We worden ouder! Lichamelijk, uiterlijk, vermoeidheid
Niet alleen mijn grijze haren (yep die heb ik) of mijn rimpels (yep die heb ik) zorgen er voor dat ik zie dat ik ouder word. Ook op lichamelijk vlak merk ik het. Dingen gaan wat trager, niet meer zo snel als vroeger, pijntjes komen eerder en verdwijnen langzamer.
Het onderhouden van je lichaam, proberen de conditie wat bij te werken het is helemaal niet meer zo simpel! Toen ik jong was ging ik sporten of lopen en was ik altijd druk bezig en dan had ik geen problemen qua conditie en mijn” lijn” binnen de lijntjes houden was geen probleem. Nu blijft het bij één keer per week turnen met de senioren, met daarna aquagym gedurende een half uurtje en onze dagelijkse wandelingen.
Nu kan ik alleen maar met groot respect kijken naar de mensen die ik zie hardlopen! Het willen is er nog wel, maar mijn lijf roept keihard: Nee!
Ooit heb ik dat gedaan zo’n 20 j geleden. In een opwelling, planden we met drie buurvrouwen om elke dag te joggen in het bos. In het begin verliep dat prima, na een tijdje werd er al eens “ gewandeld” omdat dat beter gaat bij het praten en uiteindelijk viel die joggingsbeurt in het water. Daarna deed ik het een tijdje alleen maar uiteindelijk gaf ik het ook op.
Vrijdag starten we opnieuw met het seniorenturnen. Ik kijk er al naar uit al is het maar om te horen dat het bij de anderen evenzeer pijn doet als bij mij na twee maanden stilliggen... Ik hoop dat onze " gymjuf" medelijden heeft met onze knoken en er niet meteen de " pees" op legt. Ik ben benieuwd hoeveel er dit jaar zullen afgehaakt hebben... Ik vertel het jullie wel!
|