Zussenziekenbezoekdag. Zussendag bij zieke zus.
t Is eens wat anders dan ons laatste uitstapje dat ons van West- naar Zeeuws-Vlaanderen bracht. De helft van ons gezelschap geloofde nog in sprookjes en voorspellingen en was er stellig van overtuigd dat de zon dra zou doorbreken. Opklaringen vanuit het westen was ons beloofd en in Knokke het Zoute bevonden we ons daarvoor dus op de juiste plek. We waren net onze zoektocht naar een parkeerplaatsje in de buurt van het Zwin gestart toen het ons daagde dat dit toch niet de meest ideale plaats was om een eventuele zondvloed drooghuids te overleven. We keerden dus onze kar, t is te zeggen de trouwe vierwieler van ons Koekske, en tjokten richting Lippenslaan, het shopparadijs. In slakkengang vorderden we door de lanen, want we waren niet de enigen met dit lumineuze idee. We konden ons, in feite hààr, vehikel stallen voor maximaal één uur aan de kostprijs van één euro.
Steentje dartelde verrukt van het ene naar het andere boetiekje met hippe, jonge mode waar tussen al die kleine maatjes uiteraard niets van mijn gading te zoeken was. Maar ik liet uiteraard hierdoor mijn plezier niet vergallen en verlustigde me in de aanblik van een nabijgelegen etalage met vissen van allerlei pluimage wou ik schrijven formaat. De dieren werden niet in levende toestand voorgesteld maar in de heerlijkste bereidingen waarbij ik vanzelf begon te watertanden. Dankzij de geur, het prijskaartje en mijn zussen kon ik me bijtijds losrukken van deze verlokkingen die me nog verder zouden laten afdwalen van het pad der minuscule proporties. Het dient gezegd, ik streef immers naar een maatje minder, wat niet persé van vandaag op morgen bereikt moet worden.
Het uur verstreek voor we er erg in hadden en met een munt spoedde Bietje zich naar de parkeerautomaat om onze autostelplaats te bestendigen. Nauwelijks had ze ons vervoegd of de hemelsluizen openden zich en dreven ons de winkels binnen. De nering met uitzondering van parasol- en strandstoelenuitbaters doet gouden zaken op zulke ogenblikken, dat lijdt geen twijfel. Na de bui verscheen ik gepakt en gezakt weer op straat.
Voldaan door de gepleegde koopjes installeerden we ons op een overdekt terras, de uiterste, want natgeregende, tafeltjes lieten we links liggen. Met enige moeite wrongen we ons in de krappe ruimte op een stoel en bestudeerden de kaart. Een kleinigheidje eten ook al had iedereen, behalve ik, een picnic in haar knapzak. Grootse menus vielen hier niet te consumeren en een omelet natuur bleek niets meer dan een simpel gebakken ei te zijn, zonder zelfs maar één petieterig blaadje sla ter garnituur. Had ik maar voor de soep gekozen, die bestond tenminste uit groenten! Maar niet getreurd, we zaten droog. Nog voor onze bestelling geleverd werd, koerste Steentje met een nieuwe munt naar de automaat om het plaatsje voor de wagen een volgend uur te kunnen handhaven.
Terwijl ik mijn stoel beet pakte om dichter aan te schuiven bleef er iets aan mijn vingers plakken. Vol walging floepte ik een oude kauwgum in de asbak. Bwakkes, vies! Even later spuwde een kind zijn Fristi op de dorpel uit. Het lustte het voorzekers niet. Helaas zat ik net aan die overgang tussen interieur en exterieur en deelde in de spatten. Andermaal bwakkes, en niemand die het had opgemerkt, tsss
Nog voor ons parkeeruur rond was hadden we de inwendige mens versterkt en stonden we voor de vraag: Wat nu?
Naar het strand!, klonk het unaniem ook al was de zon nog in de verste verte niet te bespeuren.
