Om bij tijd, eens terug te genieten van de plaatsen waar je ooit geweest bent! De wereld in een muisklik http://www.alovelyworld.com/index2.html
OP REIS MET DE BLAUWE VOGEL - Cruise op deNijl -
1.Lezers die het hele REISVERSLAG WENSEN TE LEZEN.... weet dat dit in omgekeerde orde staat.
Het begint met de terugreis 15.09.06 (zie blog vanaf 3december 06) en eindigt met het vertrek op 01.09.06 ( zie blog vanaf 3 oktober 06)
2.Verder wordt deze blog aangevuld met EGYPTE NU:actuele feiten en vondsten...
13-04-2006
Mijn horoscooptekening op het ogenblik van mijn geboorte
Naam: André datum 13.04.1943 Plaats Hasselt B
Een horoscooptekening is een astrologische analyse van het moment van de geboorte. Nu nog de betekenis ervan achterhalen .....????
Iets over verjaardagen: de keltische boomhoroscoop ( los van Egypte) Ik kende het zelf niet
De Keltische Boomhoroscoop
Wat astrologie is weet iedereen zo langzamerhand wel.
Bijna elke geïnteresseerde kan je vertellen dat het te maken heeft met het tijdstip waarop je geboren bent, en met de stand van de planeten op dat moment.
Veel minder bekend is het systeem van de oude Kelten. Volgens hen wordt je karakter bepaald door de boom die in je geboorteperiode heerst.
De eigenschappen van je levensboom hebben een sterke invloed op persoonlijkheid, gedrag en levensloop.
De Keltische boomkalender verdeelt het jaar in 39 perioden van maximaal 10 dagen en elke periode wordt beheerst door een bepaalde boomsoort.
In totaal onderscheidden zij
21 boomsoorten, waarmee 21 mensentypen correspondeerden. De meeste boomsoorten regeren zowel over een periode in het voorjaar als in het najaar.
Daarnaast kenden de Kelten
4 heilige bomen: de eik, de beuk, de berk en de olijf, die alleen met enkele bijzondere dagen zijn verbonden. Deze dagen markeerden de overgangen van de seizoenen. Onze geboortedatum bepaalt de bijbehorende levensboom.
Deze boom is niet alleen onze geluksboom maar vertelt tevens welke eigenschappen wij met hem gemeen hebben.
De Esdoorn11 tot 20 April en 14 tot 23 Okt.Mijn geboortedatum 13 april valt hierin
De Appelboom (25/6-4/7 en 23-31/12): een liefdevolle bemiddelaar De Berk (24/6): een bescheiden rots in de branding De Beuk (22/12): een geduldige doorzetter De Ceder (14-23/8 en 9-18/2): een vastberaden solist De Cipres (26/7-4/8 en 25/1-3/2): een onafhankelijke knokker De Den (24/8-2/9 en 19-29/2): een wijze practicus De Eik(21/3): een ijzeren doorzetter De Eik (21/3): een ijzeren doorzetter De Es (25/5-3/6 en 22/11-1/12): een uitgekookte carrièrejager
Geen gewoon persoon, vol met fantasie en originaliteit, verlegen en gereserveerd, ambitieus, trots,zelfverzekerd, hongerig voor nieuwe ervaringen, soms nerveus, heeft veel complexiteiten, goed geheugen, leert makkelijk, gecompliceerd liefdesleven, wil graag indruk maken.
Energie : De kwaliteit van de esdoorn heeft vooral te maken met het geven en ontvangen van onvoorwaardelijke liefde. Mensen die zich teleurgesteld voelen in andere mensen zouden wat vaker contact moeten leggen met de esdoorndryaden. De affirmatie voor de esdoorn luidt: 'Ik waardeer jou en verheug me over jouw talenten'.
De esdoorn droomt van totale onafhankelijkheid en komt daardoor nogal eens in botsing met de samenleving. Om conflicten te voorkomen steek je daarom veel energie in het overtuigen van je omgeving, want die wil je toch wel graag mee hebben.
Veiligheid en comfort vind je minder belangrijk. Je hebt bewondering voor mensen die zich helder en consequent presenteren.
