Hij slaapt terug in zijn eigen wigwam onze indiaan!
Vrijdagavond kwamen onze indiaantjes terug thuis, doodop met walletjes onder de ogen, licht verbrande gezichtjes maar oh zo enthousiast na hun drie dagen in Poperinge.
“Is het meegevallen “, vroeg ik hem?
“Ja, het was heel erg leuk en tof “ en de verhalen konden beginnen.
Maar voor de volle lading moest iedereen toch wachten tot de volgende dag want blijkbaar was er van slapen niet veel in huis gekomen. Na een ganse dag buiten goed gevuld met allerhande activiteiten vielen de indiaantjes toch niet direct in slaap. Dat kan ook moeilijk anders als je met alle jongens van je klas in één en dezelfde tipi slaapt en zonder “ een opperhoofd” erbij! Er werd tot heel erg laat gekaart, moppen verteld en gegekt, ook uit de tent geslopen op zoek naar die van de meisjes om hen aan het schrikken te brengen ..maar daar lag wel een opperhoofd dus keerden de "dapperen" stilletjes terug!! Op zo’n sluiptocht was onze rakker zijn “sloefje” verloren… De volgende dag mocht hij het uitleggen… Maar een echte indiaan weet daar wel wat op te vinden…
“Pantoffel verloren toen ik op zoek ging naar het toilet in de nacht”…. Kan toch hé?
Hoogtepunten zoals kanovaren en met gans de boot kapseizen en kletsnat worden overkomt iedere aspirant indiaan..Boogschieten is ook zo’n staaltje van kunnen of niet kunnen en over de andere verhalen zwijg ik nog maar..
De enige licht valse noot was dat het 's nachts zo koud was in de tipi iedereen sliep met meerdere broeken en pulls boven elkaar want het weer in mei viel dit jaar nog niet echt mee vooral de nachten waren koud! Over dag viel dat blijkbaar mee want iedereen had licht verbrande kaken en armen...
In één woord een geslaagde uitstap met de klas en dat zal de groep alleen nog meer aan elkaar laten hangen om volgend jaar het laatste jaar van de lagere school aan te vangen ..Maar na de ontspanning volgen eerst nog de eindtoetsen van het 5e leerjaar ..Benieuwd of onze " bleekhuiden" ook zo enthousiast zullen zijn!!
Ik heb zo’n stil vermoeden dat de mama en de papa hun zoontje meer gemist hebben dan omgekeerd al zegt hij nu wel dat hij hen ook miste en bewijst dat met een stevige knuffel maar aan de reactie en de verhalen te horen zal dat wel meegevallen hebben…
Heerlijk toch als je kind zo blij, ontspannen en doodop thuiskomt van bos alias indianen klassen!! Ik val in herhaling .. daar konden wij alleen maar van dromen of in een jeugdbeweging gaan - wat ik dan ook gedaan heb - en zo ook leuke kampen meemaken.
In een zelfgemaakte indianenhemdje stapte onze schat moe maar tevreden naar zijn "opperhoofden "toe die vol ongeduld op hem stonden te wachten.. .
|