Echt Gebeurd  van MML

Gisteren hebben we boodschappen gedaan bij Colruyt. Er stond een hele rits karretjes op ons te wachten.
Mijn immer speurend oog naar boodschappenlijstjes werd enorm verwend. Daar lag een schat aan briefjes in de karren,
netjes in het klemmetje zodat ze niet weg konden waaien. Dat kon ook niet, ze waren kliedernat.
Ik stuurde F-L alvast naar binnen om zich nuttig te maken door het geestrijk nat uit te zoeken.

Ook natuurlijk omdat hij mijn wriemelen en rekken en acrobatieën om lijstjes te verzamelen niet zou zien.
Ja, ik had geluk. Vijf had ik er al met veel moeite en nog net geen klim- of kruipwerk bemachtigd. 

Voel ik ineens een voorzichtig tikje op mijn schouder.
“Mevrouw, bent u iets verloren?” vroeg de al wat oudere man.
“Euh, niet echt meneer.”
“Kan ik u eventueel helpen? Kan ik iemand voor u roepen om u naar huis te brengen?” 

Hoe vertel je zo een hulpvaardige man dat je op jacht bent naar achtergelaten boodschappenlijstjes.
Ik heb hem dan voorzichtig uitgelegd waarom ik die briefjes wilde hebben. Hij gaf me zijn lijstje.
En toen ik over de mailgroep vertelde vroeg hij mij of dat een vereniging of zelfhulpgroep was
(voor mensen met eenzelfde afwijking.) Toen ik hem vertelde dat dat soms wel zo was,
keek hij bedenkelijk en zei dat het tijd was voor een koffie en liep de winkel in recht naar de thermoskan.
Daar stond F-L van een warm koffietje te genieten. Ja, ik bleef ook zo lang weg.

Die man vertelde aan F-L wat hij bij de boodschappenkarretjes had meegemaakt,
waarop F-L opperde dat hij dan kennis gemaakt had met zijn vrouw.
Toen keek de man in F-L's kar. Drie flessen verkoudheidsmedicijn van het merk Grand Marnier.
“Ja drie, antwoordde F-L op de onuitgesproken vraag, vanwege de korting.”

De man nam zijn bekertje koffie, nam nog een koekje en vertrok naar de koelafdeling.

Wat hebben we gelachen. En nu maar wachten op de eerste symptomen van versnuifdheid.
We hebben het nodige in huis. MML
 

Kan ik 'iemand' voor u roepen om u 'naar huis' te brengen?

Hoe voorzichtig drukte de man zich uit!
Hij bedoelde 'zal ik de politie bellen om u zachtjes & voorzichtig terug naar het tehuis te begeleiden' ?
LM & ik liggen hier plat van het lachen.

Telkens ik uw tekst herlees ontdek ik iets nieuws : gij moet nogal woest gekeken hebben toen hij
u stoorde in uw oogst-bezigheden, dat hij zo braafjes zijn lijstje afgaf, en dat hij
daarna terug naar binnen moest voor een bekertje troost.
En bij de koffiestand stond dan F-L, met in de kar duidelijk zichtbaar drie flessen sterke drank ...

m – EZW-12/2012, herwerkt