Als esdoorn val je op door grote wilskracht, gemeenschapszin en betrokkenheid. Meestal beschik je over een sterke persoonlijkheid.
De oktoberesdoorn heeft aanleg voor kunst. Als esdoorn heb je ook dikwijls aanleg voor technische beroepen.
Ook ben je geschikt voor de politiek. Veel esdoorndames voelen zich thuis in mannenberoepen.
Ondanks hun dominantie hebben zij het hart op de goede plek zitten en zijn zij vaak een praatpaal voor mensen die hun ei kwijt willen.
De Haagbeuk (4-13/6 en 2-11/12): een loyale vredestichter
De Hazelaar (22-31/3 en 24/9-3/10):een wellustig pionier De Iep (15-25/7 en 12-24/1): een coöperatieve individualist De Kastanjeboom (15-24/5 en 12-21/11): een kritische stijfkop De lijsterbes (1-10/4 en 4-13/10): een schipperende wereldverbeteraar De linde (13-22/9 en 11-20/3): een creatieve dromer De Notenboom (21-30/4 en 24/10-11/11): een gepassioneerd zoeker De Olijfboom (23/9): een goede vriend De Populier (4-8/2, 1-14/5 en 5-13/8): een beweeglijke doordouwer De Spar (5-14/7 en 1-11/01): een kwetsbare kameleon De Vijgenboom (14-23/6 en 12-21/12): een vriendelijk gevoelsmens De (Treur)Wilg (3-12/9 en 1-10/3): een flexibele durfal
In de meeste gevallen lag de keuken in het achterste gedeelte van het huis, bij grote villas in de bijgebouwen. Omdat men vooral op open vuur kookte was de keuken niet overdekt. In een hoek bevond zich een maalsteen voor het malen van graan tot meel, een kleine oven voor het bakken van brood en het gemetseld open vuur voor het koken of grillen.
Aardewerken kruiken dienden voor het bewaren van de voorraden. Men bewaarde niet alleen dranken maar ook graan, meel, vet, olie en vlees. Voor beperkt houdbaar voedsel was in het huis een kleine voorraadkelder, die men via enkele trappen kon bereiken.
De basis van alle maaltijden bestond uit brood(gerst, spelt) en bier. Hiermee betaalde men arbeiders die werkten in de steengroeve of op grote bouwprojecten als tempels of piramides. Van twee soorten graan is aangetoond dat deze verbouwd werden: gerst en spelt. Om de verschillende deegsoorten te laten smaken voegde men vruchten toe en gebruikte men volkoren- of tarwebloem.
Een belangrijk onderdeel van de voeding bij de gewone mensen waren peulvruchten, als linzen, tuinbonen, erwten, kikkererwten en hoornklaver. De voeding van de rijkere mensen vertoonde meer afwisseling. Hier vinden we allerlei groenten zoals waterkers, postelein, latuw, uien, knoflook en pompoenen maar ook zaadjes van de lotus en delen van de papyrusplant.
Geliefde fruitsoorten waren wijndruiven, vijgen, dadels en noten van de doempalm en sinds het Nieuwe Rijk ook granaatappels. Dit was een geïmporteerde fruitsoort uit Voor-Azië
Naast bier en brood at de bevolking ook peulvruchten en groenten alsook goedkope soorten vis en pluimvee en geiten-, schapen- en varkensvlees. Op verschillende ostraca (steen- en aardewerkscherven) wordt vermeld dat de rijken( farao's en ambtenaren) wat meer specialiteiten hadden qua voeding
Vee houden was alleen maar mogelijk voor de mensen met grotere huizen zoals hofstedes en villas van hoge ambtenaren.
In de stallen hield men het vee en daar kon men de dieren slachten . Gewoonlijk verwerkte men het dier onmiddellijk. Het werd gekookt in grote pannen of men grilde het op een groot open vuur. Wilde men het vlees bewaren voor later gebruik dan werd het gepekeld of gedroogd.
Behalve tijdens bijzondere feesten beperkte het gebruik van wijn zich tot de middens van hoge ambtenaren en het koninklijk paleis. Wijn werd voor een deel ingevoerd uit Syrië, omdat er in Egypte maar op kleine schaal druiven werden geteeld.
