We zijn vandaag bij ons make geweest en ik nam foto's van haar poesjes. Er staat een bordje aan haar brievenbus, omdat ze een thuis zoeken. Het zijn 2 mannetjes, een wit met langer haar (zoals de papa) en een zwart-wit met een zwart vlekje aan de kin en één zwarter pootje.
En dit is het meisje, ze is iets witter dan haar broertje.
Broer en zus samen en de mama.
't Zijn schatjes, hé! Ik had met véél plezier het wit mannetje meegenomen, maar mijn schoonzus doet nogal moeilijk. Mijn jongste neefje is niet meer allergisch, volgens testen die dat uitwezen...maar hij heeft astma en dus zijn katjes taboe bij ons thuis, spijtig genoeg. Mijn neefje gaat wel voor. De mamapoes is niet van ons make, da's een kattin die zij eten geeft, omdat ze van haar baasje geen eten krijgt. Maar de katjes hebben een voorlopige thuis gevonden in haar terras. Make waakt erover dat ze niet binnen komen. Wie graag een poesje heeft, make woont in Puivelde-Belsele of via mij gaat het ook, laat maar iets weten.
Onze hoofdverpleegster heeft een weekje verlof...plezant en lekker ontspannend, zou je denken! Maar niks van dat, omwille van iets dat ze heeft meegemaakt en dat ieder van ons kan overkomen. Ze is vlak voor haar eigen voordeur aangerand door een psychiatrische patiënt. Hij liep haar voorbij met zijn hond, loslopend en niet aan de leiband. Mijn collega en haar man zijn lid van een hondenschool, dus niet wetend wie ze voor zich had, vraagt ze om de hond aan de leiband te doen. Daarop grijpt die kerel haar naar de keel, na een vloed van verwijten. Haar man hoort het gelukkig, hij schiet zich buiten met een baseballknuppel en kan de vluchtende man een paar klappen verkopen. Die kerel trok ook een knipmes, dus was dit niet zonder gevaar, hé! De politie werdt erbij gehaald en ze konden niks doen! Het is algemeen geweten dat ze pas iets doen als het slachtoffer bijna dood is, maar dat ze zo koel zouden reageren op deze aanval, dat had ik toch niet verwacht! Met andere woorden: Het is door de politie toegestaan om je medemens voor hun eigen huis te verwijten, naar de keel te grijpen en te bedreigen met een knipmes!!! Een vrijbrief voor allerhande gespuis! Waar gaat dat heen! Mijn collega heeft er in ieder geval gedurende enkele dagen keelpijn aan overgehouden, en wie weet wat de psychische gevolgen zijn, hé! Ik zou me in ieder geval nergens meer veilig voelen. Een echte schande, is het. En tegen iemand met een mes in de hand, valt er niets te beginnen, hé! Vooral niet als vrouw.
Ik werd in Antwerpen regelmatig aangesproken, overdag en 's avonds nadat ik ziekenhuis Stuyvenberg na mijn stage had verlaten (kinderpsychiatrie) En ik hield mijn autosleutel steevast tussen mijn vingers, voor 't geval er iets zou gebeuren. Een collega van 't Wit-gele kruis, werd door een kerel met een mes bedreigd, terwijl ze zich moest uitkleden. Ze is kunnen ontsnappen (gelukkig), maar werd met verschillende diepe snee's in het ziekenhuis opgenomen. Ze werkt nu niet meer als thuisverpleegster. We staan er niet vaak bij stil...maar we moeten! Vooral nu weer na dit voorval met onze hoofdverpleegster.
De boys zitten mij hier op te jutten...ze zijn ongeduldig om diene film te zien...maar ik wilde toch nog eens efkes Roosje, lief Lisetteke, bedanken! Merci voor deze mooie foto van jou, ons make en mijn tante in't koopcentrum...echt schoon gedaan!
Ik ben dinsdag op mijne recuup 1 tot een uur of 11 thuisgebleven, maar ze hebben me van mijn werk gerustgelaten. Ik kon dus ook gaan markten naar Beveren en iets gaan eten en drinken, met ons make en mijn tante. Spijtig dat Lisetteke zich niet goed voelde, hoofdpijn op 't randje van migraine...of dit plezante trio was weer compleet geweest. Een volgende keer komt dat wel slim.
Voor wie dit weekend de baan op moet...rij en vrij voorzichtig!
Euh...of rij wat rapper als ge rap wilt vrijen...ik bedoel...rap wilt 'gaan' vrijen!
