De Noordzee bruist een lied dat brandt De zeewind draagt het mede Het zingt van vrijheid over 't land Van vreugd' in dorp en stede De zonne vuurt de blijheid aan Langs velden, weiden, stromen Waar steden met hun torens staan Waar woud en heide dromen Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart O schone steden, trots en vroom Vol heilige feestvisioenen O stille dorpkens langs de stroom Waar veld en weide groenen Ik min U, stad vol klokgetril En dorp ik min U beide En 't is er, als ik dromen wil Zo vreedzaam in de heide Daar is 't waar ik geboren werd Waar moeder mij eens wiegde Mijn land is Vlaand'ren, U mijn liefde, U mijn hart
Willem Gijssels (1875 - 1945)
SCHOOLPERIKELEN (Vroeger)
Avonturen met schooldirecties, leerkrachten, ouders, leerlingen, clb'ers. Vertellingen over vroeger en nu. En ook nog een beetje actualiteit met een korreltje zout.
04-07-2018
Tussendoor in 't Café
Wat een dag vandaag! Zucht... Naarmate we ouder worden, krijgen sommige woorden een andere betekenis. Zonder jeugdige verkleuringen. Neem nu het woord 'Kroegentocht'. Vroeger, toen ik nog jong en braaf was, kende ik échte kroegentochten, de ene na de andere kroeg kwam aan de beurt, en niet met een colaatje of een zeurtheetje, nee hoor, echt hijsen met loodzware pinten, het zware werk. Maar nu, met het rijpen der jaren en het groeien der wijsheid, beperkt een kroegentocht zich meestal tot één cafêbezoek, hooguit twee caféétjes, en dan mogen die twee niet ver uit elkaar liggen, minstens een boogscheut van huis of zo. En zonder andere kapelletjes onderweg.
Ja, zo werkt dat als de jaren zich opstapelen. Als het verstand evenredig toeneemt en de zelfgenoegzaamheid met nog veel meer evenredigheid blijft groeien als kolen.
Bij een cafébezoek vandaag - een vluggertje - zag ik op den toog een 'sandwichbordje' staan, zo eentje dat alle drukke zwaaigebaren en macho-uithalen van tooghangers trotseert en overeind blijft staan. Het bewuste bordje trok mijn aandacht omdat er een guillotine op te zien was. De afbeelding was opvallend en trok ieders aandacht. De promotie van het guillotinebier is wel erg toepasselijk in deze tijd van xenofielen die schuldig zijn aan de Europese chaos. Alle xenofiele spoken terug in de fles! Wat in1789 gebeurde moet nu zeker lukken!
La Guillotine is ontworpen in 1989 om de 200ste verjaardag van de Franse revolutie te herdenken, het is een goudblonde tripel gebrouwen in Brouwerij Huyghe in Melle.
Het promotiebiertje duikt nu hier en daar op. Wel erg suggestief...
Om misdadigers niet te provoceren, maande een Italiaanse priester vrouwen aan om zich te bezinnen over hun kleding. Volgens hem "lokken vrouwen door hun klederdracht instincten uit". De uitspraak van de priester leidde tot een schandaal, omdat de inhoud niet strookte met de veroordeling van geweld tegen vrouwen, zei de bisschop. De priester nam ontslag en bood zijn excuses aan.
Mijn mening. Ook al loopt een vrouw poedelnaakt op straat, een man moet er van afblijven. Het is niet zo dat een naakte of schaars geklede vrouw minderwaardig is aan een geklede vrouw, dat ze dan een prooi mag zijn van de driften van een ongecontroleerde bruut, die zich als een wild beest meent te mogen gedragen. 'Uitgagende' kleding mag geen excuus zijn om mannelijke instincten en driften de vrije loop te laten gaan. Een man moet van een vrouw afblijven, eender hoe ze gekleed is. Hij moet zijn geile goestingskes beheersen. "Provoceren, uitlokken, het zelf zoeken"... een vrouw mag dat, zij gaat vrijuit, ook al heeft ze niets om het lijf.
Dit ene feitje met de Italiaanse priester is verontrustend. Want er is de algemene tendens om vrouwen helemaal met textiel te bedekken. Op z'n moslims. Het gaat langzaam maar zeker die richting uit. De modeshows lichten al een tipje van de sluier. Ze willen het nog niet echt toegeven, maar ooit zullen ze zwichten.
God heeft de vrouw geschapen zonder textiel. Hij gaf haar vrouwelijke sierlijkheid en aantrekkelijkheid. Zoals Eva in het Paradijs. Adam mocht haar aanschouwen in volle naakte glorie. Zoals Eva mag een vrouw pronken met haar mooie bolle borsten, zij mag uitdagend wiegen met haar verleidelijke heupen, zij mag zuinig zijn met textiel opdat het zonnetje heter kan schijnen op de adembenemende welvingen van haar lichaam. Lieve lezeresjes, roep een halt toe aan de verwording van het vrouw-zijn. Wees fier op uw lichaam, koester het en verwen het, de tijd dringt voor Onkreukbare Westerse Hoogmoed!
N-VA Genk wil verplichte taallessen invoeren voor anderstalige kleuters. Zuhal Demir, lijsttrekker N-VA Genk: "Kleuters die nog niet genoeg Nederlands kunnen, moeten verplicht taallessen volgen vooraleer ze naar het eerste leerjaar gaan. We willen taalbaden organiseren na de kleuterklas en de kinderen een jaar lang alleen maar Nederlands geven"...
