gewatteerde realiteit

De kraamafdeling van een Schots ziekenhuis heeft in september 2017 een bijzonder ontroerende brief gedeeld.
De boodschap bevat de woorden van een pasgeboren kindje, geschreven door een onbekende auteur.

Wel, de krant mag de brief dan bijzonder ontroerend noemen,
persoonlijk vind ik de tekst bijzonder melig en qua informatie vaag, gevaarlijk vaag.

   Liefste mama en papa, 
   Bewaar deze brief alsjeblief op een veilige plaats
   zodat je hem opnieuw kan lezen wanneer je verdrietig bent of door een moeilijke periode gaat. 

* Verwacht niet te veel van mij als pasgeboren baby en verwacht niet te veel van jullie zelf als ouders.
   Geef ons allebei zes weken als een verjaardagscadeau. Zes weken voor mij om te groeien, te ontwikkelen,
   groter te worden, stabieler en meer voorspelbaar te worden.
   Zes weken voor jullie om te rusten en je lichaam de kans te geven om te herstellen.

Zés weken voor het lichaam om te herstellen? Welke hobbyist heeft deze tekst opgesteld?
Er zijn vrouwen die twee jaar nodig hebben om te ontzwangeren,
twee jaar eer hun lichaam de hormonale balans van vroeger hersteld heeft.

* Geef me alsjeblief te eten wanneer ik honger heb. In de baarmoeder heb ik nooit honger gekend.
   Klokken en tijd betekenen nog niks voor mij. 

En telkens voeden heeft dan overvoeding tot gevolg. Zelf van nabij weten gebeuren.
https://www.menselijklichaam.nl/kinderen/problemen-met-baby-voeding/#overvoeding 

* Houd me alsjeblief vast. Knuffel me, kus me en raak me aan.
   Ik heb het altijd zo gezellig gehad in de baarmoeder en ik ben nog nooit alleen geweest. 

* Vergeef me alsjeblief als ik veel huil. Ik ben niet gestuurd om je leven miserabel te maken.
   De enige manier waarop ik kan uitdrukken dat ik niet blij ben, is door te huilen. 
   Blijf bij me en naarmate ik ouder word, zal ik steeds minder huilen.

… zal ik steeds minder huilen. Dat is een té rozig beeld.
In het beste geval zal het zes weken tot drie maanden duren, maar langer kan ook.
En in die periode kunnen heel sombere gevoelens en een aantal situaties ontstaan:
https://www.gezondheid.be/index.cfm?fuseaction=art&art_id=9913#4a

Enkele maanden later moeten de melktandjes erdoor komen en
een paar jaren later komen de klassieke kinderziektes, maar 'ik zal steeds minder huilen' ?
Chotchotchot, jonge ouders in slaap sussen ipv ze wakker te schudden, het is bijna misdadig.
Over zoveel wan-informatie kan ik me serieus zorgen maken. 

* Neem alsjeblief de tijd om te ontdekken wie ik ben.
   Hoe hard ik verschil van jullie en hoeveel ik jullie te bieden heb.
   Hou me goed in de gaten en ik zal je tonen welke dingen me kalmeren, troosten en blij maken.

* Onthoud alsjeblief dat ik wel tegen een stootje kan. 
   Ik kan er wel tegen als je natuurlijke foutjes maakt met mij.
   Als je ze met liefde maakt, kan er mij niks ergs overkomen.

Wat een sentimenteel gebrabbel.
Alsof iemand die wanhopig is van het kindergeschrei, moedeloos van het werk dat weer ongedaan blijft
en zich opstapelt en ziek van gebrek aan slaap, fouten maakt uit liéfde!
Die maakt fouten omdat de situaties die een baby meebrengen boven het hoofd aan het groeien zijn.

* Wees alsjeblief niet teleurgesteld als ik niet de perfecte baby ben. 
   Wees ook niet teleurgesteld in jezelf als jullie niet de perfecte ouders zijn.

Wees niet … alsof men een postnatale depressie kan tegenhouden met
twee zeemzoete lijntjes in een rondschrijven. Chot, wat een naïef gedoe. 

* Zorg alsjeblief goed voor jezelf. Eet gezond, rust veel en beweeg genoeg
   zodat je genoeg geduld en energie hebt om voor mij te zorgen.

* Draag alsjeblief zorg voor jullie relatie met elkaar.
   Want wat als er geen familie meer over is voor mij ... 

Dan volgt er een scheiding met co-ouderschap wat er op neerkomt dat
de grootmoeders van het kind het moeten overnemen terwijl zijzelf al de zorg
voor hun moeder of hun vader hebben.

* Houd ook het grote plaatje in gedachten. Ik ga slechts een korte tijd zo klein zijn,
   ook al lijkt het voor jullie nu een eeuwigheid. Ik mag je leven misschien overhoop gegooid hebben, 
   maar onthoud dat alles weldra weer normaal zal aanvoelen.
   Geniet van mij! Ik zal nooit meer zo klein zijn! 

   Naar verluidt circuleert de brief al bijna een jaar op sociale media.
   Toch blijven de likes binnenstromen, voornamelijk van ouders die zich herkennen in de ontroerende woorden.
   Tot op heden weet niemand wie de tekst geschreven heeft. GVA - 09/2017

Mij lijkt het alsof iemand van de kraamafdeling de tekst tijdens de middagpauze efkes op schrift heeft gesteld
en daarna bejubeld werd door gelijkgestemde zielen.
'k Zou gaan denken dat die kraamafdeling ginder op commissieloon werkt.

http://www.gva.be/cnt/dmf20170915_03075179/brief-van-pasgeborene-aan-ouders-gaat-viraal-liefste-mama-en-papa-verwacht-niet-te-veel-van-mij