Ik ben Toujour André
Ik ben een man en woon in Sint-Pieters-Leeuw (Vlaams Brabant) en mijn beroep is ambtenaar.
Ik ben geboren op 04/06/1955 en ben nu dus 70 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: tennis voetbal en schaken.
In ben de trotse vader van Christophe, Nathalie, Caroline en Pauline.
Ik heb een vaste relatie met de liefste Martine die bestaat.
Ik ben gemeenteraadslid voor Vlaams Belang en zet mij in voor Vlaamse belangen, normen en waarden. Recht door zee !
27 OKTOBER 2008 - De jeugdrechters moeten alle minderjarige veelplegers naar de volwassenenrechter kunnen sturen, niet alleen die van boven de zestien jaar. De leeftijdsgrens voor uithandengeving moet weg uit de wet op de jeugdbescherming.
De wet op de gemeentelijke administratieve sancties zou best verdwijnen, zeker voor minderjarigen. En ook de bilocatiewet, waarbij kinderen van gescheiden ouders de ene week bij de vader en de andere bij de moeder logeren, functioneert niet.
Dat zijn enkele van de stellingen van de Antwerpse advocate Britt Vreysen, die ze ontwikkelde in een nieuw boek dat klaar en helder de wet op de jeugdbescherming uitlegt.
De advocate Britt Vreysen schreef zopas een heel bevattelijk boek over de wet op de jeugdbescherming. Niet alleen de criminele jongeren en de minderjarigen in gevaar komen uitvoerig aan bod, maar ook de financiële regeling bij misdrijven van kinderen en de overlastboetes worden behandeld. Het boek is onmisbaar voor wie wil weten hoe de wet in elkaar zit. Tegelijkertijd gaat het heikele discussiepunten, zoals de criminaliteit van allochtone jongeren, niet uit de weg. Het boek werd vorige week voorgesteld in het vredegerecht van Ekeren. Het werd daar ingeleid door de Antwerpse jeugdmagistraat Bart De Smet.
Vreysen wil de leeftijdsgrens om bepaalde criminele minderjarigen naar de rechter voor volwassenen te sturen (nu: 16 jaar) afschaffen, want door het huidige systeem blijven bepaalde geweldenaars straffeloos. Vreysen volgt daarin Kamerlid Carina Van Cauter (Open Vld).
Volgens haar kan de jeugdrechter zelf wel zien of iemand inzicht heeft in wat hij deed. Tijdens de voorstelling van het boek hekelde de Antwerpse jeugdmagistraat Bart De Smet het gemis aan logica in de wetten voor minderjarigen van boven de 16 jaar. "Voor gewone criminele feiten wordt zo'n minderjarige verondersteld schuldonbekwaam te zijn, maar voor verkeersmisdrijven niet. Voor een diefstal met geweld kan hij dus van de jeugdrechter een berisping krijgen, maar voor onverzekerd rijden met zijn brommertje krijgt hij allicht een zware boete van de politierechter."
Vreysen zelf meent dat de nieuwe wet van 2006 van minister Onkelinx de mogelijkheden van de jeugdrechter al te zeer beknot. "Eerst moet hij bemiddelen, dan huisarrest opleggen, hij kan niet meer zelf beslissen wat echt nodig is", zo luidt het. Voor Vreysen moet de jeugdrechter - zoals vroeger - meer mogelijkheden krijgen om de maatregel of straf op te leggen die hem gepast lijkt.
Vreysen, die ook criminologe en plaatsvervangend vrederechter in Ekeren is, is heel sceptisch over de bewering van het Nationaal Instituut voor Criminologie en Criminalistiek dat de jeugdcriminaliteit niet stijgt. Volgens haar gebeurt dat wel degelijk en worden de daders jonger en driester.
