “ that’s the question en daaruit moeten we dan kiezen!
De reacties op mijn vorig logje bewijzen nog eens dat er nog altijd een zekere taboe is als je over bepaalde zaken spreekt. Ik ben daar realistisch in en vind dat je voor jezelf en je kinderen duidelijkheid moet scheppen over delicate onderwerpen zoams het einde van je leven en zo. Dat gezegd zijnde ( hahaha) sluit ik dat hoofdstuk af en om te tonen dat ik nog altijd met een smile door het leven ga mijn volgend blogje!!
Nog een paar dagen en het is weer zover dan beginnen we aan de herfst het seizoen dat je rustig met je ongeschoren benen in je fleecetrui in de zetel binnen zit met een kop herfstthee en geurkaarsjes en je favoriete boek of TV programma!
En dat de herfst ook supertof kan zijn, bewijs ik hier met een paar fotootjes!!
- Af en toe een buitje is goed voor de plantjes
- Er staat vaak een gezellig briesje.
- Je hoeft je auto niet naar de carwash te brengen.
- Je kan supergezellig binnen spelletjes doen.
- Je kan eindelijk je favoriete sweater weer eens aantrekken.
- De natuur krijgt schitterende kleuren.
- Kastanjes een pest? Bij lange niet, je kan er echt supermooie dingen van maken .
- Je kan op het strand makkelijk een plekje vinden.
- Je kan lekker gezellig een kaarsje aansteken. Romantisch!
- Er groeien hele bijzondere paddenstoelen in het bos.
En zo kan ik er nog een paar bedenken!
Wie zegt nu nog dat de herfst niet supergeweldig tof is?
Haha, ik heb me nu al lekker uitgeleefd en de herfst moet officieel wel nog beginnen…..
Als wij, al een tijdje vijftigplussers (zoals ze ons nu noemen, niet meer senioren of ouderlingen), de leeftijd van 100 jaar willen bereiken, moeten wij sterker in ons schoenen staan dan ooit, want:
Als de jeugd moe is, is ze aan vakantie toe.
Als wij moe zijn, zegt men "ze takelen af".
Als de jeugd bezwaren maakt, heeft zij een uitgesproken mening.
Als wij bezwaren maken, hebben we het niet begrepen.
Als de jeugd iets vergeet, hoor je hen zeggen "ik heb het waanzinnig druk" gehad.
Als wij iets vergeten, zegt men "dat is de ouderdom, of Alzheimer".
Maar wij ouderen zijn overlevers kijk maar naar de veranderingen die wij hebben meegemaakt, meebeleefd én overleefd:
Wij werden geboren vóór dat er sprake was van televisie, diepvries, flitscamera's, creditcards, computers, afwasmachines, microgolfovens, inductieplaten, droogkasten en stoomstrijkijzers.
Wij trouwden eerst en woonden dàn samen zonder kennis van zaken en zonder ondervinding (allez, dat was bij mij toch het geval).
Wij werden geboren vóór er huismannen waren of deeltijdse banen, kinderdagverblijven, groepstherapieën, samenlevingscontracten of generatiepacten.
Wij hadden nooit gehoord van jongens met piercings, van bom-moeders en van H5N1.( variant van vogelpest virus).
Wij waren er al vóór de E40, de B747 jumbo, de shuttle , de TGV........
Wij gebruikten alleen ons geheugen met hersencellen, nu hebben ze daarvoor nog RAM en ROM en geheugens met Harde Schijven vol Mega- en Gigabytes.
Toen betekende "Made in Japan” rommel.
Een i-POT(D) was bij ons een stoofpotje om een ei in te koken.
Wij dansten op 45 en 33 toeren platen, nu heeft men Cd’s, DVD's , MP3's......
Konijnen en ook andere zoogdieren aten nog selder, nu beschikken wij voor hetzelfde effect over Viagra en Vibrators.
Aids was het Engels woord voor helpers.
Een relatie met iemand hebben, had te doen met zaken en niet met een bed.
Wij zaten nog buiten op de stoep met buren te praten, nu gebruiken ze SMS, Twitter, Whatsapp enz om elkaar iets te vertellen, zo mogelijk met een webcamera.
Wij hadden nog een kodakske met zwart-wit film, nu nemen ze kleurenfoto's met een GSM die ze dan versturen met Bluetooth of ze gebruiken een Blackberry Pda of nog ingewikkelder.