Nu zit ik te popelen van ongeduld, om de lezer te herinneren aan een 4-jarig miljoenenproject dat in 2015 startte in de provincie Limburg: 'Taal en Kind', een project van 6 miljoen euro dat bedoeld was om kinderen van 1 tot 6 jaar beter Nederlands te leren met het oog een vlotte schoolstart. Het project is officieel nog aan de gang, maar het lijkt wel verdampt, we horen er niets meer over. Foetsie! Het geld is misschien op? Wie is ermee gaan lopen?... 13 Limburgse gemeenten, waaronder Genk, kwamen in aanmerking voor de taalbijstand van peuters en kleuters. Ook ouders werden erbij betrokken. In totaal werkten er 30 professionelen en 100 vrijwilligers mee aan de begeleiding van jonge gezinnen. Waar zijn ze allemaal gebleven? Wat is er met het geld gebeurd?
En daarom lijkt het project van Zuhal Demir op een typische verkiezingsstunt. Haar voorstel is een achternahollen van het probleem van taalachterstand. Achternahollen, ipv het bij de wortel aan te pakken. En die wortel is: verplicht kleuteronderwijs voor alle kindjes vanaf 2,5 jaar. Schoolbezoek moet afgedwongen worden door de schoolplicht te koppelen aan kindergeld, leefloon en andere sociale gunsten. In de kleuterschooltijd wordt de basis gelegd van de verdere schoolloopbaan, taal- en leerachterstanden ontkiemen er en komen gedurende de verdere schooltijd tot volle bloei. En daarom moet er een schoolplicht komen vanaf het eerste kleuterklasje!
Dagelijkse aanwezigheden op de kleuterschool moeten de schade milderen die al aangericht is na de geboorte, wanneer de baby kennismaakt met de vreemde thuistaal. De anderstalige kleuter moet wég uit het thuismilieu om op school de nodige leer- en integratieprikkels te krijgen.
Gisteren in de Colruyt... Ik snoof de exotische geur op van zand en zwoele woestijnwinden, van kamelen en dorre vlakten, toen ik drie woestijnmadammen in de gaten kreeg, inclusief draperieën en lange gewaden, lompe sandalen en gekleurde handdoeken op hun hoofd. Enkel een bruine snoet was zichtbaar... Een onbehaaglijk gevoel bekroop me. Mag het?...
Al kwebbelend en tetterend schuifelde het trio irriterend traag langs alle rayons. Als koninginnen van de winkel. Ze laadden hun winkelwagentjes boordevol, zonder nadenken tastten ze hun spullen zomaar in het karretje. Het was stil in de winkel. Alleen het geschetter en gekletter van het uitheemse taaltje was hoorbaar. Zij domineerden de hele winkel met hun buitenlands getater.
Het geeft je een onwennig gevoel als je in je eigen vertrouwde buurtwinkel niet meer rustig aan je gebruikelijke spulletjes kunt komen. Er kwam een akelig gevoel in me op: "hier wordt iets van ons afgepakt, onbekenden zijn beslag aan 't leggen op onze dingen". Nogmaals: Mag het?...
Er zijn geen grenzen meer, geen poorten noch deuren, heel Europa is een snoepwinkel die nooit sluit en geen rustdagen kent. De wereld is van iedereen geworden. Nergens rest er nog een toevluchtsoord, een vluchtheuvel om op adem te komen, om onszelf weer terug te vinden, om weer tot onszelf te komen. We zijn overgeleverd aan zonevreemde medemensen die nooit de intentie hadden om zich te versmelten met de originele inboorlingen. We hebben hen niet uitgenodigd, ze zijn pardoes in ons midden gedropt.
Toen de vermomde waggelganzen de winkel verlieten, zag ik ze zag ik ze naar de allermooiste auto van de hele parking waggelen, een gloednieuwe blits-mercedes, een bijzonder exemplaar dat wel twee parkeerplaatsen nodig had (kansarmoede?). Toen de woestijnmadammen hun marchandises in de koffer stapelden aan het tempo van een trage slak, stopten ze nog altijd niet met kletsen in hun rare thuistaaltje.
De droomauto stoof weg richting Houthalen-Helchteren, naar één van de vele getto's waar ontwortelden en ontheemdem zich samen sterk voelen, waar blanken in de minderheid zijn en allochtonen de baas zijn.
Het ultraconservatieve moslimland Saoudi-Arabië heeft eindelijk vrouwen toegelaten om zelfstandig auto te rijden. De opheffing van het verbod voor vrouwen achter het stuur, kadert in een reeks hervormingen die vrouwen meer willen laten deelnemen aan het sociaal en economisch leven in hun land... Toch blijven vrouwen er nog altijd afhankelijk van de bazige mannelijke voogdij als ze bv willen reizen, of studeren, of een bepaald beroep willen uitoefenen.
Toen Saoudi-Arabië nog het enige land ter wereld was waar vrouwen niet mochten autorijden, kwam vijf jaar geleden Sheikh Saleh al-Lohaidan in het nieuws met een opmerkelijke, zoniet bizarre uitspraak over vrouwelijke chauffeurs: "Vrouwen die autorijden riskeren problemen met hun eierstokken". De moslimwereld vergaapte zich op deze onzinnigheid en maakte er meteen een slogan van: "Wat zegt de islam over vrouwelijke chauffeurs?"
De Sheikh was een conservatieve Arabische geestelijke die aanbevelingen en adviezen schreef voor de Saoudische overheid. Hij mag nu wel zijn koffers pakken met heel zijn eierstokverzinsel. Alsof eierstokstoornissen een straf van Allah zijn. Islamitische gekken zijn er met hopen, maar deze deed er wel een schepje bovenop.
