Toen we uit vakantie kwamen, lag hier een doodsbrief te wachten. De man van één van mijn cursisten was op 4 maart gestorven. Sinds haar 28ste ( nu is ze er 58) leefde de dame gescheiden tot ze zo'n 5 jaar geleden de man tegenkwam met wie het echt klikte. Na 5j besloten ze te trouwen en dat op de 74ste verjaardag van de vriend nl 4 maart. Het werd een eenvoudige ceremonie op het stadhuis met een etentje 's avonds om de verjaardag en hun trouw in alle intimiteit te vieren. Ze zouden twee dagen later een groter feest geven met vrienden en familie. Na het eten gingen ze naar huis om zoals gewoonlijk gezellig samen naar TV te kijken. De man voelde zich wat onwel en had braakneigingen. Ze zeiden nog tegen elkaar: " Dat moeten we op onze leeftijd niet meer doen zo uitgebreid eten 's avonds". Zij stelde voor de dokter te laten komen, maar hij vond het niet nodig, het zou wel het eten zijn. Hij bleef maar tussen de wc en de woonkamer lopen in de hoop te kunnen overgeven.Toen hij ook nog eens overdadig begon te zweten, drong ze nog eens aan om de dokter op te bellen. Maar die man was nog nooit ziek geweest, had ook geen enkel probleem, dus waarom moet het ,zei hij! Hij zette zich aan tafel met de handdoek bij zich voor het geval hij zou braken. De vrouw gaat even naar de slaapkamer om iets halen als ze een geluid hoort. Ze komt terug en vindt haar man met het hoofd op de tafel... dood, een hartaderbreuk bleek nadien!! "Ik was nu eindelijk gelukkig met de man met wie ik oud wilde worden", zei ze mij nog. " Ik had terug een man en na één dag is het over". Om de ellendig helemaal rond te maken blijkt dat ze niet van een weduwengeld kan genieten want daarvoor moet je één jaar getrouwd zijn. Ze stempelde en juist omdat ze ging trouwen werd haar stempelgeld verminderd.. Ze zal zien of er iets kan aan gedaan worden, maar de kronkels van onze wetgeving kennende...???. Alsof het verlies van haar partner al niet erg genoeg is.. Begrijpen jullie onze wetgeving nog? Het ergste voor haar echter was dat ze de volgende dag alle genodigden voor het trouwfeest van de dag erop moest opbellen en zeggen dat er geen trouwfeest was maar een begrafenis...Hemel en hel op één dag!! Ik kreeg er koude rillingen van toen ze het mij vertelde...en vond mijn medeleven en luisteren zo ontoereikend om haar verdriet op te vangen... Als je zoiets hoort dan sta je toch even stil bij het fenomeen "leven" en ervaar je dat alles zo kort en relatief kan zijn...... Het geluk van die twee mensen mocht niet duren. Nu blijft zij alleen achter met een onbegrijpelijke leegte. Het waarom zal nooit beantwoord worden al zegt men wel dat alles een doel heeft. Hun leven zag er zo goed uit, nu kunnen ze hun levensweg samen niet afmaken want hij is weg, zomaar weggeplukt .... Soms is het leven niet eerlijk!
Reacties op bericht (7)
24-03-2010
..
Gods wegen zijn ondoorgrondelijk. Maar soms is het toch wat te gortig. Het noodlot slaat toe op de meest onverwachte momenten. Dit is wel een van die gebeurtenissen waarop je vraagt, waarom... Kuskes.
24-03-2010 om 15:15
geschreven door ludovikus
Dag Natoken
Dat zijn van die momenten in het leven waar je je afvraagd, waarom moet dat nu zo? Ik heb een vriendin, die haar kersverse man verloor in een ongeluk. Haar bruidsboeket waren de enigste bloemen op de kist.
Groetjes van mij Loewiesa
24-03-2010 om 10:49
geschreven door Loewiesa
23-03-2010
daarom , nancy , geniet maar van elk moment van elke dag ....samen !
23-03-2010 om 12:53
geschreven door ani
Dat zou toch niet mogen kunnen hé !!!
Ik wens je een fijne dinsdag natoken
De mijne zal super zijn
ik trek erop uit met mijn 2 dochters !
de mannen mogen het huiswerk doen en gij denkt dat het ventje hier super is de soep staat in een kommeke om in de micro gezet te worden enz...als oma een dagje weg gaat zijn er al wel voorbereidingen gedaan ...den oude stempel zeker (welke lesje ...worden er gegeven door jouw ?)ik zennekikke nen keriuse neus zunne...en nu ben ik ermee weg want om 9 uur moet ik klaar staan
warme groetjes en knufffffff van ikke voor jou
23-03-2010 om 08:41
geschreven door Jeske
..
Jezus...wat een drama he Natoken,ik durf er niet aan te denken(al spookt het dikwijls genoeg door mijn kopke ) we zullen maar genieten zolang het kan he ,ik moet straks ook in t ziekenhuis zijn ,hopelijk valt dat ook mee,dikke kus van moi!
)
de soep staat in een kommeke om in de micro gezet te worden enz...als oma een dagje weg gaat zijn er al wel voorbereidingen gedaan ...den oude stempel zeker (welke lesje ...worden er gegeven door jouw ?)ik zennekikke nen keriuse neus zunne...en nu ben ik ermee weg want om 9 uur moet ik klaar staan 
.
.