Wijnranken hadden een bijzonder onderhoud nodig. Men plantte ze in grond die verrijkt werd met slib uit de Nijl. De beste wijngaarden lagen in de Nijldelta. Gewoonlijk waren ze staatseigendom.
Er zijn weinig resten van meubels gevonden in de huizen. De meeste kennis halen we uit grafvondsten. Daaruit blijkt dat de muren bekleed waren met kleurrijke wandtapijten . Op de vloer lagen matten van gevlochten plantenvezels die ook dienst deden als matras.
In het Nieuwe Rijk schijnen stoelen alleen te hebben behoord tot de alledaagse meubelen van ambtenaren. Er waren allerlei vormen van stoelen; van het eenvoudig laag krukje en de klapstoel tot de stoel met rug- en armleuningen.
Vaak lagen er kussens op de zittingen . De prijs van een eenvoudige stoel lag rond de 4 tot 8 deben koper ( waarde: zie berichten hieronder). Als materiaal voor het meubilair gebruikte men dikwijls hout maar ook vlechtwerk. Bij grote maaltijden had iedereen een eigen tafeltje of een plaat op een houten onderstel. ( men heeft geen afbeeldingen van grote tafels gevonden.)
Om kleding en andere waardevolle dingen te beschermen tegen kruipende dieren bewaarde men dit in nissen in het huis of in grote houten kisten. Zelf sliepen de mensen ook op een verhoging om zichzelf te beschermen tegen kleine dieren te vrijwaren.
De kennis van de geneeskunde was gelijkgesteld met die van de rituelen. De egyptische geneesheren waren niet vies om een bezwering uit te spreken.
Magie was voor hun ook een middel om ziektes te bestrijden. Spreuken om slangen te bezweren en slangenbeten te genezen, te verlichten of te voorkomen waren gebruikelijk.
Dit wordt gestaafd door een papyrus waarop veel slangen vermeld staan met bijhorende nauwkeurig omschreven behandelingsvoorschriften; inbegrepen de magische spreuk!
Bevallingen en gynaecologie waren een specialiteit in het Oude Egypte. Voor de bevruchting, zwangerschap, bevalling en bescherming van de pasgeborene was de hulp van goden het belangrijkst. In papyrussen omtrent dit onderwerp vinden we dan vooral magische spreuken en enkele kleine praktische tips.
In andere berichten heb ik reeds een aantal zalfjes enz... besproken die gebezigd werden in het gezin in het oude Egypte. Dit bericht handelt meer over naslag-papyrussen i.v.m. geneeskunde
In de loop der jaren zijn er diverse papyrussen gevonden die betrekking hebben op geneeskunde. Een bekende daarvan komt uit het einde van het Middenrijk en wordt ook wel de Edwin Smith Chirurgische Papyrus genoemd. Dit papyrus diende als een naslagwerk en als leerboek. In deze papyrus worden een aantal ziekten beschreven met bijhorende symptomen en het lichamelijke onderzoek wat hiervoor vereist is. Dan wordt een diagnose gesteld en de verwachting van herstel (geneeslijk, behandelbaar en onbehandelbaar).
Twee andere papyrussen (de Ebers- en de Berlijnpapyrus)beschrijven de verbindingen, de kanalen, van het lichaam. Hiermee worden de aders, slagaders, spieren en pezen bedoeld. Het hart lag in het centrum. Vanuit dit centrum werd lucht, bloed en andere vloeistoffen vervoerd naar andere delen van het lichaam. Uit deze papyrussen kunnen we vaststellen dat de Egyptenaren een goede anatomische kennis hadden van het lichaam.
Hebben ze deze kennis opgedaan uit praktische ervaringen of het mummificeren van lichamen. ????
In het Oude Rijk werden talrijke nieuwe beroepen geschapen. Deze arbeidsverdeling maakte de bouw van piramiden en de tempelcomplexen mogelijk.
Vooral de landbouw had een enorme impact! Dat kan men zien aan het feit dat in geen enkel graf een tafereel van de akkerbouw ontbreekt.
De basis van de economie was daarom zeker de landbouw. Het is ook daarom dat de farao vrijwel alle grond in zijn bezit had + alle mensen die op die grond woonden en werkten.
