De zee en omgeving is altijd aantrekkelijk, ongeacht het seizoen. Wij hadden een paar dagen zee gepland en het programma van de eerste dag was het Zwin bezoeken. Een prachtig natuurgebied dat vernieuwd werd en pas vrijdag terug opengesteld werd voor bezoekers!
We wandelden tussen struiken en grassen en over de verharde wegen. Hier en daar zagen we nog een restant van een bunker uit de Tweede Wereldoorlog.
Het was een fikse wandeling, maar we genoten van de stilte die enkel doorbroken werd door het geschreeuw van de meeuwen en onze stemmen. Nog één helling op en daar was hij: de Haas.
De Brit Barry Flanagan is een van de markantste figuren uit de naoorlogse beeldhouwkunst. Hij behoort tot de zeldzame groep hedendaagse kunstenaars die te bevatten zijn voor de brede lagen van de bevolking. Je vindt zijn werken zowat overal in Europa, Noord- en Zuid-Amerika, Azië, Australië, ... Al heel wat jaren gebruikt Flanagan de haas als uitgangspunt voor het formuleren van zijn ideeën. Voor de kunstenaar is de haas synoniem voor vrijheid, onafhankelijkheid, dynamiek, vruchtbaarheid, kracht en individualiteit. Dit bronzen werd niet toevallig geplaatst op een van de mooiste plekken van het Zwin.
De haas staat hier voor gastvrijheid “hospitality”, en dat is in deze badstad zeker een begrip. “Hospitality” kreeg echter heel vlug een reeks bijnamen, zo wordt het beeld “keuning van ’t Zwin”, “Bugs Bunny” of simpelweg “’t Keun” genoemd. Wij kwamen even op adem en genoten van het uitzicht.
Even overwogen we om helemaal langs de Zeedijk en de binnenweg terug naar onze auto te wandelen, maar T had pannenkoeken op de lijst van de bistro zien staan en had daar zin in. Op de terugweg zagen we iets moois…
En zo gebeurde het! We keerden terug op onze stappen en even later zaten we met een grote pannenkoek voor ons. Een lekkere afsluiter van een heerlijke wandeling!
|