Neen, het is geen wereldnieuws maar toch kijken we er altijd naar uit naar die eerste nieuwe patatjes uit onze moestuin! Dat is het heerlijke ervan, verser kan een oogst niet zijn
Ik ben van plan om ze eerst te koken en daarna te bakken . Lekker.
Ik schat de hoeveelheid aardappelen die ik nodig heb en bedenk ondertussen hoe ik ze van hun schil ga ontdoen. De schil van die patatjes is nog heel dun. Ik herinner me hoe we dat vroeger deden toen ik nog thuis woonde. De aardappelen werden in een emmer halfvol water gedaan om er dan met een bezem met volle kracht in te stompen net zo lang tot alle velletjes eraf geschampt waren. Die aardappelen had ons ma of peter dikwijls nog eerst in de moestuin moeten uitsteken met een riek.
Een bezem heb ik niet bij de hand om mijn nieuwe patatten van hun schil te ontdoen. Ik besluit dan maar om het met een stalen pannensponsje te proberen en .. het lukt prima, onder stromend water wrijvend met het sponsje krijg ik de schil er helemaal en heel dunnetjes af.
De patatjes zien er goed uit maar dat sponsje dat is een ander paar mouwen!! De velletjes van de aardappelschil zijn niet weg te spoelen tussen het kroezige staal.
De volgende keer moet ik dringend iets anders bedenken! Maar vandaag is het lekker smullen van onze eigen oogst!
|