Jeugdrechters moeten in haar visie veelplegers met 20 diefstallen of geweldsfeiten op hun kerfstok kunnen straffen, omdat voor die groep de beschermingsfilosofie van de wet heeft gefaald. Ze wijst terzake op de problematiek van Oost-Europese bendes, die een heel speciale aanpak vergen, gezien hun gewelddadigheid en gezien hun werkwijze, waarbij meerderjarigen minderjarigen inschakelen om geweld te plegen.
Uit onderzoek blijkt volgens Vreysen dat de criminele minderjarigen zelf pleiten voor een hardere aanpak van de misdaad, omdat de huidige manier van werken door hen niet ernstig wordt genomen. Jeugdmagistraat Bart De Smet verheugde zich over een recent standpunt van de Antwerpse Unie van Moskeeën, die voor een hardere aanpak van criminele minderjarigen gewonnen is, maar hij waarschuwde er voor om alle criminaliteit cultureel te willen verklaren. "Culturele omstandigheden zijn geen verzachtende omstandigheden, er is maar één strafrecht en dat geldt voor iedereen".
Maar Vreysen sprak zich ook uit tegen boot camps, waar Lijst Dedecker voorstander van is, en ook tegen het Clinton-systeem van "Three strikes and you're out", waarbij iemand die voor de derde keer wordt veroordeeld voor een misdrijf automatisch levenslang krijgt. "Je kan iemand niet tot zijn pensioen opsluiten voor een misdrijf dat hij als jongere heeft gepleegd", zo stelt ze.
De advocate wil de beschermingsfilosofie van de wet op de jeugdbescherming behouden, omdat meer dan de helft van de cliënteel van de jeugdrechters kinderen zijn die helemaal niets misdeden, maar possen, kinderen in een problematische opvoedingssituatie, die slachtoffer zijn van huishoudelijk geweld of echtscheidingen.
"Die groep moet zeker geholpen worden, maar ook voor hen is er te weinig plaats. Dat geldt uiteraard nog sterker voor de criminele minderjarigen. Als men meer geld zou steken in het jeugdrecht, dan zou men zoveel geld niet nodig hebben voor het strafrecht", zo stelt ze.
Vreysen spreekt zich in het boek ook uit tegen de wet op de gemeentelijke administratieve sancties omdat een parallel vervolgingscircuit ontstaat waarin ambtenaren, zonder scholing in het (jeugd)recht, optreden. Voor jongeren komt daar nog eens bij dat de overlastboetes die worden opgelegd niet bekend zijn bij het parket, wat de vorming van een dossier bemoeilijkt.
Vreysen is ook tegen de bilocatiewet. Die wet maakt het mogelijk dat jongeren van gescheiden ouders de ene week bij de vader en de volgende week bij de moeder verblijven. "Ik ben tegen dat gesleur met kinderen. Soms hebben kinderen dan twee kleuterscholen: de ene week leren ze een liedje in kleuterschool A, maar de volgende week kunnen ze niet mee optreden want dan zitten ze in kleuterschool B en daar kunnen ze niet volgen want ze waren er de week voordien niet. Ik zou hier een gedragsstoornis van krijgen, kinderen moeten een vaste thuis hebben", zo zegde Vreysen bij de voorstelling in Ekeren.
VREYSEN, BRITT, Over de schreef.
Jeugdrecht en de aanpak van probleemjongeren, Standaard, 2008, 358 blz., 22,50 euro
Belgen weggedrukt op arbeidsmarkt ! 200.000 buitenlanders vonden hier wel werk !
Schokkend misschien, maar de realiteit in de Standaard !
200 000 jobs gaan naar buitenlanders
BRUSSEL - Dit jaar zijn al ruim 200.000 buitenlanders naar ons land gekomen om te werken.Zwartwerkers zijn daarbij niet meegeteld.
Volgens de federale regering-Leterme is er een actieve politiek van economische migratie nodig om het tekort aan kandidaat-werkenden op de Belgische arbeidsmarkt weg te werken. Dat staat in het regeerakkoord. De komst van nieuwe werknemers uit andere EU-landen en van buiten Europa moet de knelpuntberoepen helpen invullen.
