Mij al de hele morgen onnozel gezocht achter mijn gsm. Eerst hier hem een paar keer laten overgaan. Geen geluid. Dan maar piekeren waar ben ik overal geweest Naar de fitness gebeld, naar een vriendin, had nog smsjes verstuurd dan en dan. In de auto, op de oprit, aan de brievenbus, tussen mijn dekens in bed!! Niets!! Mensen al verwittigt dat ik hem kwijt ben enz... ondertussen vloekend dat ik toch bijna 1/3 de van mijn leven zoekend rondloop, of mijn autosleutels, of mijn bril, of mijn gsm, of een schaar, ... En ineens denk ik er aan dat ik gisterenavond nog net voor het slapen gaan in alle ijl het kippenhok ben gaan dichtdoen. Dus misschien zat hij in mijn kamerjas en die ligt in de badkamer in een kast.  Ik steek  's avond als ik buiten ga voor alle zekerheid mijn gsm in mijn zak, je weet maar nooit dat je valt ofzo he. En inderdaad!! Stom kiekens  .Een vriendin opperde de reden van mijn vergeten door Asheimer light. Toen ik zei: 'light? ik noem dat niet meer light', antwoordde ze: 'Ja light, want bij strong vind ge hem nooit meer terug en bij medium duurt het 3 dagen eer je hem terug hebt   . Dus ik ben weer getroost

Vandaag hoorde ik van de garagist dat ik toch wel geluk gehad heb. Moest voor nieuw banden. Waren kaal, maar bleek ook dat ene langs de binnenkant bijna voor 2/3 gescheurd was. Reed dus bijna puur op de binnenband. Ik kon alle 5 minuten een klapband krijgen. En ik maar op de autostrade tegen 120 km per uur op en af naar Leuven met de feestdagen. Hij zei dat mijn engelbewaarder overuren geklopt heeft. Ik dacht direct: "Gelukkig is Duvelke alleen maar een deugnietje en moet ik lachen met de flaters die ik bega. Er een beetje mee zwanzen"  Maar ik werd nu toch even met de neus op de feiten gedrukt dat het leven toch soms aan een zijden draadje kan hangen zonder dat je het zelf weet. Beangstigend! Voornemen: genieten van elk moment en hopen dat mijn engelbewaarder zijn werk blijft doen!!

Voel je vrij en geniet!!

(schilderij gemaakt voor mijn dochter)

Hopelijk is dit de laatste flater van het jaar!!! Deze morgen lag er ondanks de kou nog een eitje in het nest. Het is in deze tijd wat geklommel met bevroren water verversen, en bij de vogels moet ik een deken los maken zodat ze terug wat licht krijgen, dit hangt voor hun kooi om hun te beschermen tegen de kou. Dus wat doe ik om mijn handen vrij te hebben? Ik steek dat ei in de zak van mijn jas. En tegen dat ik terug binnen ben, ben ik dat natuurlijk al weer knal vergeten! Met alle gevolgen vandien. Want toen ik mijn jas terug aandeed om te gaan winkelen stak ik mijn hand in mijn zak om te voelen of mijn sleutel er in zat, maar wat voel en hoor ik 'krak'! Shit dat ei!!  Gelukkig zat de eierdooier nog in de schaal en er onder lag een zakdoek. En gelukkig heb ik met een eierschepje het er mooi in zijn geheel kunnen uitvissen. Pas in de kom brak het volledig En het klein beetje smurrie dat er toch uitgelopen was zat op de zakdoek. Ik ben toch geweldig creatief in het oplossen van problemen he Maar goed dat  ik 'dat' talent nog heb, is wel nodig in mijn geval (iemand zin om Duvelke volgend jaar over te nemen??)

