|
Eigenlijk heb ik niet veel te vertellen want het leven gaat hier zijn gewoon gangetje en met de inspiratie is het zoals met het weer met ups en downs...
Ik zou mijn leven spannender kunnen maken door op Pokémon jacht te gaan maar ik zie me dat nog niet zo snel doen. 
We hadden zaterdag met de kinderen en kleinkinderen een discussie daarover nadat één van de kleinkinderen vaststelde dat er in de tuin van onze vrienden op het haagje een Pokémon zat. Inderdaad op het schermpje zag ik dat ding ook zitten. Toen ik mijn hoofd spontaan naar het haagje draaide was daar natuurlijk niets te zien. .En daar gaan volwassenen en kinderen de dag van vandaag voor uit de bol? Dan is het voor mij snel een uitgemaakte zaak ik word oud . Als dat de toekomst is opgaan in een virtuele wereld dan pas ik. Ik blijf liever met beide voeten op de grond staan!
Tot nu toe heb ik altijd geprobeerd om mee te gaan met vernieuwingen en moderne technieken maar om me warm te krijgen om funny wezentjes te gaan zoeken op mijn Iphone .. daar zal ik een heel hete zomer voor nodig hebben, vrees ik!!
Hadden wij in onze jeugd tegen ons ouders gezegd dat we op zoek waren naar virtuele wezentjes die zich in tuinen, huizen of God weet waar verborgen hielden, dat we die zouden vangen en dan punten krijgen om in een hogere level te geraken ... ze hadden meteen die mannekes met hun witte kiels aan en hun busje met toeta toeta lichtjes erbij gehaald.
Maar soit als dat nu " in " is en iedereen zich daarmee amuseert, so be it ..en er is toch een positieve kant aan heel die hetze... We klagen dat de jeugd niet meer buiten komt en beweegt maar altijd voor hun laptop zit .. nu hebben ze een reden om buiten te komen en te bewegen .. dus Leve de Pokémon jacht!! En wie weet wordt deze oma ooit nog een fervente pokémon jaagster, zeg nooit nooit!
|
)