Maar in realiteit bestaat er nu al een zeer grote instroom van buitenlandse arbeidskrachten. Dat blijkt uit de meest recente cijfers over het toegekende aantal arbeidskaarten aan buitenlanders en uit de databank Limosa, waar bedrijven moeten melden hoeveel (vanuit het buitenland) gedetacheerde werknemers ze in dienst hebben. SP.A-kamerlid Hans Bonte kreeg de cijfers in handen. 'Zelfs zonder de zwarte migratiestromen gaat het om indrukwekkende aantallen. Economische migratie naar België is geen toekomstbeeld, maar dagelijkse realiteit', aldus Bonte.
Het aantal uitgereikte arbeidskaarten is de voorbije jaren spectaculair gestegen. Tot in 2003 ging het om nauwelijks 6.000 vergunningen per jaar. Drie jaar geleden, in 2005, waren het er al 39.000. Vorig jaar werd een piek gehaald van 65.000, waarvan bijna 44.000 in Vlaanderen.
Dit jaar gaan nieuwe records gehaald worden. In de eerste negen maanden van 2008 werden al 56.335 arbeidskaarten aan buitenlanders uitgereikt, waarvan 41.625 in Vlaanderen. Dat zijn er 6.260 per maand, of 15 procent meer dan het maandgemiddelde uit 2007.
Voor de grote meerderheid (64 procent) gaat het in Vlaanderen om seizoenarbeiders in de land- en tuinbouw. De anderen komen vooral terecht in de bouw (bijna 10 procent), de transport- en de voedingsnijverheid. Meer dan de helft (in Vlaanderen 26.788) is afkomstig uit de nieuwe EU-landen, zeg maar uit Polen.
Daarnaast hebben de Belgische bedrijven in de eerste negen maanden van dit jaar al 145.834 'gedetacheerde' buitenlanders in dienst gehad en werden bij de overheidsdienst Limosa 12.392 (vanuit het buitenland) gedetacheerde zelfstandigen aangemeld. Daarbij gaat het evenzeer om inwoners uit de buurlanden (Nederland, Frankrijk en Duitsland) als om personen uit Polen, Roemenië of Portugal (met vooral genaturaliseerde Brazilianen).
Volgens Hans Bonte is niet alleen de omvang van de economische migratie van belang, maar ook de kwaliteit van de tewerkstelling. 'Rapporten van de inspectiediensten tonen aan dat in 60 procent van de 1.750 bedrijven die in 2007 en 2008 gecontroleerd werden op hun buitenlandse werknemers, sprake is van kleine of grote sociale fraude.'
Bij specifieke controles door de sociale-inspectiediensten blijken zes bedrijven op de tien niet in orde met hun buitenlandse werknemers.
SP.A-kamerlid Hans Bonte kon de meest recente rapporten inkijken van de sociale-inspectiediensten die in ons land belast zijn met de controle op de tewerkstelling van buitenlandse werknemers.
'De verslagen van die inspectiediensten geven de geheimen prijs achter de almaar groeiende instroom van economische migranten. Ze tonen aan dat de bestaande economische migratie meer problemen geeft dan dat ze er oplost. Ze werkt concurrentievervalsend tegenover 'eerlijke' bedrijven die alle sociale, fiscale en arbeidswetgeving correct toepassen. Door een gebrek aan toezicht -te weinig inspecteurs, te weinig juridische armslag, geen Europese coördinatie-- werken veel van die nieuwkomers in onaanvaardbare omstandigheden.'