Dit veranderde echter later en er kwamen steeds meer stukken grond in het bezit van families. De farao hield echter nog genoeg grond over zodat hij in ieder geval voldoende inkomsten had.
Ondanks de strakke planning van de economie was deze planning toch soepel genoeg om van een lang leven beschoren te zijn.
Maar ook het feit dat iedereen in deze economie zeker was van een baan en daardoor zelfs tot een bescheiden welvaart kon komen. Anderzijds was er ook het feit dat iedereen onder streng toezicht stond en dat ongewenst gedrag zwaar en hard werd gestraft.
leven in het oude Egypte: economie en handel/ de eerste staking ooit !
De economie functioneerde ondanks, de strakke organisatie, niet altijd goed. De eerste meldingen van stakingen kwamen dan ook uit Egypte.
Omstreeks 1150 voor Christus verenigden de arbeiders uit Deir el-Medina zich en bezetten de grafkelders, hun werkterrein, omdat er een betalingsachterstand was door problemen met voedselvoorziening.
De hoogste ambtenaar, de vizier, beloofde betaling van het loon en men ging weer aan het werk. Omdat de lonen nog niet uitbetaald werden ging men enkele dagen later weer in staking. Pas toen men met de salarissen, in de vorm van graan en koper aan kwam, ging men weer aan het werk. De eerste staking was een groot succes, zeker ook omdat de overheid af zag van straffen tegen de arbeiders.
leven in het oude Egypte: economie en handel / prijzen voor begrafenis / zeer duur
Voor de begrafenis werden er zeer hoge bedragen betaald.
Een graf voor een arbeider was al snel 25 deben terwijl de voormannen voor hun versierde grafkisten zeker 200 deben neer moesten tellen. Een optie als een mummiemasker kostte 40 deben en een sarcofaag was nog duurder.
Maar een graf bestond natuurlijk uit meer.
Kleding, meubelen, levensmiddelen, kruiken, beelden en andere voorwerpen maakten ook deel uit van de begrafenis. Een begrafenis van een gewone arbeider kostte vlug 200 deben . Omgerekend is dat toch zeker 30 maanden loon.
Een schrijver of een eenvoudige ambtenaar stelde hogere eisen en was al snel 1000 deben kwijt.
Een farao was het toppunt. Als we alleen de ongeveer 100 kilo zware gouden kist van Toetanchamon nemen moet je zeker35.000 maandlonen van een arbeider rekenen. Om dan nog niet te spreken over de overige voorwerpen die in het graf van deze koning gevonden zijn.
leven in het oude Egypte: economie en handel / kon men leven van dat loon?
Prijzen die in Egypte betaald werden voor goederen werden vastgelegd op een ostracon ( pottenscherven). Hieruit kon men afleiden dat de levensmiddelen het goedkoopst waren tijdens de jaren1200 voor Christus.
Bijvoorbeeld:( men verdiende ongeveer 7 à 9 deben / zie artikel hieronder) Voor een kip moest ongeveer ¼ deben betaald worden. Een halve liter vet moest het dubbele opleveren.
Manden, schotels en eenvoudige amuletten waren te koop voor 1 deben. Een kleerkast kostte 5 deben, een voetenbankje 2, een stoel 8 deben en bedden waren er tot 20 deben.
Vee was duurder in die tijd. Een varken leverde 70 deben op, een rund kostte je 140 deben terwijl een ezel maar 30 deben kostte.
Een hemd werd verkocht voor 5 deben maar de kostbare gewaden gingen zeker tot 60.
Besluit: sommige goederen waren ofwel onbetaalbaar of moesten op afbetaling gekocht worden.
Leven in het oude Egypte: economie en handel - loonsverhoging ??? was er niet bij
Het loon was door de jaren heen constant. Geld kende men niet. De Grieken maakten sinds de 7de eeuw voor Christus gebruik van munten en introduceerden dit pas vier eeuwen voor Christus in het oude Egypte.
Om een loon te betalen gaf men de arbeider een zak van een vastgestelde grootte met daarin graan (gerst of spelt).
Aan de hand van rekenwaardes kon men dit omzetten in zilver en koper. Een voorbeeld: de voormannen en de schrijver van Deir el-Medina kregen als loon 2 zakken gerst en 5½ zak spelt.
