Ik heb net ontdekt dat ik tot een hippe leeftijdsgroep behoor !
Ik ben een "Seenager". (Senior teenager).
Wat is daar leuk aan?
Ik heb alles wat ik wilde als tiener (weliswaar pas 50-60 jaar later).
Ik hoef niet naar school of naar mijn werk te gaan.
Ik krijg elke maand een uitkering.
Ik heb mijn eigen huis.
Niemand zegt mij om hoe laat ik thuis moet zijn.
Ik heb een rijbewijs en een eigen auto.
Mijn identiteitskaart laat mij toe in alle bars en wijnwinkels binnen te stappen om alcoholische dranken te kopen.
De mensen met wie ik uitga zijn niet meer bang om zwanger te worden, de meesten zijn nergens bang voor, ze hebben al geluk zo lang te leven, ze denken dat het geluk nog wel even aan hun kant zal staan.
Ik heb geen acne meer. Het leven is goed!
Ook zal jij je intelligenter voelen na het lezen van deze tekst, als je zelf een Seenager bent.
Mijn hersenen zijn wat trager omdat ze zoveel weten, een beetje zoals een pc waar je (te) veel in opgeslagen hebt. Wetenschappers geloven dat al deze kennis je slechthorend maakt door de druk die kennis veroorzaakt op je binnenoor. Ze zouden beter uitzoeken hoe ze hoorapparaten minder duur kunnen maken.
Soms ga ik naar een andere kamer om iets te halen en als ik er ben, denk ik alweer aan iets anders en weet ik niet meer waarvoor ik hier kwam. Het is geen echt geheugenprobleem, het is een manier van de natuur om ouderen meer te doen stappen. Stappen is goed voor de gezondheid.
Ik heb wel meer vrienden waar ik dit naartoe zou sturen, maar nu kan ik me even al hun namen niet meer herinneren.
Dus, stuur dit a.u.b. naar uw vrienden, misschien zijn ook enkele van mijn vrienden er tussen.
Dat het jonge volkje meer op internet communiceert dan in werkelijkheid dat weten we al! Grappen daarover zijn volop "in" en toch is het niet zo ver gezocht..... Wat denken jullie?
Dochter: "Pap, ik ben verliefd op een jongen die ik heb leren kennen op een dating site, we werden vrienden op Facebook en we hebben al veel gekletst via What's app. Hij heeft me een aanzoek gedaan via Skype en we hebben erover gebeld via Viber. Geef jij ons je zegen over ons huwelijk?"
Vader: "Wauw fantastisch, ik zou zeggen: Geef je ja-woord via Twitter, beleef je huwelijksnacht via de webcam, bestel kinderen via bol. com. En als je genoeg hebt van je man; verkoop hem dan op 2dehands.be!"
Albert Hein heeft een volledig nieuwe supermarkt geopend in LOKEREN en de andere zullen volgen …
Men heeft er o.a. een nieuwe “waterverstuiver” geplaatst om in de afdeling “groenten en fruit” alles zeer vers te houden. Kort voor de verstuiving hoort de klant het geluid van een donderslag en ruikt hij de geur van neergutsende regen.
Wie de afdeling “zuivelproducten” betreedt, hoort de koeien loeien en snuift de geur van vers gemaaid gras op.
In de afdeling “vleeswaren” kan men het aroma van een lekkere steak met uien op de barbecue ruiken.
Wandel je door de gang waar “eieren” verkocht worden, hoor je de kippen kakelen en komt de geur van gebakken spek en eieren je tegemoet.
En in de “broodafdeling” worden al je zintuigen geprikkeld door het aroma van vers uit de oven gehaald brood en heerlijke gebakjes.
Hoe het ook zij.... ik ga mijn toiletpapier ergens anders kopen …
Vroeger toen een auto nog niet zo alledaags was, kon je me zonder problemen op de weg zien tuffen ik redde het wel maar met die drukte tegenwoordig, de verkeersveranderingen en het veranderde rijgedrag van velen voel ik me niet meer zo veilig als ik naar een onbekende bestemming moet. Gelukkis is er nu de GPS !