Van januari 2007 tot en met september 2008 werden 1.750 bedrijven met buitenlandse werknemers specifiek gecontroleerd. De inspectiediensten keken daarbij vooral naar de tewerkstelling van werknemers uit de nieuwe EU-landen, zoals Polen. Bij die controles waren ruim 18.000 werknemers betrokken. Voor 12.200 van die gecontroleerde werknemers, of 67procent, werden 'maatregelen' genomen, gaande van een waarschuwing (ruim 1.000) over regularisatie (bijna 5.000) tot proces-verbaal (ruim 6.000). Van de 1.750 gecontroleerde bedrijven kon men voor 720 gevallen (40procent) zeggen dat er niks aan de hand was. Voor de overige 60procent was er dus telkens wél iets aan de hand. 'Hier gaat het dan nog om bedrijven die hun buitenlandse arbeidskrachten officieel hebben aangemeld', zegt Bonte. 'Wie weet hoeveel tienduizenden zwartwerkers en hun werkgevers aan elke controle ontsnappen?' De inspectiediensten botsen op een brede waaier aan inbreuken op de sociale wetgeving. Hun verslagen reveleren tegelijk de onmacht van de controleurs om hier een einde aan te maken. Bij wijze van voorbeeld twee praktijkgevallen:
Een Belgische zaakvoerder richt met een Spaans-Belgische collega enkele (fictieve) vennootschappen op in Spanje, en later in Portugal. De bouwondernemingen werken verspreid over Vlaanderen in onderaanneming voor een firma met net dezelfde zaakvoerders. Er wordt telkens een beroep gedaan op 70 à 80Portugese bouwvakkers, maar officieel is er bijna geen personeel in dienst. De bedrijven werden al driemaal geverbaliseerd voor zaterdagwerk, het niet uitbetalen van het juiste loon en het niet uitbetalen van overuren. Maar de Belgische inspectiediensten vangen telkens bot bij hun Spaanse collega's met vragen tot informatie over de bedrijven en hun gedetacheerde werknemers. De Portugese overheid heeft wel al laten weten de betrokken Portugese firma 'niet voorkomt in het databestand'.
Twee aannemers uit Doornik geven een tiental Roemeense arbeiders de opdracht om asbestafval op een bouwplaats in Anderlecht te verwijderen. Een veiligheidsagent op een naburige werf ziet de arbeiders het bouwmateriaal in containers stoppen en slaat alarm. Het bouwmateriaal bevatte duidelijk asbest en de arbeiders droegen noch beschermende kledij noch een zuurstofmasker. Uit het verhoor van de betrokken arbeiders bleek dat zij niet op de hoogte waren van de aard van het materiaal. Zo kon het gevaarlijke goedje (4ton) weggehaald worden zonder te moeten investeren in dure, verplichte beschermingskledij.
'Een vergelijkende studie door het advocatenkantoor Laga heeft aangetoond dat België, en meer specifiek Vlaanderen, een zeer liberale regeling aanbiedt voor buitenlandse werknemers. Terwijl bijvoorbeeld een hooggeschoolde Amerikaan in Frankrijk, Duitsland of Nederland pas een arbeidsvergunning kan krijgen als hij minstens 60.000 euro bruto per jaar verdient, komt hij in België al in aanmerking voor een arbeidskaart met een jaarsalaris van 33.677 euro.'
Open grenzen in mei 2009
Binnen de Europese Unie geldt in principe het vrij verkeer van werknemers. Maar bij de toetreding van de tien nieuwe EU-landen, in 2004, en nadien met Roemenië en Bulgarije (in 2007), werd een overgangsregeling ingevoerd. Daardoor hebben inwoners uit bijvoorbeeld Polen of Letland toch nog een arbeidsvergunning nodig om in ons land te komen werken.
Sinds 2006 is de aanvraagprocedure wel versoepeld, om de invulling van knelpuntberoepen mogelijk te maken. Die overgangsregeling loopt in mei 2009 af. Dan staan de grenzen van onze arbeidsmarkt in principe open voor alle Europeanen, zoals dat bijvoorbeeld al jaren het geval is in Groot-Brittannië. De regering-Leterme zou in extremis nog een verlenging tot 2010 kunnen doorvoeren, maar zo'n beslissing zou niet erg consistent zijn met de passage in de regeerverklaring waarin voor een actieve politiek van economische migratie wordt gepleit.