In 2013, toen geen kat mijn blog kwam lezen, schreef ik een tekstje, een probeerseltje om het eierstokverhaal te ontzenuwen, om het te verplaatsen naar mannelijke moslimchauffeurs, en om het verhaal van de Arabische kwiet te vervolledigen:
"Ik zal eens vertellen welk onheil er boven de hoofden hangt van mannelijke moslimchauffeurs. Wel, als die mannen achter het stuur kruipen, ondergaan ze al onmiddellijk een gedaanteverwisseling, ze worden kleiner, krimpen ineen, en hun ego-gevoel daalt onder zero. Nog erger: hun libido glijdt weg uit hun lichaam en dan resten er enkel nog ersatz-bevredigingen, zoals jonge maagdjes overmeesteren, doen alsof ze de halve wereld kunnen verkrachten... Maar dat zal niet meer lukken, want door het autorijden raken hun edele delen in de knel, er kan geen bloed meer door stromen, en hun hele spel raakt over z'n toeren, raakt verdoofd, en dus naar de knoppen. Niets meer mee aan te vangen. Mannelijke geslachtshormonen verdwijnen uit de teelballen. Foetsie! Geplette balletjes waarin geen hormoontjes meer aangemaakt kunnen worden. Een mini-peniske blijft er over dat nooit meer in volle bloei kan komen. De baardgroei stopt en hun stemmetjes gaan hoger klinken... De verschrompelde penis is gedoemd tot eeuwige slapheid... Dat is het lot van een mannelijke moslim die achter het stuur kruipt..."
Verzwelgen in Nostalgie... Een lome zwoele zomerdag als vandaag doet me denken aan een klasuitstapje van vroeger. In het derde kleuterklasje zat ik toen. Met weemoed denk ik terug aan hoe we op een broeierige snikhete dag met ons klasje gingen wandelen naar 'Het Veld'. Langs uitgestrekte korenvelden, maïsvelden om in te verdwalen, langs akkers en boerderijen.
We hadden niets om ons tegen de zon te beschermen, enkel een zakdoek met vier knopen, voor op ons hoofd. De zon scheen ongenadig, en aan de horizon leek het of de lucht trilde. Een onvergetelijke zomerdag. De wandeling ging langs smalle veldweggetjes die zich kronkelden tussen uitgestrekte weilanden. Hoge canadabomen omzoomden de weiden. In de schaduw van die bomen zochten koeien bescherming tegen de felle zonnestralen. Ze loeiden niet, maar lagen vredig te herkauwen in het malse gras.
In de hele omgeving was er geen mens te bekennen, dit is een onbewoond eiland, dacht ik. In de verte kwam er een fietser aangereden, dat was een hele belevenis. Een boer op een gammele fiets was op weg naar zijn koeien om te zien of er nog genoeg water in de badkuip zat. Ja, vroeger dronken koeien uit een oude badkuip.
Nergens zagen we huizen, alleen een oude boerderij met een pompje er voor, met een lange hendel, en als je die op en neer bewoog, dan kwam er water uit. De vriendelijke boerin gaf aan ieder kindje van de klas een klein gamelletje gevuld met het dorstlessende water. Een vreselijke lekkernij!
De juf leerde ons om in alle stilte te 'luisteren' naar de natuur. Luisteren naar de stilte. Luisteren naar de natuur. Ze leerde ons ook mooie veldboeketjes maken, van korenbloemen, klaprozen, boterbloemen, zelfs het prachtigste 'onkruid' zat er in het boeketje.
Dit heerlijke stukje hemel op aarde bestaat nu niet meer. Weg! De paradijselijke weilanden, velden en akkers hebben plaats geruimd voor sociale woningen, een sportcomplex, straten met asfalt, een glasfabriek en nog wat bedrijfjes... Mensen maken al wat mooi is kapot.
Het stukje wilde natuur, 'Het Veld', heeft echt bestaan in Hasselt, in de jaren vijftig, tussen de Breestraat en de Alverbergstraat. De natuur was er toen bosrijk. Er waren daar De Zandberg en het Lijmfabriek, het 'Tomattebeekske' en het 'Boemekoeët', een bomkrater die in de jaren na de oorlog bedekt werd met wilde plantengroei. En de Zandberg, dat was voor de plaatselijke jeugd het strand van Oostende. In de winter konden we glijden over het bevroren water in de overgelopen weilanden. En 's zomers bouwden we 'kampen', dat waren een paar stokken en een laken overheen een sloot naast het weiland...
Het jongetje op de foto is Laurent Simons, acht jaar, en al met een diploma van middelbaar onderwijs op zak. Hij volgde met succes de Sint-Jozefhumaniora in Brugge, en is nu klaar voor de universiteit: "Ik wil ingenieur worden, later wil ik computerchips maken".
De media noemen hem een wonderkind, maar in werkelijkheid schuilen er meer 'wonderkindjes' in elke school, ze vallen niet op, ze krijgen geen kansen om uit te blinken omdat ze meegezogen worden in de grauwe massa waarin het verboden is om met kop en schouders boven medeleerlingen uit te steken. Kreten van zelfverheerlijking "ik ben de beste, ik ben de slimste" worden gesmoord. Wedijveren, triomferen en zegevieren, het wordt allemaal aan banden gelegd in ons klassieke onderwijs waarin hoogbegaafden de kansarmen zijn. Zij kunnen zich niet tenvolle ontplooien en worden gediscrimineerd omdat alle aandacht naar zwakkelingen en achterblijvers gaat die het lespeil doen dalen tot het gezakt is beneden alle peil en beneden alle waardigheid.
