De volgende keer dat je je handen wast en je vindt de temperatuur van het
water niet echt aangenaam, denk er dan eens aan hoe het er ooit aan toe
ging... Hier volgen een aantal feiten uit de jaren 1500:
De meeste mensen huwden in juni, omdat ze hun jaarlijks bad namen in mei
en dus in juni nog redelijk fris roken. Tegen die tijd begon men echter toch
al lichtelijk te stinken en dus droeg de bruid een boeketje bloemen om haar
lichaamsgeur te verbergen. Daar komt dus het gebruik vandaan dat ook vandaag
nog de bruid een bruidsboeket draagt.
Een bad bestond uit een grote kuip die gevuld werd met heet water. De heer
des huizes genoot het privilege van het schone water, daarna volgden
de zonen en andere mannen die deel uitmaakten van het huishouden, dan de
vrouwen en tenslotte de kinderen. De baby's waren als laatsten aan de
beurt. Tegen dan was het water zo vuil dat je er makkelijk iemand in kon
kwijtraken... Vandaar de uitdrukking "de baby met het badwater weggooien".
Huizen hadden in die tijd strooien daken zonder houten gebinte. Het was de
enige plek waar de dieren zich warm konden houden en dus leefden de katten
en kleinere dieren (muizen, ongedierte) in het dak. Als het regende werd het
daar glibberig en soms gleden de dieren dan uit en vielen van het dak.
Vandaar het Engelse gezegde "It's raining cats and dogs".
Niets kon verhinderen dat er dingen in het huis vielen. Dit was een echt
probleem in de slaapkamer waar ongedierte en uitwerpselen je
schone beddengoed konden bederven. Daarom werden bedden voorzien van grote
palen om een laken over te hangen dat dan toch een beetje bescherming
bood. Zo is het gebruik van hemelbedden ontstaan.
In die tijd kookte men in de keuken in een grote ketel die altijd boven het
vuur hing. Elke dag werd het vuur aangestoken en werden er
ingrediënten toegevoegd aan de ketel. Men at meestal groenten en weinig
vlees. Men at deze stoofpot 's avonds en liet het overschot in de ketel.
Dit werd dan 's nachts koud en 's anderendaags begon men gewoon opnieuw. Zo
zaten er in hun stoofpot vaak dingen die er al heel lang inzaten...
Soms kon men een varken krijgen en dan voelden men zich heel bijzonder. Als
men dan bezoekers over de vloer kreeg, dan hing men het stuk varken op om op
te scheppen. Het was namelijk een teken van weelde als een man spek naar
huis kon brengen. Men sneed dan een stukje af om te delen met de gast en
kauwde iedereen gezellig op het vet.
Wie geld had, kon zich tinnen borden veroorloven. Voedsel met een hoge
zuurtegraad zorgde er voor dat een beetje van het lood in het voedsel
terecht kwam wat vaak tot een loodvergiftiging en de dood leidde. Dit
gebeurde het meest met tomaten, waardoor tomaten de volgende +/- 400 jaar
als giftig werden beschouwd.
Brood werd verdeeld volgens je sociale status.
Arbeiders kregen de aangebrande bodem van het brood, het gezin at het
middendeel op en gasten kregen de bovenste, krokante korst.
Men gebruikte loden bekers om bier of whisky te drinken. Die combinatie
zorgde er soms voor dat de drinker een aantal dagen buiten westen was! Als
de dronkaard dan bewusteloos gevonden werd langs de straat, werd hij vaak
gereed gemaakt om begraven te worden. Hij werd dan een aantal dagen op
de keukentafel gelegd en de familie at en dronk aan diezelfde tafel en
wachtte af of hij nog wakker zou worden. Vandaar het gebruik van
de doodswake.
Engeland was oud en klein en de bevolking vond geen plaats meer om de doden
te begraven, dus werden er kisten uitgegraven en de beenderen naar een
beenderenhuis overgebracht, zodat ze de graven konden hergebruiken. Bij het
heropenen van deze kisten, ontdekten ze dat er bij 1 op 25 aan de binnenkant
gekrabd was en beseften ze dat ze levenden hadden begraven. Van toen af
werd er een touwtje rond de pols van een lijk gebonden dat omhoog leidde en
verbonden was met een belletje boven de grond. Iemand moest dan heel de
nacht op het kerkhof zitten om te horen of de bel niet rinkelde. En zo
werd er wel eens iemand "gered door de bel".
Wie zei er ook alweer dat geschiedenis saai was...?
Reacties op bericht (6)
17-04-2011
een groot deel van geschiedenis is zeker niet saai Natoken en de oorsprong van gezegden en gebruiken verklaart soms heel veel die we nu soms niet weten
In het frans noemt een begrafenisondernemer " un croque-morts". De reden is dat er idd al eens mensen begraven werden die niet dood waren. Wat was de taak van die croque-morts? Die beet in de grote teen van een vermoedelijk dode. Als er daar geen reactie op kwam werd die echt dood verklaard. Hij beet dus letterlijk in de dode.
Een aangename nacht toegewenst vanwege Amor Fati !
Matigheid met eten bevordert een gezond lichaam, matigheid met mensen bevordert de gemoedsrust.
Het aanleren van matigheid is de essentie van gezond verstand en ware wijsheid.
17-04-2011 om 22:37
geschreven door Amor Fati
Wens je een fijne avond lieverd
Wat een mooi stukje geschiedenis waar blijf je het allemaal halen
17-04-2011 om 18:45
geschreven door Nikki
*
Geschiedenis was een van mijn favorietste vakken op school, dus mij ga je nooit horen zeggen dat het saai is. Geniet van de rust en de stilte om je heen na het drukke geweld. Dikke smakkerd x 2
17-04-2011 om 16:22
geschreven door Huismusje/Petra
Geschiedenis dat blijft altijd interessant, maar hier haal je de zoveelste pluim op je hoed Natoken.
17-04-2011 om 11:37
geschreven door Fjak@
geschiedenis ...
deed ik graag en nog ! 't is soms een beetje mijmeren , is het niet ? terug naar vroeger .... dan valt het niet op dat je oud aan 't worden bent alle gekheid op een stokje ( waar komt dat vandaan ? ) ik vind dit hééél leuk ! dat van die stoofpot , daar moet ik mee lachen , mijn moeder zette de soep steeds in een koude berging op de vloer , en op zekere keer was er een muis in gesukkeld , maar ... geen probleem hoor , ze snapte hem eruit en serveerde de soep , IK heb er niet van gegeten , en de rest van ons gezin heeft het nooit geweten en dat was zo rond 1950 , GEEN verre geschiedenis liefs
17-04-2011 om 10:21
geschreven door ani
Lieve zondaggroetjes ...
Fijne zondag toegewenst. Geniet van de mooie lentezon.