 Ma wou kalkoen als Kerstmenu. Daar ik dat nog nooit  klaar gemaakt had en ik absoluut niet weet hoe ge zo een kadaver moet hanteren, besloten we om voor kalkoenbillen te gaan. Ik dus naar de winkel. We zouden met 6 man zijn. Dus ik bestel er voor alle zekerheid 8. Moest iemand met één bil niet genoeg hebben kunnen ze altijd wat bijnemen dacht ik. Beter teveel dan te weinig. Twee dagen nadien ga ik ze halen. Komt daar uit de beenhouwerij een vrouw met een BAK' billen naar de toog!!. Mens lieve deugd!! Wat een joekels van billen!!! Elke bil woog bijna 2 kilo. Dus ik had daar een slordige 16 kilo aan vlees voor 6 man!! Ik zei dat tegen die vrouw: 'Ja maar jij hebt ze wel besteld en de meeste mensen kopen een heel kalkoen, dus ik ga die niet meer verkocht krijgen.' Ik moet een enorm zielig en verschrikt gezicht getrokken hebben want uiteindelijk wou ze er twee wel terug nemen. Maar dan had ik er nog 6! Ik met die billen half in paniek naar huis. Uiteindelijk heb ik aan Greet en Rudi er elk één voor hun Kerst cadeau gedaan  . Twee hebben we er klaargemaakt, daar nog kriekskes bij en een lekker sausje,  waar we met 6 man hebben van gegeten en er was nog voor 1 persoon over . Ik kreeg van ma een 9 voor de smaak. Dus een geslaagd Kerstmenu!  De rest zit in de diepvriezer. Dus deze zomer zal het kalkoenbarbeque zijn

een opdracht van de schilderles

Met fierheid mag ik zeggen dat ik 90% op mijn examen Anatomie en fysiologie behaald heb

Dit is ook een kunst! Een pasgewassen, met hier en daar wat wit en voor de rest donkergekleurde bloes aanhebben en dan net smossen juist op zo een witte plek! grrrrgrmbgrmbl!!! Maar dat komt er van als je al etend aan het leren bent en daarbij nog rondlopen om mijn proefschoenen in te lopen. Ah ja, want normaal leer ik al zittend maar moet tegen morgen ook mijn proefschoenen goed getest en ingelopen hebben Dus ik speel al lerend voor wandelende  jood

zou er ook wel wat kunnen gebruiken.Maar ja zoiets kan je niet forceren he. Iemand zei een paar maanden geleden dat hij mij doodgraag zag maar bij mij zaten geen gevoelens naar hem toe. Ik kan geen gevoelens vijnzen die er niet zijn, gewoon om maar iemand te hebben. Hij heeft nu een ander vriendin, grote verliefdheid. Ik ben blij voor hem en gun het hem. Hij verdient het. Maar voor mij pikt het een beetje. Gun het mezelf ook!

vervolg dokters: moest vandaag naar het ziekenhuis om mijn proefschoenen te gaan halen (nog een paar stappen en bochten en dan heb ik de definitieve hoop ik). Ik was heel snel gediend. Echt geen klachten!! (een heel prestatie zowel van hun als van mij )  Ik had nog even tijd om in het cafetaria een tas koffie te gaan drinken. Het is een zelfbediening. Ik kom aan de kassa, naast de vitrine met gebakjes en dergelijke, en wil betalen. Zie ik een 30 cm van de kassa, in de toog, ...een gat met daarin ...soep! Niets er rond!! Ge betaalt bijna boven dat gat! Ik vraag terwijl ik betaal aan de mevrouw-met-kapje-en-schort-'voor de hygiëne',  of daar nog niets ingevallen is, gelijk geld ofzo. (mijn eigen onhandigheid in gedachte) "Jawel", fluistert ze half met  een glimlach, "maar dat mag niet gezegd worden".  . Hygiëne boven alles maar er kan wel vanalles in die pot rollen!! Ik ga geen naam noemen maar moesten jullie in een cafetaria naast de kassa dat gat zien, jullie zijn gewaarschuwd

