Gisteren viel het mij al op dat er weer al vliegen zijn. Geen gewone vliegen maar van die dikke, vette, vuile vliegen. Ik zag hoe ze rond en op de bloemen vlogen maar wilde er niet veel aandacht aan schenken, leven en laten leven hé. Zolang ze mij niet ambeteren of mijn huis binnendringen, mogen ze vliegen waar ze willen. Maar omdat er zoveel vliegen waren was ik er niet gerust in. Er zou toch nergens een kadaver liggen te rotten, een vogel of een muis . Het was warm en ik had echt geen zin om ook maar iets te doen. Ik wou genieten (luieren), niets meer dan dat, maar besloot toch om een inspectie uit te voeren. Geen lijken in de tuin, blijkbaar komen die vieze wezens gewoon voor de gezelligheid
Vandaag was het nog warmer dan gisteren. Geen temperatuur om zware inspanningen te doen maar dat was buiten één van die zoemende misbaksels gerekend die binnengedrongen was. Ik hoorde ze zoemen, zag ze vliegen en zei: "Doe maar, het zal niet lang duren!"
De vliegenmepper werd uit de berging gehaald en de jacht begon. Zo lomp als die rotvlieg eruitzag, zo snel kon ze vliegen! Ze vertikte het om ergens te gaan zitten, ze bleef maar vliegen en vliegen, zoemen en zoemen..... En ik bleef maar meppen en meppen....
"Lelijke, vuile strontvlieg," siste ik terwijl ik de vliegenmepper nog eens door de lucht liet gaan, zomaar om de frustratie kwijt te raken. Ik voelde en hoorde het tegelijk: ik had iets geraakt. Ik had ze mee! Geheel per toeval maar dat deed er niet toe, het mormel was dood..... Ik heb het lijk opgeschept en buiten gelegd zodat haar vrienden en familie konden zien wat er hen te wachten staat als ze het wagen mijn woning binnen te dringen .
Die hitte doet iets met een mens.. je krijgt er wrede trekjes van!
|