Of blijf gewoon gezellig thuis! Alléé, wat ist nu! Die reclamegasten weten het precies ook niet meer Maar mannen...ik ben er zeker van...moesten jullie zoiets thuis op je wachten hebben...je zou het wel weten, zeker? Hihi...dat dacht ik al! Ik kom jullie gewoon een héél fijn weekend wensen. Wij gaan gezellig thuisblijven vanavond enne...een filmke bekijken...neenee, niet wat ge denkt (Foei)...een oorlogsfilm Stalingrad. Misschien tot straks en anders tot morgen of zondag, hé!
't Is er eindelijk eens van gekomen...de telkens weer uitgestelde uitstap met Lisette (Roosje) Ik had al enkele keren met haar afgesproken, om vb te gaan markten te Beveren, maar ik moest dan elke keer gaan werken. Nu had ik recuup 2 en ik werd gelukkig niet opgeroepen...ik heb trouwens al 7 dagen na mekaar gewerkt...'t is al wel! Ik ben haar thuis gaan halen en we zijn naar het Waaslands shoppingcentrum geweest. Na wat rond te lopen en de winkels te gaan bezichtigen, kregen we honger en we aten een 'slanke-lijn-slaatje'...superjammie! Ik wilde er een foto van nemen, maar mijn digietje werktte tegen. Ik had wel 27 batterijen mee, maar ze waren allemaal leeg, dus dan maar nieuwe gekocht. Er stond een andere prijs op en ook nog eens omgedraaid...dus moeten wij kunnen rieken dat de prijs dan veranderd is, maar dat ze die nog niet hebben aangepast. Op de verpakking stond ook '3 plus 1 gratis', dus protesteerden we toen we 16,95 ipv 11,25 euro moesten betalen, hoe zoudt ge zelf doen. Ik heb ze dankzij Lisetteke toch voor de laatste prijs gekregen. En dan kon ik fotookes beginnen trekken, hé!
Ik kreeg foon van ons make, die dacht dat ik haar een berichtje had gestuurd...ze kan niet aan hare gsm uit...'t is ne moeilijken, want ik en mijn tante geraakten er ook niet wijs uit. Ze hoorden dat we in het shoppingcentrum zaten en ze kwamen ook af. We zijn dan nog iets gaan drinken bij caro's en ik kon weer de japanner uithangen volgens mijn tante...fotookes trekken.
Toen Lisetteke hoorde, dat make en mijn tante morgen naar de markt te Beveren komen, werd er direct een afspraak gemaakt. Ik heb morgen recuup 1 en ik hoop écht dat ik ook kan meegaan, want ik vond het vandaag superplezant! Volgende week donderdag had ik recuup 3, dus de kans dat ze je oproepen is dan zéér klein...dan moeten er al 3 collega's ziek zijn. Toch moet ik gaan werken!!!! Mijn hoofdverpleegster belde mij vorige week op tijdens mijn werk. "Kun jij donderdag 28 juni in mijn plaats mijnen toer doen, want ik moet naar een vergadering die is opgeschoven naar dienen dag. Gij hebt toch de minste overuren van de foultimers, hé!" "Liever niet, ik geef liever ene van die 3 recupen af die ik volgende week heb." Maar alléé...'k heb mij toch weer schoon laten ompraten. 't zullen dan wéér 7 werkdagen na mekaar zijn, maar daarna heb ik een weekske vrij...en dat ze mij dan maar gerustlaten, zenne zeg!
Ik heb gewerkt, dit weekend, met de laten. Zaterdag wist het weer weer niet wat het moest doen...de zon laten schijnen of regenen...dus deed het het alletwee...regenen terwijl dat de zon scheen...tegen de late avond toch. Een kerel die op den E17 reed, kwam van een oprit en hij dacht dat ik enkele motto's ging omverrijden, om hem doorgang te verlenen op de baan...hij drumde mij dan maar opzij, omdat ik dat niet wilde doen en deed dan een gebaar om te laten weten dat het hem niet aanstond...jamaar zeg, 't is al ver gekomen, hé! In 't centrum van Temse vertraagden de auto's...er liep een duif op de straat en ik denk niet dat ze nog kon vliegen. Onderweg naar St-niklaas zetten de auto's voor mij hun dubbele pinkers op...twee auto's waren tegen mekaar gebotst en die ene auto stond dwars over het baanvak. De politie was wel al aanwezig en in de auto's zat er niemand meer, ik zag die mensen aan de kant staan...gelukkig, hé!