Dát is ons linkse onderwijsbeleid met extreme belangstelling voor buitenbeentjes en wanpresteerders... ten koste van onze begaafde leerlingen.
De hoogbegaafde Laurent is een aanleiding voor het onderwijs om zich eens eindelijk te bezinnen over een aangepaste opvang van genieën en bollebozen. Om te verhinderen dat deze slimmeriken verdrinken in de heterogene chaos van hun klas. Intelligente, ambitieuze en gemotiveerde leerlingen verdienen aangepaste programma's om zich zo op hun eigen vlotte ritme te kunnen ontwikkelen en tot een maximale ontplooiing van hun talenten te komen.
Er dringt zich een speciale opleiding op voor leerkrachten en vooral voor kleuterleidsters om tijdig begaafde kinderen te herkennen én te signaleren. Bijzonder getalenteerde kinderen eisen een aanpak die die aansluit bij hun capaciteiten en rijpheid. Begaafde leerlingen zouden uitgedaagd moeten worden met moeilijkere leerstof. Doorgaans gebeurt dit niet in het gewone klassikale systeem, en daarom moeten genieën weggehaald worden uit een geestdodende klas waarin ze stikken, en waar hun capaciteiten belanden in een soort diepvriezer waar ze nooit tot hun volle recht kunnen komen.
Het is nu aan de leerkrachten om tijdig hun uitblinkers te ontdekken om hen apart te kunnen onderbrengen in een kwaliteitsschool voor elitair onderwijs. In deze tijden van overrompeling van onze scholen door ongeletterden, anderstaligen en andere minderwaardigheid, dringt zich meer en meer het belang op van elitair onderwijs!
Vandaag 27 juni vieren we O.L.V. van Altijddurende Bijstand. En dan denk ik aan alle OCMW's die altijddurend hun plunderaars bijstaan. OCMW's als geldschieters die met miljoenen en miljarden smijten, met geld van de belastingbetaler.
Gisteravond vertelde de nieuwslezer op tv in koelen bloede dat elke Vlaming jaarlijks 146, 60 euro betaalt aan het in leven houden van leefloners. Wij, werkende Vlamingen, zijn verdraagzaam, genereus en werkwillig, met een grenzeloze zin voor liefdadigheid om onze vreemde medemensen te helpen met overleven. Dat is de Vlaming ten voeten uit: onderdanig en behulpzaan, zichzelf wegcijferend om daarna weg te glijden naar zijn eigen ondergang.
De eerste aanslagplegers op OCMW's waren vroeger de gewone migranten die disproportioneel aanwezig waren in de steeds groeiende groep leefloners. Ook de financieel-economische crisis speelde mee. Maar door de asielcrisis zijn er nu de laatste jaren zóveel parasieten en tafelschuimers van over de hele wereld bijgekomen dat het aantal leefloners uit z'n voegen aan het barsten is, en ook uit de pan aan het rijzen. En dan spreekt de overheid heel deftig over: "Meer nood aan bijstand".
De stormloop op Europa is voelbaar tot in de diepste vezels van alle OCMW's die kreunen onder het aantal leefloners. Ze schreeuwen het al lang uit dat ze sociaal aan het stikken zijn, dat ze een sociaal fiasco vrezen als ze nog meer leeggezogen worden door kaalvretende getinte kleurlingen en ander divers tuig dat niet naar hier gekomen is om te werken, maar om feest te vieren op kosten van de werkende Vlamingen die daarom langer en meer moeten werken.
Het aantal steuntrekkers bij OCMW's is van ruim 100.000 in 2008 toegenomen tot meer dan 150.000 in 2017. Hun aantal zal in de toekomst nog met sprongen hoger de lucht in stijgen.Gemeenten pompen jaarlijks 1,8 miljard euro in de OCMW’s.
Als toetje citeer ik woorden van Bart De Wever: "In geen enkel ander land kunnen mensen al gebruik maken van de sociale zekerheid vooraleer ze er geld in gestopt hebben."
TV-documentaires laten vaak de meest stemmige beelden zien van droomplekjes over de hele wereld. Idyllische oorden en exotische bestemmingen worden er als droomfantasieën afgeschilderd. De bejubeling van een leven aan de andere kant van de aardbol grenst aan het euforische. Reisbureaus zeggen ook allemaal hoe fijn het overal op de wereld is... Maar hoe komt het dan dat de halve wereld hier in Europa wilt wonen?
Studenten die geschiedenis willen gaan studeren aan de Universiteit Antwerpen raad ik aan om holderdebolder een andere universiteit te kiezen. Keuze genoeg, want UA is de enige universiteit in Europa die de islam doceert.
Universiteit Antwerpen is een moslimvriendelijke universiteit. In de opleiding geschiedenis is er een nieuw vak bijgekomen: "History of the Islamic World", een verplicht vak voor bachelorstudenten geschiedenis. De aftrap werd gegeven in het academiejaar 2016-2017. Het vak wordt tweejaarlijks aangeboden aan bachelor 1 en 2 samen. Nu in september start de 'islamwereld' voor de nieuwe eerstejaars. En in de derde bachelor wordt de geschiedenis van de islamwereld meer gespecialiseerd en uitgebreid met Engelstalige vakken over de islamwereld. En daarmee richt Universiteit Antwerpen de focus op moslimstudenten. UA wil toegankelijker worden voor studenten met islamitische en allochtone achtergrond. Moslims dus.
