MVS vertelt

Mijn vader deed straffe dingen tijdens de oorlog,
neen, een held zou ik hem niet noemen maar heldhaftig vind ik het wel, wat hij deed.
Zo gaf hij zes jonge mannen wekenlang onderdak die hadden kunnen ontsnappen 
uit de colonne opgevorderden door den duits.
Zij lieten paard en kar achter en vluchten de bosjes in en kwamen aan onze deur kloppen.
Zes jonge kerels extra voeden terwijl hij al een gezin van twaalf moest zien te onderhouden
is onder oorlogsomstandigheden al niet min, zelfs gevaarlijk.
Hij moest ook aan den duits aangeven wat hij op het land kon winnen. Beter vond hij het
wat minder aan te geven en  vele noodlijdende burgers die kwamen aankloppen
melk en meel te geven, maar daarvoor heeft hij wel in den bak gezeten.

Ook zie ik nog het tafereel voor mijn ogen hoe mijn vader koelbloedig een SSer aanpakte.
Op een dag kwamen we ‘s middags van het aardappelveld naar huis om te eten en
daar stond aan de gevel van ons huis een opgefokte SSer met het geweer in de aanslag.

"Wie moet ik doodschieten, u of uw zonen" riep de SSer.
Moeder stond in de voordeur en riep ons jongsten stilletjes binnen te komen maar dat pakte niet bij de furieuze man. 
Vader heeft hem dan gesust  en hem voedsel beloofd en wat verder nog weet ik niet 
en de man is rustig met een fiets vertrokken richting Turnhout.
Vader had de situatie gered door zijn kalmte. MVS

'k Ben helemaal patraque.
Voor deze stille helden staan er geen stenen monumenten.
Maar uw schrijven staat er wel. Een geschreven monument. 

m - EZW-10/2011