En zo liep het jaar stilaan op zijn einde. Kerst -en Nieuwjaar vierden we samen met twee andere koppeltjes en enkele vrijgezelen. Kerst bij ons en Nieuwjaar bij andere Belgen. Kerstavond was best gezellig hoewel het even wennen was aan de kerstboom bij 30° of meer!!!! Nieuwjaarsavond viel enigszins in het water omdat een paar mannen doodop waren. Door omstandigheden konden bepaalde werken en testen pas 's nachts gebeuren en toen er ook nog een paar uur in de namiddag en ook op zondagvoormiddag moest gewerkt worden, zaten de meesten op hun tandvlees!! Jullie mogen niet vergeten dat de hitte overdag niet erg bevorderlijk was voor een goede slaap overdag! Het was dus een heel kalme oudejaarsavond .... Maar we hadden ons eerste jaar overleefd, de aanpassing was een feit en samen redden we het meer dan behoorlijk! . Driekoningen vieren de Mexicanen met een speciale taart: "La corona de los Reyes", =de kroon van de koningen. Die was overal op straat te koop !!!!!!Dat kon omdat taarten hier met een suikerlaag afgewerkt werden en zo beter bewaarden. Spijtig dat ik er geen foto van heb! 'Middags kwam T. thuis met verrassend nieuws. We zouden eind januari naar Ciudad Obregon vertrekken. Er waren daar mensen tekort om een project tijdig af te krijgen en wij hadden geen kinderen vandaar... De stad lag op 1390 km ten NW van Aguascalientes!! Dat moest even bezinken zowel bij mij als bij hem!! Als de eerste emotie verwerkt was, besloten we van uit te zien naar een tweedehandse auto om al onze aangekochte spullen en bagage mee te krijgen! De volgende dag regende het voor het eerst na 3maanden van droogte!! Paste een beetje bij de stemming!! Ik vertelde mijn Mexicaanse "vriendinnen" dat we straks overgeplaats werden. Sylvia raadde ons af om en auto te kopen omdat de wegen naar Obregon niet veilig waren. Wij konden ons spullen in een kist bij hen onderbrengen en later terug ophalen . Ik vond het een prachtig voorstel en mijn enthousiasme om een auto aan te schaffen was fel verminderd. Maar T. weerlegde de argumenten en op zaterdag gingen we samen met Pedro eens zien wat er binnen ons budget te koop was! Na wat navraag en kijken viel ons oog op een " Opel 65". Wel een serieuse hap uit ons budget maar we vonden het een geschikte en tamelijk grote wagen. Een "Opelito" = Opelletje noemde Pedro de wagen!!. Maar ja hij reed met zo'n grote Amerikaanse slee dus was het maar normaal dat hij ons bakske maar " gewoontjes" vond. Maar wij waren er heel blij mee en zo bereidden we ons stilaan voor op een nieuw afscheid. Ik begon reeds hier en daar spullen te verzamelen en in te pakken zodat het straks vlot zou verlopen. We hadden al wat info verzameld over Ciudad Obregon en ons ingestel op een verblijf daar als T. een paar dagen later thuiskwam met het bericht dat we de volgende week moesten vertrekken naar Tampico ( ligt aan de golf van Mexico). Ze zaten daar met een serieus probleem dat dringend moest opgelost worden. Mijn reactie: "Hé hoge pieten make up your minds"!!!! Nu moest het wel opeens heel snel gaan. Wij hadden nog niet alle papieren in orde voor de auto en dan was het nog lopen om een licentie te krijgen om met de auto te rijden. Met mijn Mexicaanse contacten geraakte ik rapper bij de juiste instanties want T. had daar geen tijd voor! Dankzij Pedro en zijn relaties kregen we zonder test of examen een rijverguning voor 2 jaar op basis van ons internationaal rijbewijs! Dat was nu eens geluk hebben!! Pedro was ook de persoon die ons hielp aan de nodige verzekering. Wij wilden niet op zijn " Mexicaans" rijden. Ik profiteerde ervan om snel nog alles te wassen want straks zou ik het weer met de hand moeten doen want een wasmachine sleur je niet mee hé!!!! De afsluiting van water en electriciteit regelde ik met onze huisbaas. We zouden op een weekend eens terugkomen om af te rekenen! Op vrijdag 15/01/1971 namen we afscheid van iedereen. We hadden bijna een jaar in Aguascalientes gewoond. Mijn nieuwe vriendinnen wilden graag dat ik contact hield en eerlijk gezegd, het was weer eens een " tranerig" afscheid langs alle kanten!! God wat heb ik toch gesnotterd in al die jaren als ik het zo bezie!!!:oops: Adios Aguascalientes, amigos , amigas hasta.... En wij zetten onze Odysse verder!!
PS. Pazke had een opmerking bij die cempasuchil. Ik meen mij te herinneren dat het Afrikaantjes waren die men gebruikte. Ben op Google gaan zoeken en de foto op de blog klopt hoor, alleen zeggen ze daar " een soort goudsbloem" en dat kan voor verwarring zorgen. Dus naar de letter heb jij dan gelijk Pazke. Heb het dus op de blog wat aangepast !! Maar hoe dan ook , het was mooi hoor Pazke en wat die kippen betreft, dat wist ik niet , moet dat even nagaan of daar iets van in mijn dagboek staat, want daar vind ik mijn inspiratie samen met de harde schijf in mijn bovenkamer. We (ik) hebben alles blijkbaar zo intens beleefd dat het niet meer uit het geheugen weg te krijgen is. Ik had ook tijd zat om alles in mij op te nemen!! Eigenaardig maar van Venezuela is veel minder overgebleven, maar dat is voor ( much) later!! Dat is nu juist het toffe aan jullie reacties dat ik zie dat jullie echt meegaan op reis!
Reacties op bericht (7)
04-08-2008
En verder
gaat de reis en de wederwaardigheden. Ik kijk ze met spanning tegemoet! Ik heb nu nog meer spijt van onze afgelaste reis twee jaar geleden. Reis geboekt naar Mexico en werd in laatste instantie door de toeroperator afgelast omwille van de zware orkaan, die daar verschrikkelijk huis gehouden had.
Maar nu reis ik des te liever met jou mee!
Warme groet van Michelly
04-08-2008 om 23:15
geschreven door Michelly
ziet er lekker uit hé deze.....
. Ik weet niet of je het over dit soort taart hebt Natoken.maar dit is ook wel een tarta de corona de Rey en chocolate<?xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />
04-08-2008 om 20:24
geschreven door Amor Fati
...
Wij reizen om te leren,tralala!
Lipske wenst jullie een fijn begin van de week met een dikke kus en knuffel!
Veel is schoner in de maneschijn der herinnering,
dan in het zonlicht der werkelijkheid.
(Sirius)
04-08-2008 om 18:58
geschreven door hotlips
*
Ik heb nogal moeten spurten hoor om je bij te benen, want in het weekend krijg ik geen tijd om de pc op te zetten. En nu ik hier pas ben aangekomen zie ik dat jullie weer verder trekken. Liefs en tot de volgende.
04-08-2008 om 13:48
geschreven door huismusje
..
Ik reis nu in gedachten verder met jullie mee naar de nieuwe bestemming. Het afscheid nemen valt steeds zwaar en daarna weer de tijd die nodig is om nieuwe vrienden te maken ... ik begrijp het allemaal.
Dikke knuffel,
04-08-2008 om 11:37
geschreven door bojako
Ik wens al mijn vrienden en vriendinen een fijne week
)
.
.