De vernieuwing aan UA beoogt meer aandacht voor de buiten-Europese geschiedenis, in 't bijzonder voor de geschiedenis van de islamwereld. De doelstellingen van de nieuwe cursussen over islamcultuur zijn: de blik van geschiedenisstudenten afwenden van Europa, hen minder westers doen denken en hun blik meer globaal verruimen buiten Europa. Think Globely... Klinkt weinig belovend. Onheilspellend en gevaarlijk. Kortom onze nieuwe historici moeten minder eurocentrisch opgeleid worden. Minder eurocentrisch?... Wat is er mis met westers denken, met eurocentrisch denken? Waarom moet het eurocentrisme doorbroken worden? Eerder moeten wij de rijkdom van het Westen koesteren en behoeden voor vernietigende invloeden van buitenaf.
UA heeft twee nieuwe docenten aangetrokken voor de islamitische vakken: Malika Dekkiche en Isa Blumi. Beiden prijzen de islamcultuur de hemel in, tot in alle hemelse uithoeken. Zouden zij de studenten ook vertellen over de nefaste gevolgen van volksverhuizingen, hoe grote beschavingen en rijke culturen teloorgaan door een massale toevloed van vreemdelingen die minderwaardigheid importeren?...
P.S. Het is rector Herman Van Goethem van de UA die meer kleur in de aula's wil hebben, meer moslimstudenten dus.
Kijk eens hoe goed deze Turken zich aangepast hebben aan onze Vlaamse samenleving. Turkse vlaggetjes en Turkse euforie. Zij leven daar op een Turks eiland met eigen wetten en normen.
In het Limburgse Heusden-Zolder hebben feestende Turken gisteravond heel wat chaos veroorzaakt. Ze trokken in massa de straat op met Turkse vlaggen en reden al toeterend rond met de auto. Als onnozele schapen in een kudde. Via politie, imams en mails werden de Turken opgeroepen om de veiligheid niet in gevaar te brengen. Toch blokkeerden ze het verkeer en bedreigden de pers. Ook de politie kreeg ervan langs.
100.400 euro ingezameld voor Omstreden Haatprediker
Een paar weken geleden las ik dat de Nederlandse internetzender Islaam.tv ruim 100.000 euro inzamelde voor Tarik Chadlioui, een omstreden Belgisch-Marokkaanse imam die in een Spaanse gevangenis zit. Het bedrag is bedoeld voor zijn advocaatkosten en het levensonderhoud van zijn vrouw en negen kinderen.
Tarik is een Marokkaanse crimineel, een salafist die banden had met de moslimorganisatie Sharia4Belgium. Hij stond bekend als ronselaar van jihadstrijders, inspireerde aanslagplegers en radicaliseerde jonge moslims. Toch had hij lange tijd vrij spel en mocht hij overal in België en Nederland prediken... Totdat hij in Engeland opgepakt werd als IS-verdachte en uitgeleverd werd aan Spanje. En wat deed België? Niets. De 'Antwerpse' haatprediker kon ongestoord zijn gang gaan.
De Vlaamse regering lanceerde afgelopen jaren allerlei actieplannen om radicalisering te bestrijden, maar verloren hierbij de haatprediker uit het oog die ongemoeid werd gelaten. Begin vorig jaar werd hij zelfs in ons land verwacht om haatboodschappen te verkondigen. Onze regeringsleden zwichten liever voor een populaire imam ipv alle imams in België grondig door te lichten. In het kader van de actieplannen van de regering, zagen we een paar ontaarde anti-radicaliseringsvoorstellen die scheve zijweggetjes insloegen. Zo was er Liesbeth Homans (N-VA) die Syriëstrijders voor de klas wilde zetten om radicalisering te voorkomen. En Lieven Boeve, topman katholiek onderwijs, pleitte voor meer moslimleerkrachten voor de klas om moslimleerlingen niet te laten radicaliseren...
Op de foto zien we Tarik zijn vingertje opsteken, om te vragen of hij hier in scholen en moskeeën mag komen haatprediken. Begin vorig jaar werd hij hier verwacht om de jeugd op te hitsen en warm te maken om te gaan strijden in Syrië. En om niet-moslims in een slecht daglicht te stellen. Alles wat niet-moslimiaans is, deugt niet, zegt de imam.
Tarik is een verstokte haatprediker, haatzaaien en niet-moslims pesten, da's zijn verslaving. En als ie uit de gevangenis komt zal hij er gegarandeerd mee doorgaan. De haatimam is reddeloos verloren, hij kan fluiten naar de maagdjes in het hiernamaals. Zelfs Allah en Mohammed schudden meewarig hun hoofd bij het aanschouwen van de levenswandel van hun klungelige volgeling.
Tarik sleept een handicap met zich mee, met zijn dubbele nationaliteit is hij tegelijk een Marokkaan en een Belg. Erg stresserend, om een dubbele schijn op te houden. Die bivalentie heeft zijn persoonlijkheid gespleten waardoor hij niet toerekeningsvatbaar is voor zijn woorden en daden. Hij lult er maar wat op los. Eigenlijk zou de man geïnterneerd moeten worden, best zou hij voorgoed achter slot en grendel verdwijnen.
Vanwaar komen ze? Waar gaan ze naartoe? En waar blijven ze ondertussen? Afgewezen asielzoekers blijven ondertussen overal wat rondhangen, op de illegale toer, ze duiken onder, verdwijnen zonder sporen achter te laten. Ze gaan niet in rook op, ook verdampen ze niet, maar dwalen lustig rond als spoken. Officieel bestaan ze niet en zijn daarom strafbaar.
