Daar las ik die dag iets dat me deed omtuimelen van verbazing :

" Niet kunnen genieten van lekker eten, is zo goed als onbestaande " 

Non mais! Sta me toe van mening te verschillen.
Niet kunnen genieten van lekker eten is zeer zeker wél bestaande.

Boulemie- en anorexia-patiënten genieten niet van hun eten en zij zijn big business.
Legioenen fysiologen, voedingsdeskundigen, therapeuten, life-coaches, TV-makers en
mensen van het geschreven woord verdienen op regelmatige basis hun brood aan mensen met eetstoornissen.
Er gaat geen week voorbij of er is wel ergens iets te zien of te lezen over deze twee aandoeningen.

Verder zijn er de mensen die hun smaakvermogen kwijt zijn door
een aandoening, een ingreep, een ongeval of door medicatie.
Zij genieten ook niet meer van hun maaltijden zoals tevoren.
Zij genieten hoogstens van de herinneringen aan wat ze ooit konden proeven.
En die herinneringen vervagen waarschijnlijk.

En dan zijn er de mensen die van de stress niet meer proeven wat ze ooit lekker vonden.
Mensen die problemen hebben, die in overlevings-modus leven omdat de problemen te overweldigend zijn.
Niet kunnen genieten van lekker eten is zeer zeker wél bestaande, de medische wereld houdt er zich mee bezig.

Er zijn ook de gebieden waar schaarste heerst, waar eten gelijk staat aan overleven,
daar geniet men ook niet, volgens mij. Men is al blij dat er eten ís. Gelijk hoe het smaakt.

Dichter bij huis is er de vierde wereld. Men eet wat men kan betalen.
Maar leert men ook lekker vinden wat men nog kan betalen?

Het is ongeveer een voorrecht om in alle gemoedsrust, in peis en vree,
te kunnen genieten van een maaltijd van eigen keuze.

m – HiH-10/2016, bijgewerkt - voor meer precisie : http://www.kno.nl/index.php/patienten-informatie/keel/smaak/
http://mens-en-gezondheid.infonu.nl/diversen/152957-smaakverlies-smaakverandering-oorzaken-behandeling-tips.html#waar-kan-verlies-of-een-verandering-van-smaak-toe-leiden