Eenvoudige werklui ontvingen een ½ zak gerst en 4 zakken spelt. De ongeschoolde medewerker ontving nog minder. De inhoud van een zak graan bedroeg 77 liter.
De rekeneenheid van koper was de zogenaamde deben, één deben was 91 gram. Het duurdere zilver werd in sjenati (7,6 gram) of kite (9,1 gram) afgewogen.
De waardeverhoudingen van het graan ten opzichte van het edelmetaal was onderhevig aan aanzienlijke schommelingen.
Gemiddeld kreeg een arbeider graan ter waarde van 7 deben koper terwijl een voorman voor gemiddeld 9,5 deben ontving. Het loon was vastgesteld en daaraan ook gekoppeld de arbeidstijd die ervoor gewerkt moest worden.
Het gevolg was dat als een arbeider ziek werd, deze tijd ingehaald moest worden. Het bijhouden van de arbeidstijd gebeurde op lijsten die regelmatig vergeleken werden met de planning.
Het leven in het oude Egypte: het gezin / huwelijk
Een gezin bestond zoals gewoon uit de ouders en de kinderen. Banden met overige familieleden waren oppervlakkig. Dat merkt men aan het feit dat de Egyptenaren geen woorden hadden voor oom, tante, neef, nicht . Toch beeldde men soms wel verre verwanten af in graftombes naast de directe familie. In het huis van de rijkere egyptenaren woonden ook de personeelsleden die een groot gedeelte van de werkzaamheden in huis deden.
Het huwelijk ging door als de algemeen geldende samenlevingsvorm. Wanneer de man een passende leeftijd had bereikt om een familie te onderhouden, stichtte hij een gezin. Normaal gesproken trok de vrouw dan bij de man in. Slecht in enkele gevallen trok de man bij de vrouw in.
Huwelijkscontracten ontstonden er pas in de 22ste dynastie. Het was een financiële zekerheid voor de vrouw bij scheiding of overlijden van de man. Voor het familie-inkomen was vooral de man verantwoordelijk. De vrouw was verantwoordelijk voor het onderhoud van de kinderen
Huwelijken waren voor de gewone mensen over het algemeen monogaam maar als een huwelijk kinderloos bleek te gaan nam men gewoon een andere vrouw erbij, bijvoorbeeld een slavin. De kinderen uit deze relatie hadden dezelfde wettelijke status als hun moeder.
Uit manuscripten op papyrus blijkt dat dromen een belangrijke rol speelden in de Egyptische samenleving. De Egyptenaren geloofden dat dromen boodschappen waren van de goden; ze hechtten er veel waarde aan.
Speciale priesters die 'Meesters van Geheimen' werden genoemd verdienden hun brood met de interpretatie van dromen, en er werden speciale tempels gebouwd om het dromen te bevorderen.
Er waren drie typen dromen: dromen over vroomheid, waarin een god verschijnt om een gevoel van devotie op te eisen; onthullende dromen die gebeurtenissen uit de toekomst laten zien, de locatie van verborgen voorwerpen tonen of een nieuw geneesmiddel aanwijzen;
dromen die nuttige informatie opleveren, zoals de beste plek om je graftombe te bouwen.
Er waren droomtempels gewijd aan allerlei goden; iedereen kon ze bezoeken om voor een droom te bidden of antwoord te krijgen op een vraag, of genezing voor een ziekte.
De Egyptenaren geloofden dat dromen in een vorm van tegenstellingen moest worden geïnterpreteerd - een droom over de dood voorspelt dus een geboorte, en geluk voorspelt verdriet.
Ook hadden een aantal Egyptische goden zoals Sotmu, Amon en Ra hun eigen droomtempel. Deze tempels waren toegankelijk voor iedereen. De enige vereiste om binnen te komen was dat je geloofde in de echtheid van die God.
Eerst werd gedacht dat de Egyptenaren dromen zagen als een manier om mensen te genezen, als een soort medicijn dus, maar dit werd door latere vondsten tegengesproken.
