|
Onze kleinzoon 1 was vorige maand op zeeklassen en wist te vertellen dat ze daar in de buurt van de Panne één en ander bezocht hadden dat herinnerde aan WO1 en hij was enorm geïnteresseerd. We zullen nog wel meer over de herdenking van dit wereldgebeuren horen volgend jaar daarom wil ik even een artikel uit de krant van 21 nov. met jullie delen
Herinnering door Liesbeth Van Impe
Er valt de komende jaren niet aan te ontsnappen: de Eerste Wereldoorlog is straks 100 jaar geleden begonnen en dat zal op talloze manieren herdacht worden. Culturele activiteiten, officiële herdenkingen en historische evenementen moeten duizenden toeristen vanuit de hele wereld naar de slagvelden brengen, ook naar de IJzervlakte rond Ieper. Honderd jaar later is de Groote Oorlog niet alleen van historisch belang, maar ook van toeristisch (en dus economisch) belang. De verjaardag komt er op een belangrijk moment in onze beleving van die zwarte episode uit onze geschiedenis. Overlevenden die de oorlog bewust meemaakten zijn er nog nauwelijks en ook hun kinderen en kleinkinderen worden stilaan oud. De getuigen van toen geven hun verhalen niet langer door. De Eerste Wereldoorlog is stilletjes definitief opgeschoven van levende familieherinnering naar stoffige geschiedenis. Het mag eigenlijk niet verwonderen dat het met de kennis over die oorlog vandaag ook pover gesteld is. Een rondvraag bij kelners in Ieper levert een vrij ontluisterend beeld op, maar er is geen reden om aan te nemen dat zij veel slechter zouden scoren dan de gemiddelde bevolking. Wereldoorlog I is stilaan een geschiedenisles die de meesten zich even goed herinneren als de lessen over de Honderdjarige Oorlog of het Beleg van Antwerpen. Is dat erg? Misschien niet, het hoort nu eenmaal bij het voortschrijden van de tijd. En toch is de herdenking de komende jaren ook een kans om het collectieve geheugen bij te spijkeren. WO I blijft het echte begin van de twintigste eeuw. De wereld werd er in een nieuwe plooi gelegd. Zonder WO I valt vandaag niet te begrijpen. De met bloed doordrenkte slagvelden, vandaag bezaaid met witte kruisjes, stellen ons ook nu nog relevante vragen. De afstand die met de tijd gegroeid is, doet het historisch besef trouwens ook geen kwaad. Honderd jaar na de feiten kan mythe van waarheid gescheiden worden, beleving van kennis, verhalen van geschiedenis. Honderd jaar na datum kunnen we die vreselijke oorlog op veel punten beter begrijpen dan onmiddellijk erna.
Met de Eerste Wereldoorlog zijn we nog lang niet klaar. We kunnen uit de herdenking collectief meer halen dan een toeristisch succes.
|
)
.
.
.
.