Ik had nooit gedacht dat ik ergens heen zou kunnen rijden zomaar oeps mijn auto in en onder problemen naar een voor mij totaal onbekende bestemming en ze ook nog bereiken. Maar met een GPS wordt alles zoveel gemakkelijker dus ben ik die " MEVROUW" zo dankbaar om me met kalme zachte stem overal door te loodsen en steeds op dezelfde zachte toon... Gewoon even de navigatie instellen en dan naar het eind van de wereld rijden als het moet , ik kom zonder veel poespas op de bestemming toe en dan nog op tijd ook!!!
Wat een luxe de dag van vandaag, ik voel me niet meer afhankelijk van iemand anders om me ergens waar ook heen te brengen. Steden hebben normaal geen geheimen meer , vandaag even naar daar, morgen de andere richting uit maakt me niets uit ik kom er wel.... Ik voel me een beetje een wereldreiziger geen plaats is er nog voor me onbereikbaar.....
Ongemak was vroeger mijn metgezel als ik achter het stuur zat in een grote vreemde stad, van overal kwamen de auto's zomaar op me af gereden, verkeerslichten, éénrichtingsverkeers straten , tunnels , een nachtmerrie was het dikwijls temeer omdat ik blijkbaar op de laatste rij stond toen oriënteringsgevoel uitgedeeld werd !! Waar we ook belandden, mijn ventje zocht éénmaal de weg en reed dan zonder problemen rond. Zolang ik het niet zelf rijd, onthou ik het nooit en zeggen dat ik nochtans een sterk geheugen heb!!
Nu word ik zacht en goed op tijd door een kalme stem door het verkeer geloodst, " de weg nog 1 km volgen, aan de volgende rotonde de zoveelste afslag nemen, nog even en dan de parallelbaan oprijden....enz..." Zalig gewoon!!
Ik word een kilometervreter pur sang.....dankt zij die "Dame" van mijn GPS.... Echt waar , ik rij nooit meer alleen naar een onbekende bestemming toe ....zij is steeds mijn metgezel !!!!
Ik hou van mannen, maar per uitzondering , hou ik bij deze ook van vrouwen....!!!!
We zaten onlangs gezellig op een terras. Aan het tafeltje tegenover ons ging het er levendig aan toe. Twee stellen zaten druk met elkaar te praten. Er werd ook heel wat gelachen. Plots, als op bevel, stonden de twee dames op, grepen hun handtas beet en begaven zich gezamenlijk in dezelfde richting. De mannen bleven gewoon verder praten. Een alarmsituatie kon het dus niet zijn. Ik wist het meteen: ze gingen naar het toilet. Onmiddellijk voelde ik me met de jonge dames verbonden. Want in duo ‘gaan’ heeft niets te maken met puur fysiologische aandrang.
Bijna niemand staat er echt bij stil, maar samen ‘moeten’ verdient eigenlijk ons respect. Want het gaat in wezen over de spreekwoordelijke vrouwelijke solidariteit en die stamt uit oeroude tijden, miljoenen jaren geleden, toen we nog in de bomen leefden. Het sanitaire duo of trio bestond toen ook reeds bij onze naaste verwanten, de chimpansees en de bonobo’s.
Bij deze mensapen was solidariteit onder vrouwen bijna letterlijk van levensbelang. In de vrije natuur zijn vrouwen kwetsbaar als ze aan sanitair doen. Dan is een vriendin, die een oogje in het zeil houdt en ongewenste bezoekers zoals gevaarlijke dieren afschrikt, toch zeer welkom.
Weten onze hersenen veel! Ze stammen uit die oertijd en evolutie werkt soms zeer langzaam. Dus gedragen wij ons alsof er nog geen toilethokjes bestaan. Die vriendinnendienst strekt zich uit van het verlenen van praktische bijstand tot het bijhouden van de kinderen.
Een vrouw had in de oertijd nagenoeg altijd een paar kinderen bij zich. Die droeg en zeulde ze overal met zich mee. Dus ging er iemand mee om op de kroost te passen terwijl moeder haar behoefte deed.
Nu nog voeren we als we op het toilet zitten, conversaties met een jengelende of taterende peuter in de deuropening. Het is ook zo dat als je elkaar een dienst bewijst als oppas en schildwacht, er natuurlijk ook heel wat wordt afgepraat. Het delen van strategische weetjes en nieuwtjes is immers essentieel voor het onderhouden van een sociaal netwerk.
