Of ze stuurt ons op pad.
Eens moesten we zoveel mogelijk verschillende eieren verzamelen. Niet zo maar overdag, met een aangenaam zonnetje, in haar eigen tuin, met Pasen bijvoorbeeld. Neen, bij een temperatuur van zoveel graden onder nul, donker want laat, langs velden en landwegen in een mij totaal onbekende buurt, bij totaal onbekende mensen.

Een andere keer worden we verzocht nieuwjaarswensen te formuleren, aan onszelf gericht zogezegd. Het geheel mag opgefleurd worden met toepasselijke tekeningen. We laten ons nogal gaan natuurlijk, want wie weet gaan die wensen ook in vervulling…
Maar Koekske heeft iets anders voor ons in gedachten. We gaan op weg en waar we halt houden moeten we een quizvraag beantwoorden. Nu zijn dat geen gewone vragen, zoals bij Trivial Persuit, waar elk verstandig mens waarschijnlijk toch geregeld kan scoren, maar vragen uit Koekskes persoonlijke levenssfeer. Zoals, hoeveel kookwekkers ze bezit. Een fout antwoord levert echter als troostprijs toch een glaasje vruchtenjenever op. De inwendige mens alzo versterkt wordt er een willekeurig huis aangeduid alwaar de verliezer zijn nieuwjaarswens mag (nee moet) voordragen.

Op gewone avonden spelen we yahtzee en wie verliest heeft een opdracht aan zijn broek. En onze fantasie kent geen grenzen! Gieren van het lachen, dat doen we!
Ooit flansten we spontaan een radioprogramma à la Irene Houben in elkaar. Met zwoele stem kraamden we onzin uit. Andere keren verzinnen we ter plekke ballades met zang en piano.
En geen nood, de tapes liggen hier nog ergens te wachten op digitale omzetting…

De nieuwste trend is echter e-mail, een lekker spontaan en direct medium.

Naar aanleiding van dit: “…Want nu ben ik dus wreed nieuwsgierig, hé!…” hekelt Koekske middels een ellenlange aaneenrijging van diverse spreekwoorden mijn nieuwsgierigheid. “… Zo, en als jij erin slaagt een nog langere zin te maken, dan win je de wedstrijd van vandaag!!
soeur vapeur (of neen, dat geldt voor u zeker? :-))))) “

Die uitdaging ga ik uiteraard aan, wat dacht je! Ik brei dus nog een beetje verder… “…En voilà, met een beetje plagiaat alsnog gewonnen!…”

Dit levert volgende reactie op:

"Ma soeur (niet te verwarren met masseur, dat is een andere categorie, alhoewel ook niet te versmaden!),
Allicht ben ik een nieuwsgierig aagje (is dat een beest eigenlijk??), vandaar ook dat ik die eigenschap zo goed, grondig en uitgebreid kon beschrijven nietwaar....

En wat "onze" wedstrijd betreft... Ik moet je zwaar teleurstellen want de (ongeschreven doch normaal gezien door elk weldenkend mens gekénde!) regels laten allicht géén plagiaat toe (het zou nogal gemakkelijk zijn anders hé). Vermits er slechts één deelname per persoon per dag toegewezen werd, wordt “Koekske” bij deze uitgeroepen tot winnares van deze ludieke wedstrijd (wat te verwachten was natuurlijk). De prijs (een fles champagne van het duurste merk) zal haar ten gepaste tijde persoonlijk overhandigd worden door de enige andere deelneemster aan deze wedstrijd, zijnde “Diefje” (waarvoor bij voorbaat hartelijk dank trouwens)
Schol hé (ik geniet nu al in gedachten, vandaar) ;-)

"Soeur coeur qui pleure (omdat ge nu zoveel geld moet uitgeven aan champagne terwijl het nog niet eens voor uzelf is!)

Uiteraard laat ik het niet hierbij. Ik schrijf dus:

"Soeur buveur,
Klopt gij maar rustig op uw kin
in champagne kopen heb 'k geen zin
Blanc de Blancs is u te min
en wodka, jenever, rum of gin
koop ik voor jou al evenmin
'k verroer dus geen vin
aan mijn gat krabben met een pin
zit er momenteel niet in....

En nu ga ik slaapkes doen, want morgen, ttz straks moet ik gaan werken (en dan nog wel tot 17 uur!)
Doei, 't was mij aangenaam
soeur gagneur"

"Soeur malheur,
Dit is een slag in mijn gezicht
ook al heeft het de vorm van een gedicht
Jij verzaakt dus gewoon jouw plicht
en zoiets vergeet ik niet licht

Ik dacht "ik heb eerlijk gewonnen"
want 'k had de langste zin verzonnen
Door jouw reactie is, bij alle nonnen,
nu een "voor-en-tegen"-strijd begonnen

Sommigen geven je gelijk, die zijn zot
en hebben het in mijn ogen voorgoed verbrod
Anderen zeggen "Tine, je werd bedot!"
en riepen de hulp in van God...

