Tijdens mijn actieve jaren aan boord heb ik  
van dichtbij gezien met hoeveel koolhydraten en suikers desserts gemaakt worden.

Die desserts heb ik dag in dag uit geserveerd en ik heb gezien wat al die toegevoegde suikers
op een paar weken tijd doen met een mens. Ook met jonge mensen, de junior-officieren,
die door de aard van hun job toch voldoende lichaamsbeweging hadden. 
Over sommige senior-officieren zwijg ik best.

Zelf had ik lichaamsbeweging genoeg, de hele dag, want wij hadden geen enkel zittend jobke.
Maar ik prijs me nog altijd gelukkig dat ik toen al geen zoetekauw meer was.

Dat onze lever de snelle suikers opslaat en omzet naar de stapelvorm ‘vetten’ wist ik al,
maar ik heb het aan boord ook herhaaldelijk voor mijn ogen zien gebeuren.
In een paar weken tijd kregen fitte jongens een gezet figuur. 
Lag het aan die jongens?
Nee, het lag aan het typisch CMB menu, het menu van Prado,
die man was toen bij de rederij het opperhoofd van het keukendepartement.
Twee keer per week gebak als dessert had kunnen volstaan, elke avond is overdreven.
De andere vijf dagen had een stuk vers fruit gemogen, zoals ’s middags na de lunch.

Maar 5 dagen op 7 twee stuks vers fruit per persoon is duurder dan wat bloem en suiker.
Vandaar 7 dagen op 7 ’s avonds gebak of andere zoetigheid.
Het reden was de dagprijs per persoon.

m - EZW-12/2013, herwerkt