Als je een vrouw bent, heb je het zeker ook al meegemaakt in een openbaar toilet dat twee vrouwen in het eigen hokje zittend gezellig kletsen. Dan sta je daar te springen van het ene been op het andere, doe je het haast in je broek. Maar vrouwen begrijpen elkaar en beginnen slechts op de deur te bonzen als ze ten einde raad zijn en de wanhoop nabij. Je ziet ons dan ook elke vakantie lijdzaam en uitermate tolerant in lange rijen aanschuiven op de parkings van de autowegen. Die vrouwelijke solidariteit zit er stevig in gebakken. Het is een machtig fenomeen, dat het zelfs klaarspeelt de maandelijkse cyclus gelijk te doen lopen bij vrouwen die gedurende een lange periode het dagelijkse leven delen.
We leven in een maatschappij waar nagenoeg alles in het teken staat van concurrentie en rivaliteit en iedereen voor zichzelf behoort op te komen. Zonder solidariteit echter waren de Afrikaanse Eva en haar kinderen misschien wel opgepeuzeld door een leeuw terwijl ze haar behoefte deed. Dan werd er niet eens over competitiviteit gesproken, want dan was de mensheid er gewoon nooit geweest....Tot daar mijn bedenkingen.
Het duurde wat met die twee afwezige vrouwen daar op het terras. De mannen zaten elkaar wat wezenloos aan te kijken. Ze waren al lang uitgepraat. Eén van hen stond op en ging ook maar eens dezelfde richting uit. Toen hij terug kwam, waren de dames er net ook weer. Ze bestelden nog een drankje en babbelden met zijn vieren lustig verder.
Onlangs had ik het over de uitdrukking ‘balen als een stekker’, vandaag wil ik even een nieuwe gezegswijze onder de loupe nemen.
Vandaag doen we “zo zot als een achterdeur.” Vreemde spreuk, vooral gezien mijn achterdeur behoorlijk saai is. Naar de etymologie-mobiel! Het woord deur in deze uitdrukking is een oud woord voor nar of zot. Dus eigenlijk zeg je zo zot als een zot. Logica wins! Deur is verwant met duizelen, en bijvoorbeeld ook met het Engelse dizzy en het Duitse der Tor (‘de dwaas’). Weinig te maken met het object dat ruimtes van elkaar afsluit dus. Je kan trouwens ook zo dronken zijn als een deur! Dat deur in zo gek als en deur ‘dwaas’ betekent, is allang niet meer bekend. Doordat men uitging van de bekende deur, konden uitgebreide versies ontstaan als zo gek als een looien deur, zo gek als een klapdeur, zo gek als een wc-deur, zo gek als een voordeur en zo gek als een achterdeur.
De eigen uitleg Saaaaaaaai! Die uitleg kan beter.
Volgens mij is er een hele andere verklaring. De uitspraak komt van de daklozen, algemeen gekend om hun grote invloed op de Nederlandse taal. En daklozen slapen in dozen. Ooit al een doos met een achterdeur gezien? Nee natuurlijk niet, want voor-en achterkant definiëren bij een doos is een pak moeilijker. Ook naar functionaliteit toe niet meteen een handig iets. Integendeel. De dakloze kan gewoon rechtstaan in zijn doos en het ding 180 graden draaien. Vandaar dat zij zeggen “dat is gek, bijna even gek als een achterdeur hebben.” En dat werd dan later “zo zot als een achterdeur.”
Toevallig botste ik op de hiernavolgende bedenking en die herinnerde mij aan die keer toen we in de cinemazaal zaten en op het toppunt van spanning een langerekte knal de stilte verbrak ...gelach alom ..
We kennen dat allemaal die examenperiode. Sommigen onder ons hebben kinderen of kleinkinderen die nu in die stressperiode zitten. Soms valt er al eens een "verspreking" in zo'n examen. Hier zijn er een paar..
* Hij is niet meer zo vriendelijk als vroeger. Hij zegt nog wel een dag, maar geen goeie.
* Ze sloegen de ruiten kapot van alle auto's en fietsen die daar stonden
* Ze hebben daar een grote hond. Als er iemand van voor belt, begint hij vanachter te blaffen.
* We hadden veel werk, want er waren boterkoeken voor 300 mensen die allemaal opengesneden en gesmeerd moesten worden.
* Reeds van aan De Kromme Elleboog kunnen we het achterste van tante Martha zien blinken als de zon erop zit.
* Velen gaan naar de winkel om een groot stuk vlees zoals mijn moeder.
