Om daar een antwoord op te krijgen is het belangrijk om het één en ander te weten over de Kerstman .
Wetenschappers zijn al enkele jaren met onderzoek bezig om er achter te komen hoe die naam in de wereld is gekomen. Zover is men al dat de Kerstman geen persoon is, maar dat hij valt onder de 'fenomenen'. Het meest opvallende van alles is dat elk land zich in het verleden een eigen Kerstman heeft aangemeten. In de landen waar het religieuze leven een belangrijke factor is, wordt hij aangeduid als Sancta. Dat dit in België niet het geval is komt omdat wij al een figuur hebben in de vorm van Sint Nicolaas. Nu weet iedereen dat de echte heilig Sint Nicolaas vieren een aflopende zaak is. Dit heeft te maken met het feit dat de moderne, zelfdenkende mens zich niet zo gauw meer iets op de mouw laat spelden. Was het vijftig jaar geleden nog een hele normale zaak dat wat de pastoor verkondigde over christelijke feestdagen wet was, nu is dit niet meer het geval. Heiligen liggen niet meer zo goed in de markt.
In de jaren zestig al heeft men heel voorzichtig de 'Kerstman' gelanceerd. Dit heeft, vooral in het begin bij de christenen, veel paniek veroorzaakt. De angst, dat het kerkbezoek op een laag pitje zou komen te staan, was de grote boosdoener. Kerkgangers waren een goede bron van inkomsten voor de kerkelijk organisaties. De 'Kerstman' zou een te grote concurrent worden van St. Nicolaas. Maar achter de schermen werd er al hard gewerkt om het kerstfeest niet enkel nog te bestempelen als een christelijk feest maar het moest een sociaal gebeuren worden. Een heel netwerk van organisaties stortte zich op deze bron van inkomsten. Het bedrijfsleven kwam met kerst gratificaties. De politiek had het over kerstreces en de horeca adverteerde met betaalbare kerstdiners voor het hele gezin. Maar het allerbelangrijkste was de kinderen voor zich te winnen. Het al oude gezegde, wie de kinderen heeft, heeft de toekomst, was en is nog steeds de slogan van de onzichtbare 'Kerstman'. Een vernuftige constructie die zweeft tussen Sinterklaas en een sprookjes figuur de kabouter, is het resultaat geworden wat wij kerstfeest noemen. Ieder kind accepteert, zonder lastige vragen, dat die man op een arrenslee rondrijdt, cadeautjes weggeeft en nooit straft. De 'Kerstman' hoeft niet zo nodig voor hen een vaste woonplaats te hebben. De meeste volwassenen onder ons vinden dat iedereen een 'Kerstman' kan zijn en dat hij te vinden is op alle plaatsen waar hij nodig is.
Fijne feestdagen.
Reacties op bericht (8)
23-12-2010
Ik kan me
uit mijn kindertijd ook alleen maar Sinterklaas herinneren en van de kerstman is alleen de laatste jaren maar sprake. Ook van Sinterklaas kregen wij alleen maar nuttige dingen, zoals een pyjama, een nieuwe jas, een paar schoenen etc,die we anders ook zouden gekregen hebben maar het toetje voor mij was steeds: leesboeken en dan was ik al lang de koning te rijk. Of kinderen nu gelukkiger zijn met hun overvloed aan vanalles en nog wat, durf ik heel erg te betwijfelen. Hele fijne feestdagen voor jou en je geliefden. Michelly
23-12-2010 om 23:09
geschreven door Michelly
Kerstwensen van CHEERY voor U en je familie.
23-12-2010 om 15:39
geschreven door CHEERY
awel
in vroegere tijden ....(hahaha) toen ik jong was en kleine kinderen had , bestond dat manneke al ( kerstman ) en zoals alle jonge ouders , deden we er ook aan mee , al was het steeds miniem , ik was en ben nog tegen GROTE EN DURE cadeaus voor kinderen ... en dat belerend vingertje .. heb ik gelukkig nooit meegemaakt van dichtbij !
23-12-2010 om 12:22
geschreven door ani
allemaal commercie is het geworden Natoken
Een aangename dag toegewenst vanwege Amor Fati !
Beledigingen zijn de argumenten van hen die ongelijk hebben
"Het leven moet met liefde en humor worden geleefd: liefde om het te begrijpen en humor om het te dragen"
23-12-2010 om 11:38
geschreven door Amor Fati
fijne kerst & eindjaarsdagen Nanneke samen met je familie
Ik liet het woord aan Petra ...ben het helemaal eens met haar ...men maagske draait als ik van die mannekes op het nieuws zie die doen als of er niks gebeurd is !
Ik hou meer van dorus ik zah 2 motten (op petra)ga ik nu weer verder) die liefde om een stukje jas af te staan !amaai ik dwaal af zal er maar mee stoppen !
Maak er een fijne donderse donderdag van mateke,
Het wit tapijtje is hier weeral aan gedikt..
men armpjes groeien van het sneeuwruimen
Zo aan het eind van het jaar zitten we met de open haard en de kaarsjes aan,
dan willen je gedachten nog wel eens even teruggaan.
Terug naar de dingen die de afgelopen jaren zijn gebeurd,
.de goede dingen vliegen in gedachten voorbij ...
zoals het feit dat er zoveel mensen zijn voor mij,
die, als ik het even moeilijk heb,
en het niet zo goed wil gaan,
met een warme omhelzing naast mij staan.
Vrienden waar ik op kan rekenen ...
mensen die zoveel voor me betekenen ...
En knuffel is een prachtig geschenk
past altijd en t is een makkie om terug te geven
lieve groetjes en knuff
van ons voor jou
23-12-2010 om 11:13
geschreven door Jeske
Boeeeeeeeee
Sinterklaas was voor mij als kind het hoogtepunt van het jaar, dan lagen er boeken onder de boom... ik heb ze heel lang bijgehouden maar enkele jaren terug toch maar weggedaan... het kerstmanneke is mij vreemd... ik kreeg nooit iets van hem... de duitsers lieten dat ventje niet door denk ik... of misschien bestond hij toen nog niet... is zoiets als halloween... mij compleet onbekend en onbemind... dikke warme smak voor jullie.
23-12-2010 om 10:56
geschreven door Myette
Dag Na
Ik heb geen voorkeur. Als kind kenden wij geen kerstman en het belerende vingertje van Sinterklaas heb ik ook nooit gekend, gelukkig!
Ook ik wens jou en je dierbare eenhele fijne kerst en een geweldig 2011
Dikke knuff van mij Loewiesa < body>
23-12-2010 om 07:20
geschreven door Loewiesa
*
Ik persoonlijk heb meer sympatie voor de kerstman dan voor de Sint. Het is dat belerende vingertje van de Sint dat me een beetje tegensteekt, typisch katholiek. Dat, en dat hij zo nodig een "zwart knechtje" moet hebben. Nee, geef mij maar die olijke dikkerd die niet vrij van zonde is, maar o zo menselijk is. En het moraal verhaal over de boom doet me een beetje denken aan het liedje van Dorus, "De krokus en de Hyacint." Maar zullen we het ooit leren om tevreden te zijn met onszelf? Heb fijne kerstdagen! Dikke kussss voor jullie 2.
23-12-2010 om 06:54
geschreven door Petra/Huismusje
)