En dus, met de Almachtige aan mijn kant
plan ik nu een trip door 't hele land

'k Wil mijn verhaal vertellen (ik moet het kwijt)
over wat voor soort zuster gij zijt
En dan word jij degene die lijdt
aan een overweldigend gevoel van SPIJT!!
Soeur Provoceur"

"Soeur voyageur, mitrailleur,
Heb ik dat goed gehoord
zijt gij misschien wat gestoord
een queeste houden in 't hele land
om gelijk te halen aan uw kant

dat is als dansen op het slappe koord
ge zoudt beter zwijgen als vermoord
het is een teken aan de wand
zijt gij verloren uw verstand?

Iedereen in 't land vertelt het voort
dat ons relatie is ontspoord
oog om oog tand om tand
zijt gij nu niet vreselijk astrant?

met een megafoon werd het luid verwoord
in het Citadelpark aan de Heuvelpoort
alle mensen had ik daar op mijn hand
ik werd verheven in de Adelstand!

lange zinnen van dat soort
hadden niemand ooit zo bekoord
ik kreeg een diploma met een gouden rand
tja, dat maakt je misschien ambetant
dus erover maar, ... dat zand!
Soeur travailleur, reposeur"

"Soeur pretendeur,
Zo hoog blazen van uw toren
't zijt dus gij die uw verstand hebt verloren
Duizenden hebt gij in 't park kunnen bekoren?
't Zal mijn gewetensrust niet verstoren...

Ik besef, het doet u pijn
niet de beste te mogen (kunnen) zijn
maar spoel dit dan weg met een glaasje wijn
en spui niet zomaar in 't rond, dat venijn!

Onze relatie is inderdaad om zeep gebracht
maar dan wel door u, met brute kracht
Staan roepen in 't park, gulzig grijpend naar macht,
een wonder dat gij niet werd verkracht!

In plaats van dat diploma aan uw muur te hangen
en u door valse trots te laten bevangen,
denk misschien eerst aan andermans belangen
want die champagne..., ik blijf ernaar verlangen!

Dus neen, gooi dat zand maar ergens anders over!
Ik vond uw (plagiaat)-zinnen echt heel pover
Laat voor eenmaal toe dat ik u betover
en op die manier uw hart verover...
Soeur meilleure"

En omdat ik niet stante pede antwoord:

"Soeur pas-répondeur,
Kon mijn dichtkunst u niet bekoren?
Of ging mijn mail gewoon verloren?
Wenst u zich niet te laten storen
en wilt u daarom niets meer van mij horen?

Overweegt u om (zonder mij) een club te stichten,
een poëzie-vereniging op te richten?
Of bent u het beu om te rijmen en te dichten?
En denkt u "dit zal mijn leven niet verlichten"?

Zovele vragen die door mijn hoofd gaan...
Mijn reputatie van be(s)t-weter naar de maan!
Is onze "dicht"relatie nu definitief gedaan?
Of verkeer ik daaromtrent in een verwarrende waan?

Slechts u kan mij verlossen uit dit hevige lijden
en mij terugbrengen naar betere tijden
toen we alle twee, dus wij beiden
elkaar met de edele dichtkunst konden verblijden!

Ik wacht dus bang op een wederwoord,
(hoop dat ik uw rust niet weer heb verstoord)
biddend tot die man aan de Hemelpoort
dat mijn smeekbêe wordt verhoord...
Soeur Peur"

"Pauvre Soeur Peur,
Pourquoi tu pleures?

je mail ging niet verloren
jouw dichtkunst kon me wèl bekoren
’t ontbrak me eenvoudigweg aan tijd
krijg ik van jou nog wat respijt?

‘k Wil je terugbrengen naar betere tijden
en je verlossen uit je hevige lijden,
maar aanhoor dan mijn verhaal
de reden waarom ik met schrijven draal

je weet, ik hou heel veel van planten
ze stonden hier in alle hoeken en kanten
’t is waar, ik spreek in de verleden tijd
nu ben ik er een aantal kwijt

hier in de nacht waart rond een beest
en mijn groene vrienden gaven de geest
elke ochtend moest ik vegen en stoffen
ik kon er zowaar wel bij ontploffen

dat het beest gewoon mijn kat bleek te zijn
vervulde me met smart en pijn
‘k had hem nochtans met veel liefde geadopteerd
verzorgd, gevoed, ja zelfs gecastreerd

een Don Quichot wordt hij als d’ avond valt
alle krachten tegen een vermeende vijand gebald
hij rent en springt, valt aan en vecht
terwijl wij ons te rusten hebben gelegd

als hij dan tegen de morgen is uitgeraasd
heeft onze boosheid hem zeer verbaasd
hij dacht, ’t was toch voor de goede zaak
die zware, nachtelijke taak!

nog voordat het slagveld is opgeruimd
sluipt meneer stiekem doch goed geluimd
naar een zachte warme plek in huis
hij spint en soest, ik zucht en kuis…

zo vond ik geen tijd om te rijmen en dichten
en op die manier je leven te verlichten
dit is een deel van het verhaal
een andere keer vertel ik je ’t helemaal!

Soeur Labeur

Zo en hiermee is meteen onze kat voorgesteld waarover ik een volgende keer zal vertellen!