De zondag had ik een patiënt te Temse, die volgens zijn vrouw pas een epileptische aanval had gehad...hij sloeg met zijn gekwetste hielen tegen de grond. Ik verzorgde zijn hielen en ik zag dat hij in wartaal sprak, echt onverstaanbaar en helemaal niet bij de les. Ik heb haar aangeraden om een ambulance te bellen, want ik was er niet gerust op...deed mij eerder aan een bloedingske in de hersenen denken. Ze zou nog naar de wacht bellen, maar ik heb niks meer gehoord. Op weg naar Sint-Niklaas zetten de auto's voor mij hun dubbele pinkers op (weeral) en ik zag direct waarvoor dat was...een grote hond liep gewoon de baan over, op zijn dooie gemaksken. Ik weet niet wat jullie ervan vinden, maar ik vond dat toch geen normale dagen, zenne! Ik hoor nooit zo'n verhalen door mijn collega's vertellen...gebeuren die dingen nu echt alleen bij mij? raar, zenne!
Mensen, ik zal efkes een pauze moeten inlassen...of toch zéker moeten inkorten. Giovanni is aan zijn examen begonnen en ik wil mij daar ook 100% mee bezighouden...wat controleren en overhoren, want hij heeft hulp nodig. Hij MOET een B-attest halen en dit examen is zijn laatste kans. Dus sorry voor het lange wachten...op artikels en op een tegenbezoekje. Ik hoop dat jullie dat begrijpen.
Gisteren was hij zijn voordracht voor Nederlands aan't inoefenen...met een leder vest van mij die op zolder lag...komt nog van pas. Hij had een voordracht over 'the Matrix'. Wat vindt ge van het jongere versie van Keanu Reeves... knappe gast, hé!
Ik ben dit weekend vrij! Daar ga ik van genieten, sé! Volgende week heb ik weer 7 werkdagen voor de boeg...5 vroeges en in het weekend de laten! Voor mijn uren is dat natuurlijk wel goed, hé!
Ik bracht de collega elke keer weer naar mij thuis om zijn auto te kunnen oppikken, zodat we naar den bureau konden rijden...en ik was telkens crieus en ik keek uit naar verandering aan ons huis. Ik verwachtte de voeger, die eind deze week zou komen...maar wat dacht je? Geen enkel voegselke gevoegd...verdorie toch! Ik heb hem dan uiteidelijk opgebeld en tis uitgesteld tot volgende week. Ze hadden een dringende job ergens anders, dat niet kon wachten, dus gaat hij ons de dag voordat hij komt zelf bellen...pfff...k' ben eens crieus!!!!! Maar als hij de vrijdag weer niet is geweest, schiet ik mij naar zijn huis, zenne! 't Zal er dan zoooo gaan stormen, dat de voegen vantussen zijn stenen zullen vallen, peis ik Neenee, dat doe ik best niet, of hij moet dat weer opvoegen en dan moeten we zéker wachten. Tot eind van de maand, voor 't bouwverlof, dat zal ik hem nog geven.
Voor 't bouwverlof is voor 't bouwverlof! Beloofd is beloofd, hé zeg!
Vergadering...wééral! Deze keer kwamen de sektorverantwoordelijken naar ons en ook de collega's van sektor Dendermonde. Er werd over een nieuwe CAO gepraat. Guido kwam al een half uur te laat (hij heeft mij een kleine 4 jaar terug aangeworven) We hebben oproepbare en niet-oproepbare dagen, zoals nu recuup 1,2,3,4...maar nu ook in het weekend. Dan moeten we een vrij weekend opofferen bij zieke collega's. "Ik ga aan jou allemaal O1'ns geven, Sandra", zei hij...hij pikte er mij weeral uit, zenne! "Ja zeg Guido, dan moet ik een gans weekend bij de telefoon wachten, of wat." Ik had het op 'beschikbaar zijn', waar we trouwens geen wachtvergoeding voor krijgen. Waar de collega's het al begrepen hadden en erover zwegen, bleef ik weer doorhameren, natuurlijk hé Op het feit dat we niet betaald worden, wanneer we geen prestatie's hebben geleverd, replikeerde ik dat het toch ook een prestatie is...bij de telefoon zitten wachten tot je het nieuws krijgt dat je toch moet gaan werken...een kleine prestatie, dus hoeft het maar een kleine vergoeding te zijn. "Sandra DEsmet" zei hij ineens. "Guido, laat die DE er maar af, hé!" En dan ging het over onze overuren, die dalen als ne kleine die van een ritser naar beneden glijd. Om aan onze uren te geraken, 'mogen' we propaganda gaan maken bij de dokters en in de ziekenhuizen. "Hoeveel tijd krijgen we er dan voor terugbetaald, want je zit soms lang in een wachtzaal, hé!" Hij schoot in de lach, dus ging ik na de vergadering bij hem zitten om te vragen of hij mij aan't uitlachen was. Omdat alles een code krijgt, zoals naar de schouwing gaan, daar krijg je een half uur voor. "Wat dacht jij dat ik bedoelde, Guido? Toch niet dat ik zonder afspraak in een wachtzaal ga zitten tot elke patiënt weg is...ge geraakt bij geen enkele dokter direct binnen, ook niet mét afspraak, dus wil ik weten hoeveel tijd we krijgen."