Het muziekpostje met koptelefoon is nu een homestudio met surround klank geworden.
De facteur bracht nog te voet de krant op zondag en de gratis gazet met de uitslag van de Ronde van Vlaanderen werd uit een vliegtuig van Het Volk naar beneden gesmeten.Nu krijgt men 's zondags de krant op de PC of tablet of GSM.
Wij wisten niet wat geld uit de muur halen was noch brood , drank , snoepjes enz uit de automaat.
Wij hadden een afspraak met ons lief, nu is dat een "dating" met een "babe".
Als je nu iemand naar de maan wenst, kan het zijn dat hij er echt naar toe gaat.
Wij noemden het nieuws op de radio nog "het gesproken dagblad", nu slaat men ons om de oren met digitale radio DAB en HDTV.
De kleur "roze" had enkel met baby's te maken en "homo" betekende 'mens'.
Wij waren nog bij de scouts of bij de Chiro en jongens moesten bij den troep.Nu moet de jeugd zich afreageren als hooligan bij voetbalmatchen of andere sportevenementen of door een joint op te steken.
Wij zijn de laatste generatie waarbij men een man moest hebben om baby's te krijgen.
Wij keken vroeger op een landkaart of zelfs op een kompas om de weg te zoeken, nu gebruiken ze een GPS.
Maar beste blogvrienden wij zijn ook al die toer op gegaan .
Wij sturen ook nog weinig brieven met de post, maar gaan e-mailenof SMSsen en met onze GSM luisteren we naar muziek, nemen we foto's en we kunnen er zelfs mee telefoneren .
Wij zullen ons nog maar eens aanpassen zeker? Zo slecht is het nu toch niet hé?
Vandaag is het al 10 j geleden dat ik mijn gal liet wegnemen … Het verlies is stilaan verwerkt. Mijn afscheidsbrief van toen kwam ik toevallig tegen.
"Al die jaren was je mijn trouwe gezel. Je was er steeds voor mij zonder dat ik het besefte. We waren zo innig met elkaar verbonden tot je opeens mijn leven kwam vergallen...Waarom verstoorde je zomaar mijn dagen met je bittere oprispingen? Jij, die mij zo eigen was, lag stilaan als een steen op mijn maag, je maakte mij het leven zuur, ik begon mijn vertrouwen in jou te verliezen. We hebben samen onze problemen proberen uit te praten ze zelfs vanuit een ander licht bekeken...
Iedereen zei: " Je bent beter af zonder ... kan alleen maar je leven vergallen" . Maar niemand besefte hoe intens we met elkaar verbonden waren.
Je was er al vanaf mijn eerste levensdag. Je was er als ik je nodig had. Stil en ongemerkt deed je je taak mijn trouwe vriend. Tot het bittere einde hield jij het vol. Waarom ga je nu plots een andere weg op? Is het zo moeilijk om ook in de herfst van mijn leven trouw aan mijn zijde te staan? Hoe moet ik nu die leegte in mij opvullen? Het is zo moeilijk om uit te leggen hoe het aanvoelt om een intieme levensgezel te moeten missen, jij die een stuk van mezelf was. Nooit zal ik mij nog compleet voelen! Hoe graag had ik jou op je vertrouwde plekje gelaten we waren zo intens met elkaar vergroeid, maar ons vertrouwen is definitief gebroken. Je bent al een tijdje jezelf niet meer en sleept mij mee in je bitterheid. Vaarwel dan maar, mijn vriend.
Ik staar nu vanuit mijn bed naar jouw tergend aandenken dat jij achterliet... 1 luttele steen..De kleintjes waren het aanschouwen niet waard. Is dit jouw gram omdat men jou weggerukt heeft uit mijn leven? Is dit het einde van onze levenslange relatie? Toch zeg ik zeg je nog éénmaal "dank" mijn trouwe gezel voor wat je al die jaren voor mij deed. Je was een stuk van mezelf geworden Maar hier scheiden onze wegen... Ga nu maar ergens anders je gal spuwen!"
De vakantie is gedaan, de scholen zijn opnieuw geopend om de slapende grijze massa van onze jeugd na 2 volle maanden terug wakker te maken! Wij senioren willen niet achterbollen hé en daarom deze eenvoudige oefening!!