 Het is weer zover! Ik kreeg een brief van de verzekering. Een bundeltje in 2 exemplaren. Eentje voor mezelf en eentje moet ondertekend terug gestuurd worden. Er zit een voorgefrankeerde omslag bij. Zo spelen ze op het geweten van de mens. Je hoeft geen postzegel te betalen dus direct ondertekenen, omslag in en hup de post op. Geen excuses om te dralen. Je zou je anders  tussen een postzegel kopen en op de post doen nog eens kunnen bedenken. Dus wat doe ik, ik teken, steek de brief in de omslag, snij bij het likken scherp in mijn tong,  bloed aan het papier, (maar een kniesoor die daar naar kijkt, moeten ze hun papier maar niet zo scherp maken ). Ik wil het dichtplakken, krolt de lip  telkens terug open (mijn bloed plakt niet zo goed  ). Opnieuw heeel voorzichtig gelikt en toe. Ja, tarare, Er eens goed op geklopt. Hielp ook niet. Uiteindelijk er iets zwaar op gezet. Ik moest en zou die omslag gebruiken (mijn gierige ik dat naar boven komt). Na een tijdje gekeken en inderdaad hij plakte mooi dicht . Maar... er was toch een overschrijving van 3€ en een chik? Alles afgezocht en niets gevonden dus.... waarschijnlijk zit die bij in die brief!! Ben nu met Duvelke aan het overleggen of ik de brief terug opendoe, maar dan scheurt die garantie. Of gebaar ik van krommenaas ?

Hoe meer ik leer, hoe meer ik weet, hoe meer ik weet, hoe meer ik vergeet, hoe meer ik vergeet hoe minder ik weet. Waaarom studeer ik?

Kennen jullie dat rijmpje nog? Stond vroeger altijd in koeien van letters op mijn agenda .  Ik moet zeggen dat terug gaan studeren op het ogenblik één van mijn juiste beslissingen is geweest. De lessen zijn heel boeiend, leer elke keer bij, fijne groep. Voel me soms terug een puber, wat meegenomen is op mijn leeftijd  Dus heb het gevoel dat ik mijn tijd heel nuttig besteed! Het trainen van de hersenen. Ik voel het al wel dat ik op alle dingen in mijn leven geconcentreerder word en alerter. Maar het is oefenen!! En als ik over iets begin te piekeren begin ik mijn les op te zeggen en dan gaat het voorbij . Dus voorlopig gaat het goed!! Buiten het onthouden voor de examen, maar dat zien we wel. Heb niets te verliezen

Zo vroeg een cursist wat er gebeurt in het lichaam als je gaat lopen en je krijgt steken in je zij. De leerkracht legde 2 mogelijkheden uit en sloot af met "En als het dat niet is,... dan is het iets anders!" Ik schoot in de lach en vroeg aan die naast mij of we dat op de examens ook zouden mogen antwoorden. Ofwel is het dit, ofwel dat en als het dat niet is dan is het iets anders. We lagen plat natuurlijk, de tranen liepen van haar wangen. HEERLIJK toch!!

Ga ik deze avond bij iemand een lekker tasje koffie drinken en krijg ik daar zo een lekkere sneeuwbal bij. Ge kent die wel, zo ronde chocolade schijfjes met een soort slagroom binnenin en poedersuiker er rond. Ik steek die bijna likkebaardend in mijn mond en bijt er een stukje af. Maar wat proef ik, wat voel ik???? Ik bekijk de rest en zit daar een worm op!!!ieeew Ik spuw ter plekke dat ding uit maar een stuk glijdt toch mijn keel in. EIKES!! Bah Bah Bah!!!  Ik heb nu voortdurend het gevoel dat er iets in mijn keel steekt. Heb al te hete koffie gedronken om eventuele ander ongedierte te verbranden!! Ben ik nu vergiftigd????  Iedereen beweert maar dat ik het rustiger aan moet doen, hoofd leeg maken, maar je ziet, zelfs rustig  een tasje koffie gaan drinken loopt in 't honderd. Ik blijf er bij, Duvelke zijn schuld!!!

— zich ieeeuw aan het voelen.