Hij ontkende dat hij mij had uitgelachen...enfin! Ik mag gelukkig veel zeggen van de Guido...voor sommigen in enkele sektoren, is dat niet waar, zenne! Hij heeft iemand van Dendermonde bij zich geroepen en haar gezegd dat ze nog één kans krijgt om te verbeteren, of ze krijgt haren bon.
Gisteren en vandaag had ik companie in mijn autootje. Eén van onze mannelijke collega's kwam naar mij thuis gereden en samen reden we naar Lokeren. Hij heeft van toer gewisseld met een andere mannelijke collega, die nu zijn toer doet. Hij kende slechts zijn eigen toertje, buiten die van het weekend en de laten. En vermits de andere gast recuup had en de hoofdverpleegster een toer in St-Niklaas had, mocht ik hem toer Lokeren aanleren. Ik ben nog maar een goeie 6 jaar verpleegster...hij zit al zo'n 23 jaar in het vak en werkt bijna 3 jaar bij ons. Maar 't was plezant...ook voor de mensen...ze werden verzorgd door 2 tegelijk 't was soms wel hillarisch, wat hij hen allemaal wijsmaakte...dat hij zijn rijbewijs nog moest halen en daarom met mij moest meerijden Gelukkig zei hij niet dat hij zijn diploma van verpleger ook nog niet had, want dan zouden er enkelen in paniek geraakt zijn, denk ik...hoe zou je zelf zijn, hé!
Ik dacht het al dat ik hem had herkend...Keith Richards van The Rolling Stones, deed mee in The pirates of the carribbean 3.
Wanneer je van plan bent om naar de film te gaan zien, hou dan deze scene's in de gaten...vooral een codeboek-bewaarder. De pruik die hij draagt is bijna identiek aan die van Johnny Depp en hij speelt Kaptain Sparrow's vader in dit verhaal. Keith had eerder het voorstel gedaan om de andere Stones-leden ook een rol te geven als piraten, maar dat werd afgewimpeld door de filmmakers. En eerst was hij niet te vinden voor het idee, maar hij heeft zich gelukkig bedacht.
Turns out that the rumors that Keith will appear in the Pirates of the Carribbean sequels as Johnny Depps papa are, for the moment, greatly exaggerated:
Johnny and I spent a great afternoon trying to get these things (costumes) on. But that doesnt mean Im doing it. At the moment Ive turned them down.
Theyre shooting while Im touring. Id love to do it if there was no hassle, but it would be a side trip. I know what my gig is. The idea of working for Disney gives me the shivers in the first place.
Pirates Of The Caribbean 4 in de maak
7 nov 2006
Deel drie draait nog niet eens in de bioscoop, maar producer Jerry Bruckheimer kondigt nu al aan dat er ook een vierde Pirates-film zal komen.
Bruckheimer heeft aangegeven zelfs te hopen dat de Pirates-serie uiteindelijk uit twee trilogieën zal bestaan. Eerder al meldde Johnny Depp, die in de serie de rol van Captain Jack Sparrow vervult, nog lang niet klaar te zijn met zijn rol en dat er, als het aan hem lag, nog heel wat meer Pirates-films mochten komen. Pirates Of The Caribbean: At The Worlds End, met een bijrol voor Rolling Stones-gitarist Keith Richards, gaat volgend jaar mei in premiere.
Keith Richards Sets Sail With 'Pirates' by Ellen Houlihan | 00.00.0000
Jumping Jack News Flash! Captain Jack Sparrow, Johnny Depp's pirate counterpart from Disney's immensely successful Pirates of the Carribbean: The Curse of the Black Pearl film, will be joined by his swashbuckling father in the film's two planned sequels by none-other than the Rolling Stones' flamboyant guitar virtuoso, the esteemed Mr. Keith Richards.
