Ik kon vannacht de slaap niet vatten. Ik sliep namelijk op verplaatsing. Gewend aan honderdtwintig centimeter helemaal alleen voor mezelf waarbij ik grenzeloos van links naar rechts kan draaien, moest ik het vannacht stellen met een luttele tachtig centimeter. Voor er collegiaal protest komt, het kunnen er misschien ook negentig geweest zijn, maar beslist niet méér! Dit betekent dat een positieverandering steeds gepaard gaat met gymnastiekoefeningen wil ik mijn bed niet uitrollen. Ik wil me ook nog wat distantiëren van de muur, mijn onwrikbare bedpartner die me kouwe rillingen bezorgt.
Mijn slaapstee is nochtans gesofistikeerd. Een druk op de knop en het hoofdeinde verheft zich tot een positie waarbij het aangenaam lezen is. Daar maak ik dus gretig gebruik van. Blindelings duw ik en bzzzzt daar ga ik de verkeerde richting uit. Honderd procent horizontaal. Vervaarlijk neig ik over de bedrand om de prentjes te bestuderen, euhm is het deze? Iiiieet, geen beweging, ik blijf in dezelfde positie. De andere, dzjjjt stop, nee nog niet comfortabel, dzjjjt stop, perfect!
Even later blijkt dat ik de foute lectuurkeuze maakte. Nauwelijks slaapverwekkend! Het leest in sneltreinvaart. Ik verplicht mezelf tot een noodstop om kwart over twaalf, knip het licht uit.
Een kwartier later spring ik recht, heb ik de wekker wel aangezet? Nee dus.
Vijf minuten later. Heb ik het geluidsvolume wel gecontroleerd? t Is me reeds overkomen dat ik me een half infarct schrok bij een loeiharde ochtendbeat.
In gedachten ga ik na wie er allemaal in huis is. Eén, twee, zoveel beneden, twee in die vleugel, zoveel in die gang, zoveel in het huis hiernaast. Het klopt met het aantal biefsteakjes dat morgen op het menu staat.
In vogelvlucht overdenk ik the things to do voor morgen.
Ik graaf mezelf in mijn versgewassen en gestreken laken en overtrek in. Mmmm heerlijk. Zoek de goede houding. Denk aan al mijn goede voornemens voor dit jaar. Fout! Dat is helemaal niet rustgevend!
Links, rechts. Centraal. Pfffft, ik ben klaar wakker.
Zal ik nog wat lezen? Neen! Ik ben streng voor mezelf. Ik houd mezelf voor dat alleen al in bed liggen betekent dat ik uitrust. Geen paniek. Ik haal mijn scha straks wel in. Dat is het voordeel van halftijds werken.
De wind huilt en kreunt in en om het huis. Deuren klepperen. Takken zwiepen heen en weer en geselen het dak. Die eik hier vlakbij staat er al zó lang, die houdt wel stand.
Een verdieping lager hoor ik af en toe water lopen. Urine dat veronderstel ik toch klatert in de toiletpot. Er wordt doorgespoeld.
Gedaan met doezelen.
Mijn jongste neemt morgen deel aan het Vlaams Kampioenschap Atletiek voor Cadetten en Scholieren. Ze zal er toch op tijd zijn hé. Ik hoop dat ze het goed doet.
Mijn oudste heeft zich vandaag echt ingezet voor zijn basketwedstrijd. Hij maakte zeventien punten. Aan mijn geestesoog glijdt onze avondmaaltijd met ons gekeuvel voorbij. Wat heb ik daarvan genoten!
Slapen, Lieve! Hé, hoor ik daar geen deur? En nog een? Ik glijd mijn bed uit, doe mijn deur van slot, hang over de trapleuning. Spits mijn oren. Niks. Geen beweging. Muisstil. Loos alarm of ?
Ik nestel me terug onder mijn dons, klaar wakker verdorie.
Draai en keer. Drie uur. Half vier. Vijf over vier.
Wanneer de wekker gaat, blijkt dat ik toch geslapen heb. Maar ik ben precies méér moe dan vannacht!
Reacties op bericht (3)
23-01-2007
..
Heel herkenbaar want dat komt veel voor bij mij. Mijn remedie is opstaan en teletekst lezen op alle mogelijk tv kanalen om na een paar uren van ellende in slaap te vallen in de zetel.
23-01-2007 om 11:13
geschreven door venus
22-01-2007
*
Ik zal hier maar stilletjes zijn want ik kan me voorstellen dat je nu een middagdutje doet. Het is hier momentheel in Antwerpen ook zo donker als de nacht, heb dus ook zin om in mijn bed te kruipen. Ik slaap noit voor 05u 's morgens, voordeel is wel dat ik lekker lang kan uitslapen, geen muur die in de weg staat, en geen snurker die me wakker houd, het dubbel bed lekker voor mij alleen,althans door de week toch. Maar in feite ben ik een goede slaper, ik slaap het best als er rondom mij veel rumoer is Hopelijk duurt je nachtdienst niet te lang, ik kan mij voorstellen dat je afgepeigerd raakt. Liefs
22-01-2007 om 14:17
geschreven door huismusje/troubadoerke
..
het moet iets in de lucht geweest zijn Lieve, ik heb ook twee nachten achter elkaar geen oog dichtgedaan en het lag niet aan het bed noch aan mijn ventje, die zijn normaal niveau snurkdecibels produceerde. De grootte van een bed is wel belangrijk. Na bijna 39 samenslapen moet ik nog altijd toegeven dat ik beter slaap op mijn eentje in een dubbel bed wel te verstaan. De ruimte om te draaien en te woelen zoveel je maar wil zonder obstakels op je weg tegen te komen vind ik heerlijk. Maar ja, bij u is het ook op uw werk en waarschijnlijk lig je ook halfslapend altijd te waken. Dat kan ook niet bevorderlijk zijn voor een goede nachtrust.
Groetjes en een fijne dag,
22-01-2007 om 12:21
geschreven door bojako
Over mijzelf
Ik ben Lieve
Ik ben een vrouw en woon in Gent () en mijn beroep is woonbegeleider bij volwassenen met een mentale handicap.
Ik ben geboren op 18/04/1953 en ben nu dus 71 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: lezen, computeren, muziek....
Ik ben een laatbloeier wat maakt dat ik me nog jong voel! Mijn kinderen (17 en 15) zijn mijn lust en mijn leven, maar toch werd het tijd dat ik
iets helemaal voor mezelf deed. Mijn zoon vond dat ik mijn droom moest
waarmaken, dat gaf hem namelijk hoop voor ZIJN droom. Dus waarom zou ik
de draad uit mijn tienerjaren niet weer opnemen en een blogje schrijven
hé!
Ik ben Lieve