Soms zou ik mezelf toch een lap tegen mijn oren willen geven. Ga ik deze namiddag voor mijn ma naar de apotheker. Laad ik alles uit behalve het zakje met medicatie. Moet ik 's avonds na een vergadering op het werk, tegen Brussel, terug naar haar om die medicamenten te brengen want ze heeft die morgen nodig. Dus ipv naar Genk naar Kessel-Lo. Denk ik slim te zijn door een kortere weg te nemen, rij ik, door nog te veel met de vergadering bezig te zijn, de afrit voorbij en kom pas na een tijd tot de ontdekking dat ik richting Luik aan het rijden ben. Waar ik daarna gezeten heb, Duvelke die weet het, want die vloog voorop denk ik om ook nog elk verkeerslicht op rood te draaien en 101 verkeersdrempels te zetten .Gevolg: een uur later en 30 km omweg pas  bij ma aangekomen . En pas rond kwart voor 12 in Genk gearriveerd. Ik ging deze avond alleen maar even naar een vergadering van 7u tot half 9 :-s . Wel daardoor een koppel herten, mannetje met groot gewei met zijn madam, zien grazen aan de kant van een maïsveld, Het vrouwke keek me met die grote blinkende donkerbruine ogen aan.  Zo romantisch en pure natuur . Ik was daar toch wat door overweldigd. Zal dus maar denken dat er naast al het negatieve ook iets positief is 

Proberen de stoof aan te doen met een afwasblokje ipv zippblokje, de deur van je huis willen openklikken met je autosleutels, loeihard met je voorhoofd tegen de hoek van de dampkap botsen, in de krant lezen dat de gevangenen in Hasselt een "verwelkomingsdoos'  krijgen ( lijk een roze doos als je een baby krijgt), en in elke cel een telefoon want anders moeten ze te lang wachten om te kunnen telefoneren ( ge zou voor minder naar de gevangenis gaan), en daarbovenop iiieuw een verschrikkelijke neuspeuteraar (ga niet in detail treden) aan het rood licht in de auto naast je, heeft dat allemaal te maken met het veranderen van uur, of is er iets anders aan de gang???            (duvelke?)

Dit schilderij ' FLY BUTTERFLY FLY draag ik op aan Gert (en al de mensen die van ons heen gegaan zijn) 

grmbl%£§ grmbl  pffffffffffff lukt niet vandaag!

Vandaag met mijn ma haar zus in het home gaan bezoeken. We zaten in de ontmoetingsruimte en de hoofdopvoedster vraagt of ze wat muziek zou opzetten. Ja dat mocht wel. Het was een verzamelcd van heel oude liedjes van 'In de stille kempen, Cherie, en Zie de boerinnekes hun rokskes zwaaien. Mijn ma genoot. Regelmatig zong ze mee. Heerlijk om te horen. Toen begon ze te vertellen hoe ze vroeger danste met pa. De wals, de tango. de bougie.  Hoe draaierig ze nadien was van het draaien. Ik zag ze zo voor mij op de dansvloer de show stelen. Ze vertelde hoe ze smoesjes verzon  om langer te mogen blijven, haar handtas expres vergeten om nog even terug te kunnen gaan. Ze bleef ook regelmatig bij haar bompa slapen. Daar kreeg ze soms 20 frank van (nu 50 cent, maar was toen veel geld!). Die hadden rode stenen maar die kon je niet poetsen met water. Er werd heel fijne zand op gestrooid, heel mooi rond de poten van stoelen en 's avonds werd dat bijeen geborsteld en 's morgens  opnieuw gestrooid. Zo werd er gepoetst. Ze had leren breien van de zus van haar ma. Geweldig vind ik die verhalen . Af en toe zong ze mee als ze het liedje herkende. Ik vroeg mij wel af als ik in een bejaardentehuis terecht kom, of ze dan ook nog die liedjes gaan opzetten. Ik hoor die in elk home of bejaardentehuis. Maar ik wil dan liedjes van Jan De Wilde en Jeff Vanuytzel of Willem Vermanderen. Ik was een kleinkunstfan. Of van de Beatles en de Rolling stones. Zouden ze naargelang de generatie de muziek in die tehuizen aanpassen? Ik hoop het want zie mij niet elke dag naar die hoempapa muziek luisteren. Mijn ma  zei als ge 80 bent zal je wel anders spreken. Ik 80!!! Ik mag er niet aan denken!! Zie je mij al bezig

Sorry, nog niet veel tijd gehad. Ik hoop in het weekend bij mijn moeder wat meer op mijn computer te kunnen werken.

