“Over cenosillicafobie kent Wikipedia geen artikel. Bestaat het wel?”  SK

Volgens Wikipedia bestaat het verschijnsel misschien niet, maar volgens de mensen van biernet.nl zeer zeker wel :

Waar komt de term Cenosillicafobie  vandaan?
Om dat te verklaren moeten we kijken naar het Engelse woord cenosillicaphobia:
- Cenos komt uit het Grieks, oorspronkelijk Kenos, hetgeen leeg betekent.
- Sillica zou eigenlijk als Silica geschreven moeten worden, met één l dus.
  Dit komt van het Latijnse woord silicium, een chemisch element,  maar ook met de betekenis van 'harde steen'.
  De silicium korrels, oftewel zand, vormen de voornaamste ingrediënten voor het maken van glas.
- Phobia komt van het Griekse Phobos, dat angst betekent.

Waarschijnlijk is het een term van eigen makelij, puur grapjasserij, maar de uitleg klinkt wel goed,
iemand heeft daar tijd en denkwerk aan besteed. Of was het een clubje hijsende classici aan de bar?

Of angst voor het leeg glas als een aandoening mag beschouwd worden, weet ik niet,
maar mij deed het direct denken aan een ander soort leegte, "le verre et le néant".
Sartre moet er maar efkes tegen kunnen dat ik buurtje-leen speel.

Het verschijnsel is gekend : de tooghangers in café of kroeg,
de mensen die blijven tot sluitingsuur en daarna misschien nog een nachtcafé zoeken.

Zo lang het glas niet leeg is, moeten ze de buitenwereld niet in.
Want de buitenwereld, dat is de anticlimax.
In de buitenwereld gebeuren dingen die men niet baas kan, waar men geen vat op heeft.
Binnen is alles gemoedelijk en genoeglijk en vertrouwd.
Er is de herkenning en erkenning. Alle mensen en dingen hebben er een naam.
En zo lang een glas niet leeg is, heeft men een reden om te blijven waar men is.
Binnen. In de geborgenheid van de kroeg, goed wetende dat die geborgenheid nep is
en straks betaald moet worden. Straks. Nu nog niet. Het glas is nog niet leeg.

‘k Weet niet of ik het juist aan het schetsen ben. Stealers Wheel beschreef het beter :

“ I wonder why I stay when everybody's gone,
  There's always something there, that keeps me hanging on.”

Peter Hobden, Geneva-CH  Night Café

Dat 'something' is de nepgeborgenheid binnen de kroeg volgens mij.
En daarom blijft hij het moment van vertrek uitstellen, want buiten grijnst de buitenwereld.

In een bespreking van dit nummer las ik dat de melodie ‘zeurderig’ klinkt.
Ik viel bijna achterover. Zeurderig? Zéurderig? Kom zeg …
De saxofoonsolo onderlijnt de verlatenheid van het moment.
Hij maakt dat de melodie klaaglijk klinkt. Klaaglijk is het woord. zeurderig … non mais!

tekst in het filmpje, klank aanzetten:
https://www.youtube.com/watch?v=evmsWcFX3Ao
03min11

m – HiH-01/2017, bijgewerkt - tekst : http://www.songteksten.nl/songteksten/280956/stealers-wheel/late-again.htm , http://www.petehobden.com/2011/01/night-cafe-finished.html