Wanneer in nu terugdenk aan onze bijeenkomst in "onze kostschool" en zie hoe die kakelende, grijze oma's - de één wat hipper dan de andere - wel de uniformtijd achter zich gelaten hebben maar nog niet het druk zijn en het gelach, dan betrap ik me erop dat ik wellicht van heel de groep wel de grootste ommekeer gemaakt heb na die jaren van " opsluiting". Op enkelen na kozen we na de 6 jaar humaniora massaal voor het onderwijs, ja onze klas was een klas van leiders met enorm veel energie, potentieel en ondernemingsgeest...Die paar enkelingen die een andere weg insloegen, hebben het beroepshalve prima gedaan sommigen zelfs met een topfunctie en de onderwijsmensen hebben ieder op hun manier zeker hun steentje bijgedragen...Maar er was er maar ééntje dat zo'n ingrijpende keuze gemaakt heeft zo'n 45j geleden gemaakt nl deze oma. En wat een revolutie heeft dat toen veroorzaakt! Ik koos voor mijn liefste en het avontuur niettegenstaande mijn diploma en vast werk en liet alles en iedereen achter om de sprong in het onbekende te wagen en met T mee te gaan naar het buitenland. De onmacht van ons pa - die tot dan de touwtjes stevig in handen had - moet erg geweest zijn. Eén van zijn dochters negeerde zijn wil en besloot haar eigen weg te gaan wat in die tijd niet zomaar vanzelfsprekend was. Emotioneel werd ik thuis serieus onder druk gezet, kiezen voor een leven tussen "die wilden" zoals ons pa het toen verwoordde in een land dat ik niet kende, een taal die ik niet kende, geen rekening houden met de inspanning die mijn ouders gedaan hadden om me te laten studeren ( wat toen nog niet zo vanzelfsprekend was).. een goed betaalde job die ik zo graag deed opgeven, mijn jeugdbeweging waar ik de draaischijf van was.. dat allemaal liet ik achter voor een man....En ik die tijdens mijn 6 jaren internaat gezworen had dat nooit meer iemand mijn leven nog zou bepalen! Maar T was niet zomaar iemand, hij was mijn liefste, mijn soulmate de man waar ik mee verder wilde...Die zes jaar internaat hadden me sterk gemaakt en ik wist vanaf het moment dat ik gekozen had dat we samen zouden bewijzen dat we de juiste keuze gemaakt hadden.. . Wellicht heeft die gedachte mij recht gehouden in momenten dat het daar in die ontwikkelingslanden niet altijd van een leien dakje verliep! Misschien is het daardoor dat de band met de klasgenoten iets anders geworden is dan vroeger...Het braaf, katholiek burgerlijke van de meesten loopt niet meer samen met mijn levensvisie ..Nochtans kletsten we nog steeds als "overjaarse pubers" over die tijd van toen..over de band die er dan was, de gemeenschappelijke herinneringen en dan vraag ik me af ..waar heb ik een andere weg ingeslagen? En toch koester ik die zes jaren samen met al die anderen daar tussen die muren van beklemming en vrijheidsberoving want wellicht werd daar het zaadje geplant voor mijn verder keuze....Mijn gevoelige "ik" heeft zich daar leren harden tegen machtsmisbruik, eenzaamheid het gevoel van opgesloten te zitten . Sommigen ondergingen het noodgedwongen want toen was gezag nog wet, maar ik had geen zin om als een grijze mus de wereld ingesmeten te worden na die 6 jaar en had intussen geleerd dat het gezegde van ons ma " kloosters zijn roosters" veel waarheid bevatte. Gelukkig bood het leven me met T een kans om de routine van huisje , kindje, tuintje even te doorbreken vooraleer dat wel aan de orde kwam. Misschien daardoor dat ik - toen ik daar terug rondliep- het gevoel had van "hoe slaagden ze er in om ons 6j lang zo tussen die strenge lijnen te laten lopen"? Ik herinner me maar 1 geval van een leerlinge die weggelopen was ... Ik weet niet meer hoe dat afgelopen is want alles werd heel erg voor ons geheim gehouden!
