Vanavond heb ik gekeken naar het talkprogramma van Van Gils en gasten, éen van de betere talkprogramma’s volgens mij. Eén van de thema’s was dat de Amerikaanse ruimtevaartorganisatie NASA bekend maakte dat er zeven aarde-achtige planeten zijn ontdekt rond de dwergster Trappist-1. ( wat een naam!!) Drie van die planeten bevinden zich dicht genoeg bij de warmte van de ster om leefbaar te zijn en lijken qua omvang op de aarde. "Buitenaards leven is dus mogelijk", klonk het.
"De vraag volgens mij is niet of we ooit een tweede aarde zullen vinden, maar wel wanneer?"
Zij die beweren dat het onmogelijk is zien iets over het hoofd.
120 jaar geleden was vliegen voor de mens onmogelijk. Nu nemen velen het vliegtuig om op vakantie te gaan, wat vroeger ook niet bestond voor velen.
70 jaar geleden was ruimtevaart onbestaande, we hebben een voet op de maan gezet en zijn nog steeds bezig om veel andere planeten van ons zonnestelsel van dichtbij bekeken.
Ik weet dat ik het niet meer ga meemaken, maar zeggen dat het onmogelijk is dat er nog leven is buiten ons stelsel - in welke vorm dan ook - is de geschiedenis verloochenen.
Dus 40 lichtjaar is mogelijk ooit wel te overbruggen. De wetenschap evolueert zo snel en ik vind het allemaal zo fascinerend wat er nog staat te gebeuren .
Helaas het zal niet meer voor mijn leven zijn tenzij ik nog minstens 7 levens krijg om in het laatste daarginds een glaasje te kunnen drinken bij een zonsondergang. 
Zonde dat we moeten doodgaan, evolutie van de mensheid, negatief of positief, is o zo interessant....
|