* We mochten spelen met oude kleren van mijn grootouders die netjes gewassen en gestreken in hun kist liggen.
* Nu ik miljonair ben, koop ik een kasteel van wel vijf miljard
* Hoe noemt men de plaats waar beenderen samenkomen? (gewricht) - De beenderen komen samen op het kerkhof.
* De beroemdste schilder uit die tijd was Pieter Breughel Rubens.
* Vader is een echte mopperaar. Hij kent altijd de laatste moppen.
* Gelukkig dat onze stofzuiger nogal langdradig is.
* Er was waarschijnlijk een ongeval gebeurd, want de politie stak ons al voorbij in zijn flikker.
* Omdat het zo'n mooi weer was, mochten we nog enkele minuutjes overspel doen.
* Toen ik de brug overreden had, sloeg ik rechtsaf.
* Ik ben gestraft omdat ik naar de WC ben geweest achter de bel.
* Spaghetti smaakt naar macaroni, maar een beetje langer.
* Als grootvader nog leefde, zou hij zich doodgelachen hebben.
* Zus heeft pilletjes gekregen voor de afgang van de dokter.
* Ik ging mijn neef bezoeken die ziek was om hem geluk te wensen.
* We gaven haar een klein pakje met een grote theepot erin.
* " En nu, beste vrienden, gieten we het glas uit op onze dierbare jubilarissen."
* Ik vind dat het gymnastiekuurtje het rapst voorbijgaat. Dat komt misschien omdat het maar een half uurtje is.
* We mogen geen vuile spelletjes spelen op school, want we hebben daar onze kleren aan.
* We mogen de speelplaats niet verlaten, want we zouden onder een auto kunnen lopen en verongelukken en daarvoor moeten we toelating hebben.
"Jongens, jullie moeten allemaal een spreekwoord tekenen."
Dus Jantje tekent op zijn blad een hoek met de meester erin. Vraagt de meester:
"Jantje, wat is dat voor spreekwoord?" "
Een ongeluk zit in een klein hoekje!" antwoordt Jantje.
De meester wordt zo kwaad dat hij Jantje naar het hoofd van de school stuurt. Het schoolhoofd vindt het wel meevallen en vraagt aan Jantje om nou eens een goed spreekwoord te tekenen.
Dus Jantje begint weer te tekenen en tekent het schoolhoofd en de meester. Waarop het schoolhoofd vraagt:
Vandaag wil ik het eens over iets alledaags hebben al zullen jullie op het einde zien dat het toch niet zo alledaags is. Curieus?
Soms stel ik mij vragen bij de doodeenvoudigste dingen en toen ik onlangs weer een deur achter mij dichtdeed was het weer van dat. Ik vroeg mij af hoeveel keer ik in mijn leven al een deur had geopend om de een af andere reden? Sommige deuren gingen vlot open en bij andere moest ik wreed hard duwen terwijl er zelfs deuren waren die ik op mijn neus gekregen heb.Volg me maar!
De eerste deur die ze voor mij geopend hebben moet die van het moederhuis in Izegem geweest zijn toen ze mij daar uit de verloskamer gevoerd hebben. Daarna draaiden mijn ouders de sleutel in het sleutelgat van onze huisdeur. Zeer speciaal want meestal was die voordeur gesloten en werd enkel geopend als de gang gekuist moest worden of een speciaal iemand langskwam. Voor de rest kwam iedereen via de achterdeur in de veranda binnen. Ja, in de tijd dat de Oostbloklanden nog verder van bij ons lagen, stonden de deuren altijd op een kier en liepen familie, buren en kennissen binnen zonder kloppen maar met de kreet…” goed volk”!
Sommige deuren hadden iets speciaals zoals die van de veranda. Daar zat een ruit in zodat we een schoon zicht hadden op de bloemen die in de "lochtink" groeiden. De wc die vroeger buiten stond, was ook voorzien van een deur en wat er mij altijd opviel was dat er een kleine opening in de vorm van een hartje in gemaakt was. Was dat om naar binnen te kijken om te zien of tante Marie of nonkel Omer op de troon zaten of was het om de stank naar buiten te laten en de vliegen een vluchtroute naar binnen te geven?
Ja, elke deur had wel zijn eigen karakter, sommigen waren vernist anderen geverfd . Er waren deuren die een schurend scharniertje hadden en waar we met de snelheid van het openen wisten wie er binnen gekomen was.
