te gast bij Wim Helsen, Bernard Dewulf met
een fragment uit 'Bij Uil thuis' van Arnold Lobel

           Uil dacht aan nog veel meer nare dingen.
        En hij huilde en huilde maar.
        Al gauw was de ketel vol tranen-water.
        "Ziezo," zei Uil. "Dat is dat!"
        Uil hield op met huilen.
        Hij zette de ketel op de kachel.
        Het tranen-water kookte al gauw.
        Uil schonk zijn kopje vol.
        Hij was heel tevreden.
        "Het smaakt wel een beetje zoutig," zei hij.
        "Maar tranen-thee is toch altijd weer heerlijk."

     

De knop voor de ondertiteling staat rechts onderaan, de =-knop.
Dewulf in gesprek met Helsen,
https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/winteruur/4/winteruur-s4a44/ 
09min23

Over Bernard Dewulf : https://nl.wikipedia.org/wiki/Bernard_Dewulf
Over Arnold Lobel : https://nl.wikipedia.org/wiki/Arnold_Lobel
Over het boek : https://nl.wikipedia.org/wiki/Bij_Uil_thuis 

Eerste indruk: Mr Dewulf zegt het zo raak. Een schrijf-sel is een maak-sel.
Op louter bevlogenheid of élan van het gemoed drijft men niet vanzelf naar een aanvaardbaar resultaat.
Het blijft ambachtelijk werk. Met de nadruk op ambachtelijk én op werk.
Als Mr Dewulf ergens les geeft, dan schrijf ik mij in. Nu.