Terwijl ik hier een paar dagen intens met dat " verleden" bezig was , heb ik ook iets anders ontdekt! Wat ik misschien altijd als vanzelfsprekend beschouwd heb, is niet zo evident als je het plaatst in de tijd van toen. Mijn ouders waren heel gewone mensen die woonden op " den buiten", mijn pa was bediende mijn ma kapster. Het was vooral mijn pa die erop stond dat zijn dochters studeerden en slechte punten waren geen optie. Zij moesten er beiden hard voor werken, wij dus ook. Toen had ik het niet zo begrepen, want omdat mijn resultaten goed waren ,vond ik het maar evident dat ik mocht verder studeren. Maar zo evident was het niet en dat besef ik zoveel jaren later maar al te goed. Mijn pa is te vroeg gestorven om hem te bedanken voor die kans! Mijn ma heb ik er wel kunnen over aanspreken! Het is dank zij hen beiden en misschien zelfs iets meer door ons pa dat ik in het strakke systeem van de school de basis meegekregen heb waardoor mijn latere keuze gemakkelijker werd. Bedankt ma, pa al komt dat hopeloos te laat!
Tsja... het was eigenlijk maar een gewone, dolgezellige reünie hoor. Neen, niet zo eentje waar je "'t Zwien deur de bjèten joagde" :-D maar toch was het genieten. Waarom ik hier dan weer zo filosofisch over doe??? Als jij het niet begrijpt, troost, ik ook niet,:-D:-D
Reacties op bericht (16)
28-10-2013
Studeren
Tja mij werd nooit gevraagd of ik verder wilde studeren niettegenstaande mijn goede schoolresultaten... dat was geen optie... en ik... ik wist niet beter... la mamma was ook een internaat kind maar zij is er uit gekomen als iemand die nooit initiatief kon nemen... steeds het gehoorzame volgzame kind gebleven... ik heb blijkbaar niet haar aard meegekregen... haha... tot spijt van wie 't benijdt. Kus!!!
28-10-2013 om 21:32
geschreven door Myette
Fijne nieuwe week toegewenst vriendin
Eindelijk is de wind gaan liggen hier bij ons,
Maar het water valt met bakken uit de lucht nu ami wat een weer
Zon, wind en regen Ik ben de wind, Ik ontvoer je gewoon. Ik ben de regen, Ik was je schoon. Ik ben de zon, Ik laat je bloeien. Ik ben de aarde, Kom in mij groeien! Nikki
28-10-2013 om 15:26
geschreven door Nikki
't zwien deur de béte'n jag'n
dadde zegg'n wiedre nie , wel zwien uithang'n , maar dat zeg je nie tegen een koning hé 't is hier wel erg hoor , de wind , de zuid wester !!!'k zal binnen blijven vandaag en gordijnen wassen liefs
28-10-2013 om 08:42
geschreven door ani
Goedemorgen Natoken.Ik wens Je een goede start van deze nieuwe week niettegenstaande deze stormmaandag !!!!!
We zijn vandaag maandag 28 oktober.Gejaagd door de wind kom ik Jullie een goede start van deze nieuwe week toewensen.Enkel de temperaturen doen het nog steeds goed want hier is het voor het ogenblik toch reeds een dikke 12 graden doch de storm raast genadeloos door met hevige windstoten.Het zal voor iedereen opletten zijn vandaag.Ik wens Jullie niettegenstaande dit noodweer een aangename dag en toch een goed begin van deze kersverse nieuwe week toe met vele lieve en hartelijke groetjes vanwege Jos.
28-10-2013 om 08:23
geschreven door Jos Vande Ghinste
Hallo biebieke
Als je de baan op moet wees voorzichtig !!! neem voorzorgen doe bretellekes aan je broek of je zit zonder die had je doen ook al aan volgens mij doorzettertje en ik begrijp je ook mateke ik heb het zelfde gedaan... maar anders om... rebels wel...maar wel het hart gevold ik mocht namelijk niet die man nemen en doen ze zagen dat het toch goed was is alles goed gekomen ...
