Meer dan een jaar was ik ontslaan van het haarvlechten. Voor haar twaalfde verjaardag mocht ze heur haar laten relaxen, dat wil zeggen, de kroes er uithalen. Ze zeurde daar reeds làng om, maar ik was er geen voorstander van, ook al bestond er een kinderversie, het bleef chemische troep.
In de zevende hemel bevond ze zich toen ze haar gladde coupe in de spiegel bekeek. Geen krulletje te bespeuren en volgens mijn kapster Paula zou dit kunstwerk zes maanden houden. Maar de uitgroei dan? Neen, ik zou dat wel zien, door het gewicht van het haar zou daar niets van te merken zijn.
Ze bleef gelukkig, ze had nauwelijks werk met der haar en ik was ook content, want het moeizame gepriegel om elke ochtend een toonbare coiffure te creëren was ook van de baan. Zalig!
Een tweede portie chemicaliën, vier maanden later, bleek haar lokken na een poos slecht te bekomen. Ze werden zienderogen korter.
Het sneed haar door het hart toen een andere kapper korte metten maakte met haar dos en de slechte plukken eruit knipte. Ik was verrukt, ze zag er pittig uit, met piekjes op haar hoofd.
Ook al gaat het zeer langzaam, haar groeit, dus op zekere dag moet ik mijn vlechtwerkzaamheden hervatten. Maar rust roest, en mijn vingers willen niet mee
Gezucht, gezweet, binnensmonds gevloekt, moeizaam vlecht ik op de Franse manier. Platte vlechtjes, tegen het hoofd, maar dan in een Afrikaans veelvoud. Gaandeweg krijg ik de smaak te pakken en kan ik mijn fantasie botvieren. Op den duur ben ik best tevreden met mijn creatie.
De volgende stap is: tientallen losse vlechtjes van twee à drie centimeter, opgevrolijkt met kleurrijke pareltjes. Dus begeven we ons spoorslags naar de Afrikaanse winkel. Deze vervult verschillende functies, het is een ontmoetingsplaats, vooral voor mannen dan, die daar hun drankje ter plaatse consumeren. Het is ook kapsalon, internetcafé en gewone winkel.
Die pareltjes zijn plastieken kralen die je kan openen en sluiten. Super handig!
Maar nu met de feestdagen in het verschiet wil mijn dochter verlengingen. Van de ene op de andere dag kan je zo een kort kapsel in een lang omtoveren.
Bij Onana kopen we twee zakjes kunsthaar. Ook speciale shampoo en haarcrème.
Afro-haar ziet er vrij van onderhoud uit, maar geeft wel degelijk veel werk. Voor je begint te kammen, wordt het best ingewreven met een oliehoudende crème. Eens uitgekamd, klop je het haar in model, zodat het egaal je hoofd omkranst. Wil je een perfect kapsel dan moet je het meermaals per dag in model brengen
Vlechtjes losmaken is een tijdrovend karwei.
Shampoo op basis van olijfolie. Dito crème. Kammen. Haardos in partjes verdelen. Streng vals haar in tweeën knippen. Een streng afhalen. Bevestigen. En daar beginnen de problemen. Hoe ging dit weer in zijn werk? Ik probeer met een knoop. Daarna met een twist. Twintig vlechten later herinner ik me dat ik een streng in twee moet verdelen, dwars op elkaar leggen en in elkaar moet draaien.
Wat daarna volgt: black out! Ik modder maar aan, maar weet dat het niet de geijkte methode is.
Dat is zeer ontmoedigend, want ik weet dat het niet lang zal houden. Hoe kan ik die werkwijze nu vergeten?