Wat dat de laatste tijd is, zoveel mensen die  in grote zorgen zitten. Heel kort opgesomd: mijn zus Gaby die een huidplek op haar schouder heeft moeten laten wegdoen, heeft daarvoor 14 dagen ziekenverlof, volgens de dermatoloog absoluut nodig,  en ze piekert zich gek dat ze haar werk gaat verliezen, een buurvrouw/vriendin haar moeder wordt vandaag geëuthanaseerd (?). Verschrikkelijk idee. Ik weet niet hoe steunen, heb geen woorden hiervoor, probeer dan practisch haar huis wat te onderhouden en zorg voor haar hond. Een vriendin heeft kledderende ruzie met haar dochter en mag haar kleinkinderen vanaf nu alleen de laatste zondag van de maand een 2 uurtjes zien, is er kapot van, een nichtje heeft dinsdag  preventief haar borsten laten verwijderen, had het kankergen en daardoor 80% kans om borstkanker te krijgen. Ze heeft direct terug inplantaten laten zetten. Gisteren zat 1 implantaat aan het sleutelbeen????? Het verband verkeerd aangelegd en nu was het implantaat naar boven geduwd. Dus waarschijnlijk nieuwe operatie. Mijn moeder haar nicht en beste vriendin is gisteren geopereerd aan darmkanker, 81 jaar, als dat maar goed komt. Mijn ma is zo bezorgd, in het weekend ga ik naar haar tot maandag. En zo loop ik van het ene bezoek naar het andere, het ene gesprek naar het andere.

Gelukkig kan ik de hulp geven, dat wil zeggen dat het hier redelijk lukt, en je kan beter hulp bieden dan hulp te moeten krijgen. Ondertussen probeer ik nog te schilderen en mijn cursus te leren. Anatomie, een stevige brok theorie, dus het is veel herhalen geblazen. Het blijft moeilijk hangen. Mijn geheugen is niet meer wat het geweest is.  Maar het boeit mij enorm en het is een fijne groep. ik zie wel waar ik uitkom.

De foto laat zien wat ik aan het schilderen ben. Er is nog heel veel werk aan. Maar niets moet en ik werk er aan als ik tijd en zin heb. Even ontspannen. Het komt goed

Ik heb al een paar keer letterlijk ervaren dat een hart kan breken. De echte fysieke pijn. Je zou bij wijze van spreken het tot op de millimeter juist naast de rand kunnen uitsnijden. Pijn die gepaard gaat met intens verdriet.  Maar gisteren heb ik ook letterlijk ondervonden dat mijn hart van trots kan zwellen. Ik voelde het duwen tegen mijn borstkast en het voelde warm aan, daarbij een gevoel van geluk. Heerlijk!! Ik ben zo ontzettend trots op mijn kinderen!!! Ze hebben een moeilijke weg afgelegd van hun pubertijd tot nu maar ze zijn uitgegroeid tot zelfstandige, zelfvertrouwde jong volwassenen met hun hart op de juiste plaats. Ik ben zo dankbaar!!

Het was nochtans niet makkelijk voor ons om kinderen te hebben. Onze kinderen zijn verwekt via kunstmatige insiminatie met donorsperma. Maar dat vertel ik later. Maar ze hebben hun papa ook altijd als hun papa bekeken. Ik ben mijn man zo dankbaar dat hij mij deze kinderen geschonken heeft. Maar beloofd volgende keer meer hierover. Nu niet zo veel tijd.