Vriendschap is soms zwijgen Vriendschap is vertrouwen Vriendschap is respect Knuf uit Retie
28-10-2013 om 06:15
geschreven door Jeske
Liefs op maandag mateke
Nog even genieten van de laatste dagen van oktober. Leuke maandag gewenst
Iedereen zal het wel begrijpen, we hebben allemaal herinneringen waar we soms te pas en te onpas mee in ons hoofd zitten en waarom ?! Waarom doen we daar dan soms zo raar over ? Waarom spoken die beelden soms in ons geheugen rond, waarom dromen wij daar over ?! 'k Krijg er geen antwoord op en dat is ook niet nodig, niet te veel over nadenken en gewoon doen is soms nog het beste van alles . . .
27-10-2013 om 17:01
geschreven door Chrisje
Groeten van Fjak@
Natoken, ik kom morgen alles lezen nu kan er nog juist groetjes af Fjak@
27-10-2013 om 15:20
geschreven door Fjak@
*
"'t Zwien deur de bjèten joagde" Toevallig weet ik dat dit wil zeggen dat je uit je bol gaat, dat je feest als de beesten. En nee, dat was er in het internaat zeker niet bij. Ik heb bewondering voor jou omdat je zulke keuze durfde te maken, dwars tegen alles en iedereen in. Ik begrijp dan ook dat je nog maar heel weinig raakvlakken hebt met je toenmalige lotgenoten. Ach, we zetten er vrijdag wel een boompje over op want anders zou mijn reactie hier te lang worden,
Dikke kus x2 en tot in den draai.
27-10-2013 om 11:44
geschreven door Huismusje
Ja hoor!!
En of ik het begrijp! Ik herken me totaal in dat stukje. Was ook vier jaar op internaat en heb heel erg geleden onder het machtsmisbruik. Heb daar heel veel afleveringen over geschreven in mijn blog maar dat was voor ik jou hier ontmoet had. IK had zes broers en één zus en het was inderdaad niet vanzelfsprekend dat meisjes verder studeerden. Het beste bewijs is, dat ik de enige was van mijn jaar in de lagere school. Zo zie je maar, er zijn soms meer verwante zielen dan je zou verwachten! Warme groet.
27-10-2013 om 09:22
geschreven door Michelly
Zondaggroetjes ...
27-10-2013 om 08:13
geschreven door gita
,
,
27-10-2013 om 08:13
geschreven door gita
Lieve zondaggroetjes
Goeie morgen Nancy met de wind op kop ben ik hier toch geraakt om
je mooi verhaal te lezen,je bent daar ne krak in zenne
Altijd plezant om te lezen
Liefde, doet de mens groeien, iedere dag opnieuw weer opgestart. Enkel goud en geld, zullen eens de aarde schroeien. Rijkdom zit immers in je hart! Nikki
27-10-2013 om 08:09
geschreven door Nikki
Goedemorgen Natoken.Gedreven door een hevige wind zullen mijn zondagse groetjes wel héél vlug bij Je in Je mailbox zitten.
We zijn vandaag zondag 27 oktober en de wind blaast hier alle richtingen uit.Ik denk dat het wel storm aan zee zal zijn.Vanacht mochten we een uurke langer slapen doch bij mij is dit er niet van gekomen.Toch blijft het voorlopig nog zacht voor de tijd van het jaar met een maximum van 15 graden.Ik wens Jullie een aangename dag en nog een prettig weekend toe met vele lieve en hartelijke groetjes vanwege Jos.
27-10-2013 om 08:09
geschreven door Jos Vande Ghinste
wel
't is heel vroeg in de ochtend en ik lees je verhaal en .. ik begrijp het WEL ! de liefde van je leven volgen , tegen beter weten in en er wat van maken .. je was een durver , een doorduwer , een vrouw uit één stuk en je had steun , of liever jullie waren ginder achter elkaars steun en maakten het ! maar je ma en pa zullen het moeilijk gehad hebben , maar zijn ook heel trots op je geweest ZEKER WETEN !-- want ik ben ook zo'n moeder
)
.
.
