Ze zeggen dat je de oude dag
Als de “gouden “ leeftijd beschouwen mag.
Maar af en toe twijfel ik daar toch wel eens aan,
als ik ’s avonds weer moe naar bed ben gegaan,
met mijn oren in de la en mijn tanden in een glas
en mijn ogen op de tafel toen ik uitgelezen was.
En voordat ik inslaap, denk ik dan:
Zit er nog iets los dat je wegleggen kan?
Terwijl het met mij zo slecht nog niet zit,
Want ik ben voor mijn leeftijd nog tamelijk fit.
Elke morgen stof ik mijn hersens wat af
en ben blij met de dag die God me weer gaf.
Dan haal ik mijn krant en lees in mijn bad.
De overlijdensberichten in het ochtendblad.
Als mijn naam er niet bij staat weet ik dat ik nog leef.
Het was dus de bedoeling dat ik nog wat bleef.
Ik geloof dat er toch wel iets heilzaams in zit,
Want ik ben voor mijn leeftijd nog redelijk fit.
Wat is van dit alles tot slot de moraal die te leren valt uit dit verhaal?
Voor elk die het ouder zijn glimlachend draagt,
Als een ander je weer eens “ hoe maak je het vraagt”.
Is het beter te zeggen dat het best met je gaat.
Dan die lui te vertellen hoe het echt met je staat.
(Uit de Druivelaar door Frans Reekmans )
)