Afgelopen jaren zijn heel wat Europese landen migranten kwijtgespeeld. Voor het eerst hoorde ik van deze verdwijntruc toen Zweden drie jaar geleden plotseling 40.000 (!) migranten kwijt was. Iets verliezen is menselijk, maar 40.000 migranten verliezen, dat grenst aan het bovennatuurlijke. En bovennatuurlijke dingen leiden tot heibel en narigheid. Uitgeprocedeerd tot in den treure, en toch worden ze niet bij hun nekvel gevat en op de vlieger gezet richting thuisland.
En steeds meer afgewezen asielzoekers blijven verdwijnen in het illegale niemandsland. In zowat alle Europese landen zijn verloren gelopen avonturiers ondergedoken in de illegaliteit. Onder hen bevinden zich dieven, moordenaars, verkrachters... criminelen dus van het zuiverste water. Verkrachtingscijfers maken overal een steile ruk naar de hemel.
In Duitsland verblijven nu 550.000 afgewezen asielzoekers. Ze zijn er nog steeds. Rainer Wendt van de politievakbond: "Dit is slechts het topje van de ijsberg. Er zijn hier honderdduizenden mensen van wie we niet weten wie ze zijn. Dat is een gigantisch risico"... Duizenden vluchtelingenkinderen zijn spoorloos verdwenen. Vermist. Het gaat om jonge mannen die zich illegaal aanmeldden als 'minderjarige asielzoekers'.
In Griekenland duiken 'vluchtelingen' ook massaal onder in de illegaliteit. Duizenden zijn gewoon verdwenen.
Ook Zwitserland kent zijn onderduikers. De meeste vermeende asielzoekers komen uit ongevaarlijke landen. Nauwelijks aangekomen verdwijnen ze alweer aan de einder. Niemand weet waar naartoe. Onvindbaar... Buiten beeld... 60% van de afgewezenen is ondergedoken.
In Nederland verdwijnen ook steeds meer asielzoekers van de radar. Ondergedoken in de illegaliteit. Afgewezen asielzoekers gaan niet echt weg uit Nederland. Migranten uit veilige landen krijgen geen financiële hulp bij hun terugkeer.
Nadat eerder was gebleken dat het aantal asielaanvragen in dit land opnieuw in stijgende lijn zit, tonen nieuwe cijfers aan dat zich op het vlak van het terugkeerbeleid precies een omgekeerde beweging voltrekt. In flagrante tegenspraak met de herhaalde aankondigingen van N-VA-staatssecretaris Theo Francken dat de uitwijzing van illegalen en afgewezen asielzoekers (drastisch) zou worden opgedreven, daalde de effectieve terugkeer (gedwongen repatriëringen + vrijwillige terugkeer) vorig jaar met bijna een kwart! Terwijl het aantal gedwongen repatriëringen daalde van 3080 naar 3001 (- 3 procent), liep de vrijwillige terugkeer terug van 4.667 naar 4.033 (- 14 procent).
Het totaalresultaat – een daling van liefst 22 procent – is dermate ontluisterend dat de gebruikelijke zegebulletins die regelmatig vanuit het kabinet-Francken de wereld worden ingezonden, deze keer opvallend uitbleven. De cijfers en feiten bevestigen in ieder geval wat ook regeringspartijen CD&V en VLD enkele weken geleden nog met nadruk beweerden: het asiel- en migratiebeleid van deze regering is hoegenaamd niet kordater dan dat van vorige centrumlinkse regeringen.
Zowel de nieuwe stijging van het aantal asielaanvragen als de opmerkelijke daling van de effectieve terugkeer tonen aan dat er van een trendbreuk in het asiel- en immigratiebeleid onder deze regering geen sprake is. Maatregelen die een impact zouden kunnen hebben, bleven hooguit in de aankondigingsfase steken of werden alleen maar gecommuniceerd via Twitter, niet aan de regeringstafel. De resultaten zijn ernaar. Ook de beste publiciteitscampagne kan niet verhelen dat de immigratiekranen nog steeds openstaan en België blijft wat het was: een topbestemming voor immigratie vanuit alle windstreken.
Hier zijn ze dan. Zie ze stralen en glunderen. Ze lachen ons uit. Ze komen net van hun huisarts die op kreukelbriefjes met hanenpoten neerpende dat de meisjes voor een heel schooljaar vrijgesteld werden van zwem- en turnlessen. De lerares lichamelijke opvoeding kon er niet mee lachen. De vrijstelling was er om religieuze en psycho-sociale redenen. Ja, ja...
Dokters Louette, Jansen, Claes, Kelchtermans, Demeer... waren integratieboycotters die een loopje namen met hun verantwoordelijkheden en met de integratie van de meisjes in het gewone schoolleven. De dubieuze dokterspraktijken van de islam-minded huisartsen werden gesteund en goedgekeurd door de schooldirectie en door de Orde der Geneesheren. Lafaards.
De moslimmeisjes lachen ons uit omdat ze hun zin krijgen, omdat iedereen hen gelijk geeft, omdat iedereen buigt en knielt voor hen. Niemand wilt racist zijn, maar wat heeft ons die gulle tolerantie uiteindelijk opgeleverd?... Als 'racist' vind ik mezelf belangrijker dan vreemdelingen, wil ik me niet wegcijferen voor hen, wil ik me voor hen niet op de laatste rij zetten, wil ik niet werken aan m'n eigen ondergang als ik hen duld. Mijn eigen taal en mijn eigen medemensen zijn me lief... 'Racisme' als wapen tegen de sluipende overwoekering van ons Vlaamse landschap!