Leven in het oude Egypte: Een liefdesgedicht (vertaling)
Enig is mijn geliefde, niet één is zo mooi als zij. Stralend is ze, als de opgaande Sothis, bij het begin van een gelukkig jaar ... met helder kijkende ogen, en lippen die lieflijk praten, geen woord zegt ze te veel. Een ranke hals, een stralende boezem ... Echte lapis-lazuli is haar haar, haar armen overtreffen goud, haar vingers lijken lotusbloemen. Ronde heupen, een slanke taille ... haar dijen verhogen nog haar volmaaktheid. Loopt ze langs met haar sierlijke tred, dan steelt ze mijn hart met haar groet.
Het leven in het oude Egypte: prostitutie à al carte
Een beroemde prostituee, met invloed en aanzien, was Rhodopis. Volgens de legende is één van piramides voor haar gebouwd.
Rhodopis was tijdens haar kinderjaren een slavin in haar geboorteplaats Griekenland. Op zekere dag wordt ze meegenomen naar Egypte om daar als prostituee te werken. Een wijnhandelaar genaamd Charaxus, was tot over zijn oren verliefd op Rhodopis. Hij betaalde een fortuin voor haar vrijheid.
Charaxus keerde terug naar Griekenland, terwijl Rhodopis doorging met werken als een hoge-prostituee in Egypte.
Volgens Herodotus kreeg ze op een gegeven moment zó veel roem en eer, dat ze letterlijk bij iedere Griek en Egyptenaar bekend was.
Er zijn vele legendes gebaseerd op Rhodopis. De één vertelt dat ze zelf voor haar eigen piramide heeft betaald. Een ander vertelt dat de farao het heeft gebouwd voor haar.
Eén verhaal van de vele verhalen vertelt het volgende.... Een adelaar stal een slipper van Rhodopis en bracht het naar farao Amasis. Amasis, verbaasd over de kleine en gevoelige slipper, probeert het op elke voet van iedere vrouw te passen, maar niemand paste de slipper. Uiteindelijk blijkt het dat de slipper van Rhodopis is. Amasis trouwt haar en maakt haar tot koningin van Egypte.
Natuurlijki s men niet zeker welk verhaal waar is, maar het is wél zeker dat Rhodopis een zeer invloedrijke prostituee was, en zelfs koningen van Egypte werd.
Net als in het Oude Griekenland bestond er in het Oude Egypte prostitutie. In Griekenland was er sprake van horae. Dat waren Dames van het uur, die veel gemeen hadden met de houris en andere hoeren en zij waren net als in Egypte tempeldienaressen of heilige prostituees.
De traditionele dans, de hora genaamd, werd ieder uur s nachts door deze heilige hoeren opgevoerd en door vrouwelijke tempeldanseressen uitgevoerd. Deze dames hadden veel aanzien in Egypte en waren voorbeelden/vertegenwoordigers van de maatschappelijke orde, zoals recht, vrede en wet. Deze prostituees waren de dienaressen van de Egyptische godin Qadesh. (zie afbeelding) Men noemde ze de eeuwige heilige prostitutie of tempelprostitutie die al bestond tijdens het Oude Rijk van 2670 tot 2040 voor Chr., waarbij deze godsgemalinnen zorgden voor het genot van mannen én goden.
Ook zorgden ze, naast muziek en de dans, voor de controle in de heiligdommen en tempels. Deze priesteressen waren van verschillende rangen en hadden verschillende taken, maar dat wil nog niet zeggen dat ze geslachtsgemeenschap hadden met priesters of goden.
In 25 voor Chr. waren er vrouwen die in de tempel van Amun sliepen, en deze vrouwen hadden geen geslachtsgemeenschap met mannen.
Máár, voor Amun werd het mooiste meisje uitgekozen van een beroemde familie. Zij werd prostituee en mocht met geslachtsgemeenschap hebben met wie ze maar wilde, tot aan de zuivering van haar lichaam (menstruatie) . Na haar zuivering werd ze aan een man gegeven om te trouwen, maar vóór het huwelijk en ná de zuivering werd er een ceremonie gevierd om te rouwen in haar eer.
Amun werd altijd afgebeeld met een erectie. Maar of de meisjes iets hadden of (met hem)iets deden behalve een symbolische geslachtsgemeenschap, is een vraag.