Ze kan niet slapen. En het is al elf uur.
Haar GSM is kwijt, al een hele tijd weliswaar, maar deze avond houdt het haar uit haar slaap. Bovendien hebben ook haar pennenzak en gele map de benen genomen. Alle gelijkvloerse kasten hebben we reeds uitgevlooid. Zonder resultaat, helaas.
Een hele poos had ze echter aan struisvogelpolitiek gedaan, zodat het uiterst moeilijk is het exacte tijdstip van verdwijning te bepalen.
Nadat ze in tranen naar beneden kwam gestommeld, belt ze even later nog eens ten overvloede met de binnenhuistelefoon: Of ik alstublieft morgen nog eens extra goed wil zoeken Ik beloof, stel gerust, sus, ze komt nog een knuffel halen, een K-drietje: Knuffel, Kruisje, Kusje. Enkele minuten later is ze toch onder zeil
Zevenentwintig ogen heb ik en tòch laat ik me nog om de tuin leiden. Ze praat honderduit over de zaken die haar bezig houden en goed lukken en zwijgt in alle talen over waar ze niet direct in slaagt en waarbij ze eigenlijk wat ondersteuning kan gebruiken. Ze strooit me zand in de ogen al is ze druk bezig met taken en lessen.
De volgende dag vat ik mijn speurtocht aan op haar kamer. Na vijf minuten valt mijn oog op iets dat niet op een bureau thuis hoort. Een sok!
Bwakkes, naar de linnenzak ermee!
En gelijk ik het beetneem, realiseer ik me dat het méér is dan een sok.
Het blijkt een toevluchtsoord voor haar Globaal Systeem voor Mobiele communicatie
Reacties op bericht (4)
01-12-2006
Dochters!!!
Het begrip 'kamer opruimen'bestond bij dochterlief uit alles van ver in de kast smijten, en dan vliegensvlug de deur dicht doen voor het er allemaal weer uitviel. Wat niet meer in de kast ging werd onder het bed geschoven. Je kan je dus voorstellen hoe vaak wij een zoektocht moesten houden door die troep. En nu is zij een pietje precies, de stoelen onder de tafel oa moeten op één lijn staan. Het kan verkeren zei Bredero, dus het zit met jouw dochter wel snor hoor.
01-12-2006 om 15:19
geschreven door huismusje/troubadoerke
30-11-2006
**
leuk verhaal, goede plaats! die sok, nu nog de rest!, liefs, Nicole
30-11-2006 om 21:41
geschreven door nida1952
29-11-2006
..
Dat belooft voor later. Hoe zeggen wij dat "iets in de zwarte kous steken" denk ik, das toch sparen he! Maar ze dan terug vinden...och daar is toch een lieve Lieve voor.
29-11-2006 om 18:04
geschreven door Ludovikus
!
Hahaha! Fantastisch toch! Wat zal ze blij zijn straks... Nu die kaft en pennenzak nog... Kus
29-11-2006 om 10:57
geschreven door paz
Over mijzelf
Ik ben Lieve
Ik ben een vrouw en woon in Gent () en mijn beroep is woonbegeleider bij volwassenen met een mentale handicap.
Ik ben geboren op 18/04/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, computeren, muziek....
Ik ben een laatbloeier wat maakt dat ik me nog jong voel! Mijn kinderen (17 en 15) zijn mijn lust en mijn leven, maar toch werd het tijd dat ik
iets helemaal voor mezelf deed. Mijn zoon vond dat ik mijn droom moest
waarmaken, dat gaf hem namelijk hoop voor ZIJN droom. Dus waarom zou ik
de draad uit mijn tienerjaren niet weer opnemen en een blogje schrijven
hé!
Ik ben Lieve