Op bepaalde uren moesten we de deuren voorzichtig openen en stilletjes sluiten omdat er nog iemand sliep en als op een zomerse dag alle deuren openstonden om te verluchten dan was het vaak de wind die de deur met een harde smak dichtsloeg. Bij fel onweer rammelden sommige deuren en af en toe moest ma met een mes een steentje van onder de deur verwijderen omdat ze anders bleef haperen en knarsen. En hoewel het verhaal de ronde deed dat Sinterklaas door de schouw kroop om snoep en zo in onze schoenen te steken toch kwam hij steeds met een harde klop op de deur en met veel zwier de snoep naar binnen gooien.
Ja, iedereen kwam via de deur naar binnen, meneer Pastoor, meneer doktoor, de postbode en zoveel anderen en allemaal wreven ze hun voeten aan dezelfde mat als deze waar de werkman zijn vuile voeten aan wreef.
Naarmate het modernisme zijn intrede deed, zijn ook de deuren geëvolueerd. Een modern huis vroeg om trendy deuren en sommigen werden zelfs van een naamplaatje zoals Keuken, badkamer, slaapkamer1 en slaapkamer2 voorzien.
Maar niet alleen het huis opent zijn deuren! Nee, nee, de kleerkast, de koelkast, de keukenkast, allen hebben ze deuren om iets af te schermen. De auto, de tram, de trein hebben allen hun eigen deur met aangepast klinken. Daarom dat ik zeg ..Duizenden keren heb ik al een deur geopend en gesloten en je kan het zo zot niet bedenken of je staat wel ergens voor een deur.
We staan er gewoon niet bij stil welke functie en invloed een deur op ons leven wel heeft.. Voor sommige deuren stond ik met schrik zoals de deur van meneer doktoor toen ze een gat in mijn hoofd moesten dichtnieten of bij de tandarts waar de deur tussen de wachtzaal en de praktijk de grens was van schudden en beven. Och ja…dan waren er ook nog die deuren waar ons katholiek geloof achter verscholen zat en waar God langs beide kanten van de deur kon kijken. Sommige deuren waren er om onderscheid te maken tussen de gewone mens en deze van standing of gewoon tussen werknemer en werkgever.
Tsja en dan zijn er nog van die dagen waar ze in het leven voor u een deur openen terwijl er helemaal geen deur te bespeuren valt en dat zullen dus eerder ingebeelde deuren zijn. Geen mens die kan zeggen hoeveel deuren hij al geopend heeft en niemand die ooit statistieken zag van de deurgang in ons leven.
Ik weet het ’t is onnozel omdat niemand er bij stilstaat en toch stel ik er mij vragen bij zoals onlangs nog toen iemand zijn kaars uitblies en de laatste deur achter zich sloot om dan plots voor de hemelpoort te komen staan. Maar ja, over poorten ga ik niet uitweiden want dat is weer een ander verhaal, zeker als men weet dat men sommige deuren of poorten beter gesloten houdt.
Ook de deur van dit log(je) gaat dicht! Genoeg gezeverd!
I will only say it once.... ik ben stilaan een oude doos aan het worden, het onmogelijke has happend.. ik.. de dame met de eeuwige jeugd, het goddelijke lijf ( haha) en het immer optimistische trekje heb de gezegende leeftijd gehaald van 73 lentes of zomers..Kies maar uit!
Het verval was meteen merkbaar.. klokslag twaalf vannacht schoot er een kramp in mijn been en kwam ik al sakkerend uit mijn zetel want een vroege slaper ben ik niet.. het is zo.. het zij zo..
Mijn eeuwigdurende jeugd heeft stilaan plaatsgeruimd voor het ouder zijn ( klinkt beter dan bejaard zijn). Ik mag ongegeneerd bingo spelen.. het over de jeugd van tegenwoordig hebben.. en zeggen dat het in mijne tijd allemaal niet waar zou zijn.. In mijne tijd hé.. toen spraken mijn grootouders nog over de negerkes in Afrika voor wie ze zilverpapier spaarden en brachten ze eieren of iets anders naar de Clarissen om mooi weer af te dingen . Nu brengen ze dat " iets anders" naar ‘t containerpark.. maar in mijne tijd….
In mijne tijd waren er nog geen internetdingen.. geen gsm's.. zelfs geen telefoontoestellen met drukknopkes.. nee.. ik zeg het u.. in mijne tijd..