After much reluctance, Richards signed on for four guaranteed days of shooting in great part from Depp's pleading persistence, as Depp told the press he modeled his character's style and attitude on Richards while promoting Pirates. Explained Depp, "I sort of thought that pirates would be the rock and roll stars of the 18th century. And the greatest rock 'n' roll star of all time is Keith Richards. Hands down."
The two sequels are set to shoot back-to-back beginning in February, the first of which will be titled Pirates of the Caribbean: Treasures of the Lost Abyss.
The first picture of me Dad in Pirates of the Caribbean 3! Twas great workn wit me Dad again. Wait till ya see him - hes a great pirate but not as good a captain as me!
En hier is hij nu, sé! Een foto van Keith in piratenkledij.
Dit item is speciaal voor mijn maatje Joëltje Blues van blog route 66.
Ik wens aan éénieder van jullie en aan mezelf en mijn kennissen en familie en...allééja, aan iedereen dus...een héél schoon weekend...niet één met regen zoals het bij ons daarstraks regende...pfff! Ik liep rap rap naar mijnen auto die op de parking stond in de gietende regen en de parking stond blank. Ik ben doorweekt en met natte voeten thuis gekomen.
Gisteren was't vergadering na mijne vroegen en ik heb samen met een andere jarige collega getrakteerd. Een andere collega had aardbeientaartjes mee, zomaar...lief hé! Ik had normaal 3 lates, heb er 2 gewerkt en een vroegen in de plaats van dienen derden gedaan, omdat een collega de laten nodig had. Ik heb die met véél plezier afgegeven, zenne! Ik had 2 dagen zon, zij had regen...ik heb dus geluk gehad.
Ik ben samen met de boys vandaag uit eten gegaan naar een broodjeszaak...friet met vol-au-vent...lekker dat dat daar is, niet te doen! Ik denk dat ik volgende week eens naar de weightwachers ga gaan. Mijn schoonzus is 18 kilo kwijt en een vriendin al 15 kilo...dat geeft moed, want zonder controle en stimulans lukt het toch niet, zenne! En ik begin te merken dat ze er niet zo gemakkelijk meer afvliegen gelijk vroeger...de 40 nadert, hé!
We zijn weer al wat verder geraakt met de werken in ons huisje. Wim heeft het plafond in de badkamer geverfd in dezelfde kleur als Giovanni's kamerplafond en enkele muren, een blauwig grijs. Hij had een weekske verlof en hij heeft ook de buurman Patrick geholpen met diens tuinhuis. Die is hem vandaag ook op zijn beurt komen helpen met de raamverduisteringen in de badkamer. In plaats van dekens met zebrapaarden, hangen er nu lichtblauwe jaloezieën...schoon zenne!
Ik heb ook den voeger gebeld, omdat het al 3 weken geleden is dat hij die stalen op de muur had gezet. Eind volgende week komt hij opvoegen...en daar kijk ik al echt naar uit. Dat gaat een gans ander zicht zijn, ons huis gaan we niet meer herkennen, denk ik. Dat het maar al rap volgende week is. Ik heb hem wel niet gerust gelaten, want anders zou hij na het bouwverlof komen, en ik had geen geduld om tot zolang te wachten. Onze mede-wijkbewoner en baas van onze bouwfirma, had me de gsmnummer van die voeger gegeven..."Tis ne goeien, maar ge moet erachter zitten"...en die tip ben ik niet vergeten...misschien tot vervelens toe voor die goede man, maar...dan zegt hij maar "Ze is er weer, die zaag!"...ik krijg dan toch mijn goesting
We zijn gisteren met zen viertjes naar de cinéma geweest, naar Pirates of the Carabean 3 gaan kijken.
We moesten tot 20u35 buiten de zaal blijven staan, terwijl de film normaal om 20u ging beginnen en we waren er al sinds 19u30...dat begon dus goed. Ik vind den 1 en den 2 ook stukken beter. Bij deze film had ik het gevoel dat ze het verhaal eindeloos willen uitrekken...en er zal zelfs nog een vierde komen, mijn gedacht...zoals die geëindigd is. En de zaal was uitverkocht.