Rustig blijven, diep inademen, langzaam articuleren en volgorde respecteren en het lukt!! Allé hier toch
In een zeemansdorpje woonde eens een meisje, Barbara genaamd. Barbara maakte de allerlekkerste rabarberpudding in de verre wijde omtrek, en iedereen was zo gek op de rabarberpudding van Barbara dat iedereen haar Rabarberbarbara noemde.
Omdat Rabarberbarbara op een gegeven moment zo bekend was geworden met haar rabarberpudding, besloot ze om haar eigen bar te openen. Natuurlijk werd de bar de Rabarberbarbarabar genoemd. Rabarberbarbara had in haar Rabarberbarbarabar nogal wat vaste klanten, maar veruit de meest bekende klanten waren wel 3 barbaren die regelmatig van rabarberbarbara's rabarberpudding genoten in de rabarberbarbarabar. En omdat deze barbaren zo vaak in de rabarberbarbarabar kwamen om rabarberbarbara's rabarberpudding te eten kregen zij op een gegeven moment de bijnaam ' Rabarberbarbarabarbarbaren'.
De e Rabarberbarbarabarbarbaren hadden natuurlijk ook lange stoere baarden en deze werden natuurlijk de rabarberbarbarabarbarbarenbaarden genoemd. Als de rabarberbarbarabarbarbaren hun rabarberbarbarabarbarbarenbaarden wilden verzorgen, dan gingen zij altijd naar de barbier: De rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbier.
De rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbier besloot om samen met de rabarberbarbarabarbarbaren een barbecue te organiseren: Een rabarberbarbarabarbarbarenbaardenbarbierbarbecue.
Als je dit kunt uitspreken zonder fouten dan ben je ook uitgenodigd!
Vergeetachtigheid, ik dacht er geen last van te hebben en toch…de laatste tijd overvalt het me af en toe. Ze hadden mij altijd gezegd dat het vergeten te linken was aan de ouderdom en dus dacht ik maar ik heb nog tijd. Maar wanneer ben je nu oud en vooral oud genoeg om te vergeten?
Ik ben nog niet oud – zo denk ik toch - maar toch betrap ik me er op dat ik soms iets vergeet zoals gisteren .Ik moest dringend naar het dorp om papieren af te geven bij CM. Kom ik daar aan zie ik dat ik vergeten was om die papieren mee te nemen! Och…het kan gebeuren.
Maar nu ik er aan denk, verleden week was ik ook al een paar zaken vergeten en zelfs de week ervoor.Ik herinner me zelfs dat ik verleden jaar verschillende zaken op het programma of in mijn agenda staan had die ik totaal vergeten ben. En zelfs verder in de tijd vergat ik niet van iets te vergeten. Naar het schijnt vergat ik soms zelfs te luisteren naar ons ma. Ja, als ik zover moet terugkeren in de tijd dan wil dit zeker zeggen dat ik al oud was op jonge leeftijd.
Och…het compenseert dat ik me vandaag zoveel zaken herinner die ik vroeger vergeten ben. Hoewel, vandaag is het te laat en vergeten is vergeten. Te laat om nu nog te doen of te hernemen wat al veel vroeger moest gedaan zijn. In feite zet het mij aan het denken en stel ik mij de vraag of ik sommige zaken nu echt vergeten ben of dat het bewust gewist heb uit mijn geheugen.
Ach, hoe meer ik er zit aan te denken hoe meer ik besef dat vergeten niet bestaat. Als men iets vergeet en men er vroeg of laat terug aan denkt is het niet helemaal vergeten hé. En herinnert men zich helemaal niets dan is het er misschien nooit geweest en hoeft men nog geen schrik te hebben om iets vergeten te zijn. En toch twijfel ik soms….Soms denk ik…mijn verstand draait op volle toeren om mij toch iets te herinneren dat ik misschien had moeten doen. Maar nee er komt niets en blijkbaar ben ik het dan echt vergeten!
Nee…ik noem dit niet vergeten en zolang ik het niet zeker weet of mij kan herinneren ,noem ik het “twijfelen” of “onzekerheid”. Ik kan dus besluiten dat men zeker niet mag twijfelen of onzeker zijn wil men echt vergeetachtig zijn! Volgen jullie nog?
Tijdens een wandeling door het woud hoorde een atheïst geritsel in het struikgewas. Hij draaide zich om en zag een enorme grizzlybeer op zich afkomen. De man probeerde zich uit de voeten te maken, maar struikelde over een boomstronk en viel. Terwijl de beer zijn machtige voorpoten ophief om toe te slaan gilde de man:
"God! Help me!"