Als je nu wilt bellen dan moet je verdorie een VDAB cursus gaan volgen van drie maand en een week.. anders lukt je dat nooit.. ik zweer het.. maar in mijne tijd... de nummerkes draaien en dan kon je babbelen.. of neerleggen.. of niks zeggen.. of hard beginnen hijgen.. probeer dat nu maar ne keer.. ze bellen je gewoon terug.. lang leve de nummerherkenning.. en ja.. ik weet dat kan je uitzetten.. maar ik heb die VDAB cursus niet gevolgd hé.. ..
Och.. in mijne tijd.. niet dat het toen zoveel beter was.. misschien wat gemakkelijker.. maar beter..? Wie zal het zeggen.. de jeugd van tegenwoordig is binnen een twintig tal jaren ook van hunne tijd.. en zagen dan ook over hoe het toen.. nu.. beter was.. volg je nog..? Mail me dan ne keer want ik ben al lang niet meer mee..
Maar ik ben dus officieel een oude doos aan het worden.. gedaan met in de fleur van mijn leven te zijn.. welkom aan de rimpels..en de Michelinbandjes die tergend langzaam.. maar tergend zeker te voorschijn komt.. lang leve de kwabbekes die overal beginnen te hangen.. de haargroei die niet meer zo welig is als vroeger.. De grammekes die ik extra in het oog moet houden of ze vliegen eraan alsof ik mijn lichaam te huur aanbied tegen lage prijs.. Het is de leeftijd Natoken en het genieten van Pasen, Kerst en alle andere feestdagen en feesten en natuurlijk de schuld van de koekjesfabrikanten.. en de supermarkten..
Ik ga mijn tanden poetsen nu het nog kan.. het is slecht een kwestie van tijd vooraleer ik ze gewoon in een glas op het nachttafeltje kan steken... En mijn modieuze bril afleggen want die kijkers van mij zijn ook niet meer wat ze waren..
Draai en keer het zoals je wil maar voor één keer zeg ik het zelf en probeer het niet na te zeggen!! Deze jarige is een ouwe doos.. of in ieder geval een ouwe doos in wording.. en wanneer komt het oud papier..?
Tegenwoordig spreken we niet meer over 'illegalen'... dat woord mag niet meer gebruikt worden. Vanaf nu spreken wij over 'mensen zonder papieren'. In het kader van het streven naar meer politieke correctheid van onze moedertaal werden er onlangs een aantal voorstellen gelanceerd van nieuwe benamingen - en daarmee samenhangende schrappingen - die u binnenkort in de "VAN DALE" mag verwachten.
Vergeet het niet : illegalen zijn : 'mensen zonder papieren'daarom zullen binnenkort dan ook de volgende nieuwe omschrijvingen geïntroduceerd worden in ons taalgebruik :
Homejacker: Verhuisdienst zonder papieren
Carjacker: Takeldienst zonder papieren
Drugdealer :Apotheker zonder papieren
Bankovervaller: Geldtransport zonder papieren
Verkrachter: Gynaecoloog zonder papieren
Pedofiel: Kleuterleider zonder papieren
Inbreker :Deurwaarder zonder papieren
Winkeldief :Klant zonder papieren
Snelheidsduivel: Racer zonder papieren
Afperser: Belastingontvanger zonder papieren
Vliegtuigkaper Piloot zonder papieren
Kraker Huurder zonder papieren
Oplichter Zakenmens zonder papieren
Terrorist Militair: zonder papieren
Voila, begin dus maar al te oefenen, zodat uw shockerend taalgebruik voortaan aangepast zal zijn aan de moderne papierloze samenleving.
Groetjes van iemand met papieren.
EN DIE HIERONDER HEEFT OOK GEEN PAPIER ! ! ! Ha Ha
Kan tegelijkertijd bellen, koken en nog veel meer!
Van een griepje is bij mij niet veel te merken.
Ik neem een aspirine en ga gewoon door met werken.
Ik hou me bezig met echt belangrijke vragen.
In plaats van te jammeren om de voetbaluitslagen! ( oeps dat klopt niet helemaal )
Al is vrouw zijn dan een enorme zegen,
Helaas houdt 'De Man' onze ontwikkeling tegen!
Hem aan zijn lot overlaten is misschien een makkie.
Maar wie strijkt dan zijn overhemden en kookt zijn prakkie?