Op een sombere dag was ik op weg naar het Turkenschooltje van directeur W.V.H., zo ergens in de buurt van een migrantenwijkje dat uitpuilde van kroostrijke Turkse huishoudens, uit de kluiten gewassen Turkse gezinnetjes. Heel veel kleine Turkjes werden tegelijk en in grote hoeveelheden verwekt door Turkse papa's die allemaal werkloos waren, werkloos, en dan kent liefde echt geen grenzen. Volop Turkjes in de aanbieding. En die volgden allemaal islamles. Met een islamleraar die op handen gedragen werd. Allah weet waarom...
Ik maakte de vergissing om niet alle allochtoontjes in mijn hart te sluiten, ik prees ze ook niet tot in de hoogste hemelse gewelven. Ik kon ze niet aanbidden en verheerlijken, zoals Paula D'Hondt dat deed, waarmee zij overigens de weg plaveide naar het Spionnencentrum... En daarom voelde ik jarenlang overal boze blikken en vijandigheid om me heen. Ja, over mijn linkse lulcollega's heb ik al eens verteld, zij hadden niet de minste moeite om allochtoontjes dood te knuffelen. Maar dat was mijn stijl niet, en nergens kon ik een geestverwant vinden. Het was de tijd van het 'Verboden Vlaams Blok', toen een Vlaamsblokker als vuiligheid afgeschilderd werd... En nu schreeuw ik het van de daken: "Ik ben een Vlaamsbelanger!".
Omdat ik bij directeur W.V.H. koppig bleef doordrammen over het belang van de Nederlandse taal en het afzweren van Turkse taal en Turkse lessen, en omdat ik het bovendien opnam voor de Vlaamse leerlingen in zijn schooltje die nog niet de weg gevonden hadden naar witte en betere scholen, maakte hij de opmerking dat ik niet voor migranten was: "Gij hebt iets tegen migranten!".
Directeur W.V.H. nam geen genoegen met mijn standpunt. Hij romantiseerde zijn Turkse schoolbevolking en was van mening dat de Turkjes tijd nodig hadden om zich aan te passen, en dat wij hen daarmee moesten helpen. Met een tolerante benadering. En ik paste helemaal niet in die denkrichting. Directeur W.V.H. had als bijnaam: 't Kabouterke, vanwege zijn kleine en nietige gestalte...
Gij noemt mij racist, mijnheer ? (Wim De Cock) "Gij noemt mij een racist, mijnheer omdat ik eigen volk en eigen taal waardeer, bij eigen aard en eigen waarden zweer, mijn kind'ren eerst hun rechten leer. Daarom noemt gij mij een racist, mijnheer"...
Waarom Merkel en Seehofer ons belazerd hebben waar we bij stonden
Over welke magische krachten beschikt Merkel om zo lang aan de macht te kunnen blijven? Waarom houdt niemand haar tegen? Een vrouwmens zonder charisma krijgt het klaar om via alle grensopeningen haar eigen Duitse volk te laten platwalsen door ontdekkingsreizigers van over de halve aardbol. Geen machtsuitstraling. En toch klinkt "wir schaffen das" als een holle kreet met megalomane trekjes. Verslaafd aan macht en pion van de EU, richt ze de wereld om haar heen naar eigen goeddunken in, een wereld waarin zij almachtig is. Zij veracht iedereen die het niet met haar eens is, en accepteert geen angst noch remmingen bij zichzelf. Zwaar gestoord. Komt nooit meer goed.
Authentieke Duitsers haalden opgelucht adem toen Horst Seehofer het aantal vluchtelingen in Beieren wilde beperken. En nu is hij overhaald door Merkel om nog even te wachten... op een EU-oplossing die er nooit zal komen. Wat heeft Merkel als geheim wapen? Sexappeal? Neen. Geld? Ja. Ze heeft dus tijd 'gekocht', om 'dwarsligger' Seehofer tot andere inzichten te brengen. Het zal niet goed aflopen met Beieren...
Merkel (CDU) en Seehofer (CSU) in het Duitse parlement.
(Vertaling: E.J. Bron)
Nu moet de EU het zogenaamd weer in orde brengen. Maar natuurlijk. In werkelijkheid echter heeft Merkel tijd gewonnen, Seehofer mocht even een poosje de held spelen. Maar hoe ziet die “Europese oplossing” er nu eigenlijk uit? Daartoe kregen we een korte, maar krachtige analyse toegespeeld:
"De vlaamsche tale is wonderzoet, voor die heur geen geweld en doet, maar rusten laat in 't herte..." (Guido Gezelle)
Kristien Hemmerechts: ‘Dt-regel gaat verdwijnen’. En met deze heiligschennende boodschap bezoedelde zij het tv-scherm... De Vlaamse taal wordt geweld aangedaan. Er liggen kapers op de kust om onze mooie Nederlandse taal te verkwanselen en aan te passen aan anderstalige nieuwkomers die dan niet hoeven te spartelen met een spelling die ze toch nooit onder de knie zullen krijgen. Taalklungelaars.
Vorig jaar was er ook al de Taalunie die pleitte voor het slopen van muren tussen de lessen grammatica, spelling en literatuur in het vak Nederlands. De Taalunie heeft geen hoge dunk van "onze wonderlijke en onlogische spelling... Spelling is oninteressant..."