De tijd stond stil. De beer bleef als bevroren staan, het bos zweeg en het beekje hield op met kabbelen. Toen hoorde de atheïst een machtige stem:
"Je ontkent mijn bestaan al jaren, hebt anderen verteld dat ik een verzinsel ben en al mijn werken toegedicht aan een samenloop van kosmische omstandigheden. Waarom zou ik je helpen?"
"Ja, het zou hypocriet zijn om u nu om hulp te vragen", gaf de atheïst toe. Maar misschien kunt u de beer bekeren?"
Op hetzelfde moment kwam het bos weer tot leven en begon de beek opnieuw te stromen. De beer viel op zijn knieën, vouwde zijn klauwen en sprak:
De tijd dat vrouwen bovenop de barricades kropen en hun bh’s ritueel verbrandden om verandering te eisen, ligt achter ons. Dat van die bh’s verbranden, bedoel ik dan. De harde korsetten veranderden in bodyfit en ultrasofte stofjes met nauwelijks voelbare beugels. Geen strakke keurslijven meer, maar ademend katoen en zijdezachte kant. Enfin. De bh’s zijn niet de reden dat ik hier schrijf dan was ik wel tot bij Marie Jo of zo gereden. Geef toe, ’t trok wel jullie aandacht. Die wilde ik. En - no worries - ik hou m’n kleren aan. Ik begin oud te worden, versleten. Mijn lijf 73, mijn hoofd gelukkig nog steeds euh….40 kan dat? . Of is het omgekeerd?
Versleten, klink zwaar, maar toch. ..Kleermakerszit op de grond vergeet het ik geraak nooit meer recht tenzij ik me laat vallen en op handen en voeten probeer recht te komen want ook geen zicht is dus kleermakerszit .. afgedaan!
Opstaan na een zware nacht die al bij al niet eens meer zo zwaar is de dag van vandaag..een ramp! Onlangs kreeg ik zelfs een kater van twee gin-tonics, éentje is geentje hé. Een vriendin die ook op trammeke 7 zit, stond er zelfs mee op, met die kater bedoel ik niet met de drank.
Zo’n schapenvachtje op m’n fietszadel vb (Heb ik niet) maar ‘k geef toe dat het me erg comfortabel lijkt.
Maar het aanlokkelijkste van al? Een middagdutje in de zetel voor de TV terwijl het nieuws loopt .Zo’n powernapje waar je wat verdwaasd uit wakker wordt.. De plooien van het kussen donkerrood in je wang gedrukt. Je krijgt ze niet weg, die lijnen, niet met wrijven niet met fond de teint of blush. Het brandmerk van vrouwen die af en toe eens een momentje stelen voor zichzelf, die van de schamele momentjes tussen werk-strijk-koken en partner eens een keertje me-time hebben gemaakt. Het doet zo’n deugd.
Dus als je me – héél af en toe – bij het aanbellen aan de deur ziet staan met rode strepen op m’n wang, een lichtjes krokant haarpuntje vooraan omdat het opdroogde in een straaltje speeksel dat langs mijn mondhoeken sijpelde, ietwat verkreukelde kleren en ogen die er nog wat wazig bij staan… kom dan maar binnen om met me te babbelen. Fijn! Heel graag. Maar doe het zachtjes, voorzichtig, geen kreetjes en geen lachjes. Ik ben dan maar net wakker.
Ik heb het al op een nadere plaats gezegd en doe het ook hier uit de voeten;
Hebben jullie het ook ondervonden dat zelfs zuchten stukken beter gaat dan de voorbije dagen. Dat zuchten was van opluchting omdat we wat mildere temperaturen krijgen en dat is welkom. Intussen ben ik achter de oorzaak van de recente hitte gekomen! Voor alle sport geïnteresseerden zijn het al weken super hete dagen. Vier weken lang heb ik samen met zoveel anderen onze Duivels gevolgd op het WK. Ik heb gehold ,gesjot, gesprongen, gevallen en voor dood blijven liggen om dan dank zij een gele of rode kaart miraculeus te verrijzen. Ik heb gescoord , gejuicht en gesakkerd en altijd in vol ornaat de Brabançonne meegezongen tot de muren trilden. De spikes hingen nog niet aan de haak of mijn stalen ros stond klaar in de living om met onze renners de tour de France te rijden…Drie weken lang , bij zo’n temperaturen hebben we samen gespurt, traangas uit de ogen gewreven en verder gereden, geklommen, gedaald , gevallen en weer opgestaan maar vooral doorgegaan.. beseffen jullie - niet sportliefhebbers – welke hitte in ons landeke op die manier geproduceerd werd? IK heb mijn liters voor de buis gezweet, zeker weten. Gelukkig zorgden Michel Wuyts en José De Cauwer voor de soms “relaxerende” commentaar . Voor één keer moesten we in onze Noorderburen onze meerdere erkennen want op het weekje geel van onze Greg na viel er vanuit Belgische hoek niet veel spectaculairs te beleven tenzij je de bijna hartstilstand bij zovelen na de tuimelperte van Gilbert ook een sportbelevenis noemt.