Dat is niet het ergste in dit geval.
Wat echt irritant is bij mannen: hun gebral.
Ze denken zelf de beste te zijn.
Vooral spotten met vrouwen vinden ze fijn.
Uiteraard laten we ze in de waan.
Want de waarheid kunnen ze psychisch niet aan:
Mannen zijn eigenlijk nog een kind
Dat spelen met auto's het einde vindt.
Nee, mannen willen de waarheid niet horen:
Zonder een vrouw zijn ze verloren!
Moraal van het verhaal:
Dat tikkeltje spot is precies datgene wat we nodig hebben om ons eraan te herinneren dat we mekaar nodig hebben en perfect aanvullen... of waagde ik mij weer op glad ijs...
Of je er nu aan mee doet of niet ,ernaast kijken kan niet want we worden weer overstelpt met Valentijntips.
Maar waar komt die speciale aandacht voor die 14 februari vandaan?
De oorsprong van Valentijnsdag gaat volgens de meeste bronnen terug tot in de 3e eeuw na Christus. In Rome leefde toen een priester genaamd Valentinus. Hij stond bekend om de goede daden die hij deed voor zieken, ouderen en armen. Valentinus genas de blinde pleegdochter van Asterius, stadhouder van Rome. Asterius was hem hier zo dankbaar voor dat hij zich bekeerde tot het Christendom en direct alle christelijke gevangenen vrij liet. Voor keizer Claudius II was dit genoeg reden om op 14 februari 270 Valentinus te laten onthoofden. Sommige bronnen zeggen dat Valentinus werd onthoofd omdat hij in het geheim jonge stellen liet trouwen, iets dat de keizer streng had verboden. Later werd Valentinus heilig verklaard door de kerk en 14 februari werd een feestdag.
Vogels, bloemetjes en bijtjes
Een hele andere uitleg is dat omstreeks 14 februari de vogels met paren beginnen. Al in de 14 eeuw schreef Geoffrey Chaucer "For this was on seynt Valentynes day, Whan every foul cometh ther to chese his mate" ("want het was op Sint Valentijnsdag, dat elke vogel een partner kiest"). Ook bij mensen zou de 'paringsdrang' op die dag de kop op steken.
Een heidens feest?
Er zijn ook bronnen die zeggen dat Valentijnsdag een afgeleide is van het Romeinse Lupercalia feest. Lupercalia werd op 15 (!) februari gevierd ter ere van vruchtbaarheidsgod Lupercus. Voor de Romeinen was dit destijds een belangrijk feest. Het feest werd hoogstwaarschijnlijk gevierd in de buurt van de grotten waar Romulus en Remus, de stichters van Rome, waren opgevoed door wolven. Hier werden volgens het verhaal de namen van ongehuwde jonge vrouwen in een grote kom gegooid. Ongehuwde mannen mochten dan om de beurt een naam trekken. Tijdens het feest waren deze twee jonge mensen dan elkaars partner. Toen in Europa het Christendom opkwam, werd dit heidense feest door de kerk verboden en verving men Lupercalia door Valentijnsdag.
Een feit is dat Engelse emigranten Valentijnsdag hebben geïntroduceerd in Amerika. In de Verenigde Staten is de traditie opgepikt door de commercie. Later is het vanuit dit land ook in veel Europese landen een populair feest geworden.
Tegenwoordig is 14 februari de dag waarop je iemand kunt verrassen met een leuk cadeau, kaartje of gedicht.
Geen voetbal in de Jupiler League dit weekend want onze Rode Duivels spelen twee oefenmatchen. Ik ben een voetbalfan en ook een beetje van onze Rode Duivels
Ik heb het volkslied van de Belgen vrijdag nog eens teruggespoeld. Niet omdat de Brabançonne het meest briljante stuk uit de muziekgeschiedenis is, maar om de smoelewerken van onze Rode Duivels te bestuderen. Die geven op zulke momenten altijd een stukje van hun karakter prijs.
Eden Hazard bv zingt nooit mee. Dat stukje playbacken kan zijn rug op. Hij staat er gewoonlijk bij alsof hij op het punt staat een gintonic te gaan bestellen aan de bar van de Carré. Nonchalant en stressloos.
Kevin De Bruyne kijktmet de zelfzekere blik van een speler die graag voor de Rode Duivels speelt maar van zijn gezicht lees je af “Zingen is voor janetten.”
