Toen ik onlangs mijn boodschappen ging doen, stond ik daar plots in een lange rij aan te schuiven.
Ik dacht eerst nog dat er weer één of ander in reclame stond, maar het viel mij op hoeveel jonge kinderen daar in die rij stonden.
Toen ik even boven hun hoofden uitkeek, zag ik de ware reden van hun bezoek.
Joepie de Sint is weer in het land!
Ik haastte mij naar huis om rap een brief te schrijven met al mijn wensen, tot ik er opeens aan dacht dat ik er verleden jaar en het jaar voordien zoals zoveel jaren ervoor ook al één geschreven had en er nooit een antwoord had op gekregen.
:twisted:
Toen ik in mijn archieven ging kijken was het niet alleen verleden jaar dat hij mij vergeten was, maar al bijna 60j dat hij hier niet meer door mijn schouw gekropen was.
Daar lagen ze allemaal naast elkaar, mijn brieven met veel vlijt geschreven.
Al mijn wensen in schoonschrift zodat de Sint ze met zijn gewone bril zou kunnen lezen.
Maar nee ik kreeg ze allemaal terug en paste jaar na jaar mijn wensen aan.
De eerste brieven durf ik nu zelfs niet meer te versturen uit vrees dat de Sint en zijn Pieten hun lach niet zouden kunnen inhouden.
Ja, wie vraagt er nu nog een houten blokkendoos of een mooie diabalo of een nieuwe kaatsbal?
Sommige van mijn wensen behoren al tot het antieke speelgoed en worden duur aangekocht om als decoratie op één of ander meubilair te belanden en het met een strenge wijzende vinger te verdedigen tegen de grijpgrage handjes van kinderen die het speelgoed met ongeloof aankijken.
Soms stel ik mij de vraag of er nog wel brieven geschreven worden naar de Sint, of zou de jeugd tegenwoordig een mailtje sturen met een digitale foto van een schoen met daarin een virtuele wortel of raap?
Ja, waar is de tijd dat ik het veld opging om er een schone raap uit te zoeken voor de schimmel van de Sint, de ezels van de pieten kregen dan weer een paar wortels die normaal gezien voor de hutsepot bestemd waren.
Alles werd netjes met de schoon geschreven brief in mijn schoenen gelegd en raar maar waar, s anderdaags was alles verdwenen.
:!: Ik kon - naar het schijn - toch zo braaf zijn in de periode van Sinterklaas en dat zal de Sint ook wel gelezen hebben in zijn groot Sintenboek.
De nacht van 5 op 6 december kroop ik altijd heel nerveus in mijn bed en lag ik aandachtig te luisteren of ik de Sint of zijn Pieten niet op ons dak hoorde stappen.
Ik hield ook het dak van de buren in het oog want de oude man zou zich maar eens moeten vergissen.
6 december was de dag waar ik al wakker was voor ze mij kwamen oproepen en waar ik haastig de trap naar beneden afdonderde op zoek naar mijn schoen.
En daar stond die dan bedolven onder de geschenken en onder het goedkeurende oog van mijn ouders.
Het was alsof zij de Sint in hoogsteigen persoon kenden en ze de oude man langs de deur had binnen gelaten zodat hij door onze smalle schouw niet hoefde. Het speelgoed lag op de grond zoals de Pieten het altijd leggen omdat ze geen tijd hebben om alles schoon te schikken.
Op tafel lagen de picknicken uitgegoten tussen de marsepeinen varkentjes, de chocolade figuren, de mandarijntjes en de rode appeltjes van uit Spanje, alles gezellig door elkaar zodat het op meer zou lijken.
Al vond ik dat die mandarijntjes wel verdacht goed leken op die welke ma twee dagen eerder had gekocht..
:lol:
Een paar strips en een paar leesboeken maakten meestal het lijstje compleet.
Als ik nu naar het lijstje van kinderen kijk, dan was een kinderhand vroeger vlug gevuld.
De jeugd groeit en blijkbaar zijn ook hun schoenen gegroeid want in mijn tijd had de Sint zelfs niet de moeite gedaan om die reuze legodoos of zelfs computer in de schoenen te wringen.
De Sint moet blijkbaar mee met zijn tijd en door ons modernisme evolueert ook de jeugd. Het is soms moeilijk om de waarde van de Sint terug te vinden in onze maatschappij waar de heilige man verdrongen wordt door het commerciële om nog maar te zwijgen dat hij elk jaar vroeger moet opboksen tegen de Kerstman.
Ja, dat is nog zo een fenomeen die zijn slee elk jaar vroeger komt parkeren.
Het was al vroeg in november dat de eerste winkels kerstgetint waren en dan stel ik mij de vraag hoe de mensen er uitgeraken om alles geloofwaardig over te brengen als ze daar met die kleine gasten aan hun hand tussen de rekken lopen.
Ik herinner mij nog hoeveel invloed Sinterklaas had en hoe hij mijn ouders kon manipuleren om via hem mijn gedrag te bepalen.
Toen ik op een dag aan ma vertelde dat beide mannen ( Sint en Piet) niet bestonden en dat de Sint zelfs trok op iemand van de familie keek zij mij met grote ogen aan.
