te gast bij Wim Helsen, John Crombez met een fragment uit
'Samen door één deur' van Guillaume Van der Stighelen

       Ooit was het eenvoudig

       De gezondheidszorg was gestoeld op een heel eenvoudig principe:
       er waren geen ongezonde mensen, want wie niet gezond was, ging dood. [...]

       Vergelijk dat met vandaag. [...] We leven langer? We worden niet meer bedreigd door roofdieren?
       Het is al zeventig jaar geleden dat er in ons land een wereldoorlog woedde?
       Was de laatste klimaatconferentie dan geen redelijk succes?

       Juist. En toch zitten we niet goed in ons vel.
       We voelen ons bedrogen en we worden ongemakkelijk bij het zien van de ellende in de wereld.

 

De knop voor de ondertiteling staat rechts onderaan, de =-knop.
Crombez in gesprek met Helsen,
https://www.vrt.be/vrtnu/a-z/winteruur/4/winteruur-s4a51/ 
10min36

Over John Crombez : https://nl.wikipedia.org/wiki/John_Crombez 
Over Guillaume Van der Stighelen : https://nl.wikipedia.org/wiki/Guillaume_Van_der_Stighelen 

Over het boek, "Samen door één deur: hoe wij, kinderen van de verlichting, onze samenleving moeten beschermen"
Een moderne handleiding voor al wie Europa zijn thuis wil noemen, van vluchtelingen tot verwarde Europeanen zelf.

Nu de westerse seculiere waarden belaagd worden door religieuze fanatici en door onze eigen gemakzucht,
steekt Guillaume Van der Stighelen zijn licht op bij actuele denkers en geestelijke leiders
voor de belangrijkste reclameopdracht van zijn leven: een eigentijdse aanprijzing van onze verlichte waarden.

Iedereen wordt gelijk behandeld, iedereen is vrij en iedereen zorgt voor elkaar.
De bekroonde reclamemaker en columnist keert terug naar zijn roots
om vol overgave een 'klant' met een ongelukkige merknaam te verdedigen: de seculiere samenleving.

Wie kent nog de Franse verlichtingsdenkers die de lont aan het vuur staken van een samenleving waarin
kerk en staat gescheiden zijn en iedereen gelijk is?

En wie weet nog dat België als een van de eerste landen een grondwet op basis van diezelfde verlichte idealen kreeg?
En nog veel belangrijker: waarom liggen die gedachten aan de basis van ons geluk en dat van onze kinderen?
Hij breekt daarbij met de gedachte dat de seculiere samenleving alleen maar een 'tolerante' samenleving is
waarbij levensbeschouwingen elkaar maar moeten leren verdragen. Hij ziet ze als een 'prikkelende' samenleving
waarin verschillende gedachten elkaar uitdagen en wakker houden.