De zomer is de periode van het jaar waar men gemakkelijk eens bij iemand langsgaat om een goeie dag te zeggen...
In mijn kindertijd was het de gewoonte om de achterdeur altijd los te laten zo konden bekenden , vrienden of familie gewoon even binnenspringen .. zo was dat op "den buiten" .. geen ingewikkelde afspraken of regelingen gewoon rechtuit rechtaan aankloppen en zien of het past.
De dag van vandaag zit iedereen met een volle agenda en is dat gebruik al lang uit de emode. Daarom stel ik mij de vraag..
Hoe gastvrij ben ik eigenlijk nog?
Wij hebben regelmatig vrienden en familie over de vloer en ik vind het altijd supergezellig als zij blijven eten. Ik maak er dan meestal ook een feestje van op tafel. Wel probeer ik het voor mezelf ook gezellig en stressvrij te maken, dus houd ik het bij gerechten die ik al vaker heb gemaakt of die ik (ruim) van tevoren kan maken.
Wanneer één van ons of de kinderen jarig is, vieren wij dit ook vaak met een feestje bij ons thuis en dan pak ik wel flink uit en dat brengt natuurlijk steeds voorbereidingsstress. Ik besteed dan best veel tijd en aandacht aan de aankleding en hapjes en vraag me dan vlak voor het feestje af wáárom ik hier ook alweer aan begonnen was. Dus in dit opzicht, ben ik denk ik wel gastvrij.
Ik probeer er in ieder geval altijd iets gezelligs van te maken en mensen welkom te laten voelen. Ik doe altijd mijn best om iets lekkers op tafel te toveren en om ruim voldoende eten en drinken in huis te hebben. En wanneer me dit niet meer zal lukken dan zal ik het eten wel laten bezorgen. Daar zal ik niet moeilijk over doen want eigenlijk draait het steeds om gewoon gezellig samen te zijn.
Het is natuurlijk superleuk als mensen willen langskomen en in principe is iedereen welkom en mag iedereen blijven eten, maar het vraagt toch wel wat planning. Ik vind het namelijk wel fijn dat het huis opgeruimd is en dat ik genoeg te eten en drinken in huis heb. Dit kan dan tegenvallen wanneer mensen spontaan langskomen en ik geen tijd heb gehad om het voor te bereiden.
Vaak zeggen mensen wel: ‘Oh, dat maakt niet uit, ik ben de Koning niet, het hoeft niet spic en span te zijn of naar chloor te ruiken!’. Maar ik vind het niet zo relaxt om met mijn haar in de war en in mijn werkplunje open te doen voor mensen onaangekondigd voor mijn deur staan en ze binnen te laten terwijl er nog een stapel vuile afwas op het aanrecht staat en dan abrupt te moeten stoppen met werken en sociaal te gaan doen.
Normaal gesproken is iedereen hier welkom dat komt waarschijnlijk door mijn West vlaamse genen en valt iemand zo maar binnen dan zeg ik gewoon...…" je moet het hier nemen zoals het nu is". Gewoon even langskomen, moet kunnen maar als ze willen iets eten dan weet ik het graag van te voren. Daarom hangt aan onze voordeur de spreuk." Weer of geen weer,altijd welkom"!
Hoe gastvrij ben jij en hoe denk jij over onaangekondigd bezoek?
|