Er was ook de stopzetting van 'Het Groot Dictee der Nederlandse Taal'. Tekenend voor de tanende belangstelling voor de Nederlandse taal, voor de tanende fierheid op onze taal, zelfs voor de voortschrijdende afbrokkeling van onze westerse beschaving. Misschien komt ooit nog eens het totale verval: fonetische spelling! Alweer een stapje dichter bij het totale verval van het Westen...
Geert Bourgeois (N-VA) maakt zich zorgen over het niveau van ons onderwijs: "De slinger is te veel doorgeslagen naar het 'welbevinden' van de leerling. We moeten durven excelleren”.
Excelleren! Eindelijk! En weg met het welbevinden!... Bourgeois maakt brandhout van alle linkse pogingen in 't verleden om leerlingen gelijk te maken, om niemand met kop en schouders te laten uitsteken boven medeleerlingen. Kreten als "Ik ben de beste!" mogen opnieuw klinken. Goed nieuws!
Veel kwaad is geschied in 't verleden, toen consequent kindvriendelijke benaderingen nagestreefd werden in het onderwijs. Het werkte nivellering in de hand. Een afvlakking waarbij de beste leerlingen in 't multiculturele moeras verdronken, en de zwaksten evenzeer nog konden schitteren en erbij hoorden. Slechtpresteerders mochten zich immers niet minderwaardig voelen. Dat was de ongelukkige trend.
Veel te laat komt Geert Bourgeois (N-VA) tot het inzicht dat het onderwijs op 't verkeerde spoor zat, een links spoor waar leerlingen zich goed in hun vel moeten voelen om goed te kunnen presteren, een betuttelend onderwijsbeleid dat van leerlingen watjes maakt die nergens weerstand tegen kunnen bieden, die zich wellnessgevoelig wentelen in een roes van zelfgenoegzaamheid, en niet geneigd zijn om in actie te schieten, om te presteren in de klas. Waarom zouden ze uit de gelukzalige baarmoeder komen om in de harde wereld te moeten knokken?
Over het welbevinden van leerlingen heb ik al meer geschreven, maar nu was ik al begonnen met alles nog eens opnieuw te vertellen. En ik ga gewoon door.
Een algeheel gevoel van tevredenheid en welbehagen werkt verlammend op prestatiedrang en competitiedrang, op weerbaarheid en vechtlust. Het leidt tot lui, loom en laks gedrag zonder gezonde nieuwsgierigheid naar nieuwe ontwikkelingen. Veerkracht en leergierigheid worden aangetast. Wat wél nodig is om goed te presteren is streberigheid, wedijver, competitie, stress, spanningen... Zelfs gevoelens van minderwaardigheid zetten aan om te scoren!
Politiek-correcte gemoederen raken verhit bij het woord 'neger'. We kunnen ook schrijven over 'mannen van het negroïde ras', maar zegt dat wel genoeg over negers met een zwarte huidskleur? 'Zwarte' lijkt me ook niet geschikt want alles wat zwart is, is slecht: zwarte boekhouding, zwarte lijst, zwartwerker, zwartkijker... Het woord 'neger' valt dus niet te omzeilen, da's het simpelste, het zegt alles. Iedereen weet dan direct dat het om zwarte mannen uit Afrika gaat. EN het is een correct Nederlands woord. We kunnen rasverschillen niet ontkennen door te struikelen over het woord 'neger', we moeten leven met 'negers', nu half Afrika zich onder ons gemengd heeft. De politiek-correcte verontwaardiging bij het horen van 'neger' is preuts en hypocriet, kinderachtig en dom.
Drie jaar geleden kwam er een nieuwe film uit met de naam 'Black' die de gemoederen flink dooreen schudde. Er braken zelfs relletjes uit in de filmzaal. Gelukkig heette de film 'Black'. Stel je voor, een film met als titel 'White'... Er zou nogal wat opschudding ontstaan zijn bij onze zwarte medeburgers, bij onze negers dus. Kleur- en tintgevoelig als ze zijn, en lichtgeraakt en heetgebakerd ook nog. Wat zijn wij blanken een tolerant en beschaafd volk... en toch is het nooit goed. De film 'Black' ging over jongerenbendes in Brussel. Sindsdien blijven berichten binnendruppelen in de stijl van: "Bloedige oorlog tussen zwarte stadsbendes... Geweld tussen Afrikaanse bendes escaleert"... Dat komt ervan als jeugdige criminaliteit geminimaliseerd en gecamoufleerd wordt.
Ik herinner me nog tv-beelden van enkele jaren geleden toen negers in Brussel 'betoogden' tegen het beleid in hun land. Toen zag ik zwartkoppen en negers hier de boel op stelten zetten, vernielen en plunderen, met een totaal gemis aan respect voor hun gastland en hun gastheren.
Volksverhuizingen van onderontwikkelde bevolkingsgroepen... Om ons te verrijken? Ik denk dat hun zwarte huidskleur hen parten speelt hier in dit druilerige kille klimaat. Dat ze denken dat onze beschaafde samenleving ook nog bij hun Afrikaanse wildernis hoort.
Negers moeten daar blijven waar ze bruin geworden zijn, daar waar de verzengende evenaarszon hun huid bruin maakte om bestand te zijn tegen de hevige zonnegloed. Ze hadden in de bomen moeten blijven hangen, om met lianen van de ene tropische boom naar de andere te slingeren. En fier zijn op hun donkere huidskleur, ipv zich te mengen in een blanke gemeenschap om zich als zwarten te manifesteren. Een sterke zwarte gemeenschap kan alleen maar bestaan zonder blanken.
