Shame on you, Obama! had ze gezegd, en het zinderde nog na in mijn hoofd. Niet dat de Amerikaanse verkiezingsstrijd me zo na aan het hart ligt, maar zo af en toe vang ik toch wat op. Bij de democraten staan beide kandidaten voor vernieuwing: een vrouw of een zwarte, geen evidente keuze.
Barack Obama heeft bij mij een streepje voor, en bij mijn huisgenoten zelfs méér dan dat.
Ik herinner me Martin Luther King en zijn onvergetelijke woorden: "I have a dream..." Een wereld waarin iedereen gelijkwaardig is, ongeacht afkomst, kleur, ras of sexe... Het lijkt zo simpel, toch sluipen (voor-)oordelen zo gemakkelijk ons denken binnen...
Toen ik zo oud was als mijn dochter nu, had ik, geschokt door de moord op Robert Kennedy, een condoleance-bericht naar het Witte Huis geschreven. Twee maanden later ontving ik een bedankbriefje. De wereld, slechts een voorschoot groot!
Shame on you!, het spookte door mijn hoofd. Alleen, het was mijn naam die oorverdovend voor mijn geestesoog geblokletterd stond.
Schaam je, Lieve!
Vorig weekend kreeg ik namelijk het fietsrelaas, met voor mij pijnlijke afloop, in het boekje van de Pluimplukkers onder ogen. Een verhaal, van mijn hand nog wel, over een door de badmintonclub georganiseerde fietstocht waarbij ik moest gerepatrieerd worden. In feite gerecitieerd - een neologisme - want ik moest uiteraard niet terug naar mijn land, maar naar mijn stad gevoerd worden. In plaats van de loftrompet over mijn koene redder in nood af te steken, repte ik er met nog geen half woord over. Nochtans had de mens in kwestie met spijt in het hart een rustig atletieknamiddagje met zijn jongste moeten afbreken om mij in the middle of nowhere te komen ophalen.
Bovendien deed hij dit diezelfde avond nog eens over voor het meer Bourgondische deel van de festiviteiten. Aangezien ik met een plaaster mijn auto niet kon besturen, werd ik aan huis afgehaald. En terug gebracht.
Bij deze probeer ik het hier en nu goed te maken: bedankt lieve schone broer.
Medemenselijkheid en "brotherhood" is iets om in te kaderen, vind ik.
Reacties op bericht (7)
19-03-2008
..
Ik wip nog eens binnen.
19-03-2008 om 14:53
geschreven door Ludovikus
We mogen niet vergeten
dat Obama en Hillary slecht omde nominatie bij de democraten strijden. Bij de echte presidentsverkiezingen zal echter ene John McCain het opnemen tegen een van deze twee en alhoewel Bush het grondig verkorven heeft bij het Amerikaanse publiek staat een democratische overwinning volgens mij nog niet 100 % vast. Als twee honden vechten om een been ...
19-03-2008 om 11:14
geschreven door Ollie
15-03-2008
"
Ik zit zo een beetje met een dubbel gevoel, een vrouw of Obama?? Normaal zou ik 100 percent achter een vrouw staan maar ik heb het niet zo voor Hillary....wait and see. Trouwens ik kan Ludovikus bijtreden als hij twijfelt of er veel al veranderen! Ja handjes geven, hier worden de kleinkinderen ook al "gedrilld" met en tegen de zin haha
15-03-2008 om 16:05
geschreven door natoken
..
Ach, die verkiezingen in Amerika, zal er veel veranderen? Misschien dat de olie baronnen wat minder in de pap te brokkelen krijgen. Het zijn wel historische tijden die ze daar tegemoet gaan, voor de eerste keer een zwarte en/of een vrouw.
Erg zou ik me toch niet schamen voor zo'n kleine "slip of the mind" . Voor een "lady in distress" springt men wat graag in de bres. Hij vindt het niet meer dan normaal. Groetjes.
15-03-2008 om 13:02
geschreven door Ludovikus
14-03-2008
Nounou
Jij hebt een patent op ongelukkig vallen?
14-03-2008 om 17:24
geschreven door zapnimf
13-03-2008
*
We worden van kleinsaf geleerd om beleefd met twee woorden te spreken, een handje te geven en dank u wel te zeggen. In ons volwassen leven durven we dat inderdaad wel eens vergeten. Maar ik ben er zeker van dat de mensen die ons goed kennen en lief hebben wel weten dat het louter een vergetelheid is en geen ontdankbaarheid.
Wat de verkiezingsstrijd in U.S.A. betreft ben ik geneigd om te supporteren voor Hillary. Niet omdat O Bama zwart is maar omdat Hyllary een vrouw is. Een vrouw aan het stuur van de machtigste staat ter wereld, ik ben reuze benieuwd kijk er echt naar uit. Lieve knuffel
13-03-2008 om 14:20
geschreven door huismusje/troubadoerke
...
Wat fijn dan he om een blogje te hebben, waar je tenminste een klein beetje weer goed kunt maken, wat je gewoon even door het hoofd geschoten was.
Alles weer goed nu na die val?
13-03-2008 om 07:40
geschreven door thea
Over mijzelf
Ik ben Lieve
Ik ben een vrouw en woon in Gent () en mijn beroep is woonbegeleider bij volwassenen met een mentale handicap.
Ik ben geboren op 18/04/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, computeren, muziek....
Ik ben een laatbloeier wat maakt dat ik me nog jong voel! Mijn kinderen (17 en 15) zijn mijn lust en mijn leven, maar toch werd het tijd dat ik
iets helemaal voor mezelf deed. Mijn zoon vond dat ik mijn droom moest
waarmaken, dat gaf hem namelijk hoop voor ZIJN droom. Dus waarom zou ik
de draad uit mijn tienerjaren niet weer opnemen en een blogje schrijven
hé!
Ik ben Lieve