Romelu Lukakuis Cool, zoals hij wil zijn maar prevelt toch mee.
Thibaut Courtois zingt met het zelfvertrouwen van de keeper in vorm.
Mertens tussen Ciman en Witsel houdt wijselijk de mond want die Franse versie ligt hem niet
En zo kan ik verder gaan maar ik heb ze niet allemaal lang kunnen bekijken!
Aan de vurigheid waarmee een elftal zijn volkslied zingt, kan je de vaderlandsliefde van een volk afmeten. Denk aan de manier waarop de Brazilianen op het WK, dat hún WK moest worden, de Hino Nacional Brasieliero meebrulden. Met de hoeveelheden stoom die uit hun oren kwam, hadden ze zelfs hun ex-speerpunt Ronaldo uit zijn zetel kunnen blazen. Daar stonden geen 11 verwende miljonairs die een balletje gingen trappen. Daar stond een hele natie, schuimbekkend van de goesting, met maar één doel: winnen.
Het kan ook in Europa. De manier waarop de Engelsen én hun supporters van God Save the Queen telkens een nationale viering van hun voetbalcultuur maken, is al even indrukwekkend. Op dat vlak hebben de Belgen nog wel een weg te gaan.
Bondscoach Marc Wilmots kreeg van de Rode Duivels gedaan dat ze voortaan hun hand op hun borst leggen en dat er hier en daar eentje mee fluistert. Onder Martinez blijft die gewoonte verder bestaan. Een verbetering ten opzichte van de jaren ervoor toen ze alle 11 het gezicht trokken van een plechtige communicant die hoopt dat de misviering stilaan op zijn einde loopt. Maar veel nationale eenheid stralen we met dat rondje playback nog altijd niet uit. Laat staan dat we op dat punt de tegenstander angst inboezemen.
Daarom: laat onze jongens eens iets strafs doen. Dat afschrikwekkend choreonummertje van de nationale rugbybeesten van Nieuw-Zeeland, bijvoorbeeld. Een Belgische haka met Kompany, Naingolan en Defour vooraan ( als die al meespelen!) . Een vurig “Waar is da feestje!”, ingezet door Eden Hazard. Of een rondje “Al wie dan nie springt, waarbij iedereen naar de scheidsrechter wijst.” Concentratieverlies bij de tegenstander verzekerd!
Dinsdag zullen we zien of mijn verzoek gehoord werd
Wij hebben de laatste tijd weer last van gluurders. Niet dat er bij ons veel te zien valt, maar toch zijn er steeds van die ongewenste ogen die ons gadeslaan. We proberen het zoveel mogelijk te negeren en doen, vanwege onze privacy, maar vroeg de gordijnen dicht.
Het begon met één, maar inmiddels zijn het er meer geworden. Ze hebben het zich makkelijk gemaakt door zich tegen een raam of deur te installeren . Wie vraag je?
September / oktober is de tijd van het jaar dat de spinnenbevolking zich nog een laatste keer lekker kan vol eten voordat ze aan hun winterslaap gaan beginnen. Hun nevelige webben hangen zomaar ineens voor het raam en tussen de struiken. Eigenlijk zitten ze ons niet in de weg zolang ze maar op gepaste afstand van de deur blijven, maar dat is niet altijd het geval. Soms verlaat ik het huis als een wijwater sprenkelende priesteres als ik 's morgens de krant uit de brievenbus haal om maar niet in aanraking te komen met die kleverige draden die zich op korte tijd ergens vastplakken. Als het een beetje tegenzit, kan je nog uren het gevoel hebben dat behalve het web ook de bewoner zich tussen je kleren heeft gehuisvest.
Dat ze buiten hun web spinnen daar kan ik nog inkomen, maar binnen zijn die snelle "monsters" op acht poten niet echt welkom al denken ze soms van wel. Ik loop regelmatig op speurtocht ( ik wil niet dat men denkt dat ik ons huis niet netjes houd ) en kom ik er eentje tegen dan maken we daar snel korte metten mee. Zei ik we? Ik bedoel natuurlijk mijn slaapgenoot want ikzelf heb het er moeilijk mee al ben ik niet zo'n voorstander van die beestjes.
Nog even geduld en dan zijn ze weer in diepe slaap, waarmee ook de zomer en al een groot deel van de herfst voorbij zal zijn.
)