Of naar een etablissement waar we ongestoord yahtzé konden spelen. Vroeger plachten we dit aan het oud zwembad te doen, op het terras aldaar, maar dit had plaats moeten ruimen voor nieuwbouw waar niets te verteren viel. We waren al een eind s weegs naar Moeder Siska toen de kilometers geleden gepasseerde pijl naar Nederland ons nieuwe ideeën gaf. Waarom er geen bezoekje aan Sluis aan breien? Zonder moeite haalden we 100 procent van de stemmen en andermaal keerden we onze kar, eigenlijk die van ons Koekske, en begaven ons naar de grens van ons Belgenland.
Het gaf ons meteen een vakantiegevoel: het overschrijden van de landsgrens. Wat zag alles er hier netjes en kneuterig klein uit! Een parking waar je voor een luttele 2 euro ùren kon verblijven en waarop ik genereus trakteerde. Ook hier een aaneenschakeling van winkeltjes. Een winkel, die we argeloos als verhuurder van erotische films bestempelden, bezat binnen een keur aan speeltjes. Onze jongste ontpopte zich als specialist ter zake. De doos van Pandora opende zich voor ons...
Wat later nestelden we ons in een etablissement waar dorstigen zich konden laven en we terugblikten op een fijne namiddag met ons vieren.
Heden zijn we weer verzameld ten huize Bietje.
Ziekezussenbezoek dit keer.
Desalniettemin wordt het ook vandaag een plezante bedoening waarbj we plannen beramen om onszelf eens middels een professionele massage of kuur te laten verwennen.
Wordt gegarandeerd vervolgd!
Reacties op bericht (4)
21-08-2007
***
En terwijl ik hier aan het lezen ben, regent het pijpenstelen zonder ophouden.
21-08-2007 om 23:19
geschreven door Venus
???
Plannen rond om jullie een lekker te laten verwennen? Héérlijk is dat en zéker doen! Hebben dat ooit gedaan met de schoonzussen en nadien met mijn schoondochter. Maar het is weeral zo lang geleden!!! Je hebt me op een grandioos idee gebracht! Groetjes van
21-08-2007 om 20:05
geschreven door Michelly
*
Ik heb hier droog en warm mee genoten van je uitje. 'k Zou willen dat het een beetje zomer wordt want ik ga ook zo graag naar het zeetje. En Sluis, tja dat is voor mij pure nostalgie van pakweg 35 jaar geleden. Als expermenterende jonge lui heel benieuwd naar de sexshops natuurlijk. Nu zou de interesse meer liggen bij de groentemarkt, hahaha. Beterschap gewenst voor de zus Kus van mus en amour van troubadoer, hihihi.
21-08-2007 om 15:31
geschreven door huismusje/troubadoerke
..
't is inderdaad de moeite om even wat verder te rijden richting Sluis en omgeving. Toen onze caravan in Cadzand stond gingen we daar regelmatig winkelen, veel leuker en gezelliger dan Knokke en inderdaad de parkings zijn stukken goedkoper. Hoop dat je zus niet ziek is geworden van het gure zomerweer! smakske van jackske
21-08-2007 om 11:11
geschreven door bojako
Over mijzelf
Ik ben Lieve
Ik ben een vrouw en woon in Gent () en mijn beroep is woonbegeleider bij volwassenen met een mentale handicap.
Ik ben geboren op 18/04/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, computeren, muziek....
Ik ben een laatbloeier wat maakt dat ik me nog jong voel! Mijn kinderen (17 en 15) zijn mijn lust en mijn leven, maar toch werd het tijd dat ik
iets helemaal voor mezelf deed. Mijn zoon vond dat ik mijn droom moest
waarmaken, dat gaf hem namelijk hoop voor ZIJN droom. Dus waarom zou ik
de draad uit mijn tienerjaren niet weer opnemen en een blogje schrijven
hé!
Ik ben Lieve