Vandaag pinken we samen met onze Nederlandse vrienden een traantje weg als Dumoulin het tweede trapje bestijgt maar als jullie denken dat het nu gedaan is beste bloggers dan lezen jullie zeker geen sportkrant. Nauwelijks drie weken na de finale van het WK en nog steeds in volle zomerse hitte neemt koning voetbal weer zijn plaats in op de kalender. Vanaf dit weekend start terug onze Belgische voetbalcompetitie. Mijn voetbalabonnement is bestel zodat ik mijn favoriete voetbalploeg op TV kan volgen… Wie wordt dit seizoen kampioen? Wordt het terug Blauw –Zwart de ploeg van mijn hart of de concurrent Paars - Zwart of spelen de Rouges voor derde hond?
Sommige wetenschappers beweren dat overdaad schaadt en niet bepaald goed is voor de gezondheid en algemene conditie van mensen en dat ook de hersenen er niet bepaald wel bij varen. Och, maak jullie geen zorgen beste vrienden ik “plak” niet aan mijn TV maar sport hier binnen lustig mee gewoon vanuit mijn luie zetel en mijn mentale en fysieke gezondheid stellen het nog steeds goed .
Echt waar mijn grijze cellen zijn precies aan het opdrogen, er komt maar geen inspiratie meer uit... dan maar weer tijd voor een flauwe grap zeker en zo weten jullie dat ik nog leef!!
Frank, een onderwijzer in het tweede leerjaar neemt na het middageten plaats in de zetel om te rusten. Maar Wout, zijn zoontje, heeft daar anders over beslist.
-Kijk papa, roept hij, een vliegtuig! Hoe kan een vliegtuig in de lucht blijven , papa?
- Dat weet ik niet jongen.
Korte stilte. Dan vraagt Wout:
-Papa, waar blijven onze dromen als we niet slapen?
- Dat weet ik niet jongen en wees nu eens stil zodat ik die dvd van de "Kip en het ei" kan bekijken.
-Wie was er het eerst papa, de kip of het ei?
- Dat weet ik niet jongen, stel toch niet zo'n domme vragen.
De lerares legde uit dat alle zelfstandige naamwoorden in het Spaans mannelijk of vrouwelijk zijn. Ze verdeelde de klas in twee groepen -jongens en meisjes- en vroeg hen welk geslacht het woord " ordenador" ( computer) heeft.
De jongens besloten dat ordenador vrouwelijk moest zijn:
- omdat niemand anders dan de ontwerper van een computer de logica ervan kan begrijpen.
- omdat de taal waarmee computers met elkaar communiceren onbegrijpelijk is voor anderen.
- omdat zelfs de kleinste foutjes opgeslagen worden in het geheugen om later te kunnen worden teruggehaald.
- omdat je, zodra je een band opbouwt met een computer, je halve salaris uitgeeft aan accessoires..
De meisjes daarentegen vonden dat " ordenador" mannelijk moest zijn want :
- voordat je iets met je computer kan doen je hem eerst moet aanzetten.
- een computer bevat veel gegevens maar kan niet zelfstandig denken.
- een computer wordt geacht problemen op te lossen, maar vormt meestal zelf het probleem.
- zodra je een computer hebt gekozen, realiseer je je dat je , als je wat langer had gewacht, een veel beter model had kunnen hebben..
De meisjes wonnen.
MAAR even een opmerking een computer kan in het Spaans ook vertaald worden door una computadora.... tsja... hoe zit het nu?
)
)
Och…het kan gebeuren. 