De tijd tikt, en ik moet haar naar de atletiektraining voeren. Het vraagt wat inspiratie om het onafgewerkte kapsel tot iets leuks te transformeren. Geen kat zal zien dat het nog niet af is
De volgende dag werk ik verder, maar eer ik de vaardigheid terug in de vingers heb! Puffen en blazen! Nu moet ik mijn werk onderbreken omdat ze met haar klas, zoals afgesproken, naar de film wil. Het lijkt goochelen, maar ook dit keer ziet het eruit als een afgewerkt geheel, met wat speldjes hier en daar Weer een dag respijt
Reacties op bericht (9)
28-12-2006
Krulhaar
Had ik maar zo'n krullekes, kzou heel content zijn want ik heb net zulke stekkers als Bojako.
28-12-2006 om 00:11
geschreven door venus
26-12-2006
..
en ik met mijn dun pierenverdriet....ik droom van krulletjes, maar als ik ze laat zetten breekt mijn dun haar dan weer af! Ge ziet - weinig mensen zijn tevreden.
Lieve groetjes lieve Lieve (in navolging van ons Mus)
26-12-2006 om 15:57
geschreven door bojako
24-12-2006
..
Onze oprechte en warme wensen met dit bolletje
24-12-2006 om 16:04
geschreven door Ludovikus
..
Onze oprechte en warme wensen met dit bolletje
24-12-2006 om 15:22
geschreven door Ludovikus
Kerst
24-12-2006 om 12:02
geschreven door Myette
23-12-2006
Lieve Lieve
Klinkt veel mooier dan TomTom, hi hi. Ik kom jou, en al diegene die jou lief zijn een zalige kerst toewensen. Moge er vreugde en liefde in je hart wonen. Dikke zoenen en knuffels!
23-12-2006 om 22:40
geschreven door huismusje/troubadoerke
..
Kan me best voorstellen dat het voor meisjes en jongens met zulke kroesjes erg moeilijk is om tevreden te geraken met hun kapsel. Het blijft groeien en in elkaar klitten. Ik had altijd zo graag krulhaar gehad en heb in mijn jeugd bij de dames kapper meer dan eens een "permanent" laten zetten. Je ziet, wat de een heeft, een ander begeert.
23-12-2006 om 16:26
geschreven door Ludovikus
amaai...
nooit gedacht dat het zóveel werk vroeg...ik heb wel vaak opgemerkt dat het maken van die vlechtjeskapsels inderdaad veel geduld vraagt, 'k vind het ook heel mooi, maar ik dacht dat wanneer het haar gewoon "los" gedragen werd, dat het net heel makkelijk was in onderhoud. blijkt dus van niet. en dan nog met die valse strengen werken, proficiat hoor lieve! hopelijk geraak je er nog helemaal mee klaar voor kerstmis ;) xxx
23-12-2006 om 13:10
geschreven door paz
22-12-2006
Haren
Wel Lieve, ik heb een troost voor jou. Afroharen zijn inderdaad heel complex. Maar de moeilijkste haren hebben de chinezen, keihard en super koppig. Mijn kapster vergelijkt het met stugge paardenharen. En ik geloof haar, want kijk maar naar hun haardracht, gewoon allemaal rechttoe, rechtaan, helemaal uniform. Dus wees blij dat je daar geen vlechtjes moet indraaien. Lieve groetjes.....
22-12-2006 om 22:02
geschreven door huismusje/troubadoerke
Over mijzelf
Ik ben Lieve
Ik ben een vrouw en woon in Gent () en mijn beroep is woonbegeleider bij volwassenen met een mentale handicap.
Ik ben geboren op 18/04/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, computeren, muziek....
Ik ben een laatbloeier wat maakt dat ik me nog jong voel! Mijn kinderen (17 en 15) zijn mijn lust en mijn leven, maar toch werd het tijd dat ik
iets helemaal voor mezelf deed. Mijn zoon vond dat ik mijn droom moest
waarmaken, dat gaf hem namelijk hoop voor ZIJN droom. Dus waarom zou ik
de draad uit mijn tienerjaren niet weer opnemen en een blogje schrijven
hé!