De instroom van 'buitenlandse' werknemers, nu al goed voor meer dan 200.000 jobs per jaar, zal dus nog toenemen.
Leeuwse Bergensesteenweg der traagheid. Busbaan blijft ergeren
De Bergensesteenweg der traagheid
De dagelijkse ergernis en stress door busbaan richting Brussel
Dagelijks ergeren zich honderden automobilisten in de files aan de busbaan langs de Bergensesteenweg in Sint-Pieters-Leeuw tijdens de spitsuren richting Brussel. Van vóór zeven uur s morgens staan ze in de file aan te schuiven om voorbij amper vier verkeerlichten tot aan de Brusselse Ring te geraken. Voor de amper 1,5 kilometer heb je vaak een half uur nodig en soms nog meer ! Onvoorstelbaar in een economie waar time is money meer dan ooit een heikel punt is.
De autos staan vaak al stil in de file van vóór de bocht net voorbij Colruyt! Aan een slakkengangetje gaat het verder tot aan de eerste verkeerslichten met de Van Cotthemstraat en Koning Albertlaan-Ghijsstraat. Hier zou er moeten ingeschoven worden of zou er moeten geritst worden, met de nodige hoffelijkheid en kalmte maar vaak staan de ongeduldige chauffeurs dan al 10 minuten aan te schuiven. Van uit de Albertlaan en de Ghijsstraat wordt er dan al maar de busbaan gebruikt om een beetje verder een poging te ondernemen om toch nog op het enige rijvak terecht te komen.
Maar oh néé néé gij niet hé ! Achter mij blijven jij, wat denk je wel Denk maar aan de sketch van Geert Hoste en de affiches over hoffelijkheid in het verkeer.
De eerste gedwongen misbruikers van de busbaan kunnen en mogen er niet meer tussen ! Ondanks wanhopige pogingen blijven ze dralen op de busbaan langs de Bergensesteenweg richting grootwarenhuis Carrefour. In de drukke ochtendspits komen chauffeurs dan toch in de verleiding om via de busbaan te gaan tanken bij Shell of vroege inkopen te gaan doen in de supermarkt.
Maar voor ze zover zijn waakt onze politie Die slingeren de verkeershooligans zonder medelijden op de bon. Bij regelmaat van de klok schreef de politie een pak boetes uit van 50 euro voor het rijden op die vervloekte busbaan. Daar blijft het niet bij. Intussen beginnen chauffeurs te bellen in die files naar werkgevers of mensen met wie ze een afspraak hadden met de nodige excuses voor het te laat te zijn en vragen om enig geduld, gezien de files waarin ze vast zitten. Gevolg ? Nog eens prijs met een boete van 100 euro wegens het niet handsfree bellen !
Andere ongeduldige automobilisten zoeken een uitweg uitweg en maken dan maar gefrustreerd rechtsomkeer Oeps over de witte lijn en ja nog eens prijs voor 150 euro ! Je moet die dag al flink overuren gaan presteren of je zakencijfer flink gaan opdrijven om de boetes te kunnen betalen.
Alsof het niet genoeg is staat je auto nodeloos benzine of diesel te verbruiken, zit je constant de ontkoppeling te verslijten voor een paar meter winst in de rush naar de volgende verkeerslichten, verpestje de goede lucht en spuwt je uitlaat kilos CO de ochtendspits in, zit je de Kyoto-norm naar beneden te halen en zit je intussen al 20 minuten te foeteren en te sakkeren achter het stuur.
Gelukkig kom je dan aan het tweede verkeerlicht Aan Carrefour komen er gelukkiglijk s morgens geen wagens van de parking van het warenhuis afgereden en moeten enkel chauffeurs uit de St-Stevensstraat zich tussen de opschuivende massa wringen terwijl ze radeloos het kruispunt blokkeren. Voor zij die rustig zouden kunnen doorrijden richting Halle zonder busbaan verloopt het ook daar niet naar wens. Ook die chauffeurs worden gepest en krijgen hun deel van de steenweg der traagheid.Na wat getoeter en gebarentaal kunnen ze dan toch nog door.