Vandaag ben ik nog eens naar mijn pit geweest, mijne pa zijn ma. Ik was mijne fuji vergeten, maar ik zou zowiezo gene foto mogen nemen hebben. Ondanks een gezegende leeftijd van 85 jaar, wil ze er nog altijd goed uitzien. Ik had Gio meegenomen en ik zei hem dat ze er eerder 75 jaar uitziet, waarop zij reageerde "Nu ben ik niet opgemaakt, maar als ik opgemaakt ben, dan zie ik er wel nog beter uit, zen!" En ge kunt er geen speld tussen krijgen. Tis beter zo, hé!
We zijn gisteren naar het lentefeest gegaan van mijn broer zijn jongste zoontje, Tibo. Het was in de Roomanmolen te St-Pauwels, een molen van het jaar 1847 die je kunt huren voor feestjes. Het was er prachtig...en groot.
De 'zotte'Roger
Ons make met een 'sinpalske', een zwaar bier, naar 't schijnt
Tibo met zijne voetbal en dan alle 4 ons make's kleinzoons tesamen...Marnick, Giovanni,Tibo en Robbe.
Er waren nog andere familie's aanwezig, ergens achteraan in de tuin...familie Kalkoen
en familie De Pauw...schone beestjes!
Na den drank, werd het eten boven gehaald. Wij hadden ook onze BBQ meegebracht, om lekkere hamburgers en worsten te bakken.
Wim en mijn schoonzus hare pa, waren de koks van dienst.
Giovanni hield zich het meest met de kids bezig, terwijl ik en Marnick de molen vanbinnen gingen verkennen...en dat was ook wel de moeite!
Hier hebben ik en mijne jongsten ons keigoe geamuseerd...op de oude volksspelen. Ik stond op een gegeven moment met meer dan 100 punten voor op hem, maar hij haalde mij in net op de meet...Marnick won het spel.
Het was al rond 21u dat het ineens begon te regenen en ze allemaal naar binnen gingen. Tot onze grote verrassing waren Marnick en Robbe al beginnen afwassen, terwijl hun broers verder speelden. We waren laat thuis...rond 24u45...maar we hadden een supertijd. Mijn collega's zaten op een fuif...gekleed in Hawaiaanse stijl...maar ik heb mij ook neig goe gehad zenne!
Gisteren zaterdag, was het een emotionele dag voor ons...en ook voor ons duifje Sparky. We hebben haar weer vrij gelaten en we namen foto's van deze gebeurtenis. We reden met de auto naar enkele velden richting Beveren, niet ver van de Westakkers en daar lieten we Sparky los. Giovanni had haar daar ergens in de buurt gevonden, dus was het logisch om haar daar ook vrij te laten...zo zou ze de omgeving herkennen en misschien terug naar haren thuis vliegen.
Toen ik haar losliet, vloog ze in het rond en wou ze in een boom landen, maar dat lukte niet en ze kwam niet ver van ons op de grond terecht. Toen Marnick dan dichterbij kwam, vloog ze weg en zooo snel als een vuurpijl. We hebben nog nooit een duif zo hard zien vliegen, hoog boven ons eerst cirkelend, om dan uit ons zicht te verdwijnen. Ik denk dat dit duifje van nog geen jaartje jong, een echte winner is...een duif die véél waard is. Ik ben daar zeker van, een specialleke. We missen dat rondhuppelende duifje in huis...maar het gevoel van vrijheid die we haar gaven, hoe blij we voor haar zijn, dat overheerst toch, zenne! Het ga je goed, klein vrouwke...be free!
Ik ben Sandra, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sanne, voor de vrienden.
Ik ben een vrouw en woon in Sint-Niklaas (België) en mijn beroep is thuisverpleegster.
Ik ben geboren op 13/05/1968 en ben nu dus 56 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: PC, schrijven, poppen maken, lezen, enz....
Ik heb 2 zoons, Giovanni (16) en Marnick (13) en een hélé lieve vriend Wim.
Ik ben een zot ding, zeggen ze! Whatever, ik lach gewoon graag en doe mijn eigen ding!
Marnick-Giovanni
wasberen in Duitsland
mijn 3 schatten
Oostende 29 april
Ik en Romx
Ik en Ben
Frieda, ikke, Romx en Roosje
Ikke en Femke (Zus53)
Romx en Wim
Corry, Cooltje (Rita) en frieda
Opapat, May en Jean (La douce France)
Podiumbeesten: ikke, Veerle, Romx, frieda, Corry en roosje
Turns out that the rumors that Keith will appear in the Pirates of the Carribbean sequels as Johnny Depps papa are, for the moment, 
Ik ben Sandra, en gebruik soms ook wel de schuilnaam Sanne, voor de vrienden.