Waarschijnlijk had zij door de jaren die reactie wel verwacht en daarom diende zij mij vlug van antwoord.
-"Natoken, de Sint en Zwarte Piet bestaan echt en als je er niet meer in gelooft, zullen ze ook niet meer komen!"
Ik groeide door de jaren en stilletjes verdween het geloof.
Hoewel, je gaat mij misschien niet geloven, maar sinds de dag dat ik met stoere uitspraken vertelde dat de Sint iemand van onze familie was en dat het toch geen echte was zoals in de boekjes, is hij ook niet meer geweest.
Ik werd ouder en door de jaren probeerde ik het geloof in Sinterklaas en de Kerstman terug te winnen door terug mijn schoenen te zetten en met kerst mijn kousen aan de schouw te hangen, maar ze bleven leeg.
De Sint was vertrokken en mijn kinderjaren waren voorbij.
Ma had gelijk...in al mijn ongeloof reden beide mannen mijn deur voorbij.
Maar dit jaar zal het anders zijn, ik zal het van alle daken roepen dat de Sint wel bestaat!
Och voor mij hoeft hij de schoen niet meer te vullen, daarvoor heb ik teveel jaren overgeslagen.
Maar ik zal wel vragen om de schoenen van mijn kleinkinderen te vullen . Ik weet dat ze thuis nog hun schoentje zetten maar met een worteltje uit de frigo..
en dan zingen ze :
Hij komt hij komt de lieve, goede Sint.....!
Reacties op bericht (7)
03-12-2011
wat heb je dat...
goed verwoord, alles is terug te vinden, van de ma soeurekes, tot het suikersnoepgoed, was het beter dan nu, laat ik in het midden mijn goede herineringen zitten muurvast. fijne zaterdag gabrielle
03-12-2011 om 15:01
geschreven door puntanderelijn
01-12-2011
Dag Natoken
Ik kwam nog even langs. Ik geloof allang niet meer in Sinterklaas en ook niet in de kerstman. Ik heb nog nooit een verlanglijstje gemaakt. Want vroeger wist de brave man gewoon wat ik wilde hebben. Er wordt hier in Wallonië amper aan Sinterklaas gedaan en de lol zoals vroeger thuis met het maken van gedichten waarmee je elkaar een beetje plaagde en surprise maken is er een beetje van af.
Lieve groetjes en een fijne avond Loes
01-12-2011 om 19:44
geschreven door Loewiesa
wat kan ik hier nu op zeggen
ons aller amorke , heeft het zo mooi omschreven , weer eens , hij is toch een bijzonder allert manneke hé natoken ! en de schoentjes ( geen kloefjes meer ) van je kleintjes gaan vol zitten , daar ben ik zeker van 'k wou dat ik het ook nog kon doen , : schoentjes vullen , maar ja , sint bestaat ginder niet , maar met driekoningen ( hun feest daar dan ) doet deze oma wel mee hoor al is de jongste dan al 13 !!
01-12-2011 om 17:25
geschreven door ani
Lieve groetjes vanwege Nikki
Ja dit waren mooie tijden he Natoken,maar we moesten het met veel minder doen en waren ook blij,ik zet mijn schoen niet meet er lig toch nooit niets meer in hahahahah
Elke donderdag schoonmaken elke keer weer ik kan er niet enthousiast van raken bestaat daarvoor ook een geneesheer het vervelende is het schoonmaken wordt dwang dat is dat ik alles om me heen wis dan weet ik niet meer van mijn taken ik heb dan iemand om me heen die me helpen kan die ik dan even leen kom het is weer mis Nikki
01-12-2011 om 16:12
geschreven door nikki
Groeten van Fjak@,
Maar Natoken dus 60 jaar dat jij niet braaf meer bent geweest voor die lieve Sint tjonge toch. Bij mijn zoon komt hij ook al lang niet meer want hij zei dat het dezelfde schoenen waren dan de Jean twee huizen verder en daarna is hij ook nooit meer geweest. Bij Fjak@ komt hij nog, nooit zo'n uitspraken gedaan en voilà. Nu Fjak@ is de bravigheid zelve...denk het toch..alhoewel!!!!
01-12-2011 om 14:41
geschreven door Fjak@
In het leven van een man zijn er 4 belangrijke fazen: wanneer hij in Sinterklaas gelooft, wanneer hij niet meer in Sinterklaas gelooft, wanneer hij Sinterklaas is en wanneer hij meer en meer op Sinterklaas begint te gelijken Natoken....
Een aangename dag toegewenst vanwege Amor Fati !
Het ware geluk kost weinig, als het duur is, is het niet van een goed soort !
01-12-2011 om 11:45
geschreven door Amor Fati
Goedenmorgen
Stilletjes men bedje uitgeslopen! kom ik hier binnen geslopen om je een fijne dag te wensen Natoken ...hier is hij gisteren al geweest ...om de volgende dagen overal wat te komen bij de andere oma op de voetbal..op het werk bij mama & papa...bij tante Leen...eigenlijk een beetje teveel van het goede... en ben stilletjes verder gegaan
)
) van je kleintjes gaan vol zitten , daar ben ik zeker van 