Zo komen we tergend langzaam aan het derde verkeerslicht, meter per meter, bumper aan bumper. Maar plots zie je die infiltranten komend van de Brusselbaan. Die willen er ook nog eens tussenkruipen. Groen ! Oranje en rood ! Een vloek en je bent geen meter opgeschoven wegens de slechte synchronisatie van de verkeerslichten even verderop aan de vervloekte boosdoener van het dagelijkse verkeersinfarct : de Ikeawinkel, die gelukkig ook nog dicht is ?!
Na nog een kwartiertje sta je eindelijk voor de viaduct van de Ring, eindelijk ruim 40 minuten later !
Daar kan je dan de ring op in een volgende file zeker ? De radio geeft dan net vertraagd verkeer aan tussen Dilbeek en Groot-bijgaarden en de aansluiting met de Ring, dan van Zelllik tot Strombeek om moedeloos van te worden. De depressie dreigt.
De eindeloze files op de steenweg der traagheid gaan de hele dag door hoor ! Het is voor veel weggebruikers een dagelijkse lijdensweg, de tergende traagheid, een marteling voor elke pk onder je motorkap die zich moet inhouden om voluit te gaan.
De gehele godganse dag van vóór 7 uur tot bijna 19 uur, is het stapvoets aanschuiven richting Brusselse Ring naar een oprit in Anderlecht. Verwonderlijk is wel dat er aan de andere kant richting Halle er op de Bergensesteenweg bijna nooit een file staat en er wel vlot verkeer is
Het zal er niet op verbeteren !
Sinds de opening van de Ikeawinkel in Anderlecht is de doorstroming van het verkeer langs de N6 er niet op verbeterd. Het wordt er zeker niet beter op in de nabije toekomst want eind dit jaar gaat de Ikeawinkel in Ternat eind 2008 definitief dicht ! Heel wat klanten uit ruime omgeveing van Ternat zullen hun toevlucht zoeken in de vestiging in Anderlecht. De vestiging in Ternat wordt vervangen door een gloednieuwe en nog grotere vestiging aan Flanders Expo in Gent. Op promotiedagen van Ikea ontstonden er regelmatig een lange files zelfs tot op de E 40 wat tot gevaarlijke situaties heeft geleid.
Is er een oplossing voor het probleem van de busbaan en de steenweg der traagheid?
Neen !
Het openbaar vervoer moet en zal gepromoot worden ! De bus van de Lijn moet en zal snel doorkunnen ! Intussen blijft de chauffeur in de hopeloze lange file staan. Hij kan er niet aan ontsnappen, ook niet aan de boetes indien hij het geduld verliest en één foutje maakt.
Ja ! Die busbaan gewoon weer afschaffen !
Ja ! Iedereen vlotter laten doorrijden !
Ja ! We moeten er iets aan doen !
En misschien die vervloekte verkeerslichten eens synchroniseren door ze op elkaar afstemmen om vlotter verkeer ? Maar dat zou misschien iets teveel gevraagd zijn aan de ingenieurs van die vermaarde - of moet ik zeggen - beruchte studiebureaus. Nochtans zitten er veel mogelijkheden in, want een recente studie toont aan dat veel files ontstaan door verkeerd afgestelde verkeerslichten, door gebrek aan synchronisatie ervan. Die files kosten de bedrijven miljoenen euros, het zou een ernstige besparing kunnen zijn.
Files vermijden als het kan en een alternatief vinden doet elke chauffeur. Files voorkomen is een kunst en een sport geworden. Iedereen wordt er dagelijks mee geconfronteerd en is er mee bezig.
Maar wie heeft daarvoor tijd en goesting om daar over te debatteren od door te bomen of te brainstormen ? Iemand ambitie of iemand vrijwilliger ? Denk er eens over na, morgen als je in die file staat en mail mij uw voorstel(len). Samen kunnen we er misschien iets aan doen !
